It is the heart of Skanda Purana in the form of a dialogue between Lord Shiva and Goddess Parvati. The direct experience of Suta is brilliantly expressed through each and every couplet in it.
The couplets of this Guru Gita is a great remedy for the longlasting disease of birth and death. It is the sweetest nectar for Sadhakas. The merit is diminished by drinking the nectar of heaven. By drinking the nectar of this Gita sin is destroyed which leads to Absolute Peace and Knowledge of one’s real nature.
Guru Gita in Telugu:
॥ గురు గీతా ॥
॥ ప్రథమోఽధ్యాయః ॥
అచింత్యావ్యక్తరూపాయ నిర్గుణాయ గణాత్మనే ।
సమస్తజగదాధారమూర్తయే బ్రహ్మణే నమః ॥ 1 ॥
ఋషయ ఊచుః ।
సూత సూత మహాప్రాజ్ఞ నిగమాగమపారగం ।
గురుస్వరూపమస్మాకం బ్రూహి సర్వమలాపహం ॥ 2 ॥
యస్య శ్రవణమాత్రేణ దేహీ దుఃఖాద్విముచ్యతే ।
యేన మార్గేణ మునయః సర్వజ్ఞత్వం ప్రపేదిరే ॥ 3 ॥
యత్ప్రాప్య న పునర్యాతి నరః సంసారబంధనం ।
తథావిధం పరం తత్త్వం వక్తవ్యమధునా త్వయా ॥ 4 ॥
గుహ్యాద్గుహ్యతమం సారం గురుగీతా విశేషతః ।
త్వత్ప్రసాదాచ్చ శ్రోతవ్యా తత్సర్వం బ్రూహి సూత నః ॥ 5 ॥
ఇతి సంప్రార్థితః సూతో మునిసంఘైర్ముహుర్ముహుః ॥
కుతూహలేన మహతా ప్రోవాచ మధురం వచః ॥ 6 ॥
సూత ఉవాచ ।
శ్రుణుధ్వం మునయః సర్వే శ్రద్ధయా పరయా ముదా ।
వదామి భవరోగఘ్నీం గీతాం మాతృస్వరూపిణీం ॥ 7 ॥
పురా కైలాసశిఖరే సిద్ధగంధర్వసేవితే ।
తత్ర కల్పలతాపుష్పమందిరేఽత్యంతసుందరే ॥ 8 ॥
వ్యాఘ్రాజినే సమాసీనం శుకాదిమునివందితం ।
బోధయంతం పరం తత్త్వం మధ్యే మునిగణే క్వచిత్ ॥ 9 ॥
ప్రణమ్రవదనా శశ్వన్నమస్కుర్వంతమాదరాత్ ।
దృష్ట్వా విస్మయమాపన్న పార్వతీ పరిపృచ్ఛతి ॥ 10 ॥
పార్వత్యువాచ ।
ఓం నమో దేవ దేవేశ పరాత్పర జగద్గురో ।
త్వాం నమస్కుర్వతే భక్త్యా సురాసురనరాః సదా ॥ 11 ॥
విధివిష్ణుమహేంద్రాద్యైర్వంద్యః ఖలు సదా భవాన్ ।
నమస్కరోషి కస్మై త్వం నమస్కారాశ్రయః కిల ॥ 12 ॥
దృష్ట్వైతత్కర్మ విపులమాశ్చర్య ప్రతిభాతి మే ।
కిమేతన్న విజానేఽహం కృపయా వద మే ప్రభో ॥ 13 ॥
భగవన్ సర్వధర్మజ్ఞ వ్రతానాం వ్రతనాయకం ।
బ్రూహి మే కృపయా శంభో గురుమాహాత్మ్యముత్తమం ॥ 14 ॥
కేన మార్గేణ భో స్వామిన్ దేహీ బ్రహ్మమయో భవేత్ ।
తత్కృపాం కురు మే స్వామిన్నమామి చరణౌ తవ ॥ 15 ॥
ఇతి సంప్రార్థితః శశ్వన్మహాదేవో మహేశ్వరః ।
ఆనందభరతిః స్వాంతే పార్వతీమిదమబ్రవీత్ ॥ 16 ॥
శ్రీ మహాదేవ ఉవాచ ।
న వక్తవ్యమిదం దేవి రహస్యాతిరహస్యకం ।
న కస్యాపి పురా ప్రోక్తం త్వద్భక్త్యర్థం వదామి తత్ ॥ 17 ॥
మమ రూపాసి దేవి త్వమతస్తత్కథయామి తే ।
లోకోపకారకః ప్రశ్నో న కేనాపి కృతః పురా ॥ 18 ॥
యస్య దేవే పరా భక్తిర్యథా దేవే తథా గురౌ ।
తస్యైతే కథితా హ్యర్థాః ప్రకాశంతే మహాత్మనః ॥ 19 ॥
యో గురుః స శివః ప్రోక్తో యః శివః స గురుః స్మృతః ।
వికల్పం యస్తు కుర్వీత స నరో గురుతల్పగః ॥ 20 ॥
దుర్లభం త్రిషు లోకేషు తచ్ఛృణుశ్వ వదామ్యహం ।
గురుబ్రహ్మ వినా నాన్యః సత్యం సత్యం వరాననే ॥ 21 ॥
వేదశాస్త్రపురాణాని చేతిహాసాదికాని చ ।
మంత్రయంత్రాదివిద్యానాం మోహనోచ్చాటనాదికం ॥ 22 ॥
శైవశాక్తాగమాదీని హ్యన్యే చ బహవో మతాః ।
అపభ్రంశాః సమస్తానాం జీవానాం భ్రాంతచేతసాం ॥ 23 ॥
జపస్తపో వ్రతం తీర్థం యజ్ఞో దానం తథైవ చ ।
గురుతత్త్వమవిజ్ఞాయ సర్వం వ్యర్థం భవేత్ప్రియే ॥ 24 ॥
గురుబుద్ధ్యాత్మనో నాన్యత్ సత్యం సత్యం వరాననే ।
తల్లాభార్థం ప్రయత్నస్తు కర్తవ్యశ్చ మనీషిభిః ॥ 25 ॥
గూఢావిద్యా జగన్మాయా దేహశ్చాజ్ఞానసంభవః ।
విజ్ఞానం యత్ప్రసాదేన గురుశబ్దేన కథయతే ॥ 26 ॥
యదంఘ్రికమలద్వంద్వం ద్వంద్వతాపనివారకం ।
తారకం భవసింధోశ్చ తం గురుం ప్రణమామ్యహం ॥ 27 ॥
దేహీ బ్రహ్మ భవేద్యస్మాత్ త్వత్కృపార్థం వదామి తత్ ।
సర్వపాపవిశుద్ధాత్మా శ్రీగురోః పాదసేవనాత్ ॥ 28 ॥
సర్వతీర్థావగాహస్య సంప్రాప్నోతి ఫలం నరః ।
గురోః పాదోదకం పీత్వా శేషం శిరసి ధారయన్ ॥ 29 ॥
శోషణం పాపపంకస్య దీపనం జ్ఞానతేజసః ।
గురోః పాదోదకం సమ్యక్ సంసారార్ణవతారకం ॥ 30 ॥
అజ్ఞానమూలహరణం జన్మకర్మనివారకం ।
జ్ఞానవిజ్ఞానసిద్ధ్యర్థం గురుపాదోదకం పిబేత్ ॥ 31 ॥
గురుపాదోదకం పానం గురోరుచ్ఛిష్టభోజనం ।
గురుమూర్తేః సదా ధ్యానం గురోర్నామ్నః సదా జపః ॥ 32 ॥
స్వదేశికస్యైవ చ నామకీర్తనం
భవేదనంతస్య శివస్య కీర్తనం ।
స్వదేశికస్యైవ చ నామచింతనం
భవేదనంతస్య శివస్య చింతనం ॥ 33 ॥
యత్పాదరేణుర్వై నిత్యం కోఽపి సంసారవారిధౌ ।
సేతుబంధాయతే నాథం దేశికం తముపాస్మహే ॥ 34 ॥
యదనుగ్రహమాత్రేణ శోకమోహౌ వినశ్యతః ।
తస్మై శ్రీదేశికేంద్రాయ నమోఽస్తు పరమాత్మనే ॥ 35 ॥
యస్మాదనుగ్రహం లబ్ధ్వా మహదజ్ఞాన్ముత్సృజేత్ ।
తస్మై శ్రీదేశికేంద్రాయ నమశ్చాభీష్టసిద్ధయే ॥ 36 ॥
కాశీక్షేత్రం నివాసశ్చ జాన్హవీ చరణోదకం ।
గురువిశ్వేశ్వరః సాక్షాత్ తారకం బ్రహ్మనిశ్చయః ॥ 37 ॥
గురుసేవా గయా ప్రోక్తా దేహః స్యాదక్షయో వటః ।
తత్పాదం విష్ణుపాదం స్యాత్ తత్ర దత్తమనంతకం ॥ 38 ॥
గురుమూర్తి స్మరేన్నిత్యం గురుర్నామ సదా జపేత్ ।
గురోరాజ్ఞాం ప్రకుర్వీత గురోరన్యం న భావయేత్ ॥ 39 ॥
గురువక్త్రే స్థితం బ్రహ్మ ప్రాప్యతే తత్ప్రసాదతః ।
గురోర్ధ్యానం సదా కుర్యాత్ కులస్త్రీ స్వపతిం యథా ॥ 40 ॥
స్వాశ్రమం చ స్వజాతిం చ స్వకీర్తిం పుష్టివర్ధనం ।
ఏతత్సర్వం పరిత్యజ్య గురుమేవ సమాశ్రయేత్ ॥ 41 ॥
