Shri Lalita Trishati Lyrics in Telugu:
॥ లలితా త్రిశతి ॥
లలితాత్రిశతీస్తోత్రమ్
॥ శ్రీలలితాత్రిశతీ పూర్వపీఠికా ॥
అగస్త్య ఉవాచ —
హయగ్రీవ దయాసిన్ధో భగవన్శిష్యవత్సల ।
త్వత్తః శ్రుతమశేషేణ శ్రోతవ్యం యద్యదస్తితత్ ॥ ౧ ॥
రహస్య నామ సాహస్రమపి త్వత్తః శ్రుతం మయ ।
ఇతః పరం మే నాస్త్యేవ శ్రోతవ్యమితి నిశ్చయః ॥ ౨ ॥
తథాపి మమ చిత్తస్య పర్యాప్తిర్నైవ జాయతే।
కార్త్స్న్యార్థః ప్రాప్య ఇత్యేవ శోచయిష్యామ్యహం ప్రభో ॥ ౩ ॥
కిమిదం కారణం బ్రూహి జ్ఞాతవ్యాంశోఽస్తి వా పునః ।
అస్తి చేన్మమ తద్బ్రూహి బ్రూహీత్యుక్తా ప్రణమ్య తమ్ ॥ ౪ ॥
సూత ఉవాచ –
సమాలలమ్బే తత్పాద యుగళం కలశోద్భవః ।
హయాననో భీతభీతః కిమిదం కిమిదం త్వితి ॥ ౫ ॥
ముఞ్చముఞ్చేతి తం చోక్కా చిన్తాక్రాన్తో బభూవ సః ।
చిరం విచార్య నిశ్చిన్వన్ వక్తవ్యం న మయేత్యసౌ ॥ ౬ ॥
తష్ణీ స్థితః స్మరన్నాజ్ఞాం లలితామ్బాకృతాం పురా ।
ప్రణమ్య విప్రం సమునిస్తత్పాదావత్యజన్స్థితః ॥ ౭ ॥
వర్షత్రయావధి తథా గురుశిష్యౌ తథా స్థితౌ।
తఛృంవన్తశ్చ పశ్యన్తః సర్వే లోకాః సువిస్మితాః ॥ ౮ ॥
తత్ర శ్రీలలితాదేవీ కామేశ్వరసమన్వితా ।
ప్రాదుర్భూతా హయగ్రీవం రహస్యేవమచోదయత్ ॥ ౯ ॥
శ్రీదేవీ ఉవాచ –
ఆశ్వాననావయోః ప్రీతిః శాస్త్రవిశ్వాసిని త్వయి ।
రాజ్యం దేయం శిరో దేయం న దేయా షోడశాక్షరీ ॥ ౧౦ ॥
స్వమాతృ జారవత్ గోప్యా విద్యైషత్యాగమా జగుః ।
తతో ఽతిగోపనియా మే సర్వపూర్తికరీ స్తుతిః ॥ ౧౧ ॥
మయా కామేశ్వరేణాపి కృతా సాఙ్గోపితా భృశమ్ ।
మదాజ్ఞయా వచోదేవ్యశ్చత్రరర్నామసహస్రకమ్ ॥ ౧౨ ॥
ఆవాభ్యాం కథితా ముఖ్యా సర్వపూర్తికరీ స్తుతిః ।
సర్వక్రియాణాం వైకల్యపూర్తిర్యజ్జపతో భవేత్ ॥ ౧౩ ॥
సర్వ పూర్తికరం తస్మాదిదం నామ కృతం మయా ।
తద్బ్రూహి త్వమగస్త్యాయ పాత్రమేవ న సంశయః ॥ ౧౪ ॥
పత్న్యస్య లోపాముద్రాఖ్యా మాముపాస్తేఽతిభక్తితః ।
అయఞ్చ నితరాం భక్తస్తస్మాదస్య వదస్వ తత్ ॥ ౧౫ ॥
అముఞ్చమానస్త్వద్వాదౌ వర్షత్రయమసౌ స్థితః ।
ఏతజ్జ్ఞాతుమతో భక్తయా హితమేవ నిదర్శనమ్ ॥ ౧౬ ॥
చిత్తపర్యాప్తిరేతస్య నాన్యథా సమ్భవిష్యతీ ।
సర్వపూర్తికరం తస్మాదనుజ్ఞాతో మయా వద ॥ ౧౭ ॥
సూత ఉవాచ –
ఇత్యుక్తాన్తరధదామ్బా కామేశ్వరసమన్వితా ।
అథోత్థాప్య హయగ్రీవః పాణిభ్యాం కుమ్భసమ్భవమ్ ॥ ౧౮ ॥
సంస్థాప్య నికటేవాచ ఉవాచ భృశ విస్మితః ।
హయగ్రీవ ఉవాచ —
కృతార్థోఽసి కృతార్థోఽసి కృతార్థోఽసి ఘటోద్భవ ॥ ౧౯ ॥
త్వత్సమో లలితాభక్తో నాస్తి నాస్తి జగత్రయే ।
ఏనాగస్త్య స్వయం దేవీ తవవక్తవ్యమన్వశాత్ ॥ ౨౦ ॥
