Pingala Geetaa in Oriya:
॥ ପିଙ୍ଗଲାଗୀତା ॥
ଅଧ୍ୟାୟଃ ୧୬୮
ଯ୍
ଧର୍ମାଃ ପିତାମହେନୋକ୍ତା ରାଜଧର୍ମାଶ୍ରିତାଃ ଶୁଭାଃ ।
ଧର୍ମମାଶ୍ରମିଣାଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ବକ୍ତୁମର୍ହସି ପାର୍ଥିବ ॥ ୧ ॥
ଭୀଷ୍ମୋବାଚ
ସର୍ୱତ୍ର ବିହିତୋ ଧର୍ମଃ ସ୍ୱର୍ଗ୍ୟଃ ସତ୍ୟଫଲଂ ତପଃ ।
ବହୁ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ଧର୍ମସ୍ୟ ନେହାସ୍ତି ବିଫଲା କ୍ରିୟା ॥ ୨ ॥
ଯସ୍ମିନ୍ୟସ୍ମିଂସ୍ତୁ ବିନୟେ ଯୋ ଯୋ ଯାତି ବିନିଶ୍ଚୟମ୍ ।
ସ ତମେବାଭିଜାନାତି ନାନ୍ୟଂ ଭରତସତ୍ତମ ॥ ୩ ॥
ଯଥା ଯଥା ଚ ପର୍ୟେତି ଲୋକତନ୍ତ୍ରମସାରବତ୍ ।
ତଥା ତଥା ବିରାଗୋଽତ୍ର ଜାୟତେ ନାତ୍ର ସଂଶୟଃ ॥ ୪ ॥
ଏବଂ ବ୍ୟବସିତେ ଲୋକେ ବହୁଦୋଷେ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ।
ଆତ୍ମମୋକ୍ଷନିମିତ୍ତଂ ବୈ ଯତେତ ମତିମାନ୍ନରଃ ॥ ୫ ॥
ଯ୍
ନଷ୍ଟେ ଧନେ ବା ଦାରେ ବା ପୁତ୍ରେ ପିତରି ବା ମୃତେ ।
ଯୟା ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ନୁଦେଚ୍ଛୋକଂ ତନ୍ମେ ବ୍ରୂହି ପିତାମହ ॥ ୬ ॥
ଭୀଷ୍ମୋବାଚ
ନଷ୍ଟେ ଧନେ ବା ଦାରେ ବା ପୁତ୍ରେ ପିତରି ବା ମୃତେ ।
ଅହୋ ଦୁଃଖମିତି ଧ୍ୟାୟଞ୍ଶୋକସ୍ୟାପଚିତିଂ ଚରେତ୍ ॥ ୭ ॥
ଅତ୍ରାପ୍ୟୁଦାହରନ୍ତୀମମିତିହାସଂ ପୁରାତନମ୍ ।
ଯଥା ସେନଜିତଂ ବିପ୍ରଃ କଶ୍ଚିଦିତ୍ୟବ୍ରବୀଦ୍ୱଚଃ ॥ ୮ ॥
ପୁତ୍ରଶୋକାଭିସନ୍ତପ୍ତଂ ରାଜାନଂ ଶୋକବିହ୍ୱଲମ୍ ।
ବିଷନ୍ନବଦନଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବିପ୍ରୋ ବଚନମବ୍ରବୀତ୍ ॥ ୯ ॥
କିଂ ନୁ ଖଲ୍ୱସି ମୂଢସ୍ତ୍ୱଂ ଶୋଚ୍ୟଃ କିମନୁଶୋଚସି ।
