Devi Bhujanga Stotram in Hindi:
॥ देविभुजङ्ग स्तोत्रम् ॥
विरिञ्च्यादिभिः पञ्चभिर्लोकपालैः –
समूढे महानन्दपीठे निषण्णम् ।
धनुर्बाणपाशाङ्कुशप्रोतहस्तं –
महस्त्रैपुरं शङ्कराद्वैतमव्यात् ॥ १ ॥
यदन्नादिभिः पञ्चभिः कोशजालैः –
शिरःपक्षपुच्छात्मकैरन्तरन्तः ।
निगूढे महायोगपीठे निषण्णं –
पुरारेरथान्तःपुरं नौमि नित्यम् ॥ २ ॥
विरिञ्चादिरूपैः प्रपञ्चे विहृत्य –
स्वतन्त्रा यदा स्वात्मविश्रान्तिरेषा ।
तदा मानमातृप्रमेयातिरिक्तं –
परानन्दमीडे भवानि त्वदीयम् ॥ ३ ॥
विनोदाय चैतन्यमेकं विभज्य –
द्विधा देवि जीवः शिवश्चेति नाम्ना ।
शिवस्यापि जीवत्वमापादयन्ती –
पुनर्जीवमेनं शिवं वा करोषि ॥ ४ ॥
समाकुञ्च्य मूलं हृदि न्यस्य वायुं –
मनो भ्रूबिलं प्रापयित्वा निवृत्ताः ।
ततः सच्चिदानन्दरूपे पदे ते –
भवन्त्यम्ब जीवाः शिवत्वेन केचित् ॥ ५ ॥
शरीरेऽतिकष्टे रिपौ पुत्रवर्गे –
सदाभीतिमूले कलत्रे धने वा ।
न कश्चिद्विरज्यत्यहो देवि चित्रं –
कथं त्वत्कटाक्षं विना तत्त्वबोधः ॥ ६ ॥
शरीरे धनेऽपत्यवर्गे कलत्रे –
विरक्तस्य सद्देशिकादिष्टबुद्धेः ।
यदाकस्मिकं ज्योतिरानन्दरूपं –
समाधौ भवेत्तत्त्वमस्यम्ब सत्यम् ॥ ७ ॥
मृषान्यो मृषान्यः परो मिश्रमेनं –
परः प्राकृतं चापरो बुद्धिमात्रम् ।
प्रपञ्चं मिमीते मुनीनां गणोऽयं –
तदेतत्त्वमेवेति न त्वां जहीमः ॥ ८ ॥
निवृत्तिः प्रतिष्ठा च विद्या च शान्ति-
स्तथा शान्त्यतीतेति पञ्चीकृताभिः ।
कलाभिः परे पञ्चविंशात्मिकाभि-
स्त्वमेकैव सेव्या शिवाभिन्नरूपा ॥ ९ ॥
अगाधेऽत्र संसारपङ्के निमग्नं –
कलत्रादिभारेण खिन्नं नितान्तम् ।
महामोहपाशौघबद्धं चिरान्मां –
समुद्धर्तुमम्ब त्वमेकैव शक्ता ॥ १० ॥
समारभ्य मूलं गतो ब्रह्मचक्रं –
भवद्दिव्यचक्रेश्वरीधामभाजः ।
महासिद्धिसङ्घातकल्पद्रुमाभा-
नवाप्याम्ब नादानुपास्ते च योगी ॥ ११ ॥
गणेशैर्ग्रहैरम्ब नक्षत्रपङ्क्त्या –
तथा योगिनीराशिपीठैरभिन्नम् ।
महाकालमात्मानमामृश्य लोकं –
विधत्से कृतिं वा स्थितिं वा महेशि ॥ १२ ॥
लसत्तारहारामतिस्वच्छचेलां –
वहन्तीं करे पुस्तकं चाक्षमालाम् ।
शरच्चन्द्रकोटिप्रभाभासुरां त्वां –
सकृद्भावयन्भारतीवल्लभः स्यात् ॥ १३ ॥
समुद्यत्सहस्रार्कबिम्बाभवक्त्रां –
स्वभासैव सिन्दूरिताजाण्डकोटिम् ।
धनुर्बाणपाशाङ्कुशान्धारयन्तीं –
स्मरन्तः स्मरं वापि संमोहयेयुः ॥ १४ ॥
मणिस्यूतताटङ्कशोणास्यबिम्बां –
