Pingala Geetaa in Malayalam:
॥ പിംഗലാഗീതാ ॥
അധ്യായഃ 168
യ്
ധർമാഃ പിതാമഹേനോക്താ രാജധർമാശ്രിതാഃ ശുഭാഃ ।
ധർമമാശ്രമിണാം ശ്രേഷ്ഠം വക്തുമർഹസി പാർഥിവ ॥ 1 ॥
ഭീഷ്മോവാച
സർവത്ര വിഹിതോ ധർമഃ സ്വർഗ്യഃ സത്യഫലം തപഃ ।
ബഹു ദ്വാരസ്യ ധർമസ്യ നേഹാസ്തി വിഫലാ ക്രിയാ ॥ 2 ॥
യസ്മിന്യസ്മിംസ്തു വിനയേ യോ യോ യാതി വിനിശ്ചയം ।
സ തമേവാഭിജാനാതി നാന്യം ഭരതസത്തമ ॥ 3 ॥
യഥാ യഥാ ച പര്യേതി ലോകതന്ത്രമസാരവത് ।
തഥാ തഥാ വിരാഗോഽത്ര ജായതേ നാത്ര സംശയഃ ॥ 4 ॥
ഏവം വ്യവസിതേ ലോകേ ബഹുദോഷേ യുധിഷ്ഠിര ।
ആത്മമോക്ഷനിമിത്തം വൈ യതേത മതിമാന്നരഃ ॥ 5 ॥
യ്
നഷ്ടേ ധനേ വാ ദാരേ വാ പുത്രേ പിതരി വാ മൃതേ ।
യയാ ബുദ്ധ്യാ നുദേച്ഛോകം തന്മേ ബ്രൂഹി പിതാമഹ ॥ 6 ॥
ഭീഷ്മോവാച
നഷ്ടേ ധനേ വാ ദാരേ വാ പുത്രേ പിതരി വാ മൃതേ ।
അഹോ ദുഃഖമിതി ധ്യായഞ്ശോകസ്യാപചിതിം ചരേത് ॥ 7 ॥
അത്രാപ്യുദാഹരന്തീമമിതിഹാസം പുരാതനം ।
യഥാ സേനജിതം വിപ്രഃ കശ്ചിദിത്യബ്രവീദ്വചഃ ॥ 8 ॥
പുത്രശോകാഭിസന്തപ്തം രാജാനം ശോകവിഹ്വലം ।
വിഷന്നവദനം ദൃഷ്ട്വാ വിപ്രോ വചനമബ്രവീത് ॥ 9 ॥
കിം നു ഖൽവസി മൂഢസ്ത്വം ശോച്യഃ കിമനുശോചസി ।
യദാ ത്വാമപി ശോചന്തഃ ശോച്യാ യാസ്യന്തി താം ഗതിം ॥ 10 ॥
ത്വം ചൈവാഹം ച യേ ചാന്യേ ത്വാം രാജൻപര്യുപാസതേ ।
സർവേ തത്ര ഗമിഷ്യാമോ യത ഏവാഗതാ വയം ॥ 11 ॥
സേനാജിതോവാച
കാ ബുദ്ധിഃ കിം തപോ വിപ്ര കഃ സമാധിസ്തപോധന ।
കിം ജ്ഞാനം കിം ശ്രുതം വാ തേ യത്പ്രാപ്യ ന വിഷീദസി ॥ 12 ॥
ബ്രാഹ്മണോവാച
പശ്യ ഭൂതാനി ദുഃഖേന വ്യതിഷക്താനി സർവശഃ ।
ആത്മാപി ചായം ന മമ സർവാ വാ പൃഥിവീ മമ ॥ 13 ॥
യഥാ മമ തഥാന്യേഷാമിതി ബുദ്ധ്യാ ന മേ വ്യഥാ ।
ഏതാം ബുദ്ധിമഹം പ്രാപ്യ ന പ്രഹൃഷ്യേ ന ച വ്യഥേ ॥ 14 ॥
യഥാ കാഷ്ഠം ച കാഷ്ഠം ച സമേയാതാം മഹോദധൗ ।
സമേത്യ ച വ്യപേയാതാം തദ്വദ്ഭൂതസമാഗമഃ ॥ 15 ॥
ഏവം പുത്രാശ്ച പൗത്രാശ്ച ജ്ഞാതയോ ബാന്ധവാസ്തഥാ ।
തേഷു സ്നേഹോ ന കർതവ്യോ വിപ്രയോഗോ ഹി തൈർധ്രുവം ॥ 16 ॥
അദർശനാദാപതിതഃ പുനശ്ചാദർശനം ഗതഃ ।
ന ത്വാസൗ വേദ ന ത്വം തം കഃ സൻകമനുശോചസി ॥ 17 ॥
തൃഷ്ണാർതി പ്രഭവം ദുഃഖം ദുഃഖാർതി പ്രഭവം സുഖം ।