అనన్యాశ్చింతయంతో యే సులభం పరమం సుఖం ।
తస్మాత్సర్వప్రయత్నేన గురోరారాధనం కురు ॥ 42 ॥
గురువక్త్రే స్థితా విద్యా గురుభక్త్యా చ లభ్యతే ।
త్రైలోక్యే స్ఫుటవక్తారో దేవర్షిపితృమానవాః ॥ 43 ॥
గుకారశ్చాంధకారో హి రుకారస్తేజ ఉచ్యతే ।
అజ్ఞానగ్రాసకం బ్రహ్మ గురురేవ న సంశయః ॥ 44 ॥
గుకారో భవరోగః స్యాత్ రుకారస్తన్నిరోధకృత్ ।
భవరోగహరత్యాచ్చ గురురిత్యభిధీయతే ॥ 45 ॥
గుకారశ్చ గుణాతీతో రూపాతీతో రుకారకః ।
గుణరూపవిహీనత్వాత్ గురురిత్యభిధీయతే ॥ 46 ॥
గుకారః ప్రథమో వర్ణో మాయాదిగుణభాసకః ।
రుకారోఽస్తి పరం బ్రహ్మ మాయాభ్రాంతివిమోచనం ॥ 47 ॥
ఏవం గురుపదం శ్రేష్ఠం దేవానామపి దుర్లభం ।
గరుడోరగగంధర్వసిద్ధాదిసురపూజితం ॥ 48 ॥
ధ్రువం దేహి ముముక్షూణాం నాస్తి తత్త్వం గురోః పరం ।
గురోరారాధనం కుర్యాత్ స్వజీవత్వం నివేదయేత్ ॥ 49 ॥
ఆసనం శయనం వస్త్రం వాహనం భూషణాదికం ।
సాధకేన ప్రదాతవ్యం గురుసంతోషకారణం ॥ 50 ॥
కర్మణా మనసా వాచా సర్వదాఽఽరాధయేద్గురుం ।
దీర్ఘదండం నమస్కృత్య నిర్లజ్జౌ గురుసన్నిధౌ ॥ 51 ॥
శరీరమింద్రియం ప్రాణమర్థస్వజనబాంధవాన్ ।
ఆత్మదారాదికం సర్వం సద్గురుభ్యో నివేదయేత్ ॥ 52 ॥
గురురేకో జగత్సర్వం బ్రహ్మవిష్ణుశివాత్మకం ।
గురోః పరతరం నాస్తి తస్మాత్సంపూజయేద్గురుం ॥ 53 ॥
సర్వశ్రుతిశిరోరత్నవిరాజితపదాంబుజం ।
వేదాంతార్థప్రవక్తారం తస్మాత్ సంపూజయేద్గురుం ॥ 54 ॥
యస్య స్మరణమాత్రేణ జ్ఞానముత్పద్యతే స్వయం ।
స ఏవ సర్వసంపత్తిః తస్మాత్సంపూజయేద్గురుం ॥ 55 ॥
కృమికోటిభిరావిష్టం దుర్గంధకులదూషితం ।
అనిత్యం దుఃఖనిలయం దేహం విద్ధి వరాననే ॥ 56 ॥
సంసారవృక్షమారూఢాః పతంతి నరకార్ణవే ।
యస్తానుద్ధరతే సర్వాన్ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 57 ॥
గురుర్బ్రహ్మా గురుర్విష్ణుర్గురుర్దేవో మహేశ్వరః ।
గురురేవ పరం బ్రహ్మ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 58 ॥
అజ్ఞానతిమిరాంధస్య జ్ఞానాంజనశలాకయా ।
చక్షురున్మీలితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 59 ॥
అఖండమండలాకారం వ్యాప్తం యేన చరాచరం ।
తత్పదం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 60 ॥
స్థావరం జంగమం వ్యాప్తం యత్కించిత్సచరాచరం ।
త్వంపదం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 61 ॥
చిన్మయం వ్యాపితం సర్వం త్రైలోక్యం సచరాచరం ।
అసిత్వం దర్శితం యేన తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 62 ॥
నిమిషన్నిమిషార్ధ్వాద్వా యద్వాక్యాదై విముచ్యతే ।
స్వాత్మానం శివమాలోక్య తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 63 ॥
చైతన్యం శాశ్వతం శాంతం వ్యోమాతీతం నిరంజనం ।
నాదబిందుకలాతీతం తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 64 ॥
నిర్గుణం నిర్మలం శాంతం జంగమం స్థిరమేవ చ ।
వ్యాప్తం యేన జగత్సర్వం తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 65 ॥
స పితా స చ మే మాతా స బంధుః స చ దేవతా ।
సంసారమోహనాశాయ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 66 ॥
యత్సత్త్వేన జగత్సత్యం యత్ప్రకాశేన భాతి తత్ ।
యదానందేన నందంతి తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 67 ॥
యస్మిన్స్థితమిదం సర్వం భాతి యద్భానరూపతః ।
ప్రియం పుత్రాది యత్ప్రీత్యా తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 68 ॥
యేనేదం దర్శితం తత్త్వం చిత్తచైత్యాదికం తథా ।
జాగ్రత్స్వప్నసుషుప్త్యాది తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 69 ॥
యస్య జ్ఞానమిదం విశ్వం న దృశ్యం భిన్నభేదతః ।
సదైకరూపరూపాయ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 70 ॥
యస్య జ్ఞాతం మతం తస్య మతం యస్య న వేద సః ।
అనన్యభావభావాయ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 71 ॥
యస్మై కారణరూపాయ కార్యరూపేణ భాతి యత్ ।
కార్యకారణరూపాయ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 72 ॥
నానారూపమిదం విశ్వం న కేనాప్యస్తి భిన్నతా ।
కార్యకారణరూపాయ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 73 ॥
జ్ఞానశక్తిసమారూఢతత్త్వమాలావిభూషణే ।
భుక్తిముక్తిప్రదాత్రే చ తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 74 ॥
అనేకజన్మసంప్రాప్తకర్మబంధవిదాహినే ।
జ్ఞానానిలప్రభావేన తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 75 ॥
శోషణం భవసింధోశ్చ దీపనం క్షరసంపదాం ।
గురోః పాదోదకం యస్య తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 76 ॥
న గురోరధికం తత్త్వం న గురోరధికం తపః ।
న గురోరధికం జ్ఞానం తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 77 ॥
మన్నాథః శ్రీజగన్నాథో మద్గురుః శ్రీజగద్గురుః ।
మమాత్మా సర్వభూతాత్మా తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 78 ॥
గురురాదిరనాదిశ్చ గురుః పరమదైవతం ।
గురుమంత్రసమో నాస్తి తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 79 ॥
ఏక ఏవ పరో బంధుర్విషమే సముపస్థితే ।
గురుః సకలధర్మాత్మా తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 80 ॥
గురుమధ్యే స్థితం విశ్వం విశ్వమధ్యే స్థితో గురుః ।
గురుర్విశ్వం న చాన్యోఽస్తి తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 81 ॥