ଯଦା ତ୍ୱାମପି ଶୋଚନ୍ତଃ ଶୋଚ୍ୟା ଯାସ୍ୟନ୍ତି ତାଂ ଗତିମ୍ ॥ ୧୦ ॥
ତ୍ୱଂ ଚୈବାହଂ ଚ ଯେ ଚାନ୍ୟେ ତ୍ୱାଂ ରାଜନ୍ପର୍ୟୁପାସତେ ।
ସର୍ୱେ ତତ୍ର ଗମିଷ୍ୟାମୋ ଯତ ଏବାଗତା ବୟମ୍ ॥ ୧୧ ॥
ସେନାଜିତୋବାଚ
କା ବୁଦ୍ଧିଃ କିଂ ତପୋ ବିପ୍ର କଃ ସମାଧିସ୍ତପୋଧନ ।
କିଂ ଜ୍ଞାନଂ କିଂ ଶ୍ରୁତଂ ବା ତେ ଯତ୍ପ୍ରାପ୍ୟ ନ ବିଷୀଦସି ॥ ୧୨ ॥
ବ୍ରାହ୍ମଣୋବାଚ
ପଶ୍ୟ ଭୂତାନି ଦୁଃଖେନ ବ୍ୟତିଷକ୍ତାନି ସର୍ୱଶଃ ।
ଆତ୍ମାପି ଚାୟଂ ନ ମମ ସର୍ୱା ବା ପୃଥିବୀ ମମ ॥ ୧୩ ॥
ଯଥା ମମ ତଥାନ୍ୟେଷାମିତି ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ନ ମେ ବ୍ୟଥା ।
ଏତାଂ ବୁଦ୍ଧିମହଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ନ ପ୍ରହୃଷ୍ୟେ ନ ଚ ବ୍ୟଥେ ॥ ୧୪ ॥
ଯଥା କାଷ୍ଠଂ ଚ କାଷ୍ଠଂ ଚ ସମେୟାତାଂ ମହୋଦଧୌ ।
ସମେତ୍ୟ ଚ ବ୍ୟପେୟାତାଂ ତଦ୍ୱଦ୍ଭୂତସମାଗମଃ ॥ ୧୫ ॥
ଏବଂ ପୁତ୍ରାଶ୍ଚ ପୌତ୍ରାଶ୍ଚ ଜ୍ଞାତୟୋ ବାନ୍ଧବାସ୍ତଥା ।
ତେଷୁ ସ୍ନେହୋ ନ କର୍ତବ୍ୟୋ ବିପ୍ରୟୋଗୋ ହି ତୈର୍ଧ୍ରୁବମ୍ ॥ ୧୬ ॥
ଅଦର୍ଶନାଦାପତିତଃ ପୁନଶ୍ଚାଦର୍ଶନଂ ଗତଃ ।
ନ ତ୍ୱାସୌ ବେଦ ନ ତ୍ୱଂ ତଂ କଃ ସନ୍କମନୁଶୋଚସି ॥ ୧୭ ॥
ତୃଷ୍ଣାର୍ତି ପ୍ରଭବଂ ଦୁଃଖଂ ଦୁଃଖାର୍ତି ପ୍ରଭବଂ ସୁଖମ୍ ।
ସୁଖାତ୍ସଞ୍ଜାୟତେ ଦୁଃଖମେବମେତତ୍ପୁନଃ ପୁନଃ ।
ସୁଖସ୍ୟାନନ୍ତରଂ ଦୁଃଖଂ ଦୁଃଖସ୍ୟାନନ୍ତରଂ ସୁଖମ୍ ॥ ୧୮ ॥
ସୁଖାତ୍ତ୍ୱଂ ଦୁଃଖମାପନ୍ନଃ ପୁନରାପତ୍ସ୍ୟସେ ସୁଖମ୍ ।
ନ ନିତ୍ୟଂ ଲଭତେ ଦୁଃଖଂ ନ ନିତ୍ୟଂ ଲଭତେ ସୁଖମ୍ ॥ ୧୯ ॥
ନାଲଂ ସୁଖାୟ ସୁହୃଦୋ ନାଲଂ ଦୁଃଖାୟ ଶତ୍ରବଃ ।
ନ ଚ ପ୍ରଜ୍ଞାଲମର୍ଥାନାଂ ନ ସୁଖାନାମଲଂ ଧନମ୍ ॥ ୨୦ ॥
