ਜਿਨਸੁਪ੍ਰਭਾਤਾਸ਼੍ਟਕਮ੍ Lyrics in Punjabi:
ਪਣ੍ਡਿਤ ਸ਼੍ਰੀਹੀਰਾਲਾਲ ਜੈਨ, ਸਿਦ੍ਧਾਨ੍ਤਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀ
ਚਨ੍ਦ੍ਰਾਰ੍ਕਸ਼ਕ੍ਰਹਰਵਿਸ਼੍ਣੁਚਤੁਰ੍ਮੁਖਾਦ੍ਯਾਂ-
ਸ੍ਤੀਕ੍ਸ਼੍ਣੈਃ ਸ੍ਵਬਾਣਨਿਕਰੈਰ੍ਵਿਨਿਹਤ੍ਯ ਲੋਕੇ ।
ਵ੍ਯਜਾਜਮ੍ਭਿਤੇऽਹਮਿਤਿ ਨਾਸ੍ਤਿ ਪਰੋऽਤ੍ਰ ਕਸ਼੍ਚਿ-
ਤ੍ਤਂ ਮਨ੍ਮਥਂ ਜਿਤਵਤਸ੍ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੧॥
(ਇਸ ਸਂਸਾਰ ਮੇਂ ਜਿਸ ਕਾਮਦੇਵ ਨੇ ਅਪਨੇ ਤੀਕ੍ਸ਼੍ਣ ਬਾਣੋਂ ਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਚਨ੍ਦ੍ਰ
ਸੂਰ੍ਯ, ਇਨ੍ਦ੍ਰ, ਮਹੇਸ਼, ਵਿਸ਼੍ਣੁ, ਬ੍ਰਹ੍ਮਾ ਆਦਿ ਕੋ ਆਹਤ ਕਰਕੇ ਘੋਸ਼ਣਾ
ਕੀ ਥੀ ਕਿ “ਮੈਂ ਹੀ ਸਬਸੇ ਬਡ़ਾ ਹੂਂ, ਮੇਰੇ ਸੇ ਬਡ़ਾ ਇਸ ਲੋਕ
ਮੇਂ ਔਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ,” ਉਸ ਕਾਮਦੇਵ ਕੋ ਭੀ ਜੀਤਨੇ ਵਾਲੇ
ਜਿਨਦੇਵ ! ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ ਲਿਯੇ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੧॥)
ਗਨ੍ਧਰ੍ਵ-ਕਿਨ੍ਨਰ-ਮਹੋਰਗ ਦੈਤ੍ਯਨਾਥ-
ਵਿਦ੍ਯਾਧਰਾਮਰਨਰੇਨ੍ਦ੍ਰਸਮਰ੍ਚਿਤਾਙ੍ਘ੍ਰਿਃ ।
ਸਙ੍ਗੀਯਤੇ ਪ੍ਰਥਿਤਤੁਮ੍ਬਰਨਾਰਦੈਸ਼੍ਚ
ਕੀਰ੍ਤਿਃ ਸਦੈਵ ਭੁਵਨੇ ਮਮ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੨॥
(ਜਿਨਕੇ ਚਰਣ-ਕਮਲ ਗਨ੍ਧਰ੍ਵ, ਕਿਨ੍ਨਰ, ਮਹੋਰਗ, ਅਸੁਰੇਨ੍ਦ੍ਰ,
ਵਿਦ੍ਯਾਧਰ, ਦੇਵੇਨ੍ਦ੍ਰ ਔਰ ਨਰੇਨ੍ਦ੍ਰੋਂ ਸੇ ਪੂਜਿਤ ਹੈਂ, ਜਿਨਕੀ
ਉਜ੍ਜ੍ਵਲ ਕੀਰ੍ਤਿ ਸਂਸਾਰ ਮੇਂ ਪ੍ਰਸਿਦ੍ਧ ਤੁਮ੍ਬਰ ਜਾਤਿ ਕੇ ਯਕ੍ਸ਼ੋਂ ਔਰ
ਨਾਰਦੋਂ ਸੇ ਸਦਾ ਗਾਈ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਉਨ ਸ਼੍ਰੀ ਜਿਨਦੇਵ ਕਾ ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ
ਮੇਰੇ ਲਿਏ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੨॥)
ਅਜ੍ਞਾਨਮੋਹਤਿਮਿਰੌਘਵਿਨਾਸ਼ਕਸ੍ਯ
ਸਂਜ੍ਞਾਨਚਾਰੁਕਿਰਣਾਵਲਿਭੂਸ਼ਿਤਸ੍ਯ ।
ਭਵ੍ਯਾਮ੍ਬੁਜਾਨਿ ਨਿਯਤਂ ਪ੍ਰਤਿਬੋਧਕਸ੍ਯ,
