Manki Geetaa in Malayalam:
॥ മങ്കിഗീതാ ॥ (Mahabharata Shantiparva)
അധ്യായഃ 171
യുധിസ്ഥിര
ഈഹമാനഃ സമാരംഭാന്യദി നാസാദയേദ്ധനം ।
ധനതൃഷ്ണാഭിഭൂതശ്ച കിം കുർവൻസുഖമാപ്നുയാത് ॥ 1 ॥
ഭീഷ്മ
സർവസാമ്യമനായാസഃ സത്യവാക്യം ച ഭാരത ।
നിർവേദശ്ചാവിവിത്സാ ച യസ്യ സ്യാത്സ സുഖീ നരഃ ॥ 2 ॥
ഏതാന്യേവ പദാന്യാഹുഃ പഞ്ച വൃദ്ധാഃ പ്രശാന്തയേ ।
ഏഷ സ്വർഗശ്ച ധർമശ്ച സുഖം ചാനുത്തമം സതാം ॥ 3 ॥
അത്രാപ്യുദാഹരന്തീമമിതിഹാസം പുരാതനം ।
നിർവേദാന്മങ്കിനാ ഗീതം തന്നിബോധ യുധിഷ്ഠിര ॥ 4 ॥
ഈഹമാനോ ധനം മങ്കിർഭഗ്നേഹശ്ച പുനഃ പുനഃ ।
കേന ചിദ്ധനശേഷേണ ക്രീതവാന്ദമ്യ ഗോയുഗം ॥ 5 ॥
സുസംബദ്ധൗ തു തൗ ദമ്യൗ ദമനായാഭിനിഃസൃതൗ ।
ആസീനമുഷ്ട്രം മധ്യേന സഹസൈവാഭ്യധാവതാം ॥ 6 ॥
തയോഃ സമ്പ്രാപ്തയോരുഷ്ട്രഃ സ്കന്ധദേശമമർഷണഃ ।
ഉത്ഥായോത്ക്ഷിപ്യ തൗ ദമ്യൗ പ്രസസാര മഹാജവഃ ॥ 7 ॥
ഹ്രിയമാണൗ തു തൗ ദമ്യൗ തേനോഷ്ട്രേണ പ്രമാഥിനാ ।
മ്രിയമാണൗ ച സമ്പ്രേക്ഷ്യ മങ്കിസ്തത്രാബ്രവീദിദം ॥ 8 ॥
ന ചൈവാവിഹിതം ശക്യം ദക്ഷേണാപീഹിതും ധനം ।
യുക്തേന ശ്രദ്ധയാ സമ്യഗീഹാം സമനുതിഷ്ഠതാ ॥ 9 ॥
കൃതസ്യ പൂർവം ചാനർഥൈര്യുക്തസ്യാപ്യനുതിഷ്ഠതഃ ।
ഇമം പശ്യത സംഗത്യാ മമ ദൈവമുപപ്ലവം ॥ 10 ॥
ഉദ്യമ്യോദ്യമ്യ മേ ദമ്യൗ വിഷമേനേവ ഗച്ഛതി ।
ഉത്ക്ഷിപ്യ കാകതാലീയമുന്മാഥേനേവ ജംബുകഃ ॥ 11 ॥
മനീ വോഷ്ട്രസ്യ ലംബേതേ പ്രിയൗ വത്സതരൗ മമ ।
ശുദ്ധം ഹി ദൈവമേവേദമതോ നൈവാസ്തി പൗരുഷം ॥ 12 ॥
യദി വാപ്യുപപദ്യേത പൗരുഷം നാമ കർഹി ചിത് ।
അന്വിഷ്യമാണം തദപി ദൈവമേവാവതിഷ്ഠതേ ॥ 13 ॥
തസ്മാന്നിർവേദ ഏവേഹ ഗന്തവ്യഃ സുഖമീപ്സതാ ।
സുഖം സ്വപിതി നിർവിണ്ണോ നിരാശശ്ചാർഥസാധനേ ॥ 14 ॥
അഹോ സമ്യക്ഷുകേനോക്തം സർവതഃ പരിമുച്യതാ ।
പ്രതിഷ്ഠതാ മഹാരണ്യം ജനകസ്യ നിവേശനാത് ॥ 15 ॥
യഃ കാമാൻപ്രാപ്നുയാത്സർവാന്യശ്ചൈനാൻകേവലാംസ്ത്യജേത് ।
പ്രാപനാത്സർവകാമാനാം പരിത്യാഗോ വിശിഷ്യതേ ॥ 16 ॥
നാന്തം സർവവിവിത്സാനാം ഗതപൂർവോഽസ്തി കശ് ചന ।
ശരീരേ ജീവിതേ ചൈവ തൃഷ്ണാ മന്ദസ്യ വർധതേ ॥ 17 ॥
നിവർതസ്വ വിവിത്സാഭ്യഃ ശാമ്യ നിർവിദ്യ മാമക ।
അസകൃച്ചാസി നികൃതോ ന ച നിർവിദ്യസേ തനോ ॥ 18 ॥