ନ ବୁଦ୍ଧିର୍ଧନଲାଭାୟ ନ ଜାଦ୍ୟମସମୃଦ୍ଧୟେ ।
ଲୋକପର୍ୟାୟ ବୃତ୍ତାନ୍ତଂ ପ୍ରାଜ୍ଞୋ ଜାନାତି ନେତରଃ ॥ ୨୧ ॥
ବୁଦ୍ଧିମନ୍ତଂ ଚ ମୂଢଂ ଚ ଶୂରଂ ଭୀରୁଂ ଜଦଂ କବିମ୍ ।
ଦୁର୍ବଲଂ ବଲବନ୍ତଂ ଚ ଭାଗିନଂ ଭଜତେ ସୁଖମ୍ ॥ ୨୨ ॥
ଧେନୁର୍ୱତ୍ସସ୍ୟ ଗୋପସ୍ୟ ସ୍ୱାମିନସ୍ତସ୍କରସ୍ୟ ଚ ।
ପୟଃ ପିବତି ଯସ୍ତସ୍ୟା ଧେନୁସ୍ତସ୍ୟେତି ନିଶ୍ଚୟଃ ॥ ୨୩ ॥
ଯେ ଚ ମୂଢତମା ଲୋକେ ଯେ ଚ ବୁଦ୍ଧେଃ ପରଂ ଗତାଃ ।
ତେ ନରାଃ ସୁଖମେଧନ୍ତେ କ୍ଲିଶ୍ୟତ୍ୟନ୍ତରିତୋ ଜନଃ ॥ ୨୪ ॥
ଅନ୍ତ୍ୟେଷୁ ରେମିରେ ଧୀରା ନ ତେ ମଧ୍ୟେଷୁ ରେମିରେ ।
ଅନ୍ତ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତିଂ ସୁଖାମାହୁର୍ଦୁଃଖମନ୍ତରମନ୍ତୟୋଃ ॥ ୨୫ ॥
ଯେ ତୁ ବୁଦ୍ଧିସୁଖଂ ପ୍ରାପ୍ତା ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱାତୀତା ବିମତ୍ସରାଃ ।
ତାନ୍ନୈବାର୍ଥା ନ ଚାନର୍ଥା ବ୍ୟଥୟନ୍ତି କଦା ଚନ ॥ ୨୬ ॥
ଅଥ ଯେ ବୁଦ୍ଧିମପ୍ରାପ୍ତା ବ୍ୟତିକ୍ରାନ୍ତାଶ୍ଚ ମୂଢତାମ୍ ।
ତେଽତିବେଲଂ ପ୍ରହୃଷ୍ୟନ୍ତି ସନ୍ତାପମୁପୟାନ୍ତି ଚ ॥ ୨୭ ॥
ନିତ୍ୟପ୍ରମୁଦିତା ମୂଢା ଦିବି ଦେବଗଣା ଇବ ।
ଅବଲେପେନ ମହତା ପରିଦୃବ୍ଧା ବିଚେତସଃ ॥ ୨୮ ॥
ସୁଖଂ ଦୁଃଖାନ୍ତମାଲସ୍ୟଂ ଦୁଃଖଂ ଦାକ୍ଷ୍ୟଂ ସୁଖୋଦୟମ୍ ।
ଭୂତିଶ୍ଚୈବ ଶ୍ରିୟା ସାର୍ଧଂ ଦକ୍ଷେ ବସତି ନାଲସେ ॥ ୨୯ ॥
ସୁଖଂ ବା ଯଦି ବା ଦୁଃଖଂ ଦ୍ୱେଷ୍ୟଂ ବା ଯଦି ବା ପ୍ରିୟମ୍ ।
ପ୍ରାପ୍ତଂ ପ୍ରାପ୍ତମୁପାସୀତ ହୃଦୟେନାପରାଜିତଃ ॥ ୩୦ ॥
ଶୋକସ୍ଥାନ ସହସ୍ରାଣି ହର୍ଷସ୍ଥାନ ଶତାନି ଚ ।
ଦିବସେ ଦିବସେ ମୂଢମାବିଶନ୍ତି ନ ପଣ୍ଡିତମ୍ ॥ ୩୧ ॥