हरित्पट्टवस्त्रां त्वगुल्लासिभूषाम् ।
हृदा भावयंस्तप्तहेमप्रभां त्वां –
श्रियो नाशयत्यम्ब चाञ्चल्यभावम् ॥ १५ ॥
महामन्त्रराजान्तबीजं पराख्यं –
स्वतो न्यस्तबिन्दु स्वयं न्यस्तहार्दम् ।
भवद्वक्त्रवक्षोजगुह्याभिधानं –
स्वरूपं सकृद्भावयेत्स त्वमेव ॥ १६ ॥
तथान्ये विकल्पेषु निर्विण्णचित्ता-
स्तदेकं समाधाय बिन्दुत्रयं ते ।
परानन्दसन्धानसिन्धौ निमग्नाः –
पुनर्गर्भरन्ध्रं न पश्यन्ति धीराः ॥ १७ ॥
त्वदुन्मेषलीलानुबन्धाधिकारा-
न्विरिञ्च्यादिकांस्त्वद्गुणाम्भोधिबिन्दून् ।
भजन्तस्तितीर्षन्ति संसारसिन्धुं –
शिवे तावकीना सुसम्भावनेयम् ॥ १८ ॥
कदा वा भवत्पादपोतेन तूर्णं –
भवाम्भोधिमुत्तीर्य पूर्णान्तरङ्गः ।
निमज्जन्तमेनं दुराशाविषाब्धौ –
समालोक्य लोकं कथं पर्युदास्से ॥ १९ ॥
कदावा हृषीकाणि साम्यं भजेयुः –
कदा वा न शत्रुर्न मित्रं भवानि ।
कदा वा दुराशाविषूचीविलोपः –
कदा वा मनो मे समूलं विनश्येत् ॥ २० ॥
नमोवाकमाशास्महे देवि युष्म-
त्पदाम्भोजयुग्माय तिग्माय गौरि ।
विरिञ्च्यादिभास्वत्किरीटप्रतोली-
प्रदीपायमानप्रभाभास्वराय ॥ २१ ॥
कचे चन्द्ररेखं कुचे तारहारं –
करे स्वादुचापं शरे षट्पदौघम् ।
स्मरामि स्मरारेरभिप्रायमेकं –
मदाघूर्णनेत्रं मदीयं निधानम् ॥ २२ ॥
शरेष्वेव नासा धनुष्वेव जिह्वा –
जपापाटले लोचने ते स्वरूपे ।
त्वगेषा भवच्चन्द्रखण्डे श्रवो मे –
गुणे ते मनोवृत्तिरम्ब त्वयि स्यात् ॥ २३ ॥
जगत्कर्मधीरान्वचोधूतकीरान् –
कुचन्यस्तहाराङ्कृपासिन्धुपूरान् ।
भवाम्भोधिपारान्महापापदूरान् –
भजे वेदसारांशिवप्रेमदारान् ॥ २४ ॥
सुधासिन्धुसारे चिदानन्दनीरे –
समुत्फुल्लनीपे सुरत्रान्तरीपे ।
मणिव्यूहसाले स्थिते हैमशाले –
मनोजारिवामे निषण्णं मनो मे ॥ २५ ॥
दृगन्ते विलोला सुगन्धीषुमाला –
प्रपञ्चेन्द्रजाला विपत्सिन्धुकूला ।
मुनिस्वान्तशाला नमल्लोकपाला –
हृदि प्रेमलोलामृतस्वादुलीला ॥ २६ ॥
जगज्जालमेतत्त्वयैवाम्ब सृष्टं –
त्वमेवाद्य यासीन्द्रियैरर्थजालम् ।
त्वमेकैव कर्त्री त्वमेकैव भोक्त्री –
न मे पुण्यपापे न मे बन्धमोक्षौ ॥ २७ ॥
इति प्रेमभारेण किञ्चिन्मयोक्तं –
न बुध्वैव तत्त्वं मदीयं त्वदीयं ।
विनोदाय बालस्य मौर्ख्यं हि मात-
स्तदेतत्प्रलापस्तुतिं मे गृहाण ॥ २८ ॥
Also Read:
Devi Bhujanga Stotram Lyrics in English | Hindi |Kannada | Telugu | Tamil