Adhi Sankara has written very many great Stotras (prayers) but here is a unique prayer, which is not only a prayer but a summary of all the philosophy that he has taught. Even during his time, this stotra was difficult to comprehend and it became necessary for one of his disciples, Sureshwaracharya to write a commentary called Manasollasa to this stotra. There are a large number of books and commentaries on this commentary itself.
Sri Dakshinamurthy Stotram in Tamil:
ஶாம்திபாடஃ
ஓம் யோ ப்ரஹ்மாணம் விததாதி பூர்வம்
யோ வை வேதாம்ஶ்ச ப்ரஹிணோதி தஸ்மை |
தம்ஹதேவமாத்ம புத்திப்ரகாஶம்
முமுக்ஷுர்வை ஶரணமஹம் ப்ரபத்யே ||
த்யானம்
ஓம் மௌனவ்யாக்யா ப்ரகடிதபரப்ரஹ்மதத்வம்யுவானம்
வர்ஶிஷ்டாம்தேவஸத்றுஷிகணைராவ்றுதம் ப்ரஹ்மனிஷ்டைஃ |
ஆசார்யேம்த்ரம் கரகலித சின்முத்ரமானம்தமூர்திம்
ஸ்வாத்மராமம் முதிதவதனம் தக்ஷிணாமூர்திமீடே ||
வடவிடபிஸமீபே பூமிபாகே னிஷண்ணம்
ஸகலமுனிஜனானாம் ஜ்ஞானதாதாரமாராத் |
த்ரிபுவனகுருமீஶம் தக்ஷிணாமூர்திதேவம்
ஜனனமரணதுஃகச்சேத தக்ஷம் னமாமி ||
சித்ரம் வடதரோர்மூலே வ்றுத்தாஃ ஶிஷ்யாஃ குருர்யுவா |
குரோஸ்து மௌனவ்யாக்யானம் ஶிஷ்யாஸ்துச்சின்னஸம்ஶயாஃ ||
ஓம் னமஃ ப்ரணவார்தாய ஶுத்தஜ்ஞானைகமூர்தயே |
னிர்மலாய ப்ரஶாம்தாய தக்ஷிணாமூர்தயே னமஃ ||
குருர்ப்ரஹ்மா குருர்விஷ்ணுஃ குருர்தேவோ மஹேஶ்வரஃ |
குருஸ்ஸாக்ஷாத் பரம் ப்ரஹ்மா தஸ்மை ஶ்ரீ குரவே னமஃ ||
னிதயே ஸர்வவித்யானாம் பிஷஜே பவரோகிணாம் |
குரவே ஸர்வலோகானாம் தக்ஷிணாமூர்தயே னமஃ ||
சிதோகனாய மஹேஶாய வடமூலனிவாஸினே |
ஸச்சிதானம்த ரூபாய தக்ஷிணாமூர்தயே னமஃ ||
ஈஶ்வரோ குருராத்மேதி மூத்ரிபேத விபாகினே |
வ்யோமவத் வ்யாப்ததேஹாய தக்ஷிணாமூர்தயே னமஃ ||
அம்குஷ்ததர்ஜனீயோகமுத்ரா வ்யாஜேனயோகினாம் |
ஶ்றுத்யர்தம் ப்ரஹ்மஜீவைக்யம் தர்ஶயன்யோகதா ஶிவஃ ||
ஓம் ஶாம்திஃ ஶாம்திஃ ஶாம்திஃ ||
விஶ்வம்தர்பண த்றுஶ்யமான னகரீ துல்யம் னிஜாம்தர்கதம்
பஶ்யன்னாத்மனி மாயயா பஹிரிவோத்பூதம் யதானித்ரயா |
யஸ்ஸாக்ஷாத்குருதே ப்ரபோதஸமயே ஸ்வாத்மானமே வாத்வயம்
தஸ்மை ஶ்ரீகுருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 1 ||
பீஜஸ்யாம்ததி வாம்குரோ ஜகதிதம் ப்ராங்னர்விகல்பம் புனஃ
மாயாகல்பித தேஶகாலகலனா வைசித்ர்யசித்ரீக்றுதம் |
மாயாவீவ விஜ்றும்பயத்யபி மஹாயோகீவ யஃ ஸ்வேச்சயா
தஸ்மை ஶ்ரீகுருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 2 ||
யஸ்யைவ ஸ்புரணம் ஸதாத்மகமஸத்கல்பார்தகம் பாஸதே
ஸாக்ஷாத்தத்வமஸீதி வேதவசஸா யோ போதயத்யாஶ்ரிதான் |
யஸ்ஸாக்ஷாத்கரணாத்பவேன்ன புரனாவ்றுத்திர்பவாம்போனிதௌ
தஸ்மை ஶ்ரீகுருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 3 ||
னானாச்சித்ர கடோதர ஸ்தித மஹாதீப ப்ரபாபாஸ்வரம்
ஜ்ஞானம் யஸ்ய து சக்ஷுராதிகரண த்வாரா பஹிஃ ஸ்பம்ததே |
ஜானாமீதி தமேவ பாம்தமனுபாத்யேதத்ஸமஸ்தம் ஜகத்
தஸ்மை ஶ்ரீ குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 4 ||
தேஹம் ப்ராணமபீம்த்ரியாண்யபி சலாம் புத்திம் ச ஶூன்யம் விதுஃ
ஸ்த்ரீ பாலாம்த ஜடோபமாஸ்த்வஹமிதி ப்ராம்தாப்றுஶம் வாதினஃ |
மாயாஶக்தி விலாஸகல்பித மஹாவ்யாமோஹ ஸம்ஹாரிணே