సచ్ఛిష్యేన త్వయా చాహం దృష్ట్వానస్మి తాం శివామ్ ।
యతన్తే దర్శనార్థాయ బ్రహ్మవిష్ణ్వీశపూర్వకాః ॥ ౨౧ ॥
అతః పరం తే వక్ష్యామి సర్వపూర్తికరం స్థవమ్ ।
యస్య స్మరణ మాత్రేణ పర్యాప్తిస్తే భవేద్ధృది ॥ ౨౨ ॥
రహస్యనామ సాహ్స్రాదపి గుహ్యతమం మునే ।
ఆవశ్యకం తతోఽప్యేతల్లలితాం సముపాసితుమ్ ॥ ౨౩ ॥
తదహం సమ్ప్రవక్ష్యామి లలితామ్బానుశాసనాత్ ।
శ్రీమత్పఞ్చదశాక్షర్యాః కాదివర్ణాన్క్రామన్ మునే ॥ ౨౪ ॥
పృథగ్వింశతి నామాని కథితాని ఘటోద్భవ ।
ఆహత్య నామ్నాం త్రిశతీ సర్వసమ్పూర్తికారణీ ॥ ౨౫ ॥
రహస్యాదిరహస్యైషా గోపనీయా ప్రయత్నతః ।
తాం శృణుష్వ మహాభాగ సావధానేన చేతసా ॥ ౨౬ ॥
కేవలం నామబుద్ధిస్తే న కార్య తేషు కుమ్భజ।
మన్త్రాత్మకం ఏతేషాం నామ్నాం నామాత్మతాపి చ ॥ ౨౭ ॥
తస్మాదేకాగ్రమనసా శ్రోతవ్యం చ త్వయా సదా ।
సూత ఉవాచ –
ఇతి యుక్తా తం హయగ్రీవః ప్రోచే నామశతత్రయమ్ ॥ ౨౮ ॥
॥ ఇతి శ్రీలలితాత్రిశతీస్తోత్రస్య పూర్వపీఠికా సమ్పూర్ణమ్ ।
॥ న్యాసమ్ ॥
అస్య శ్రీలలితాత్రిశతీ స్తోత్రనామావలిః మహామన్త్రస్య భగవాన్ హయగ్రీవ ఋషిః,
అనుష్టుప్ఛన్దః, శ్రీలలితామహాత్రిపురసున్దరీ దేవతా,
ఐం బీజమ్, సౌః శక్తిః, క్లోం కీలకమ్,
మమ చతుర్విధఫలపురుషార్థే జపే (వా) పారాయణే వినియోగః ॥
ఐం అఙ్గుష్ఠాభ్యాం నమః ।
క్లీం తర్జనీభ్యాం నమః ।
సౌః మధ్యమాభ్యాం నమః ।
ఐం అనామికాభ్యాం నమః ।
క్లోం కనిష్ఠికాభ్యాం నమః ।
సౌః కరతలకరపృష్ఠాభ్యాం నమః ॥
ఐం హృదయాయ నమః ।
క్లోం శిరసే స్వాహా ।
సౌః శిఖాయై వషట్ ।
ఐం కవచాయ హుం ।
క్లోం నేత్రత్రయాయ వౌషట్ ।
సౌః అస్త్రాయ ఫట్ ।
భూర్భువస్సువరోమితి దిగ్బన్ధః ॥
॥ ధ్యానమ్ ॥
అతిమధురచాపహస్తామపరిమితామోదసౌభాగ్యామ్ ।
అరుణామతిశయకరుణామభినవకులసున్దరీం వన్దే ॥
॥ లం ఇత్యాది పఞ్చపూజా ॥
లం పృథివ్యాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై గన్ధం సమర్పయామి ।
హం ఆకాశాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై పుష్పైః పూజయామి ।
యం వాయ్వాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై కుఙ్కుమం ఆవాహయామి ।
రం వహ్యాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై దీపం దర్శయామి ।
వం అమృతాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై అమృతం మహానైవేద్యం నివేదయామి ।
సం సర్వాత్మికాయై శ్రీలలితామ్బికాయై సర్వోపచారపూజాం సమర్పయామి ॥
॥ అథ శ్రీలలితాత్రిశతీ స్తోత్రమ్ ॥
కకారరూపా కల్యాణీ కల్యాణగుణశాలినీ ।