భవారణ్యప్రవిష్టస్య దిఙ్మోహభ్రాంతచేతసః ।
యేన సందర్శితః పంథాః తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 82 ॥
తాపత్రయాగ్నితప్తనామశాంతప్రాణినాం భువి ।
యస్య పాదోదకం గంగా తస్మై శ్రీగురవే నమః ॥ 83 ॥
అజ్ఞానసర్పదష్టానాం ప్రాణినాం కశ్చికిత్సకః ।
సమ్యగ్జ్ఞానమహామంత్రవేదినం సద్గురు వినా ॥ 84 ॥
హేతవే జగతామేవ సంసారార్ణవసేతవే ।
ప్రభవే సర్వవిద్యానాం శంభవే గురవే నమః ॥ 85 ॥
ధ్యానమూలం గురోర్మూర్తిః పూజామూలం గురోః పదం ।
మంత్రమూలం గురోర్వాక్యం ముక్తిమూలం గురోః కృపా ॥ 86 ॥
సప్తసాగరపర్యంతం తీర్థస్నానఫలం తు యత్ ।
గురుపాదపయోబిందోః సహస్రాంశేన తత్ఫలం ॥ 87 ॥
శివే రుష్టే గురుస్త్రాతా గురౌ రుష్టే న కశ్చన ।
లబ్ధ్వా కులగురు సమ్యగ్గురుమేవ సమాశ్రయేత్ ॥ 88 ॥
మధులుబ్ధో యథా భృంగః పుష్పాత్పుష్పాంతరం వ్రజేత్ ।
జ్ఞానలుబ్ధస్తథా శిష్యో గురోర్గుర్వంతరం వ్రజేత్ ॥ 89 ॥
వందే గురుపదద్వంద్వం వాఙ్మనాతీతగోచరం ।
శ్వేతరక్తప్రభాభిన్నం శివశక్త్యాత్మకం పరం ॥ 90 ॥
గుకారం చ గుణాతీతం రూకారం రూపవర్జితం ।
గుణాతీతమరూపం చ యో దద్యాత్ స గురుః స్మృతః ॥ 91 ॥
అత్రినేత్రః శివః సాక్షాత్ ద్విబాహుశ్చ హరిః స్మృతః ।
యోఽచతుర్వదనో బ్రహ్మా శ్రీగురుః కథితః ప్రియే ॥ 92 ॥
అయం మయాంజలిర్బద్ధో దయాసాగరసిద్ధయే ।
యదనుగ్రహతో జంతుశ్చిత్రసంసారముక్తిభాక్ ॥ 93 ॥
శ్రీగురోః పరమం రూపం వివేకచక్షురగ్రతః ।
మందభాగ్యా న పశ్యంతి అంధాః సూర్యోదయం యథా ॥ 94 ॥
కులానాం కులకోటీనాం తారకస్తత్ర తత్క్షణాత్ ।
అతస్తం సద్గురు జ్ఞాత్వా త్రికాలమభివాదయేత్ ॥ 95 ॥
శ్రీనాథచరణద్వంద్వం యస్యాం దిశి విరాజతే ।
తస్యాం దిశి నమస్కుర్యాద్ భక్త్యా ప్రతిదినం ప్రియే ॥ 96 ॥
సాష్టాంగప్రణిపాతేన స్తువన్నిత్యం గురుం భజేత్ ।
భజనాత్స్థైర్యమాప్నోతి స్వస్వరూపమయో భవేత్ ॥ 97 ॥
దోర్భ్యాం పద్భ్యాం చ జానుభ్యామురసా శిరసా దృశా ।
మనసా వచసా చేతి ప్రణామోష్టాంగ ఉచ్యతే ॥ 98 ॥
తస్యై దిశే సతతమజ్జలిరేష నిత్యం
ప్రక్షిప్యతాం ముఖరితైర్మధురైః ప్రసూనైః ।
జాగర్తి యత్ర భగవాన్ గురుచక్రవర్తీ
విశ్వస్థితిప్రలయనాటకనిత్యసాక్షీ ॥ 99 ॥
అభైస్తైః కిము దీర్ఘకాలవిమలైర్వ్యాదిప్రదైర్దుష్కరైః
ప్రాణాయామశతైరనేకకరణైర్దుఃఖాత్మకైర్దుర్జయైః ।
యస్మిన్నభ్యుదితే వినశ్యతి బలీ వాయుః స్వయం తత్క్షణాత్
ప్రాప్తుం తత్సహజస్వభావమనిశం సేవేత చైకం గురుం ॥ 100 ॥
జ్ఞానం వినా ముక్తిపదం లభ్యతే గురుభక్తితః ।
గురోః ప్రసాదతో నాన్యత్ సాధనం గురుమార్గిణాం ॥ 101 ॥
యస్మాత్పరతరం నాస్తి నేతి నేతీతి వై శ్రుతిః ।
మనసా వచసా చైవ సత్యమారాధయేద్గురుం ॥ 102 ॥
గురోః కృపాప్రసాదేన బ్రహ్మవిష్ణుశివాదయః ।
సామర్థ్యమభజన్ సర్వే సృష్టిస్థిత్యంతకర్మణి ॥ 103 ॥
దేవకిన్నరగంధర్వాః పితృయక్షాస్తు తుంబురుః ।
మునయోఽపి న జానంతి గురుశుశ్రూషణే విధిం ॥ 104 ॥
తార్కికాశ్ఛాందసాశ్చైవ దైవజ్ఞాః కర్మఠాః ప్రియే ।
లౌకికాస్తే న జానంతి గురుతత్త్వం నిరాకులం ॥ 105 ॥
మహాహంకారగర్వేణ తతోవిద్యాబలేన చ ।
భ్రమంత్యేతస్మిన్ సంసారే ఘటీయంత్రం యథా పునః ॥ 106 ॥
యజ్ఞినోఽపి న ముక్తాః స్యుః న ముక్తా యోగినస్తథా ।
తాపసా అపి నో ముక్తా గురుతత్త్వాత్పరాఙ్ముఖాః ॥ 107 ॥
న ముక్తాస్తు గంధర్వాః పితృయక్షాస్తు చారణాః ।
ఋషయః సిద్ధదేవాద్యా గురుసేవాపరాఙ్ముఖాః ॥ 108 ॥
॥ ఇతి శ్రీస్కందపురాణే ఉత్తరఖండే ఉమామహేశ్వర సంవాదే
శ్రీ గురుగీతాయాం ప్రథమోఽధ్యాయః ॥
॥ ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥
ధ్యానం శ్రుణు మహాదేవి సర్వానందప్రదాయకం ।
సర్వసౌఖ్యకరం చైవ భుక్తిముక్తిప్రదాయకం ॥ 109 ॥
శ్రీమత్పరం బ్రహ్మ గురుం స్మరామి
శ్రీమత్పరం బ్రహ్మ గురుం భజామి ।
శ్రీమత్పరం బ్రహ్మ గురుం వదామి
శ్రీమత్పరం బ్రహ్మ గురుం నమామి ॥ 110 ॥
బ్రహ్మానందం పరమసుఖదం కేవలం జ్ఞానమూర్తిం
ద్వంద్వాతీతం గగనసదృశం తత్త్వమస్యాదిలక్ష్యం ।
ఏకం నిత్యం విమలమచలం సర్వధీసాక్షిభూతం
భావాతీతం త్రిగుణరహితం సద్గురుం తం నమామి ॥ 111 ॥
హృదంబుజే కర్ణికమధ్యసంస్థే
సింహాసనే సంస్థితదివ్యమూర్తిం ।
ధ్యాయేద్గురుం చంద్రకలాప్రకాశం
సచ్చిత్సుఖాభీష్టవరం దధానం ॥ 112 ॥
శ్వేతాంబరం శ్వేతవిలేపపుష్పం
ముక్తావిభూషం ముదితం ద్వినేత్రం ।
వామాంకపీఠస్థితదివ్యశక్తిం
మందస్మితం పూర్ణకృపానిధానం ॥ 113 ॥
జ్ఞానస్వరూపం నిజభావయుక్తం ఆనందమానందకరం ప్రసన్నం ।
యోగీంద్రమీడ్యం భవరోగవైద్యం శ్రీమద్గురుం నిత్యమహం నమామి ॥ 114 ॥
వందే గురూణాం చరణారవిందం సందర్శితస్వాత్మసుఖాంబుధీనాం ।
జనస్య యేషాం గులికాయమానం సంసారహాలాహలమోహశాంత్యై ॥ 115 ॥
యస్మిన్ సృష్టిస్థిస్తిధ్వంసనిగ్రహానుగ్రహాత్మకం ।
కృత్యం పంచవిధం శశ్వత్ భాసతే తం గురుం భజేత్ ॥ 116 ॥
పాదాబ్జే సర్వసంసారదావకాలానలం స్వకే ।
బ్రహ్మరంధ్రే స్థితాంభోజమధ్యస్థం చంద్రమండలం ॥ 117 ॥
అకథాదిత్రిరేఖాబ్జే సహస్రదలమండలే ।
హంసపార్శ్వత్రికోణే చ స్మరేత్తన్మధ్యగం గురుం ॥ 118 ॥
నిత్యం శుద్ధం నిరాభాసం నిరాకారం నిరంజనం ।
నిత్యబోధం చిదానందం గురుం బ్రహ్మ నమామ్యహం ॥ 119 ॥
సకలభువనసృష్టిః కల్పితాశేషసృష్టిః
నిఖిలనిగమదృష్టిః సత్పదార్థైకసృష్టిః ।
అతద్గణపరమేష్టిః సత్పదార్థైకదృష్టిః
భవగుణపరమేష్టిర్మోక్షమార్గైకదృష్టిః ॥ 120 ॥
సకలభువనరంగస్థాపనాస్తంభయష్టిః
సకరుణరసవృష్టిస్తత్త్వమాలాసమష్టిః ।
సకలసమయసృష్టిస్సచ్చిదానందదృష్టిః