தஸ்மை ஶ்ரீ குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 5 ||
ராஹுக்ரஸ்த திவாகரேம்து ஸத்றுஶோ மாயா ஸமாச்சாதனாத்
ஸன்மாத்ரஃ கரணோப ஸம்ஹரணதோ யோஉபூத்ஸுஷுப்தஃ புமான் |
ப்ராகஸ்வாப்ஸமிதி ப்ரபோதஸமயே யஃ ப்ரத்யபிஜ்ஞாயதே
தஸ்மை ஶ்ரீ குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 6 ||
பால்யாதிஷ்வபி ஜாக்ரதாதிஷு ததா ஸர்வாஸ்வவஸ்தாஸ்வபி
வ்யாவ்றுத்தா ஸ்வனு வர்தமான மஹமித்யம்தஃ ஸ்புரம்தம் ஸதா |
ஸ்வாத்மானம் ப்ரகடீகரோதி பஜதாம் யோ முத்ரயா பத்ரயா
தஸ்மை ஶ்ரீ குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 7 ||
விஶ்வம் பஶ்யதி கார்யகாரணதயா ஸ்வஸ்வாமிஸம்பம்ததஃ
ஶிஷ்யசார்யதயா ததைவ பித்று புத்ராத்யாத்மனா பேததஃ |
ஸ்வப்னே ஜாக்ரதி வா ய ஏஷ புருஷோ மாயா பரிப்ராமிதஃ
தஸ்மை ஶ்ரீ குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 8 ||
பூரம்பாம்ஸ்யனலோஉனிலோஉம்பர மஹர்னாதோ ஹிமாம்ஶுஃ புமான்
இத்யாபாதி சராசராத்மகமிதம் யஸ்யைவ மூர்த்யஷ்டகம் |
னான்யத்கிம்சன வித்யதே விம்றுஶதாம் யஸ்மாத்பரஸ்மாத்விபோ
தஸ்மை குருமூர்தயே னம இதம் ஶ்ரீ தக்ஷிணாமூர்தயே || 9 ||
ஸர்வாத்மத்வமிதி ஸ்புடீக்றுதமிதம் யஸ்மாதமுஷ்மின் ஸ்தவே
தேனாஸ்வ ஶ்ரவணாத்ததர்த மனனாத்த்யானாச்ச ஸம்கீர்தனாத் |
ஸர்வாத்மத்வமஹாவிபூதி ஸஹிதம் ஸ்யாதீஶ்வரத்வம் ஸ்வதஃ
ஸித்த்யேத்தத்புனரஷ்டதா பரிணதம் சைஶ்வர்ய மவ்யாஹதம் || 10 ||
|| இதி ஶ்ரீமச்சம்கராசார்யவிரசிதம் தக்ஷிணாமுர்திஸ்தோத்ரம் ஸம்பூர்ணம் ||
Sri Dakshinamurthy Stotram Meaning:
I praise and salute that Dakshinamrthy,
Who faces the south,
Who explains the true nature of the supreme Brahman,
Through his state of silence,
Who is young in looks,
Who is surrounded by disciples who are old Sages,
Whose minds are fixed on Brahman,
Who is the greatest of teachers,
Who shows the Chinmudhra by his hand,
Who is the personification of happiness,
Who is in the state of extreme joy within himself,
And who has a smiling face.
Similar to the image of a town as seen in the mirror,
When one sees the image of the world within him,
The world appears as if it is outside.
It is similar to his seeing due to illusion,
During the state of sleep,
That the one real fact appears as many different truths,
And he realizes, when he wakes up and sees the reality,
That he is really the one and only one soul.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
Like the germ inside the seed is its part,
But becomes different after development
The many places and time which are before us,
Are drawn by illusion in the board of life in a peculiar manner,
By a great savant or an expert Siddha,
Who can create them as per their will,
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
He who exists as the real light of truth,
And shines in the false world of appearance,
And He who teaches disciples the great saying,
“Thou art that” after realizing its import,