కల్యాణశైలనిలయా కమనీయా కలావతీ ॥ ౧ ॥
కమలాక్షీ కల్మషఘ్నీ కరుణామృతసాగరా ।
కదమ్బకాననావాసా కదమ్బకుసుమప్రియా ॥ ౨ ॥
కన్దర్పవిద్యా కన్దర్పజనకాపాఙ్గవీక్షణా ।
కర్పూరవీటీసౌరభ్యకల్లోలితకకుప్తటా ॥ ౩ ॥
కలిదోషహరా కఞ్జలోచనా కమ్రవిగ్రహా ।
కర్మాదిసాక్షిణీ కారయిత్రీ కర్మఫలప్రదా ॥ ౪ ॥
ఏకారరూపా చైకాక్షర్యేకానేకాక్షరాకృతిః ।
ఏతత్తదిత్యనిర్దేశ్యా చైకానన్దచిదాకృతిః ॥ ౫ ॥
ఏవమిత్యాగమాబోధ్యా చైకభక్తిమదర్చితా ।
ఏకాగ్రచిత్తనిర్ధ్యాతా చైషణా రహితాద్దృతా ॥ ౬ ॥
ఏలాసుగన్ధిచికురా చైనః కూటవినాశినీ ।
ఏకభోగా చైకరసా చైకైశ్వర్యప్రదాయినీ ॥ ౭ ॥
ఏకాతపత్రసామ్రాజ్యప్రదా చైకాన్తపూజితా ।
ఏధమానప్రభా చైజదనేకజగదీశ్వరీ ॥ ౮ ॥
ఏకవీరాదిసంసేవ్యా చైకప్రాభవశాలినీ ।
ఈకారరూపా చేశిత్రీ చేప్సితార్థప్రదాయినీ ॥ ౯ ॥
ఈద్దృగిత్యవినిర్దేశ్యా చేశ్వరత్వవిధాయినీ ।
ఈశానాదిబ్రహ్మమయీ చేశిత్వాద్యష్టసిద్ధిదా ॥ ౧౦ ॥
ఈక్షిత్రీక్షణసృష్టాణ్డకోటిరీశ్వరవల్లభా ।
ఈడితా చేశ్వరార్ధాఙ్గశరీరేశాధిదేవతా ॥ ౧౧ ॥
ఈశ్వరప్రేరణకరీ చేశతాణ్డవసాక్షిణీ ।
ఈశ్వరోత్సఙ్గనిలయా చేతిబాధావినాశినీ ॥ ౧౨ ॥
ఈహావిరాహితా చేశశక్తిరీషత్స్మితాననా ।
లకారరూపా లలితా లక్ష్మీవాణీనిషేవితా ॥ ౧౩ ॥
లాకినీ లలనారూపా లసద్దాడిమపాటలా ।
లలన్తికాలసత్ఫాలా లలాటనయనార్చితా ॥ ౧౪ ॥
లక్షణోజ్జ్వలదివ్యాఙ్గీ లక్షకోట్యణ్డనాయికా ।
లక్ష్యార్థా లక్షణాగమ్యా లబ్ధకామా లతాతనుః ॥ ౧౫ ॥
లలామరాజదలికా లమ్బిముక్తాలతాఞ్చితా ।
లమ్బోదరప్రసూర్లభ్యా లజ్జాఢ్యా లయవర్జితా ॥ ౧౬ ॥
హ్రీంకారరూపా హ్రీంకారనిలయా హ్రీంపదప్రియా ।
హ్రీంకారబీజా హ్రీంకారమన్త్రా హ్రీంకారలక్షణా ॥ ౧౭ ॥
హ్రీంకారజపసుప్రీతా హ్రీంమతీ హ్రీంవిభూషణా ।
హ్రీంశీలా హ్రీంపదారాధ్యా హ్రీంగర్భా హ్రీంపదాభిధా ॥ ౧౮ ॥
హ్రీంకారవాచ్యా హ్రీంకారపూజ్యా హ్రీంకారపీఠికా ।
హ్రీంకారవేద్యా హ్రీంకారచిన్త్యా హ్రీం హ్రీంశరీరిణీ ॥ ౧౯ ॥
హకారరూపా హలధృత్పూజితా హరిణేక్షణా ।
హరప్రియా హరారాధ్యా హరిబ్రహ్మేన్ద్రవన్దితా ॥ ౨౦ ॥
హయారూఢా సేవితాంఘ్రిర్హయమేధసమర్చితా ।
హర్యక్షవాహనా హంసవాహనా హతదానవా ॥ ౨౧ ॥
హత్యాదిపాపశమనీ హరిదశ్వాదిసేవితా ।
హస్తికుమ్భోత్తుఙ్కకుచా హస్తికృత్తిప్రియాఙ్గనా ॥ ౨౨ ॥
హరిద్రాకుఙ్కుమా దిగ్ధా హర్యశ్వాద్యమరార్చితా ।
హరికేశసఖీ హాదివిద్యా హాలామదోల్లసా ॥ ౨౩ ॥
సకారరూపా సర్వజ్ఞా సర్వేశీ సర్వమఙ్గలా ।
సర్వకర్త్రీ సర్వభర్త్రీ సర్వహన్త్రీ సనాతనా ॥ ౨౪ ॥
సర్వానవద్యా సర్వాఙ్గసున్దరీ సర్వసాక్షిణీ ।