ବୁଦ୍ଧିମନ୍ତଂ କୃତପ୍ରଜ୍ଞଂ ଶୁଶ୍ରୂସୁମନସୂୟକମ୍ ।
ଦାନ୍ତଂ ଜିତେନ୍ଦ୍ରିୟଂ ଚାପି ଶୋକୋ ନ ସ୍ପୃଶତେ ନରମ୍ ॥ ୩୨ ॥
ଏତାଂ ବୁଦ୍ଧିଂ ସମାସ୍ଥାୟ ଗୁପ୍ତଚିତ୍ତଶ୍ଚରେଦ୍ବୁଧଃ ।
ଉଦୟାସ୍ତମୟଜ୍ଞଂ ହି ନ ଶୋକଃ ସ୍ପ୍ରସ୍ତୁମର୍ହତି ॥ ୩୩ ॥
ଯନ୍ନିମିତ୍ତଂ ଭବେଚ୍ଛୋକସ୍ତ୍ରାସୋ ବା ଦୁଃଖମେବ ବା ।
ଆୟାସୋ ବା ଯତୋମୂଲସ୍ତଦେକାଙ୍ଗମପି ତ୍ୟଜେତ୍ ॥ ୩୪ ॥
ଯଦ୍ୟତ୍ତ୍ୟଜତି କାମାନାଂ ତତ୍ସୁଖସ୍ୟାଭିପୂର୍ୟତେ ।
କାମାନୁସାରୀ ପୁରୁଷଃ କାମାନନୁ ବିନଶ୍ୟତି ॥ ୩୫ ॥
ଯଚ୍ଚ କାମସୁଖଂ ଲୋକେ ଯଚ୍ଚ ଦିବ୍ୟଂ ମହତ୍ସୁଖମ୍ ।
ତୃଷ୍ଣା କ୍ଷୟସୁଖସ୍ୟୈତେ ନାର୍ହତଃ ସୋଦଶୀଂ କଲାମ୍ ॥ ୩୬ ॥
ପୂର୍ୱଦେହକୃତଂ କର୍ମ ଶୁଭଂ ବା ଯଦି ବାଶୁଭମ୍ ।
ପ୍ରାଜ୍ଞଂ ମୂଢଂ ତଥା ଶୂରଂ ଭଜତେ ଯାଦୃଶଂ କୃତମ୍ ॥ ୩୭ ॥
ଏବମେବ କିଲୈତାନି ପ୍ରିୟାଣ୍ୟେବାପ୍ରିୟାଣି ଚ ।
ଜୀବେଷୁ ପରିବର୍ତନ୍ତେ ଦୁଃଖାନି ଚ ସୁଖାନି ଚ ॥ ୩୮ ॥
ତଦେବଂ ବୁଦ୍ଧିମାସ୍ଥାୟ ସୁଖଂ ଜୀବେଦ୍ଗୁଣାନ୍ୱିତଃ ।
ସର୍ୱାନ୍କାମାଞ୍ଜୁଗୁପ୍ସେତ ସଙ୍ଗାନ୍କୁର୍ୱୀତ ପୃଷ୍ଠତଃ ।
ବୃତ୍ତ ଏଷ ହୃଦି ପ୍ରୌଧୋ ମୃତ୍ୟୁରେଷ ମନୋମୟଃ ॥ ୩୯ ॥
ଯଦା ସଂହରତେ କାମାନ୍କୂର୍ମୋଽଙ୍ଗାନୀବ ସର୍ୱଶଃ ।
ତଦାତ୍ମଜ୍ୟୋତିରାତ୍ମା ଚ ଆତ୍ମନ୍ୟେବ ପ୍ରସୀଦତି ॥ ୪୦ ॥
କିଂ ଚିଦେବ ମମତ୍ୱେନ ଯଦା ଭବତି କଲ୍ପିତମ୍ ।
ତଦେବ ପରିତାପାର୍ଥଂ ସର୍ୱଂ ସମ୍ପଦ୍ୟତେ ତଦା ॥ ୪୧ ॥
ନ ବିଭେତି ଯଦା ଚାୟଂ ଯଦା ଚାସ୍ମାନ୍ନ ବିଭ୍ୟତି ।
ଯଦା ନେଚ୍ଛତି ନ ଦ୍ୱେଷ୍ଟି ବ୍ରହ୍ମ ସମ୍ପଦ୍ୟତେ ତଦା ॥ ୪୨ ॥
ଉଭେ ସତ୍ୟାନୃତେ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଶୋକାନନ୍ଦୌ ଭୟାଭୟେ ।