Gets away from this cycle of life and death.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
Like the light emanating from a lamp,
Kept in a pot with many holes,
Goes out in all directions,
In the person in whom the wisdom goes out
Through the openings of ear, eye, mouth and thought,
And when that person realizes that ‘I know myself”,
This whole universe shines after Him alone,
Who shines in the consciousness as the knower.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
Those great philosophers, who think that,
The body, the soul and the fickle intellect,
The concept of emptiness and all other nothingness,
Are nothing but themselves,
Are similar to the women children, blind and ignorant.
It is only He who can destroy, this veil of ignorance,
And wake us up from this state of deceit.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
Similar to the Sun when being masked by the serpent Rahu,
Knows that it was existing, once the eclipse is over
That man whose senses are suppressed
When he is asleep,
Because of the veil of illusion,
Realizes that he was in a state of sleep,
When he wakes up.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
Salutations to him who shines and exhibits,
Himself by the beatific Chinmudhra of the hand,
That he exists within the humans as self,
Forever and non changing,
Even during the changing states of childhood, youth and old age
And even during the states of sleep, dream and wakefulness.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
The world sees as cause and effect,
The differences between us and our lord,
The distinction between teacher and the taught,
The distinction between father and son,
And so the man is confused by illusion,
And believes in these differences,
During the times of dream and wakefulness.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
To the sake of which supreme Brahman,
The universe is shining as self,
Which is Movable and immovable, with its aspects?
Of water, fire, air, space,
The sun, moon and the individual soul,
And also to those who examine the truth behind,
The meaning of this universe and find,
That it Consists of nothing but,
The God who is every where.
Salutation to the God facing the south,
Who is the greatest teacher.
The concept of the Athma,
Which is explained in this poem of praise,
Hearing which, understanding which,
Meditating which and singing which,
One would attain the state of godliness,
And the great state of self-realization,
And also you would get the eight powers of occult,
Without any problems in between.
Also Read:
Sri Dakshinamurthy Stotram Lyrics in English | Hindi | Marathi | Bengali | Kannada | Malayalam | Telugu | Tamil