సర్వాత్మికా సర్వసౌఖ్యదాత్రీ సర్వవిమోహినీ ॥ ౨౫ ॥
సర్వాధారా సర్వగతా సర్వావగుణవర్జితా ।
సర్వారుణా సర్వమాతా సర్వభూషణభూషితా ॥ ౨౬ ॥
కకారార్థా కాలహన్త్రీ కామేశీ కామితార్థదా ।
కామసఞ్జీవినీ కల్యా కఠినస్తనమణ్డలా ॥ ౨౭ ॥
కరభోరుః కలానాథముఖీ కచజితామ్భుదా ।
కటాక్షస్యన్దికరుణా కపాలిప్రాణనాయికా ॥ ౨౮ ॥
కారుణ్యవిగ్రహా కాన్తా కాన్తిధూతజపావలిః ।
కలాలాపా కమ్బుకణ్ఠీ కరనిర్జితపల్లవా ॥ ౨౯ ॥
కల్పవల్లీ సమభుజా కస్తూరీ తిలకాఞ్చితా ।
హకారార్థా హంసగతిర్హాటకాభరణోజ్జ్వలా ॥ ౩౦ ॥
హారహారికుచాభోగా హాకినీ హల్యవర్జితా ।
హరిత్పతిసమారాధ్యా హఠాత్కారహతాసురా ॥ ౩౧ ॥
హర్షప్రదా హవిర్భోక్త్రీ హార్దసన్తమసాపహా ।
హల్లీసలాస్యసన్తుష్టా హంసమన్త్రార్థరూపిణీ ॥ ౩౨ ॥
హానోపాదాననిర్ముక్తా హర్షిణీ హరిసోదరీ ।
హాహాహూహూముఖస్తుత్యా హానివృద్ధివివర్జితా ॥ ౩౩ ॥
హయ్యఙ్గవీనహృదయా హరికోపారుణాంశుకా ।
లకారాఖ్యా లతాపూజ్యా లయస్థిత్యుద్భవేశ్వరీ ॥ ౩౪ ॥
లాస్యదర్శనసన్తుష్టా లాభాలాభవివర్జితా ।
లఙ్ఘ్యేతరాజ్ఞా లావణ్యశాలినీ లఘుసిద్ధిదా ॥ ౩౫ ॥
లాక్షారససవర్ణాభా లక్ష్మణాగ్రజపూజితా ।
లభ్యతరా లబ్ధభక్తిసులభా లాఙ్గలాయుధా ॥ ౩౬ ॥
లగ్నచామరహస్త శ్రీశారదా పరివీజితా ।
లజ్జాపదసమారాధ్యా లమ్పటా లకులేశ్వరీ ॥ ౩౭ ॥
లబ్ధమానా లబ్ధరసా లబ్ధసమ్పత్సమున్నతిః ।
హ్రీంకారిణీ చ హ్రీంకారీ హ్రీంమధ్యా హ్రీంశిఖామణిః ॥ ౩౮ ॥
హ్రీంకారకుణ్డాగ్నిశిఖా హ్రీంకారశశిచన్ద్రికా ।
హ్రీంకారభాస్కరరుచిర్హ్రీంకారాంభోదచఞ్చలా ॥ ౩౯ ॥
హ్రీంకారకన్దాఙ్కురికా హ్రీంకారైకపరాయణామ్ ।
హ్రీంకారదీర్ఘికాహంసీ హ్రీంకారోద్యానకేకినీ ॥ ౪౦ ॥
హ్రీంకారారణ్యహరిణీ హ్రీంకారావాలవల్లరీ ।
హ్రీంకారపఞ్జరశుకీ హ్రీంకారాఙ్గణదీపికా ॥ ౪౧ ॥
హ్రీంకారకన్దరా సింహీ హ్రీంకారామ్భోజభృఙ్గికా ।
హ్రీంకారసుమనో మాధ్వీ హ్రీంకారతరుమఞ్జరీ ॥ ౪౨ ॥
సకారాఖ్యా సమరసా సకలాగమసంస్తుతా ।
సర్వవేదాన్త తాత్పర్యభూమిః సదసదాశ్రయా ॥ ౪౩ ॥
సకలా సచ్చిదానన్దా సాధ్యా సద్గతిదాయినీ ।
సనకాదిమునిధ్యేయా సదాశివకుటుమ్బినీ ॥ ౪౪ ॥
సకాలాధిష్ఠానరూపా సత్యరూపా సమాకృతిః ।
సర్వప్రపఞ్చనిర్మాత్రీ సమనాధికవర్జితా ॥ ౪౫ ॥
సర్వోత్తుఙ్గా సఙ్గహీనా సగుణా సకలేష్టదా । var సకలేశ్వరీ
కకారిణీ కావ్యలోలా కామేశ్వరమనోహరా ॥ ౪౬ ॥
కామేశ్వరప్రణానాడీ కామేశోత్సఙ్గవాసినీ ।
కామేశ్వరాలిఙ్గితాఙ్గీ కామేశ్వరసుఖప్రదా ॥ ౪౭ ॥
కామేశ్వరప్రణయినీ కామేశ్వరవిలాసినీ ।
కామేశ్వరతపః సిద్ధిః కామేశ్వరమనఃప్రియా ॥ ౪౮ ॥