ପ୍ରିୟାପ୍ରିୟେ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ପ୍ରଶାନ୍ତାତ୍ମା ଭବିଷ୍ୟସି ॥ ୪୩ ॥
ଯଦା ନ କୁରୁତେ ଧୀରଃ ସର୍ୱଭୂତେଷୁ ପାପକମ୍ ।
କର୍ମଣା ମନସା ବାଚା ବ୍ରହ୍ମ ସମ୍ପଦ୍ୟତେ ତଦା ॥ ୪୪ ॥
ଯା ଦୁସ୍ତ୍ୟଜା ଦୁର୍ମତିଭିର୍ୟା ନ ଜୀର୍ୟତି ଜୀର୍ୟତଃ ।
ଯୋଽସୌ ପ୍ରାଣାନ୍ତିକୋ ରୋଗସ୍ତାଂ ତୃଷ୍ଣାଂ ତ୍ୟଜତଃ ସୁଖମ୍ ॥ ୪୫ ॥
ଅତ୍ର ପିଙ୍ଗଲୟା ଗୀତା ଗାଥାଃ ଶ୍ରୂୟନ୍ତି ପାର୍ଥିବ ।
ଯଥା ସା କୃଚ୍ଛ୍ରକାଲେଽପି ଲେଭେ ଧର୍ମଂ ସନାତନମ୍ ॥ ୪୬ ॥
ସଙ୍କେତେ ପିଙ୍ଗଲା ବେଶ୍ୟା କାନ୍ତେନାସୀଦ୍ୱିନାକୃତା ।
ଅଥ କୃଚ୍ଛ୍ରଗତା ଶାନ୍ତାଂ ବୁଦ୍ଧିମାସ୍ଥାପୟତ୍ତଦା ॥ ୪୭ ॥
ପିନ୍ଗଲା
ଉନ୍ମତ୍ତାହମନୁନ୍ମତ୍ତଂ କାନ୍ତମନ୍ୱବସଂ ଚିରମ୍ ।
ଅନ୍ତିକେ ରମଣଂ ସନ୍ତଂ ନୈନମଧ୍ୟଗମଂ ପୁରା ॥ ୪୮ ॥
ଏକସ୍ଥୂନଂ ନବଦ୍ୱାରମପିଧାସ୍ୟାମ୍ୟଗାରକମ୍ ।
କା ହି କାନ୍ତମିହାୟାନ୍ତମୟଂ କାନ୍ତେତି ମନ୍ସ୍ୟତେ ॥ ୪୯ ॥
ଅକାମାଃ କାମରୂପେଣ ଧୂର୍ତା ନରକରୂପିଣଃ ।
ନ ପୁନର୍ୱଞ୍ଚୟିଷ୍ୟନ୍ତି ପ୍ରତିବୁଦ୍ଧାସ୍ମି ଜାଗୃମି ॥ ୫୦ ॥
ଅନର୍ଥୋଽପି ଭବତ୍ୟର୍ଥୋ ଦୈବାତ୍ପୂର୍ୱକୃତେନ ବା ।
ସମ୍ବୁଦ୍ଧାହଂ ନିରାକାରା ନାହମଦ୍ୟାଜିତେନ୍ଦ୍ରିୟା ॥ ୫୧ ॥
ସୁଖଂ ନିରାଶଃ ସ୍ୱପିତି ନୈରାଶ୍ୟଂ ପରମଂ ସୁଖମ୍ ।
ଆଶାମନାଶାଂ କୃତ୍ୱା ହି ସୁଖଂ ସ୍ୱପିତି ପିଙ୍ଗଲା ॥ ୫୨ ॥
ଭୀଷ୍ମୋବାଚ
ଏତୈଶ୍ଚାନ୍ୟୈଶ୍ଚ ବିପ୍ରସ୍ୟ ହେତୁମଦ୍ଭିଃ ପ୍ରଭାଷିତୈଃ ।
ପର୍ୟବସ୍ଥାପିତୋ ରାଜା ସେନଜିନ୍ମୁମୁଦେ ସୁଖମ୍ ॥ ୫୩ ॥
॥ ଇତି ପିଙ୍ଗଲାଗୀତା ସମାପ୍ତା ॥
Also Read:
Pingala Gita Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