യദി നാഹം വിനാശ്യസ്തേ യദ്യേവം രമസേ മയാ ।
മാ മാം യോജയ ലോഭേന വൃഥാ ത്വം വിത്തകാമുക ॥ 19 ॥
സഞ്ചിതം സഞ്ചിതം ദ്രവ്യം നഷ്ടം തവ പുനഃ പുനഃ ।
കദാ വിമോക്ഷ്യസേ മൂഢ ധനേഹാം ധനകാമുക ॥ 20 ॥
അഹോ നു മമ ബാലിശ്യം യോഽഹം ക്രീദനകസ്തവ ।
കിം നൈവ ജാതു പുരുഷഃ പരേഷാം പ്രേഷ്യതാമിയാത് ॥ 21 ॥
ന പൂർവേ നാപരേ ജാതു കാമാനാമന്തമാപ്നുവൻ ।
ത്യക്ത്വാ സർവസമാരംഭാൻപ്രതിബുദ്ധോഽസ്മി ജാഗൃമി ॥ 22 ॥
നൂനം തേ ഹൃദയം കാമവജ്ര സാരമയം ദൃധം ।
യദനർഥശതാവിഷ്ടം ശതധാ ന വിദീര്യതേ ॥ 23 ॥
ത്യജാമി കാമത്വാം ചൈവ യച്ച കിം ചിത്പ്രിയം തവ ।
തവാഹം സുഖമന്വിച്ഛന്നാത്മന്യുപലഭേ സുഖം ॥ 24 ॥
കാമജാനാമി തേ മൂലം സങ്കൽപാത്കില ജായസേ ।
ന ത്വാം സങ്കൽപയിഷ്യാമി സമൂലോ ന ഭവിഷ്യതി ॥ 25 ॥
ഈഹാ ധനസ്യ ന സുഖാ ലബ്ധ്വാ ചിന്താ ച ഭൂയസീ ।
ലബ്ധാനാശോ യഥാ മൃത്യുർലബ്ധം ഭവതി വാ ന വാ ॥ 26 ॥
പരേത്യ യോ ന ലഭതേ തതോ ദുഃഖതരം നു കിം ।
ന ച തുഷ്യതി ലബ്ധേന ഭൂയ ഏവ ച മാർഗതി ॥ 27 ॥
അനുതർഷുല ഏവാർഥഃ സ്വാദു ഗാംഗമിവോദകം ।
മദ്വിലാപനമേതത്തു പ്രതിബുദ്ധോഽസ്മി സന്ത്യജ ॥ 28 ॥
യ ഇമം മാമകം ദേഹം ഭൂതഗ്രാമഃ സമാശ്രിതഃ ।
സ യാത്വിതോ യഥാകാമം വസതാം വാ യഥാസുഖം ॥ 29 ॥
ന യുഷ്മാസ്വിഹ മേ പ്രീതിഃ കാമലോഭാനുസാരിഷു ।
തസ്മാദുത്സൃജ്യ സർവാന്വഃ സത്യമേവാശ്രയാമ്യഹം ॥ 30 ॥
സർവഭൂതാന്യഹം ദേഹേ പശ്യന്മനസി ചാത്മനഃ ।
യോഗേ ബുദ്ധിം ശ്രുതേ സത്ത്വം മനോ ബ്രഹ്മണി ധാരയൻ ॥ 31 ॥
വിഹരിഷ്യാമ്യനാസക്തഃ സുഖീ ലോകാന്നിരാമയഃ ।
യഥാ മാ ത്വം പുനർനൈവം ദുഃഖേഷു പ്രനിധാസ്യസി ॥ 32 ॥
ത്വയാ ഹി മേ പ്രനുന്നസ്യ ഗതിരന്യാ ന വിദ്യതേ ।
തൃഷ്ണാ ശോകശ്രമാണാം ഹി ത്വം കാമപ്രഭവഃ സദാ ॥ 33 ॥
ധനനാശോഽധികം ദുഃഖം മന്യേ സർവമഹത്തരം ।
ജ്ഞാതയോ ഹ്യവമന്യന്തേ മിത്രാണി ച ധനച്യുതം ॥ 34 ॥
അവജ്ഞാന സഹസ്രൈസ്തു ദോഷാഃ കസ്തതരാധനേ ।
ധനേ സുഖകലാ യാ ച സാപി ദുഃഖൈർവിധീയതേ ॥ 35 ॥
ധനമസ്യേതി പുരുഷം പുരാ നിഘ്നന്തി ദസ്യവഃ ।
ക്ലിശ്യന്തി വിവിധൈർദന്ദൈർനിത്യമുദ്വേജയന്തി ച ॥ 36 ॥
മന്ദലോലുപതാ ദുഃഖമിതി ബുദ്ധിം ചിരാന്മയാ ।
യദ്യദാലംബസേ കാമതത്തദേവാനുരുധ്യസേ ॥ 37 ॥