కామేశ్వరప్రాణనాథా కామేశ్వరవిమోహినీ ।
కామేశ్వరబ్రహ్మవిద్యా కామేశ్వరగృహేశ్వరీ ॥ ౪౯ ॥
కామేశ్వరాహ్లాదకరీ కామేశ్వరమహేశ్వరీ ।
కామేశ్వరీ కామకోటినిలయా కాఙ్క్షితార్థదా ॥ ౫౦ ॥
లకారిణీ లబ్ధరూపా లబ్ధధీర్లబ్ధవాఞ్చితా ।
లబ్ధపాపమనోదూరా లబ్ధాహఙ్కారదుర్గమా ॥ ౫౧ ॥
లబ్ధశక్తిర్లబ్ధదేహా లబ్ధైశ్వర్యసమున్నతిః ।
లబ్ధవృద్ధిర్లబ్ధలీలా లబ్ధయౌవనశాలినీ ॥ ౫౨ ॥ var లబ్ధబుధిః
లబ్ధాతిశయసర్వాఙ్గసౌన్దర్యా లబ్ధవిభ్రమా ।
లబ్ధరాగా లబ్ధపతిర్లబ్ధనానాగమస్థితిః ॥ ౫౩ ॥ var లబ్ధగతి
లబ్ధభోగా లబ్ధసుఖా లబ్ధహర్షాభిపూరితా । పూజితా
హ్రీంకారమూర్తిర్హ్రీణ్కారసౌధశృఙ్గకపోతికా ॥ ౫౪ ॥
హ్రీంకారదుగ్ధాబ్ధిసుధా హ్రీంకారకమలేన్దిరా ।
హ్రీంకారమణిదీపార్చిర్హ్రీంకారతరుశారికా ॥ ౫౫ ॥
హ్రీంకారపేటకమణిర్హ్రీంకారదర్శబిమ్బితా ।
హ్రీంకారకోశాసిలతా హ్రీంకారాస్థాననర్తకీ ॥ ౫౬ ॥
హ్రీంకారశుక్తికా ముక్తామణిర్హ్రీంకారబోధితా ।
హ్రీంకారమయసౌవర్ణస్తమ్భవిద్రుమపుత్రికా ॥ ౫౭ ॥
హ్రీంకారవేదోపనిషద్ హ్రీంకారాధ్వరదక్షిణా ।
హ్రీంకారనన్దనారామనవకల్పక వల్లరీ ॥ ౫౮ ॥
హ్రీంకారహిమవద్గఙ్గా హ్రీంకారార్ణవకౌస్తుభా ।
హ్రీంకారమన్త్రసర్వస్వా హ్రీంకారపరసౌఖ్యదా ॥ ౫౯ ॥
॥ ఇతి శ్రీలలితాత్రిశతీస్తోత్రం సమ్పూర్ణమ్ ॥
॥ శ్రీలలితా త్రిశతీ ఉత్తరపీఠికా ॥
హయగ్రీవ ఉవాచ –
ఇత్యేవం తే మయాఖ్యాతం దేవ్యా నామశతత్రయమ్ ।
రహస్యాతిరహస్యత్వాద్గోపనీయం త్వయా మునే ॥ ౧ ॥
శివవర్ణాని నామాని శ్రీదేవ్యా కథితాని హి ।
శక్తయక్షరాణి నామాని కామేశకథితాని చ ॥ ౨ ॥
ఉభయాక్షరనామాని హ్యుభాభ్యాం కథితాని వై ।
తదన్యైర్గ్రథితం స్తోత్రమేతస్య సదృశం కిము ॥ ౩ ॥
నానేన సదృశం స్తోత్రం శ్రీదేవీ ప్రీతిదాయకమ్ ।
లోకత్రయేఽపి కల్యాణం సమ్భవేన్నాత్ర సంశయః ॥ ౪ ॥
సూత ఉవాచ –
ఇతి హయముఖగీతం స్తోత్రరాజం నిశమ్య
ప్రగలిత కలుషోఽభృచ్చిత్తపర్యాప్తిమేత్య ।
నిజగురుమథ నత్వా కుమ్భజన్మా తదుక్తం
పునరధికరహస్యం జ్ఞాతుమేవం జగాద ॥ ౫ ॥
అగస్త్య ఉవాచ —
అశ్వానన మహాభాగ రహస్యమపి మే వద ।
శివవర్ణాని కాన్యత్ర శక్తివర్ణాని కాని హి ॥ ౬ ॥
ఉభయోరపి వర్ణాని కాని వా వద దేశిక।
ఇతి పృష్టః కుమ్భజేన హయగ్రీవోఽవదత్యునః ॥ ౭ ॥
హయగ్రీవ ఉవాచ –
తవ గోప్యం కిమస్తీహ సాక్షాదమ్బానుశాసనాత్ ।
ఇదం త్వతిరహస్యం తే వక్ష్యామి కుమ్భజ ॥ ౮ ॥
ఏతద్విజ్ఞనమాత్రేణ శ్రివిద్యా సిద్ధిదా భవేత్ ।
కత్రయం హద్బయం చైవ శైవో భాగః ప్రకీర్తితః ॥ ౯ ॥
శక్తయక్షరాణి శేషాణిహ్రీఙ్కార ఉభయాత్మకః ।