സുഖാത്സഞ്ജായതേ ദുഃഖമേവമേതത്പുനഃ പുനഃ ।
സുഖസ്യാനന്തരം ദുഃഖം ദുഃഖസ്യാനന്തരം സുഖം ॥ 18 ॥
സുഖാത്ത്വം ദുഃഖമാപന്നഃ പുനരാപത്സ്യസേ സുഖം ।
ന നിത്യം ലഭതേ ദുഃഖം ന നിത്യം ലഭതേ സുഖം ॥ 19 ॥
നാലം സുഖായ സുഹൃദോ നാലം ദുഃഖായ ശത്രവഃ ।
ന ച പ്രജ്ഞാലമർഥാനാം ന സുഖാനാമലം ധനം ॥ 20 ॥
ന ബുദ്ധിർധനലാഭായ ന ജാദ്യമസമൃദ്ധയേ ।
ലോകപര്യായ വൃത്താന്തം പ്രാജ്ഞോ ജാനാതി നേതരഃ ॥ 21 ॥
ബുദ്ധിമന്തം ച മൂഢം ച ശൂരം ഭീരും ജദം കവിം ।
ദുർബലം ബലവന്തം ച ഭാഗിനം ഭജതേ സുഖം ॥ 22 ॥
ധേനുർവത്സസ്യ ഗോപസ്യ സ്വാമിനസ്തസ്കരസ്യ ച ।
പയഃ പിബതി യസ്തസ്യാ ധേനുസ്തസ്യേതി നിശ്ചയഃ ॥ 23 ॥
യേ ച മൂഢതമാ ലോകേ യേ ച ബുദ്ധേഃ പരം ഗതാഃ ।
തേ നരാഃ സുഖമേധന്തേ ക്ലിശ്യത്യന്തരിതോ ജനഃ ॥ 24 ॥
അന്ത്യേഷു രേമിരേ ധീരാ ന തേ മധ്യേഷു രേമിരേ ।
അന്ത്യ പ്രാപ്തിം സുഖാമാഹുർദുഃഖമന്തരമന്തയോഃ ॥ 25 ॥
യേ തു ബുദ്ധിസുഖം പ്രാപ്താ ദ്വന്ദ്വാതീതാ വിമത്സരാഃ ।
താന്നൈവാർഥാ ന ചാനർഥാ വ്യഥയന്തി കദാ ചന ॥ 26 ॥
അഥ യേ ബുദ്ധിമപ്രാപ്താ വ്യതിക്രാന്താശ്ച മൂഢതാം ।
തേഽതിവേലം പ്രഹൃഷ്യന്തി സന്താപമുപയാന്തി ച ॥ 27 ॥
നിത്യപ്രമുദിതാ മൂഢാ ദിവി ദേവഗണാ ഇവ ।
അവലേപേന മഹതാ പരിദൃബ്ധാ വിചേതസഃ ॥ 28 ॥
സുഖം ദുഃഖാന്തമാലസ്യം ദുഃഖം ദാക്ഷ്യം സുഖോദയം ।
ഭൂതിശ്ചൈവ ശ്രിയാ സാർധം ദക്ഷേ വസതി നാലസേ ॥ 29 ॥
സുഖം വാ യദി വാ ദുഃഖം ദ്വേഷ്യം വാ യദി വാ പ്രിയം ।
പ്രാപ്തം പ്രാപ്തമുപാസീത ഹൃദയേനാപരാജിതഃ ॥ 30 ॥
ശോകസ്ഥാന സഹസ്രാണി ഹർഷസ്ഥാന ശതാനി ച ।
ദിവസേ ദിവസേ മൂഢമാവിശന്തി ന പണ്ഡിതം ॥ 31 ॥
ബുദ്ധിമന്തം കൃതപ്രജ്ഞം ശുശ്രൂസുമനസൂയകം ।
ദാന്തം ജിതേന്ദ്രിയം ചാപി ശോകോ ന സ്പൃശതേ നരം ॥ 32 ॥
ഏതാം ബുദ്ധിം സമാസ്ഥായ ഗുപ്തചിത്തശ്ചരേദ്ബുധഃ ।
ഉദയാസ്തമയജ്ഞം ഹി ന ശോകഃ സ്പ്രസ്തുമർഹതി ॥ 33 ॥
യന്നിമിത്തം ഭവേച്ഛോകസ്ത്രാസോ വാ ദുഃഖമേവ വാ ।
ആയാസോ വാ യതോമൂലസ്തദേകാംഗമപി ത്യജേത് ॥ 34 ॥
യദ്യത്ത്യജതി കാമാനാം തത്സുഖസ്യാഭിപൂര്യതേ ।
കാമാനുസാരീ പുരുഷഃ കാമാനനു വിനശ്യതി ॥ 35 ॥
യച്ച കാമസുഖം ലോകേ യച്ച ദിവ്യം മഹത്സുഖം ।
തൃഷ്ണാ ക്ഷയസുഖസ്യൈതേ നാർഹതഃ സോദശീം കലാം ॥ 36 ॥