నివసతు మయి నిత్యం శ్రీగురోర్దివ్యదృష్టిః ॥ 121 ॥
న గురోరధికం న గురోరధికం
న గురోరధికం న గురోరధికం ।
శివశాసనతః శివశాసనతః
శివశాసనతః శివశాసనతః ॥ 122 ॥
ఇదమేవ శివమిదమేవ శివం ఇదమేవ శివమిదమేవ శివం ।
హరిశాసనతో హరిశాసనతో హరిశాసనతో హరిశాసనతః ॥ 123 ॥
విదితం విదితం విదితం విదితం
విజనం విజనం విజనం విజనం ।
విధిశాసనతో విధిశాసనతో
విధిశాసనతో విధిశాసనతః ॥ 124 ॥
ఏవంవిధం గురుం ధ్యాత్వా జ్ఞానముత్పద్యతే స్వయం ।
తదా గురూపదేశేన ముక్తోఽహమితి భావయేత్ ॥ 125 ॥
గురూపదిష్టమార్గేణ మనఃశుద్ధిం తు కారయేత్ ।
అనిత్యం ఖండయేత్సర్వం యత్కించిదాత్మగోచరం ॥ 126 ॥
జ్ఞేయం సర్వం ప్రతీతం చ జ్ఞానం చ మన ఉచ్యతే ।
జ్ఞానం జ్ఞేయం సమం కుర్యాన్నాన్యః పంథా ద్వితీయకః ॥ 127 ॥
కిమత్ర బహునోక్తేన శాస్త్రకోటిశతైరపి ।
దుర్లభా చిత్తవిశ్రాంతిః వినా గురుకృపాం పరాం ॥ 128 ॥
కరుణాఖడ్గపాతేన ఛిత్వా పాశాష్టకం శిశోః ।
సమ్యగానందజనకః సద్గురుః సోఽభిధీయతే ॥129 ॥
ఏవం శ్రుత్వా మహాదేవి గురునిందాం కరోతి యః ।
స యాతి నరకాన్ ఘోరాన్ యావచ్చంద్రదివాకరౌ ॥ 130 ॥
యావత్కల్పాంతకో దేహస్తావద్దేవి గురుం స్మరేత్ ।
గురులోపా న కర్తవ్యః స్వచ్ఛందో యది వా భవేత్ ॥ 131 ॥
హుంకారేణ న వక్తవ్యం ప్రాజ్ఞశిష్యైః కదాచన ।
గురోరగ్ర న వక్తవ్యమసత్యం తు కదాచన ॥ 132 ॥
గురుం త్వంకృత్య హుంకృత్య గురుసాన్నిధ్యభాషణః ।
అరణ్యే నిర్జలే దేశే సంభవేద్ బ్రహ్మరాక్షసః ॥ 133 ॥
అద్వైతం భావయేన్నిత్యం సర్వావస్థాసు సర్వదా ।
కదాచిదపి నో కుర్యాద్ద్వైతం గురుసన్నిధౌ ॥ 134 ॥
దృశ్యవిస్మృతిపర్యంతం కుర్యాద్ గురుపదార్చనం ।
తాదృశస్యైవ కైవల్యం న చ తద్వ్యతిరేకిణః ॥ 135 ॥
అపి సంపూర్ణతత్త్వజ్ఞో గురుత్యాగి భవేద్యదా ।
భవత్యేవ హి తస్యాంతకాలే విక్షేపముత్కటం ॥ 136 ॥
గురుకార్యం న లంఘేత నాపృష్ట్వా కార్యమాచరేత్ ।
న హ్యుత్తిష్ఠేద్దిశేఽనత్వా గురుసద్భ్వశోభితః ॥ 137 ॥
గురౌ సతి స్వయం దేవి పరేషాం తు కదాచన ।
ఉపదేశం న వై కుర్యాత్ తథా చేద్రాక్షసో భవేత్ ॥ 138 ॥
న గురోరాశ్రమే కుర్యాత్ దుష్పానం పరిసర్పణం ।
దీక్షా వ్యాఖ్యా ప్రభుత్వాది గురోరాజ్ఞాం న కారయేత్ ॥ 139 ॥
నోపాశ్రమం చ పర్యకం న చ పాదప్రసారణం ।
నాంగభోగాదికం కుర్యాన్న లీలామపరామపి ॥ 140 ॥
గురూణాం సదసద్వాపి యదుక్తం తన్న లంఘయేత్ ।
కుర్వన్నాజ్ఞాం దివా రాత్రౌ దాసవన్నివసేద్గురో ॥ 141 ॥
అదత్తం న గురోర్ద్రవ్యముపభుంజీత కర్హిచిత్ ।
దత్తే చ రంకవద్గ్రాహ్యం ప్రాణోఽప్యేతేన లభ్యతే ॥ 142 ॥
పాదుకాసనశయ్యాది గురుణా యదభీష్టితం ।
నమస్కుర్వీత తత్సర్వం పాదాభ్యాం న స్పృశేత్ క్వచిత్ ॥ 143 ॥
గచ్ఛతః పృష్ఠతో గచ్ఛేత్ గురుచ్ఛాయాం న లంఘయేత్ ।
నోల్బణం ధారయేద్వేషం నాలంకారాంస్తతోల్బణాన్ ॥ 144 ॥
గురునిందాకరం దృష్ట్వా ధావయేదథ వాసయేత్ ।
స్థానం వా తత్పరిత్యాజ్యం జిహ్వాఛేదాక్షమో యది ॥ 145 ॥
నోచ్ఛిష్టం కస్యచిద్దేయం గురోరాజ్ఞాం న చ త్యజేత్ ।
కృత్స్నముచ్ఛిష్టమాదాయ హవిర్వద్భక్షయేత్స్వయం ॥ 146 ॥
నానృతం నాప్రియం చైవ న గర్వ నాపి వా బహు ।
న నియోగధరం బ్రూయాత్ గురోరాజ్ఞాం విభావయేత్ ॥ 147 ॥
ప్రభో దేవకులేశానాం స్వామిన్ రాజన్ కులేశ్వర ।
ఇతి సంబోధనైర్భీతో సచ్చరేద్గురుసన్నిధౌ ॥ 148 ॥
మునిభిః పన్నగైర్వాపి సురైర్వా శాపితో యది ।
కాలమృత్యుభయాద్వాపి గురుః సంత్రాతి పార్వతి ॥ 149 ॥
అశక్తా హి సురాద్యాశ్చ హ్యశక్తాః మునయస్తథా ।
గురుశాపోపపన్నస్య రక్షణాయ చ కుత్రచిత్ ॥ 150 ॥
మంత్రరాజమిదం దేవి గురురిత్యక్షరద్వయం ।
స్మృతివేదపురాణానాం సారమేవ న సంశయః ॥ 151 ॥
సత్కారమానపూజార్థం దండకాషయధారణః ।
స సంన్యాసీ న వక్తవ్యః సంన్యాసీ జ్ఞానతత్పరః ॥ 152 ॥
విజానంతి మహావాక్యం గురోశ్చరణ సేవయా ।
తే వై సంన్యాసినః ప్రోక్తా ఇతరే వేషధారిణాః ॥ 153 ॥
నిత్యం బ్రహ్మ నిరాకారం నిర్గుణం సత్యచిద్ధనం ।
యః సాక్షాత్కురుతే లోకే గురుత్వం తస్య శోభతే ॥ 154 ॥
గురుప్రసాదతః స్వాత్మన్యాత్మారామనిరీక్షణాత్ ।
సమతా ముక్తిమార్గేణ స్వాత్మజ్ఞానం ప్రవర్తతే ॥ 155 ॥
ఆబ్రహ్మస్తంభపర్యంతం పరమాత్మస్వరూపకం ।
స్థావరం జంగమం చైవ ప్రణమామి జగన్మయం ॥ 156 ॥
వందేహం సచ్చిదానందం భావాతీతం జగద్గురుం ।
నిత్యం పూర్ణం నిరాకారం నిర్గుణం స్వాత్మసంస్థితం ॥ 157 ॥
పరాత్పరతరం ధ్యాయేన్నిత్యమానందకారకం ।
హృదయాకాశమధ్యస్థం శుద్ధస్ఫటికసన్నిభం ॥ 158 ॥
స్ఫాటికే స్ఫాటికం రూపం దర్పణే దర్పణో యథా ।
తథాత్మని చిదాకారమానందం సోఽహమిత్యుత ॥ 159 ॥
అంగుష్ఠమాత్రం పురుషం ధ్యాయేచ్చ చిన్మయం హృది ।
తత్ర స్ఫురతి యో భావః శ్రుణు తత్కథయామి తే ॥ 160 ॥
అజోఽహమమరోఽహం చ హ్యనాదినిధనో హ్యహం ।
అవికారశ్చిదానందో హ్యణీయాన్మహతో మహాన్ ॥ 161 ॥
అపూర్వమపరం నిత్యం స్వయంజ్యోతిర్నిరామయం ।
విరజం పరమాకాశం ధ్రువమానందమవ్యయం ॥ 162 ॥
అగోచరం తథాఽగమ్యం నామరూపవివర్జితం ।
నిఃశబ్దం తు విజానీయాత్స్వభావాద్బ్రహ్మ పార్వతి ॥ 163 ॥
యథా గంధస్వభావావత్వం కర్పూరకుసుమాదిషు ।
శీతోష్ణత్వస్వభావత్వం తథా బ్రహ్మణి శాశ్వతం ॥ 164 ॥
యథా నిజస్వభావేన కుండలకటకాదయః ।
సువర్ణత్వేన తిష్ఠంతి తథాఽహం బ్రహ్మ శాశ్వతం ॥ 165 ॥
స్వయం తథావిధో భూత్వా స్థాతవ్యం యత్రకుత్రచిత్ ।
కీటో భృంగ ఇవ ధ్యానాద్యథా భవతి తాదృశః ॥ 166 ॥
గురుధ్యానం తథా కృత్వా స్వయం బ్రహ్మమయో భవేత్ ।
పిండే పదే తథా రూపే ముక్తాస్తే నాత్ర సంశయః ॥ 167 ॥
శ్రీపార్వతీ ఉవాచ ।
పిండం కిం తు మహాదేవ పదం కిం సముదాహృతం ।