ఏవం విభాగమజ్ఞాత్వా యే విద్యాజపశాలినః ॥ ౧౦ ॥
న తేశాం సిద్ధిదా విద్యా కల్పకోటిశతైరపి ।
చతుర్భిః శివచక్రైశ్చ శక్తిచక్రైశ్చ పఞ్చభిః ॥ ౧౧ ॥
నవ చక్రైశ్ల సంసిద్ధం శ్రీచక్రం శివయోర్వపుః ।
త్రికోణమష్టకోనం చ దశకోణద్బయం తథా ॥ ౧౨ ॥
చతుర్దశారం చైతాని శక్తిచక్రాణి పఞ్చ చ ।
బిన్దుశ్చాష్టదలం పద్మం పద్మం షోడశపత్రకమ్ ॥ ౧౩ ॥
చతురశ్రం చ చత్వారి శివచక్రాణ్యనుక్రమాత్ ।
త్రికోణే బైన్దవం శ్లిష్టం అష్టారేష్టదలామ్బుజమ్ ॥ ౧౪ ॥
దశారయోః షోడశారం భూగృహం భువనాశ్రకే ।
శైవానామపి శాక్తానాం చక్రాణాం చ పరస్పరం ॥ ౧౫ ॥
అవినాభావసమ్బన్ధం యో జానాతి స చక్రవిత్ ।
త్రికోణరూపిణి శక్తిర్బిన్దురూపపరః శివః ॥ ౧౬ ॥
అవినాభావసమ్బన్ధం తస్మాద్విన్దుత్రికోణయోః ।
ఏవం విభాగమజ్ఞాత్వా శ్రీచక్రం యః సమర్చయేత్ ॥ ౧౭ ॥
న తత్ఫలమవాప్నోతి లలితామ్బా న తుష్యతి ।
యే చ జానన్తి లోకేఽస్మిన్శ్రీవిద్యాచక్రవేదినః ॥ ౧౮ ॥
సామన్యవేదినః సర్వే విశేషజ్ఞోఽతిదుర్లభః ।
స్వయం విద్యా విశేషజ్ఞో విశేషజ్ఞ సమర్చయేత్ ॥ ౧౯ ॥
తస్మైః దేయం తతో గ్రాహ్యమశక్తస్తవ్యదాపయేత్।
అన్ధమ్తమః ప్రవిశన్తి యే ఽవిద్యాం సముపాసతే ॥ ౨౦ ॥
ఇతి శ్రుతిరపాహైతానవిద్యోపాసకాన్పునః ।
విద్యాన్యోపాసకానేవ నిన్దత్యారుణికీ శ్రుతిః ॥ ౨౧ ॥
అశ్రుతా సశ్రుతాసశ్వ యజ్చానోం యేఽప్యయఞ్జనః ।
సవర్యన్తో నాపేక్షన్తే ఇన్ద్రమగ్నిశ్చ యే విదుః ॥ ౨౨ ॥
సికతా ఇవ సంయన్తి రశ్మిభిః సముదీరితాః ।
అస్మాల్లోకాదముష్మాచ్చేత్యాహ చారణ్యక శ్రుతిః ॥ ౨౩ ॥
యస్య నో పశ్చిమం జన్మ యది వా శఙ్కరః స్వయమ్।
తేనైవ లభ్యతే విద్యా శ్రీమత్పచ్చదశాక్షరీ ॥ ౨౪ ॥
ఇతి మన్త్రేషు బహుధా విద్యాయా మహిమోచ్యతే ।
మోక్షైకహేతువిద్యా తు శ్రీవిద్యా నాత్ర సంశయః ॥ ౨౫ ॥
న శిల్పది జ్ఞానయుక్తే విద్వచ్ఛవ్ధః ప్రయుజ్యతే ।
మోక్షైకహేతువిద్యా సా శ్రీవిద్యైవ న సంశయః ॥ ౨౬ ॥
తస్మాద్విద్యావిదేవాత్ర విద్వాన్విద్వానితీర్యతే ।
స్వయం విద్యావిదే దద్యాత్ఖ్యాపయేత్తద్గుణాన్సుధీః ॥ ౨౭ ॥
స్వయంవిద్యారహస్యజ్ఞో విద్యామాహాత్మ్యమవేద్యపి
విద్యావిదం నార్చయేచ్చేత్కో వా తం పూజయేజ్జనః ॥ ౨౮ ॥
ప్రసఙ్గాదిదముక్తం తే ప్రకృతం శృణు కుమ్భజ ।
యః కీర్తయేత్సకృత్భక్తయా దివ్యనామశతత్రయమ్ ॥ ౨౯ ॥
తస్య పుణ్యమహం వక్ష్యే ద్వం కుమ్భసమ్భవ ।
రహస్యనామసాహస్రపాఠే యత్ఫలమీరితమ్ ॥ ౩౦ ॥
తత్ఫలం కోటిగుణితమేకనామజపాద్భవేత్ ।
కామేశ్వరీకామేశాభ్యాం కృతం నామశతత్రయమ్ ॥ ౩౧ ॥
నాన్యేన తులయేదేతత్స్తోత్రేణాన్య కృతేన చ ।
శ్రియః పరమ్పరా యస్య భావి వా చోత్తరోత్తరమ్ ॥ ౩౨ ॥