അതത്ത്വജ്ഞോഽസി ബാലശ്ച ദുസ്തോഷോഽപൂരണോഽനലഃ ।
നൈവ ത്വം വേത്ഥ സുലഭം നൈവ ത്വം വേത്ഥ ദുർലഭം ॥ 38 ॥
പാതാലമിവ ദുഷ്പൂരോ മാം ദുഃഖൈര്യോക്തുമിച്ഛസി ।
നാഹമദ്യ സമാവേഷ്ടും ശക്യഃ കാമപുനസ്ത്വയാ ॥ 39 ॥
നിർവേദമഹമാസാദ്യ ദ്രവ്യനാശാദ്യദൃച്ഛയാ ।
നിർവൃതിം പരമാം പ്രാപ്യ നാദ്യ കാമാന്വിചിന്തയേ ॥ 40 ॥
അതിക്ലേശാൻസഹാമീഹ നാഹം ബുധ്യാമ്യബുദ്ധിമാൻ ।
നികൃതോ ധനനാശേന ശയേ സർവാംഗവിജ്വരഃ ॥ 41 ॥
പരിത്യജാമി കാമത്വാം ഹിത്വാ സർവമനോഗതീഃ ।
ന ത്വം മയാ പുനഃ കാമനസ്യോതേനേവ രംസ്യസേ ॥ 42 ॥
ക്ഷമിഷ്യേഽക്ഷമമാണാനാം ന ഹിംസിഷ്യേ ച ഹിംസിതഃ ।
ദ്വേഷ്യ മുക്തഃ പ്രിയം വക്ഷ്യാമ്യനാദൃത്യ തദപ്രിയം ॥ 43 ॥
തൃപ്തഃ സ്വസ്ഥേന്ദ്രിയോ നിത്യം യഥാ ലബ്ധേന വർതയൻ ।
ന സകാമം കരിഷ്യാമി ത്വാമഹം ശത്രുമാത്മനഃ ॥ 44 ॥
നിർവേദം നിർവൃതിം തൃപ്തിം ശാന്തിം സത്യം ദമം ക്ഷമാം ।
സർവഭൂതദയാം ചൈവ വിദ്ധി മാം ശരണാഗതം ॥ 45 ॥
തസ്മാത്കാമശ്ച ലോഭശ്ച തൃഷ്ണാ കാർപണ്യമേവ ച ।
ത്യജന്തു മാം പ്രതിഷ്ഠന്തം സത്ത്വസ്ഥോ ഹ്യസ്മി സാമ്പ്രതം ॥ 46 ॥
പ്രഹായ കാമം ലോഭം ച ക്രോധം പാരുഷ്യമേവ ച ।
നാദ്യ ലോഭവശം പ്രാപ്തോ ദുഃഖം പ്രാപ്സ്യാമ്യനാത്മവാൻ ॥ 47 ॥
യദ്യത്ത്യജതി കാമാനാം തത്സുഖസ്യാഭിപൂര്യതേ ।
കാമസ്യ വശഗോ നിത്യം ദുഃഖമേവ പ്രപദ്യതേ ॥ 48 ॥
കാമാന്വ്യുദസ്യ ധുനുതേ യത്കിം ചിത്പുരുഷോ രജഃ ।
കാമക്രോധോദ്ഭവം ദുഃഖമഹ്രീരരതിരേവ ച ॥ 49 ॥
ഏഷ ബ്രഹ്മ പ്രവിഷ്ടോഽഹം ഗ്രീസ്മേ ശീതമിവ ഹ്രദം ।
ശാമ്യാമി പരിനിർവാമി സുഖമാസേ ച കേവലം ॥ 50 ॥
യച്ച കാമസുഖം ലോകേ യച്ച ദിവ്യം മഹത്സുഖം ।
തൃഷ്ണാ ക്ഷയസുഖസ്യൈതേ നാർഹതഃ സോദശീം കലാം ॥ 51 ॥
ആത്മനാ സപ്തമം കാമം ഹത്വാ ശത്രുമിവോത്തമം ।
പ്രാപ്യാവധ്യം ബ്രഹ്മ പുരം രാജേവ സ്യാമഹം സുഖീ ॥ 52 ॥
ഏതാം ബുദ്ധിം സമാസ്ഥായ മങ്കിർനിർവേദമാഗതഃ ।
സർവാൻകാമാൻപരിത്യജ്യ പ്രാപ്യ ബ്രഹ്മ മഹത്സുഖം ॥ 53 ॥
ദമ്യ നാശ കൃതേ മങ്കിരമരത്വം കിലാഗമത് ।
അഛിനത്കാമമൂലം സ തേന പ്രാപ മഹത്സുഖം ॥ 54 ॥
॥ ഇതി മങ്കിഗീതാ സമാപ്താ ॥
Also Read:
Manki Gita Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