రూపాతీతం చ రూపం కిం ఏతదాఖ్యాహి శంకర ॥ 168 ॥
శ్రీమహాదేవ ఉవాచ ।
పిండం కుండలినీ శక్తిః పదం హంసముదాహృతం ।
రూపం బిందురితి జ్ఞేయం రూపాతీతం నిరంజనం ॥ 169 ॥
పిండే ముక్తాః పదే ముక్తా రూపే ముక్తా వరాననే ।
రూపాతీతే తు యే ముక్తాస్తే ముక్తా నాత్ర సంశయః ॥ 170 ॥
గురుర్ధ్యానేనైవ నిత్యం దేహీ బ్రహ్మమయో భవేత్ ।
స్థితశ్చ యత్ర కుత్రాపి ముక్తోఽసౌ నాత్ర సంశయః ॥ 171 ॥
జ్ఞానం స్వానుభవః శాంతిర్వైరాగ్యం వక్తృతా ధృతిః ।
షడ్గుణైశ్వర్యయుక్తో హి భగవాన్ శ్రీగురుః ప్రియే ॥ 172 ॥
గురుః శివో గురుర్దేవో గురుర్బంధుః శరీరిణాం ।
గురురాత్మా గురుర్జీవో గురోరన్యన్న విద్యతే ॥ 173 ॥
ఏకాకీ నిస్పృహః శాంతశ్చింతాసూయాదివర్జితః ।
బాల్యభావేన యో భాతి బ్రహ్మజ్ఞానీ స ఉచ్యతే ॥ 174 ॥
న సుఖం వేదశాస్త్రేషు న సుఖం మంత్రయంత్రకే ।
గురోః ప్రసాదాదన్యత్ర సుఖం నాస్తి మహీతలే ॥ 175 ॥
చార్వాకవైష్ణవమతే సుఖం ప్రాభాకరే న హి ।
గురోః పాదాంతికే యద్వత్సుఖం వేదాంతసమ్మతం ॥ 176 ॥
న తత్సుఖం సురేంద్రస్య న సుఖం చక్రవర్తినాం ।
యత్సుఖం వీతరాగస్య మునేరేకాంతవాసినః ॥ 177 ॥
నిత్యం బ్రహ్మరసం పీత్వా తృప్తో యః పరమాత్మని ।
ఇంద్రం చ మన్యతే తుచ్ఛం నృపాణాం తత్ర కా కథా ॥ 178 ॥
యతః పరమకైవల్యం గురుమార్గేణ వై భవేత్ ।
గురుభక్తిరతః కార్యా సర్వదా మోక్షకాంక్షిభిః ॥ 179 ॥
ఏక ఏవాద్వితీయోఽహం గురువాక్యేన నిశ్చితః ।
ఏవమభ్యస్యతా నిత్యం న సేవ్యం వై వనాంతరం ॥ 180 ॥
అభ్యాసాన్నిమిషేణైవం సమాధిమధిగచ్ఛతి ।
ఆజన్మజనితం పాపం తత్క్షణాదేవ నశ్యతి ॥ 181 ॥
కిమావాహనమవ్యక్తై వ్యాపకం కిం విసర్జనం ।
అమూర్తో చ కథం పూజా కథం ధ్యానం నిరామయే ॥ 182 ॥
గురుర్విష్ణుః సత్త్వమయో రాజసశ్చతురాననః ।
తామసో రుద్రరూపేణ సృజత్యవతి హంతి చ ॥ 183 ॥
స్వయం బ్రహ్మమయో భూత్వా తత్పరం నావలోకయేత్ ।
పరాత్పరతరం నాన్యత్ సర్వగం చ నిరామయం ॥ 184 ॥
తస్యావలోకనం ప్రాప్య సర్వసంగవివర్జితః ।
ఏకాకీ నిస్పృహః శాంతః స్థాతవ్యం తత్ప్రసాదతః ॥ 185 ॥
లబ్ధం వాఽథ న లబ్ధం వా స్వల్పం వా బహులం తథా ।
నిష్కామేనైవ భోక్తవ్యం సదా సంతుష్టమానసః ॥ 186 ॥
సర్వజ్ఞపదమిత్యాహుర్దేహీ సర్వమయో భువి ।
సదాఽనందః సదా శాంతో రమతే యత్రకుత్రచిత్ ॥ 187 ॥
యత్రైవ తిష్ఠతే సోఽపి స దేశః పుణ్యభాజనః ।
ముక్తస్య లక్షణం దేవి తవాగ్రే కథితం మయా ॥ 188 ॥
ఉపదేశస్త్వయం దేవి గురుమార్గేణ ముక్తిదః ।
గురుభక్తిస్తథాత్యాంతా కర్తవ్యా వై మనీషిభిః ॥ 189 ॥
నిత్యయుక్తాశ్రయః సర్వో వేదకృత్సర్వవేదకృత్ ।
స్వపరజ్ఞానదాతా చ తం వందే గురుమీశ్వరం ॥ 190 ॥
యద్యప్యధీతా నిగమాః షడంగా ఆగమాః ప్రియే ।
అధ్యాత్మాదీని శాస్త్రాణి జ్ఞానం నాస్తి గురుం వినా ॥ 191 ॥
శివపూజారతో వాపి విష్ణుపూజారతోఽథవా ।
గురుతత్త్వవిహీనశ్చేత్తత్సర్వం వ్యర్థమేవ హి ॥ 192 ॥
శివస్వరూపమజ్ఞాత్వా శివపూజా కృతా యది ।
సా పూజా నామమాత్రం స్యాచ్చిత్రదీప ఇవ ప్రియే ॥ 193 ॥
సర్వం స్యాత్సఫలం కర్మ గురుదీక్షాప్రభావతః ।
గురులాభాత్సర్వలాభో గురుహీనస్తు బాలిశః ॥ 194 ॥
గురుహీనః పశుః కీటః పతంగో వక్తుమర్హతి ।
శివరూపం స్వరూపం చ న జానాతి యతస్స్వయం ॥ 195 ॥
తస్మాత్సర్వప్రయత్నేన సర్వసంగవివర్జితః ।
విహాయ శాస్త్రజాలాని గురుమేవ సమాశ్రయేత్ ॥ 196 ॥
నిరస్తసర్వసందేహో ఏకీకృత్య సుదర్శనం ।
రహస్యం యో దర్శయతి భజామి గురుమీశ్వరం ॥ 197 ॥
జ్ఞానహీనో గురుస్త్యాజ్యో మిథ్యావాది విడంబకః ।
స్వవిశ్రాంతిం న జానాతి పరశాంతిం కరోతి కిం ॥ 198 ॥
శిలాయాః కిం పరం జ్ఞానం శిలాసంఘప్రతారణే ।
స్వయం తర్తుం న జానాతి పరం నిస్తారయేత్ కథం ॥ 199 ॥
న వందనీయాస్తే కష్టం దర్శనాద్భ్రాంతికారకాః ।
వర్జయేతాన్ గురున్ దూరే ధీరానేవ సమాశ్రయేత్ ॥ 200 ॥
పాషండినః పాపరతాః నాస్తికా భేదబుద్ధయః ।
స్త్రీలంపటా దురాచారాః కృతఘ్నా బకవృత్తయః ॥ 201 ॥
కర్మభ్రష్టాః క్షమానష్టా నింద్యతర్కేశ్చ వాదినః ।
కామినః క్రోధినశ్చైవ హింస్రాశ్చండాః శఠాస్తథా ॥ 202 ॥
జ్ఞానలుప్తా న కర్తవ్యా మహాపాపాస్తథా ప్రియే ।
ఏభ్యో భిన్నో గురుః సేవ్యః ఏకభక్త్యా విచార్య చ ॥ 203 ॥
శిష్యాదన్యత్ర దేవేశి న వదేద్యస్య కస్యచిత్ ।
నరాణాం చ ఫలప్రాప్తౌ భక్తిరేవ హి కారణం ॥ 204 ॥
గూఢో దృఢశ్చ ప్రీతశ్చ మౌనేన సుసమాహితః ।
సకృత్కామగతౌ వాపి పంచధా గురురీరితః ॥ 205 ॥
సర్వం గురుముఖాల్లబ్ధం సఫలం పాపనాశనం ।
యద్యదాత్మహితం వస్తు తత్తద్ద్రవ్యం న వంచయేత్ ॥ 206 ॥
గురుదేవార్పణం వస్తు తేన తుష్టోఽస్మి సువ్రతే ।
శ్రీగురోః పాదుకాం ముద్రాం మూలమంత్రం చ గోపయేత్ ॥ 207 ॥
నతాస్మి తే నాథ పదారవిందం
బుద్ధీంద్రియాప్రాణమనోవచోభిః ।
యచ్చింత్యతే భావిత ఆత్మయుక్తౌ
ముముక్షిభిః కర్మమయోపశాంతయే ॥ 208 ॥
అనేన యద్భవేత్కార్యం తద్వదామి తవ ప్రియే ।
లోకోపకారకం దేవి లౌకికం తు వివర్జయేత్ ॥ 209 ॥
లౌకికాద్ధర్మతో యాతి జ్ఞానహీనో భవార్ణవే ।
జ్ఞానభావే చ యత్సర్వం కర్మ నిష్కర్మ శామ్యతి ॥ 210 ॥
ఇమాం తు భక్తిభావేన పఠేద్వై శ్రుణుయాదపి ।
లిఖిత్వా యత్ప్రదానేన తత్సర్వం ఫలమశ్నుతే ॥ 211 ॥
గురుగీతామిమాం దేవి హృది నిత్యం విభావయ ।
మహావ్యాధిగతైర్దుఃఖైః సర్వదా ప్రజపేన్ముదా ॥ 212 ॥
గురుగీతాక్షరైకైకం మంత్రరాజమిదం ప్రియే ।
అన్యే చ వివిధా మంత్రాః కలాం నార్హంతి షోడశీం ॥ 213 ॥
అనంత ఫలమాప్నోతి గురుగీతా జపేన తు ।
సర్వపాపహరా దేవి సర్వదారిద్ర్యనాశినీ ॥ 214 ॥
అకాలమృత్యుహర్త్రీ చ సర్వసంకటనాశినీ ।