తేనైవ లభ్యతే చైతత్పశ్చాచ్ఛేయః పరీక్షయేత్ ।
అస్యా నామ్నాం త్రిశత్యాస్తు మహిమా కేన వర్ణయతే ॥ ౩౩ ॥
యా స్వయం శివయోర్వక్తపద్మాభ్యాం పరినిఃసృతా ।
నిత్యం షోడశసఙ్ఖ్యాకాన్విప్రానాదౌ తు భోజయేత్ ॥ ౩౪ ॥
అభ్యక్తాంసితిలతైలేన స్నాతానుష్ణేన వారిణా ।
అభ్యర్చ గన్ధపుష్పాద్యైః కామేశ్వర్యాదినామభిః ॥ ౩౫ ॥
సూపాపూపైః శర్కరాద్మైః పాయసైః ఫలసంయుతైః ।
విద్యావిదో విశేషేణ భోజయేత్పోడశ ద్విజాన్ ॥ ౩౬ ॥
ఏవం నిత్యార్చనం కుర్యాతాదౌ బ్రాహ్మణ భోజనమ్ ।
త్రిశతీనామభిః పశ్చాద్బ్రాహ్మణాన్క్రమశోఽర్చయేత్ ॥ ౩౭ ॥
తైలాభ్యఙ్గాతికం దత్వా విభవే సతి భక్తితః ।
శుక్లప్రతిపదారభ్య పౌర్ణమాస్యవధి క్రమాత్ ॥ ౩౮ ॥
దివసే దివసే విప్రా భోజ్యా వింశతీసఙ్ఖ్యయా ।
దశభిః పఞ్చభిర్వాపి త్రీభిరేకనవా దినైః ॥ ౩౯ ॥
త్రింశత్పష్టిః శతం విప్రాః సమ్భోజ్యస్తిశతం క్రమాత్ ।
ఏవం యః కురుతే భక్తయా జన్మమధ్యే సకృన్నరః ॥ ౪౦ ॥
తస్యైవ సఫలం జన్మ ముక్తిస్తస్య కరే స్థిరాః ।
రహస్యనామ సాహస్త్ర భోజనేఽప్యేవ్మేవహి ॥ ౪౧ ॥
ఆదౌ నిత్యబలిం కుర్యాత్పశ్చాద్వాహ్మణభోజనమ్ ।
రహస్యనామసాహస్రమహిమా యో మయోదితః ॥ ౪౨ ॥
సశికరాణురత్రైకనామప్నో మహిమవారిధేః ।
వాగ్దేవీరచితే నామసాహస్నే యద్యదీరితమ్ ॥ ౪౩ ॥
తత్ఫలం కోటిగుణితం నామ్నోఽప్యేకస్య కీర్తనాత్ ।
ఏతన్యైర్జపైః స్తోత్రైరర్చనైర్యత్ఫలం భవేత్ ॥ ౪౪ ॥
తత్ఫలం కోటిగుణితం భవేన్నామశతత్రయాత్ ।
వాగ్దేవిరచితాస్తోత్రే తాదృశో మహిమా యది ॥ ౪౫ ॥
సాక్షాత్కామేశకామేశీ కృతే ఽస్మిన్గృహృతామితి ।
సకృత్సన్కీర్తనాదేవ నామ్నామ్నస్మివ్శతత్రయే ॥ ౪౬ ॥
భవేచ్చిత్తస్య పర్యప్తిర్న్యూనమన్యానపేక్షిణీ ।
న జ్ఞాతవ్యమితోఽప్యన్యత్ర జప్తవ్యశ్చ కుమ్భజ ॥ ౪౭ ॥
యద్యత్సాధ్యతమం కార్య తత్తదర్థమిదఞ్జపేత్ ।
తత్తత్ఫలమవాప్నోతి పశ్చాత్కార్య పరీక్షయేత్ ॥ ౪౮ ॥
యే యే ప్రయోగాస్తన్త్రేషు తైస్తైర్యత్సాధ్యతే ఫలం ।
తత్సర్వ సిద్ధయతి క్షిప్రం నామత్రిశతకీర్తనాత్ ॥ ౪౯ ॥
ఆయుష్కరం పుష్టికరం పుత్రదం వశ్యకారకమ్ ।
విద్యాప్రదం కీర్తికరం సుఖవిత్వప్రదాయకమ్ ॥ ౫౦ ॥
సర్వసమ్పత్ప్రదం సర్వభోగదం సర్వసౌఖ్యదమ్ ।
సర్వాభిష్టప్రదం చైవ దేవ్యా నామశతత్రయమ్ ॥ ౫౧ ॥
ఏతజ్జపపరో భూయాన్నాన్యదిచ్ఛేత్కదాచన ।
ఏతత్కీర్తనసన్తుష్టా శ్రీదేవీ లలితామ్బికా ॥ ౫౨ ॥
భక్తస్య యద్యదిష్టం స్యాత్తత్తత్యూరయతే ధ్రువం ।
తస్మాత్కుభోద్భవమునే కీర్తయ త్వమిదమ్ సదా ॥ ౫౩ ॥
నాపరం కిఞ్చిదపి తే బోద్ధవ్యం నావశిష్యతే ।