പൂർവദേഹകൃതം കർമ ശുഭം വാ യദി വാശുഭം ।
പ്രാജ്ഞം മൂഢം തഥാ ശൂരം ഭജതേ യാദൃശം കൃതം ॥ 37 ॥
ഏവമേവ കിലൈതാനി പ്രിയാണ്യേവാപ്രിയാണി ച ।
ജീവേഷു പരിവർതന്തേ ദുഃഖാനി ച സുഖാനി ച ॥ 38 ॥
തദേവം ബുദ്ധിമാസ്ഥായ സുഖം ജീവേദ്ഗുണാന്വിതഃ ।
സർവാൻകാമാഞ്ജുഗുപ്സേത സംഗാൻകുർവീത പൃഷ്ഠതഃ ।
വൃത്ത ഏഷ ഹൃദി പ്രൗധോ മൃത്യുരേഷ മനോമയഃ ॥ 39 ॥
യദാ സംഹരതേ കാമാൻകൂർമോഽംഗാനീവ സർവശഃ ।
തദാത്മജ്യോതിരാത്മാ ച ആത്മന്യേവ പ്രസീദതി ॥ 40 ॥
കിം ചിദേവ മമത്വേന യദാ ഭവതി കൽപിതം ।
തദേവ പരിതാപാർഥം സർവം സമ്പദ്യതേ തദാ ॥ 41 ॥
ന ബിഭേതി യദാ ചായം യദാ ചാസ്മാന്ന ബിഭ്യതി ।
യദാ നേച്ഛതി ന ദ്വേഷ്ടി ബ്രഹ്മ സമ്പദ്യതേ തദാ ॥ 42 ॥
ഉഭേ സത്യാനൃതേ ത്യക്ത്വാ ശോകാനന്ദൗ ഭയാഭയേ ।
പ്രിയാപ്രിയേ പരിത്യജ്യ പ്രശാന്താത്മാ ഭവിഷ്യസി ॥ 43 ॥
യദാ ന കുരുതേ ധീരഃ സർവഭൂതേഷു പാപകം ।
കർമണാ മനസാ വാചാ ബ്രഹ്മ സമ്പദ്യതേ തദാ ॥ 44 ॥
യാ ദുസ്ത്യജാ ദുർമതിഭിര്യാ ന ജീര്യതി ജീര്യതഃ ।
യോഽസൗ പ്രാണാന്തികോ രോഗസ്താം തൃഷ്ണാം ത്യജതഃ സുഖം ॥ 45 ॥
അത്ര പിംഗലയാ ഗീതാ ഗാഥാഃ ശ്രൂയന്തി പാർഥിവ ।
യഥാ സാ കൃച്ഛ്രകാലേഽപി ലേഭേ ധർമം സനാതനം ॥ 46 ॥
സങ്കേതേ പിംഗലാ വേശ്യാ കാന്തേനാസീദ്വിനാകൃതാ ।
അഥ കൃച്ഛ്രഗതാ ശാന്താം ബുദ്ധിമാസ്ഥാപയത്തദാ ॥ 47 ॥
പിൻഗലാ
ഉന്മത്താഹമനുന്മത്തം കാന്തമന്വവസം ചിരം ।
അന്തികേ രമണം സന്തം നൈനമധ്യഗമം പുരാ ॥ 48 ॥
ഏകസ്ഥൂനം നവദ്വാരമപിധാസ്യാമ്യഗാരകം ।
കാ ഹി കാന്തമിഹായാന്തമയം കാന്തേതി മൻസ്യതേ ॥ 49 ॥
അകാമാഃ കാമരൂപേണ ധൂർതാ നരകരൂപിണഃ ।
ന പുനർവഞ്ചയിഷ്യന്തി പ്രതിബുദ്ധാസ്മി ജാഗൃമി ॥ 50 ॥
അനർഥോഽപി ഭവത്യർഥോ ദൈവാത്പൂർവകൃതേന വാ ।
സംബുദ്ധാഹം നിരാകാരാ നാഹമദ്യാജിതേന്ദ്രിയാ ॥ 51 ॥
സുഖം നിരാശഃ സ്വപിതി നൈരാശ്യം പരമം സുഖം ।
ആശാമനാശാം കൃത്വാ ഹി സുഖം സ്വപിതി പിംഗലാ ॥ 52 ॥
ഭീഷ്മോവാച
ഏതൈശ്ചാന്യൈശ്ച വിപ്രസ്യ ഹേതുമദ്ഭിഃ പ്രഭാഷിതൈഃ ।
പര്യവസ്ഥാപിതോ രാജാ സേനജിന്മുമുദേ സുഖം ॥ 53 ॥
॥ ഇതി പിംഗലാഗീതാ സമാപ്താ ॥
Also Read:
Pingala Gita Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