యక్షరాక్షసభూతాదిచోరవ్యాఘ్రవిఘాతినీ ॥ 215 ॥
సర్వోపద్రవకుష్ఠాదిదుష్టదోషనివారిణీ ।
యత్ఫలం గురుసాన్నిధ్యాత్తత్ఫలం పఠనాద్భవేత్ ॥ 216 ॥
మహావ్యాధిహరా సర్వవిభూతేః సిద్ధిదా భవేత్ ।
అథవా మోహనే వశ్యే స్వయమేవ జపేత్సదా ॥ 217 ॥
కుశదూర్వాసనే దేవి హ్యాసనే శుభ్రకంబలే ।
ఉపవిశ్య తతో దేవి జపేదేకాగ్రమానసః ॥ 218 ॥
శుక్లం సర్వత్ర వై ప్రోక్తం వశ్యే రక్తాసనం ప్రియే ।
పద్మాసనే జపేన్నిత్యం శాంతివశ్యకరం పరం ॥ 219 ॥
వస్త్రాసనే చ దారిద్ర్యం పాషాణే రోగసంభవః ।
మేదిన్యాం దుఃఖమాప్నోతి కాష్ఠే భవతి నిష్ఫలం ॥ 220 ॥
కృష్ణాజినే జ్ఞానసిద్ధిర్మోక్షశ్రీర్వ్యాఘ్రచర్మణి ।
కుశాసనే జ్ఞానసిద్ధిః సర్వసిద్ధిస్తు కంబలే ॥ 221 ॥
ఆగ్నేయ్యాం కర్షణం చైవ వాయవ్యాం శత్రునాశనం ।
నైరృత్యాం దర్శనం చైవ ఈశాన్యాం జ్ఞానమేవ చ ॥ 222 ॥
ఉదఙ్ముఖః శాంతిజప్యే వశ్యే పూర్వముఖస్తథా ।
యామ్యే తు మారణం ప్రోక్తం పశ్చిమే చ ధనాగమః ॥ 223 ॥
మోహనం సర్వభూతానాం బంధమోక్షకరం పరం ।
దేవరాజ్ఞాం ప్రియకరం రాజానం వశమానయేత్ ॥ 224 ॥
ముఖస్తంభకరం చైవ గుణానాం చ వివర్ధనం ।
దుష్కర్మనాశనం చైవ తథా సత్కర్మసిద్ధిదం ॥ 225 ॥
ప్రసిద్ధం సాధయేత్కార్యం నవగ్రహభయాపహం ।
దుఃస్వప్ననాశనం చైవ సుస్వప్నఫలదాయకం ॥ 226 ॥
మోహశాంతికరం చైవ బంధమోక్షకరం పరం ।
స్వరూపజ్ఞాననిలయం గీతాశాస్త్రమిదం శివే ॥ 227 ॥
యం యం చింతయతే కామం తం తం ప్రాప్నోతి నిశ్చయం ।
నిత్యం సౌభాగ్యదం పుణ్యం తాపత్రయకులాపహం ॥ 228 ॥
సర్వశాంతికరం నిత్యం తథా వంధ్యా సుపుత్రదం ।
అవైధవ్యకరం స్త్రీణాం సౌభాగ్యస్య వివర్ధనం ॥ 229 ॥
ఆయురారోగ్యమైశ్వర్యం పుత్రపౌత్రప్రవర్ధనం ।
నిష్కామజాపీ విధవా పఠేన్మోక్షమవాప్నుయాత్ ॥ 230 ॥
అవైధవ్యం సకామా తు లభతే చాన్యజన్మని ।
సర్వదుఃఖమయం విఘ్నం నాశయేత్తాపహారకం ॥ 231 ॥
సర్వపాపప్రశమనం ధర్మకామార్థమోక్షదం ।
యం యం చింతయతే కామం తం తం ప్రాప్నోతి నిశ్చితం ॥ 232 ॥
కామ్యానాం కామధేనుర్వై కల్పితే కల్పపాదపః ।
చింతామణిశ్చింతితస్య సర్వమంగలకారకం ॥ 233 ॥
లిఖిత్వా పూజయేద్యస్తు మోక్షశ్రియమవాప్నుయాత్ ।
గురూభక్తిర్విశేషేణ జాయతే హృది సర్వదా ॥ 234 ॥
జపంతి శాక్తాః సౌరాశ్చ గాణపత్యాశ్చ వైష్ణవాః ।
శైవాః పాశుపతాః సర్వే సత్యం సత్యం న సంశయః ॥ 235 ॥
॥ ఇతి శ్రీస్కందపురాణే ఉత్తరఖండే ఉమామహేశ్వర సంవాదే
శ్రీ గురుగీతాయాం ద్వితీయోఽధ్యాయః ॥
॥ తృతీయః అధ్యాయః ॥
అథ కామ్యజపస్థానం కథయామి వరాననే ।
సాగరాంతే సరితీరే తీర్థే హరిహరాలయే ॥ 236 ॥
శక్తిదేవాలయే గోష్ఠే సర్వదేవాలయే శుభే ।
వటస్య ధాత్ర్యా మూలే వా మఠే వృందావనే తథా ॥ 237 ॥
పవిత్రే నిర్మలే దేశే నిత్యానుష్ఠానతోఽపి వా ।
నిర్వేదనేన మౌనేన జపమేతత్ సమారభేత్ ॥ 238 ॥
జాప్యేన జయమాప్నోతి జపసిద్ధిం ఫలం తథా ।
హీనం కర్మ త్యజేత్సర్వం గర్హితస్థానమేవ చ ॥ 239 ॥
శ్మశానే బిల్వమూలే వా వటమూలాంతికే తథా ।
సిద్ధ్యంతి కానకే మూలే చూతవృక్షస్య సన్నిధౌ ॥ 240 ॥
పీతాసనం మోహనే తు హ్యసితం చాభిచారికే ।
జ్ఞేయం శుక్లం చ శాంత్యర్థం వశ్యే రక్తం ప్రకీర్తితం ॥ 241 ॥
జపం హీనాసనం కుర్వత్ హీనకర్మఫలప్రదం ।
గురుగీతాం ప్రయాణే వా సంగ్రామే రిపుసంకటే ॥ 242 ॥
జపన్ జయమవాప్నోతి మరణే ముక్తిదాయికా ।
సర్వకర్మాణి సిద్ధ్యంతి గురుపుత్రే న సంశయః ॥ 243 ॥
గురుమంత్రో ముఖే యస్య తస్య సిద్ధ్యంతి నాన్యథా ।
దీక్షయా సర్వకర్మాణి సిద్ధ్యంతి గురుపుత్రకే ॥ 244 ॥
భవమూలవినాశాయ చాష్టపాశనివృత్తయే ।
గురుగీతాంభసి స్నానం తత్త్వజ్ఞః కురుతే సదా ॥ 245 ॥
స ఏవం సద్గురుః సాక్షాత్ సదసద్బ్రహ్మవిత్తమః ।
తస్య స్థానాని సర్వాణి పవిత్రాణి న సంశయః ॥ 246 ॥
సర్వశుద్ధః పవిత్రోఽసౌ స్వభావాద్యత్ర తిష్ఠతి ।
తత్ర దేవగణాః సర్వే క్షేత్రపీఠే చరంతి చ ॥ 247 ॥
ఆసనస్థాః శయానా వా గచ్ఛంతస్తిష్ఠంతోఽపి వా ।
అశ్వారూఢా గజారూఢాః సుషుప్తా జాగ్రతోఽపి వా ॥ 248 ॥
శుచిభూతా జ్ఞానవంతో గురుగీతా జపంతి యే ।
తేషాం దర్శనసంస్పర్షాత్ దివ్యజ్ఞానం ప్రజాయతే ॥ 249 ॥
సముద్రే వై యథా తోయం క్షీరే క్షీరం జలే జలం ।
భిన్నే కుంభే యథాకాశం తథాఽఽత్మా పరమాత్మని ॥ 250 ॥
తథైవ జ్ఞానవాన్ జీవః పరమాత్మని సర్వదా ।
ఐక్యేన రమతే జ్ఞానీ యత్ర కుత్ర దివానిశం ॥ 251 ॥
ఏవంవిధో మహాయుక్తః సర్వత్ర వర్తతే సదా ।
తస్మాత్సర్వప్రకారేణ గురుభక్తిం సమాచరేత్ ॥ 252 ॥
గురుసంతోషణాదేవ ముక్తో భవతి పార్వతి ।
అణిమాదిషు భోక్తృత్వం కృపయా దేవి జాయతే ॥ 253 ॥
సామ్యేన రమతే జ్ఞానీ దివా వా యది వా నిశి ।
ఏవంవిధో మహామౌనీ త్రైలోక్యసమతాం వ్రజేత్ ॥ 254 ॥
అథ సంసారిణః సర్వే గురుగీతాజపేన తు ।
సర్వాన్ కామాంస్తు భుంజంతి త్రిసత్యం మమ భాషితం ॥ 255 ॥
సత్యం సత్యం పునః సత్యం ధర్మసారం మయోదితం ।
గురుగీతాసమం స్తోత్రం నాస్తి తత్త్వం గురోః పరం ॥ 256 ॥
గురుర్దేవో గురుర్ధర్మో గురౌ నిష్ఠా పరం తపః ।
గురోః పరతరం నాస్తి త్రివారం కథయామి తే ॥ 257 ॥
ధన్యా మాతా పితా ధన్యో గోత్రం ధన్యం కులోద్భవః ।
ధన్యా చ వసుధా దేవి యత్ర స్యాద్గురుభక్తతా ॥ 258 ॥
ఆకల్పజన్మ కోటీనాం యజ్ఞవ్రతతపఃక్రియాః ।
తాః సర్వాః సఫలా దేవి గురూసంతోషమాత్రతః ॥ 259 ॥
శరీరమింద్రియం ప్రాణశ్చార్థః స్వజనబంధుతా ।
మాతృకులం పితృకులం గురురేవ న సంశయః ॥ 260 ॥
మందభాగ్యా హ్యశక్తాశ్చ యే జనా నానుమన్వతే ।
గురుసేవాసు విముఖాః పచ్యంతే నరకేశుచౌ ॥ 261 ॥
విద్యా ధనం బలం చైవ తేషాం భాగ్యం నిరర్థకం ।