ਸ਼੍ਰੀਮਜ੍ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ ਵਿਮਲਂ ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੩॥
(ਅਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਮੋਹਰੂਪ ਅਨ੍ਧਕਾਰ-ਸਮੂਹ ਕੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕ, ਉਤ੍ਤਮ
ਸਮ੍ਯਗ੍ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਸੂਰ੍ਯ ਕੀ ਸੁਨ੍ਦਰ ਕਿਰਣਾਵਲੀ ਸੇ ਵਿਭੂਸ਼ਿਤ ਔਰ
ਭਵ੍ਯਜੀਵ ਰੂਪ ਕਮਲੋਂ ਕੇ ਨਿਯਮ ਸੇ ਪ੍ਰਤਿਬੋਧਕ ਹੇ ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ੍
ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਦੇਵ ! ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਯਹ ਵਿਮਲ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ ਲਿਏ
ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੩॥)
ਤਸ਼੍ਣਾ-ਕ੍ਸ਼ੁਧਾ-ਜਨਨ-ਵਿਸ੍ਮਯ-ਰਾਗ-ਮੋਹ-
ਚਿਨ੍ਤਾ-ਵਿਸ਼ਾਦ-ਮਦ-ਖੇਦ-ਜਰਾ-ਰੁਜੌਘਾਃ ।
ਪ੍ਰਸ੍ਵੇਦ-ਮਤ੍ਯੁ-ਰਤਿ-ਰੋਸ਼-ਭਯਾਨਿ ਨਿਦ੍ਰਾ
ਦੇਹੇ ਨ ਸਨ੍ਤਿ ਹਿ ਯਤਸ੍ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੪॥
(ਜਿਨਕੇ ਦੇਹ ਮੇਂ ਤਸ਼੍ਣਾ, ਕ੍ਸ਼ੁਧਾ, ਜਨ੍ਮ, ਵਿਸ੍ਮਯ, ਰਾਗ,
ਮੋਹ, ਚਿਨ੍ਤਾ, ਵਿਸ਼ਾਦ, ਮਦ, ਖੇਦ, ਜਰਾ, ਰੋਗਪੁਂਜ,
ਪਸੇਵ ਮਰਣ, ਰਤਿ, ਰੋਸ਼, ਭਯ ਔਰ ਨਿਦ੍ਰਾ ਯੇ ਅਠਾਰਹ ਦੋਸ਼
ਨਹੀਂ ਹੈਂ, ਐਸੇ ਹੇ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਦੇਵ, ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਯਹ ਨਿਰ੍ਮਲ ਪ੍ਰਭਾਤ
ਮੇਰੇ ਲਿਯੇ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੪॥)
ਸ਼੍ਵੇਤਾਤਪਤ੍ਰ-ਹਰਿਵਿਸ਼੍ਟਰ-ਚਾਮਰੌਘਾਃ
ਭਾਮਣ੍ਡਲੇਨ ਸਹ ਦੁਨ੍ਦੁਭਿ-ਦਿਵ੍ਯਭਾਸ਼ਾ- ।
ਸ਼ੋਕਾਗ੍ਰ-ਦੇਵਕਰਵਿਮੁਕ੍ਤਸੁਪੁਸ਼੍ਪਵਸ਼੍ਟਿ-
ਰ੍ਦੇਵੇਨ੍ਦ੍ਰਪੂਜਿਤਤਵਸ੍ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੫॥
(ਜਿਸਕੇ ਸ਼੍ਵੇਤ ਛਤ੍ਰ, ਸਿਂਹਾਸਨ, ਚਾਮਰ-ਸਮੂਹ, ਭਾਮਣ੍ਡਲ,
