దోషపరిహారాష్టకమ్ సార్థమ్ Lyrics in Telugu:
అన్యస్య దోషగణనాకుతుకం మమైతదావిష్కరోతి నియతం మయి దోషవత్త్వమ్ ।
దోషః పునర్మయి న చేదఖిలే సతీశే దోషగ్రహః కథముదేతు మమేశ తస్మిన్ ॥ ౧॥
1) O Lord! My inclination in finding fault with others definitely shows my imperfection. If there is no flaw in myself,
then everyone will become Isha and if so, how will I be able to find fault with others?
ఏషా వ్యథేతిరకృతేతి మమేశ తస్మిన్ కోపో యది స్వపరకామముఖప్రసూతా ।
సేయం వ్యథేతి మయి మే న కథన్ను కోపః స్వస్య వ్యథా స్వదురితప్రభవా హి సర్వా ॥ ౨॥
2) O Lord! I am angry with others because I feel that I am subjected to this suffering because of them. When my wish/liking and others’ wishes/likings clash, then should I not get angry with myself too, since I am also a reason for the clash of the wishes/likings? Further, is it not true that this suffering is a result of my own sins, because my wish/liking did not succeed and so I get angry?
కామభృత్యఖిలదోషనిధేర్మమైష మయ్యాహ దోషమితి కో ను దురాగ్రహోంఽస్మిన్ ।
హేయత్వమాలపతి యోఽయమలం న కేన వార్యోఽథ సత్వవతి సోఽయమసత్కిమాహ ॥ ౩॥
3) I am the repository of all imperfections such as lust and anger. Why should I get angry just because he pointed
out at my imperfection? Did he point this on a person who is blemishless? (No) He merely reiterated I am marred by a
blemish which is avoidable.
యః సంశ్రితః స్వహిత ధీర్వ్యసనాతురస్తద్దోషస్య తం ప్రతి వచోఽస్తు తదన్యదోషం ।
యద్వచ్మి తన్మమ న కిం క్షతయే స్వదోషచిన్తైవ మే తదపనోదఫలోచితాతః ॥ ౪॥
4) If someone comes to me considering me as a well-wisher then I can perhaps point out his blemishes. Else, will not
this habit of pointing out blemishes of others result in my own downfall? If the recognition of one’s own blemishes is
used to eradicate those blemishes, then it is apt.
దోషం పరస్య నను గృహ్ణతి మయ్యనైన స్వాత్మైష ఏవ పరగాత్రసమాహృతేన
దుర్వస్తునేవ మలినీక్రియతే తదన్యదోషగ్రహాదహహ కిం న నివర్తితవ్యమ్ ॥ ౫॥
5) My mind becomes dirty by carrying the resulting dirt through criticism of others. Hence shoud I not avoid such a habit?
నిర్దోషభావమితరస్య సదోషభావం స్వస్యాపి సంవిదధతీ పరదోషధీర్మే ।
ఆస్తామియం తదితరా తు పరార్తిమాత్రహేతుర్వ్యనక్తు న కథం మమ తుచ్ఛభావమ్॥ ౬॥
6) This crticising tendency actually will only confirm that the blemish is within myself and not in others. Further this
tendency will cause discomfort to others. Will that not show my meanness and pettiness?
పద్మాదిసౌరభ ఇవ భ్రమరస్య హర్షం హిత్వాన్యదీయసుగుణే పునరన్యదోషే ।
హర్షో దురర్థ ఇవ గేహకిటేః కిమాస్తే హా మే కదేశ కృపయా విగలేత్స ఏషః ॥ ౭॥
7) When I see greatness in others, I get pleasure in the same way as a bee gets pleasure by smelling lotus flower. But when I find fault with others, I get pleasure in the same way as a pig gets pleasure when it gets into the gutter. O Lord! When will I get absolved of this blemish by Your blessing?
దోషే స్వభాజి మతికౌశలమన్యభాజి మౌఢ్యం గణేఽన్యజుషి హర్షభరః స్వభాజి ।
అస్తప్రసక్తిరఖిలేషు దయాత్యుదారవృత్యోర్జితో మమ కదాఽస్తు హరానురాగః ॥ ౮॥
8) Let the intellect be used to recognize and eradicate one’s own blemishes and not with others’. Let there be
pleasure through seeing greatness of others. Let there be no attachment, should there be greatness in self. Let there
be love for all. O Lord! When will I get this supreme mental stature through which I get unswerving bhakti unto You?
॥ ఇతి శ్రీశ్రీధర అయ్యావాలకృత దోషపరిహారాష్టకం సమ్పూర్ణమ్ ॥