యేషాం గురూకృపా నాస్తి అధో గచ్ఛంతి పార్వతీ ॥ 262 ॥
బ్రహ్మా విష్ణుశ్చ రుద్రశ్చ దేవతాః పితృకిన్నరాః ।
సిద్ధచారణయక్షాశ్చ అన్యే చ మునయో జనాః ॥ 263 ॥
గురుభావః పరం తీర్థమన్యర్థం నిరర్థకం ।
సర్వతీర్థమయం దేవి శ్రీగురోశ్చరణాంబుజం ॥ 264 ॥
కన్యాభోగరతా మందాః స్వకాంతాయాః పరాఙ్ముఖాః ।
అతః పరం మయా దేవి కథితన్న మమ ప్రియే ॥ 265 ॥
ఇదం రహస్యమస్పష్టం వక్తవ్యం చ వరాననే ।
సుగోప్యం చ తవాగ్రే తు మమాత్మప్రీతయే సతి ॥ 266 ॥
స్వామిముఖ్యగణేశాద్యాన్ వైష్ణవాదీంశ్చ పార్వతి ।
న వక్తవ్యం మహామాయే పాదస్పర్శం కురుష్వ మే ॥ 267 ॥
అభక్తే వంచకే ధూర్తే పాషండే నాస్తికాదిషు ।
మనసాఽపి న వక్తవ్యా గురుగీతా కదాచన ॥ 268 ॥
గురవో బహవః సంతి శిష్యవిత్తాపహారకాః ।
తమేకం దుర్లభం మన్యే శిష్యహృత్తాపహారకం ॥ 269 ॥
చాతుర్యవాన్ వివేకీ చ అధ్యాత్మజ్ఞానవాన్ శుచిః ।
మానసం నిర్మలం యస్య గురుత్వం తస్య శోభతే ॥ 270 ॥
గురవో నిర్మలాః శాంతాః సాధవో మితభాషిణః ।
కామక్రోధవినిర్ముక్తాః సదాచారాః జితేంద్రియాః ॥ 271 ॥
సూచకాదిప్రభేదేన గురవో బహుధా స్మృతాః ।
స్వయం సమ్యక్ పరీక్ష్యాథ తత్త్వనిష్ఠం భజేత్సుధీః ॥ 272 ॥
వర్ణజాలమిదం తద్వద్బాహ్యశాస్త్రం తు లౌకికం ।
యస్మిన్ దేవి సమభ్యస్తం స గురుః సుచకః స్మృతః ॥ 273 ॥
వర్ణాశ్రమోచితాం విద్యాం ధర్మాధర్మవిధాయినీం ।
ప్రవక్తారం గురుం విద్ధి వాచకం త్వితి పార్వతి ॥ 274 ॥
పంచాక్షర్యాదిమంత్రాణాముపదేష్టా తు పార్వతి ।
స గురుర్బోధకో భూయాదుభయోరయముత్తమః ॥ 275 ॥
మోహమారణవశ్యాదితుచ్ఛమంత్రోపదర్శినం ।
నిషిద్ధగురురిత్యాహుః పండితాస్తత్త్వదర్శినః ॥ 276 ॥
అనిత్యమితి నిర్దిశ్య సంసారం సంకటాలయం ।
వైరాగ్యపథదర్శీ యః స గురుర్విహితః ప్రియే ॥ 277 ॥
తత్త్వమస్యాదివాక్యానాముపదేష్టా తు పార్వతి ।
కారణాఖ్యో గురుః ప్రోక్తో భవరోగనివారకః ॥ 278 ॥
సర్వసందేహసందోహనిర్మూలనవిచక్షణః ।
జన్మమృత్యుభయఘ్నో యః స గురుః పరమో మతః ॥ 279 ॥
బహుజన్మకృతాత్ పుణ్యాల్లభ్యతేఽసౌ మహాగురుః ।
లబ్ధ్వాఽముం న పునర్యాతి శిష్యః సంసారబంధనం ॥ 280 ॥
ఏవం బహువిధా లోకే గురవః సంతి పార్వతి ।
తేషు సర్వప్రయత్నేన సేవ్యో హి పరమో గురుః ॥ 281 ॥
నిషిద్ధగురుశిష్యస్తు దుష్టసంకల్పదూషితః ।
బ్రహ్మప్రలయపర్యంతం న పునర్యాతి మర్త్యతాం ॥ 282 ॥
ఏవం శ్రుత్వా మహాదేవీ మహాదేవవచస్తథా ।
అత్యంతవిహ్వలమనా శంకరం పరిపృచ్ఛతి ॥ 283 ॥
పార్వత్యువాచ ।
నమస్తే దేవదేవాత్ర శ్రోతవ్యం కించిదస్తి మే ।
శ్రుత్వా త్వద్వాక్యమధునా భృశం స్యాద్విహ్వలం మనః ॥ 284 ॥
స్వయం మూఢా మృత్యుభీతాః సుకృతాద్విరతిం గతాః ।
దైవాన్నిషిద్ధగురుగా యది తేషాం తు కా గతిః ॥ 285 ॥
శ్రీ మహాదేవ ఉవాచ ।
శ్రుణు తత్త్వమిదం దేవి యదా స్యాద్విరతో నరః ।
తదాఽసావధికారీతి ప్రోచ్యతే శ్రుతిమస్తకైః ॥ 286 ॥
అఖండైకరసం బ్రహ్మ నిత్యముక్తం నిరామయం ।
స్వస్మిన్ సందర్శితం యేన స భవేదస్యం దేశికః ॥ 287 ॥
జలానాం సాగరో రాజా యథా భవతి పార్వతి ।
గురూణాం తత్ర సర్వేషాం రాజాయం పరమో గురుః ॥ 288 ॥
మోహాదిరహితః శాంతో నిత్యతృప్తో నిరాశ్రయః ।
తృణీకృతబ్రహ్మవిష్ణువైభవః పరమో గురుః ॥ 289 ॥
సర్వకాలవిదేశేషు స్వతంత్రో నిశ్చలస్సుఖీ ।
అఖండైకరసాస్వాదతృప్తో హి పరమో గురుః ॥ 290 ॥
ద్వైతాద్వైతవినిర్ముక్తః స్వానుభూతిప్రకాశవాన్ ।
అజ్ఞానాంధతమశ్ఛేత్తా సర్వజ్ఞః పరమో గురుః ॥ 291 ॥
యస్య దర్శనమాత్రేణ మనసః స్యాత్ ప్రసన్నతా ।
స్వయం భూయాత్ ధృతిశ్శాంతిః స భవేత్ పరమో గురుః ॥ 292 ॥
సిద్ధిజాలం సమాలోక్య యోగినాం మంత్రవాదినాం ।
తుచ్ఛాకారమనోవృత్తిర్యస్యాసౌ పరమో గురుః ॥ 293 ॥
స్వశరీరం శవం పశ్యన్ తథా స్వాత్మానమద్వయం ।
యః స్త్రీకనకమోహఘ్నః స భవేత్ పరమో గురుః ॥ 294 ॥
మౌనీ వాగ్మీతి తత్త్వజ్ఞో ద్విధాభూచ్ఛృణు పార్వతి ।
న కశ్చిన్మౌనినా లాభో లోకేఽస్మిన్భవతి ప్రియే ॥ 295 ॥
వాగ్మీ తూత్కటసంసారసాగరోత్తారణక్షమః ।
యతోసౌ సంశయచ్ఛేత్తా శాస్త్రయుక్త్యనుభూతిభిః ॥ 296 ॥
గురునామజపాద్దేవి బహుజన్మర్జితాన్యపి ।
పాపాని విలయం యాంతి నాస్తి సందేహమణ్వపి ॥ 297 ॥
శ్రీగురోస్సదృశం దైవం శ్రీగురోసదృశః పితా ।
గురుధ్యానసమం కర్మ నాస్తి నాస్తి మహీతలే ॥ 298 ॥
కులం ధనం బలం శాస్త్రం బాంధవాస్సోదరా ఇమే ।
మరణే నోపయుజ్యంతే గురురేకో హి తారకః ॥ 299 ॥
కులమేవ పవిత్రం స్యాత్ సత్యం స్వగురుసేవయా ।
తృప్తాః స్యుస్సకలా దేవా బ్రహ్మాద్యా గురుతర్పణాత్ ॥ 300 ॥
గురురేకో హి జానాతి స్వరూపం దేవమవ్యయం ।
తజ్జ్ఞానం యత్ప్రసాదేన నాన్యథా శాస్త్రకోటిభిః ॥ 301 ॥
స్వరూపజ్ఞానశూన్యేన కృతమప్యకృతం భవేత్ ।
తపోజపాదిఅక్ం దేవి సకలం బాలజల్పవత్ ॥ 302 ॥
శివం కేచిద్ధరిం కేచిద్విధిం కేచిత్తు కేచన ।
శక్తిం దేవమితి జ్ఞాత్వా వివదంతి వృథా నరాః ॥ 303 ॥
న జానంతి పరం తత్త్వం గురూదీక్షాపరాఙ్ముఖాః ।
భ్రాంతాః పశుసమా హ్యేతే స్వపరిజ్ఞానవర్జితాః ॥ 304 ॥
తస్మాత్కైవల్యసిద్ధ్యర్థం గురూమేవ భజేత్ప్రియే ।
గురూం వినా న జానంతి మూఢాస్తత్పరమం పదం ॥ 305 ॥
భిద్యతే హృదయగ్రంథిశ్ఛిద్యంతే సర్వసంశయాః ।
క్షీయంతే సర్వకర్మాణి గురోః కరూణయా శివే ॥ 306 ॥
కృతాయా గురుభక్తేస్తు వేదశాస్త్రానుసారతః ।
ముచ్యతే పాతకాద్ఘోరాద్గురూభక్తో విశేషతః ॥ 307 ॥
దుఃసంగం చ పరిత్యజ్య పాపకర్మ పరిత్యజేత్ ।
చిత్తచిహ్నమిదం యస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 308 ॥