ਦੁਨ੍ਦੁਭਿ-ਨਾਦ, ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ, ਅਸ਼ੋਕਵਕ੍ਸ਼ ਔਰ ਦੇਵ-ਹਸ੍ਤ-ਮੁਕ੍ਤ
ਪੁਸ਼੍ਪਵਰ੍ਸ਼ਾ ਯੇ ਆਠ ਪ੍ਰਾਤਿਹਾਰ੍ਯ ਪਾਯੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਜੋ ਦੇਵੋਂ ਕੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰੋਂ
ਸੇ ਪੂਜਿਤ ਹੈਂ, ਐਸੇ ਹੇ ਜਿਨਦੇਵ, ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ ਲਿਏ
ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੫॥)
ਭੂਤਂ ਭਵਿਸ਼੍ਯਦਪਿ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਵਰ੍ਤਮਾਨ-
ਧ੍ਰੌਵ੍ਯਂ ਵ੍ਯਯਂ ਪ੍ਰਭਵਮੁਤ੍ਤਮਮਪ੍ਯਸ਼ੇਸ਼ਮ੍ ।
ਤ੍ਰੈਲੋਕ੍ਯਵਸ੍ਤੁਵਿਸ਼ਯਂ ਸਚਿਰੋਸ਼ਮਿਤ੍ਥਂ
ਜਾਨਾਸਿ ਨਾਥ ਯੁਗਪਤ੍ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੬॥
( ਹੇ ਨਾਥ, ਆਪ ਭੂਤ, ਭਵਿਸ਼੍ਯਤ੍ ਔਰ ਵਰ੍ਤਮਾਨਕਾਲ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀ
ਤ੍ਰੈਲੋਕ੍ਯ-ਗਤ ਸਮਸ੍ਤ ਵਸ੍ਤੁ-ਵਿਸ਼ਯ ਕੇ ਧ੍ਰੌਵ੍ਯ ਵ੍ਯਯ ਔਰ ਉਤ੍ਪਾਦਰੂਪ
ਅਨਨ੍ਤ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂ ਕੋ ਏਕ ਸਾਥ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ, ਐਸੇ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯ ਜ੍ਞਾਨ ਵਾਲੇ
ਆਪਕਾ ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ ਲਿਯੇ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੬॥)
ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਪਵਰ੍ਗਸੁਖਮੁਤ੍ਤਮਮਵ੍ਯਯਂ ਯਤ੍-
ਤਦ੍ਦੇਹਿਨਾਂ ਸੁਭਜਤਾਂ ਵਿਦਧਾਤਿ ਨਾਥ ।
ਹਿਂਸਾऽਨਤਾਨ੍ਯਵਨਿਤਾਪਰਰਿਕ੍ਸ਼ਸੇਵਾ
ਸਤ੍ਯਾਮਮੇ ਨ ਹਿ ਯਤਸ੍ਤਵ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੭॥
( ਹੇ ਨਾਥ, ਜੋ ਪ੍ਰਾਣੀ ਆਪਕੀ ਵਿਧਿਪੂਰ੍ਵਕ ਸੇਵਾ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਉਨ੍ਹੇਂ
ਆਪ ਸ੍ਵਰ੍ਗ ਔਰ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਕੇ ਉਤ੍ਤਮ ਔਰ ਅਵ੍ਯਯ ਸੁਖ ਦੇਤੇ ਹੋ । ਤਥਾ
ਸ੍ਵਯਂ ਹਿਂਸਾ, ਝੂਠ, ਚੋਰੀ, ਪਰ-ਵਨਿਤਾ-ਸੇਵਾ, ਕੁਸ਼ੀਲ ਔਰ
ਪਰਧਨ-ਸੇਵਾ (ਪਰਿਗ੍ਰਹ) ਰੂਪ ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੇ ਪਾਪੋਂ ਸੇ ਸਰ੍ਵਥਾ ਵਿਮੁਕ੍ਤ
ਏਵਂ ਮਮਤ੍ਵ-ਰਹਿਤ ਹੋ, ਐਸੇ ਵੀਤਰਾਗ ਭਗਵਾਨ੍ ਕਾ ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ
ਲਿਏ ਸਦਾ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ ॥ ੭॥)
ਸਂਸਾਰਘੋਰਤਰਵਾਰਿਧਿਯਾਨਪਾਤ੍ਰ,
ਦੁਸ਼੍ਟਾਸ਼੍ਟਕਰ੍ਮਨਿਕਰੇਨ੍ਧਨਦੀਪ੍ਤਵਹ੍ਨੇ ।
ਅਜ੍ਞਾਨਮੂਲਮਨਸਾਂ ਵਿਮਲੈਕਚਕ੍ਸ਼ੁਃ
ਸ਼੍ਰੀਨੇਮਿਚਨ੍ਦ੍ਰਯਤਿਨਾਯਕ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤਮ੍ ॥ ੮॥
(ਹੇ ਭਗਵਨ੍, ਆਪ ਇਸ ਅਤਿਘੋਰ ਸਂਸਾਰ-ਸਾਗਰ ਸੇ ਪਾਰ ਉਤਾਰਨੇ ਕੇ ਲਿਯੇ
ਜਹਾਜ ਹੈਂ, ਦੁਸ਼੍ਟ ਅਸ਼੍ਟ ਕਰ੍ਮਸਮੂਹ ਈਨ੍ਧਨ ਕੋ ਭਸ੍ਮ ਕਰਨੇ ਕੇ
ਲਿਯੇ ਪ੍ਰਦੀਪ੍ਤ ਅਗ੍ਨਿ ਹੈਂ, ਔਰ ਅਜ੍ਞਾਨ ਸੇ ਭਰਪੂਰ ਮਨਵਾਲੇ ਜੀਵੋਂ ਕੇ
ਲਿਯੇ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯ ਵਿਮਲ ਨੇਤ੍ਰ ਹੈਂ, ਐਸੇ ਹੇ ਮੁਨਿਨਾਯਕ ਨੇਮਿਚਨ੍ਦ੍ਰ ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ
ਯਹ ਸੁਪ੍ਰਭਾਤ ਮੇਰੇ ਲਿਏ ਮਂਗਲਮਯ ਹੋ । ਸ੍ਤੁਤਿਕਾਰ ਨੇ ਅਨ੍ਤਿਮ ਚਰਣ
ਮੇਂ ਅਪਨਾ ਨਾਮ ਭੀ ਪ੍ਰਕਟ ਕਰ ਦਿਯਾ ਹੈ ॥ ੮॥)
ਇਤਿ ਨੇਮਿਚਨ੍ਦ੍ਰਰਚਿਤਂ ਜਿਨਸੁਪ੍ਰਭਾਤਾਸ਼੍ਟਕਂ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਮ੍ ।
ਸੁਵਿਚਾਰ –
ਜੋ ਕਾਮ ਕਭੀ ਭੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ ਵਹ ਕਭੀ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ । ਜੋ
ਕਾਮ ਅਭੀ ਹੋਗਾ ਵਹੀ ਹੋਗਾ । ਜੋ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਆਜ ਕੇ ਕਾਮ ਕੋ ਕਲ ਪਰ ਟਾਲਨੇ ਮੇਂ
ਖਰ੍ਚ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਉਸੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਦ੍ਵਾਰਾ ਆਜ ਕਾ ਕਾਮ ਆਜ ਹੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ ।