చిత్తత్యాగనియుక్తశ్చ క్రోధగర్వవివర్జితః ।
ద్వైతభావపరిత్యాగీ తస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 309 ॥
ఏతల్లక్షణ సంయుక్తం సర్వభూతహితే రతం ।
నిర్మలం జీవితం యస్య తస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 310 ॥
క్రియయా చాన్వితం పూర్వం దీక్షాజాలం నిరూపితం ।
మంత్రదీక్షాభిర్ర్ధ సాంగోపాంగ శివోదితం ॥ 311 ॥
క్రియయా స్యాద్విరహితాం గురూసాయుజ్యదాయినీం ।
గురుదీక్షాం వినా కో వా గురుత్వాచారపాలకః ॥ 312 ॥
శక్తో న చాపి శక్తో వా దైశికాంఘ్రిసమాశ్రయాత్ ।
తస్య జన్మాస్తి సఫలం భోగమోక్షఫలప్రదం ॥ 313 ॥
అత్యంతచిత్తపక్వస్య శ్రద్ధాభక్తియుతస్య చ ।
ప్రవక్తవ్యమిదం దేవి మమాత్మప్రీతయే సదా ॥ 314 ॥
రహస్యం సర్వశాస్త్రేషు గీతాశాస్త్రదం శివే ।
సమ్యక్పరీక్ష్య వక్తవ్యం సాధకస్య మద్యాత్మనః ॥ 315 ॥
సత్కర్మపరిపాకాచ్చ చిత్తశుద్ధస్య ధీమతః ।
సాధకస్యైవ వక్తవ్యా గురుగీతా ప్రయత్నతః ॥ 316 ॥
నాస్తికాయ కృతఘ్నాయ దాంభికాయ శఠాయ చ ।
అభక్తాయ విభక్తాయ న వాచ్యేయం కదాచన ॥ 317 ॥
స్త్రీలోలుపాయ మూర్ఖాయ కామోపహతచేతసే ।
నిందకాయ న వక్తవ్యా గురుగీతా స్వభావతః ॥ 318 ॥
సర్వ పాపప్రశమనం సర్వోపద్రవవారకం ।
జన్మమృత్యుహరం దేవి గీతాశాస్త్రమిదం శివే ॥ 319 ॥
శ్రుతిసారమిదం దేవి సర్వముక్తం సమాసతః ।
నాన్యథా సద్గతిః పుంసాం వినా గురుపదం శివే ॥ 320 ॥
బహుజన్మకృతాత్పాదయమర్థో న రోచతే ।
జన్మబంధనివృత్యర్థం గురుమేవ భజేత్సదా ॥ 321 ॥
అహమేవ జగత్సర్వమహమేవ పరం పదం ।
ఏతజ్జ్ఞానం యతో భూయాత్తం గురుం ప్రణమామ్యహం ॥ 322 ॥
అలం వికల్పైరహమేవ కేవలో మయి స్థితం విశ్వమిదం చరాచరం ।
ఇదం రహస్యం మమ యేన దర్శితం స వందనీయో గురురేవ కేవలం ॥ 323 ॥
యస్యాంతం నాదిమధ్యం న హి కరచరణం నామగోత్రం న సూత్రం ।
నో జాతిర్నైవ వర్ణో న భవతి పురుషో నో నపుంసం న చ స్త్రీ ॥ 324 ॥
నాకారం నో వికారం న హి జనిమరణం నాస్తి పుణ్యం న పాపం ।
నోఽతత్త్వం తత్త్వమేకం సహజసమరసం సద్గురుం తం నమామి ॥ 325 ॥
నిత్యాయ సత్యాయ చిదాత్మకాయ నవ్యాయ భవ్యాయ పరాత్పరాయ ।
శుద్ధాయ బుద్ధాయ నిరంజనాయ నమోఽస్య నిత్యం గురుశేఖరాయ ॥ 326 ॥
సచ్చిదానందరూపాయ వ్యాపినే పరమాత్మనే ।
నమః శ్రీగురునాథాయ ప్రకాశానందమూర్తయే ॥ 327 ॥
సత్యానందస్వరూపాయ బోధైకసుఖకారిణే ।
నమో వేదాంతవేద్యాయ గురవే బుద్ధిసాక్షిణే ॥ 328 ॥
నమస్తే నాథ భగవన్ శివాయ గురురూపిణే ।
విద్యావతారసంసిద్ధ్యై స్వీకృతానేకవిగ్రహ ॥ 329 ॥
నవాయ నవరూపాయ పరమార్థైకరూపిణే ।
సర్వాజ్ఞానతమోభేదభానవే చిద్ఘనాయ తే ॥ 330 ॥
స్వతంత్రాయ దయాక్లృప్తవిగ్రహాయ శివాత్మనే ।
పరతంత్రాయ భక్తానాం భవ్యానాం భవ్యరూపిణే ॥ 331 ॥
వివేకినాం వివేకాయ విమర్శాయ విమర్శినాం ।
ప్రకాశినాం ప్రకాశాయ జ్ఞానినాం జ్ఞానరూపిణే ॥ 332 ॥
పురస్తత్పార్శ్వయోః పృష్ఠే నమస్కుర్యాదుపర్యధః ।
సదా మచ్చిత్తరూపేణ విధేహి భవదాసనం ॥ 333 ॥
శ్రీగురుం పరమానందం వందే హ్యానందవిగ్రహం ।
యస్య సన్నిధిమాత్రేణ చిదానందాయ తే మనః ॥ 334 ॥
నమోఽస్తు గురవే తుభ్యం సహజానందరూపిణే ।
యస్య వాగమృతం హంతి విషం సంసారసంజ్ఞకం ॥ 335 ॥
నానాయుక్తోపదేశేన తారితా శిష్యమంతతిః ।
తత్కృతాసారవేదేన గురుచిత్పదమచ్యుతం ॥ 336 ॥
అచ్యుతాయ మనస్తుభ్యం గురవే పరమాత్మనే ।
సర్వతంత్రస్వతంత్రాయ చిద్ఘనానందమూర్తయే ॥ 337 ॥
నమోచ్యుతాయ గురవే విద్యావిద్యాస్వరూపిణే ।
శిష్యసన్మార్గపటవే కృపాపీయూషసింధవే ॥ 338 ॥
ఓమచ్యుతాయ గురవే శిష్యసంసారసేతవే ।
భక్తకార్యైకసింహాయ నమస్తే చిత్సుఖాత్మనే ॥ 339 ॥
గురునామసమం దైవం న పితా న చ బాంధవాః ।
గురునామసమః స్వామీ నేదృశం పరమం పదం ॥ 340 ॥
ఏకాక్షరప్రదాతారం యో గురుం నైవ మన్యతే ।
శ్వానయోనిశతం గత్వా చాండాలేష్వపి జాయతే ॥ 341 ॥
గురుత్యాగాద్భవేన్మృత్యుర్మంత్రత్యాగాద్దరిద్రతా ।
గురుమంత్రపరిత్యాగీ రౌరవం నరకం వ్రజేత్ ॥ 342 ॥
శివక్రోధాద్గురుస్త్రాతా గురుక్రోధాచ్ఛివో న హి ।
తస్మాత్సర్వప్రయత్నేన గురోరాజ్ఞా న లంఘయేత్ ॥ 343 ॥
సంసారసాగరసముద్ధరణైకమంత్రం
బ్రహ్మాదిదేవమునిపూజితసిద్ధమంత్రం ।
దారిద్ర్యదుఃఖభవరోగవినాశమంత్రం
వందే మహాభయహరం గురురాజమంత్రం ॥ 344 ॥
సప్తకోటీమహామంత్రాశ్చిత్తవిభ్రంశకారకాః ।
ఏక ఏవ మహామంత్రో గురురిత్యక్షరద్వయం ॥ 345 ॥
ఏవముక్త్వా మహాదేవః పార్వతీం పునరబ్రవీత్ ।
ఇదమేవ పరం తత్త్వం శ్రుణు దేవి సుఖావహం ॥ 346 ॥
గురుతత్త్వమిదం దేవి సర్వముక్తం సమాసతః ।
రహస్యమిదమవ్యక్తన్న వదేద్యస్య కస్యచిత్ ॥ 347 ॥
న మృషా స్యాదియం దేవి మదుక్తిః సత్యరూపిణీ ।
గురుగీతాసమం స్తోత్రం నాస్తి నాస్తి మహీతలే ॥ 348 ॥
గురుగీతామిమాం దేవి భవదుఃఖవినాశినీం ।
గురుదీక్షావిహీనస్య పురతో న పఠేత్ క్వచిత్ ॥ 349 ॥
రహస్యమత్యంతరహస్యమేతన్న పాపినా లభ్యమిదం మహేశ్వరి ।
అనేకజన్మార్జితపుణ్యపాకాద్గురోస్తు తత్త్వం లభతే మనుష్యః ॥ 350 ॥
యస్య ప్రసాదాదహమేవ సర్వం
మయ్యేవ సర్వం పరికల్పితం చ ।
ఇత్థం విజానామి సదాత్మరూపం
గ్తస్యాంఘ్రిపద్మం ప్రణతోఽస్మి నిత్యం ॥ 351 ॥
అజ్ఞానతిమిరాంధస్య విషయాక్రాంతచేతసః ।
జ్ఞానప్రభాప్రదానేన ప్రసాదం కురు మే ప్రభో ॥ 352 ॥
॥ ఇతి శ్రీగురుగీతాయాం తృతీయోఽధ్యాయః ॥
॥ ఇతి శ్రీస్కందపురాణే ఉత్తరఖండే ఈశ్వరపార్వతీ
సంవాదే గురుగీతా సమాప్త ॥
॥ శ్రీగురుదత్తాత్రేయార్పణమస్తు ॥
Also Read:
Guru Gita Long Version Lyrics in Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