ఇతి తే కథితం స్తోత్ర లలితా ప్రీతిదాయకమ్ ॥ ౫౪ ॥
నావిద్యావేదినే బ్రూయాన్నాభక్తాయ కదాచన ।
న శఠాయ న దుష్టాయ నావిశ్వాసాయ కహిర్చిత్ ॥ ౫౬ ॥
యో బ్రూయాత్రిశతీం నామ్నాం తస్యానర్థో మహాన్భవేత్ ।
ఇత్యాజ్ఞా శాఙ్కరీ ప్రోక్తా తస్మాద్గోప్యమిదం త్వయా ॥ ౫౭ ॥
లలితా ప్రేరితేనైవ మయోక్తమ్ స్తోత్రముత్తమమ్ ।
రహస్యనామసాహస్రాదపి గోప్యమిదం మునే ॥ ౫౮ ॥
సూత ఉవాచ –
ఏవముక్త్వా హయగ్రీవః కుమ్భజం తాపసోత్తమమ్ ।
స్తోత్రేణానేన లలితాం స్తుత్వా త్రిపురసున్దరీ ॥
ఆనన్దలహరీమగ్నరమానసః సమవర్తత ॥ ౫౯ ॥
॥ ఇతి శ్రీ బ్రహ్మాణ్డపురాణే ఉత్తరాఖణ్డే
శ్రీ హయగ్రీవాగస్త్యసంవాదే
శ్రీలలితాత్రిశతీ స్తోత్ర కథనం సమ్పూర్ణమ్ ॥
Also Read Goddess Lalita Trishati:
300 Names of Sri Lalita Trishati in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Punjabi | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
300 Names of Sree Lalita Introduction:
This introduction deals with the background of lalitatrishati stotram.
Among the 18 puranas, brahmanda-purana is well known for the extolling of Lalita. It explains in detail the appearance of the Goddess Lalita to save the world from the clutches of the demon bhandasura.
There are three important sub-texts in this purana. The first of these texts is Lalitopakhyana, consisting of 45 chapters and is found in the last chapter of the purana. The last five chapters are especially well known. They extol the the Divine
mother, explain the significance of the mantra of the goddess (shodashakshari-vidya), the various mudras and postures to be practiced, meditations, initiations etc., and the mystical placement of the deities involved in Shri Chakra. The next text
is the celebrated Lalita sahasranama, which consists of 320 verses in three chapters. The third text is the lalita trishati in which 300 names of the goddess is featured.There is a well known commentary on this work attributed to Adi Shankaracharya.
Lalita trishati and lalita sahasranama are dialogues between the sage Agastya and the god Hayagriva (Pronounced as hayagriva). Hayagriva is the incarnation of Vishnu who assumed the form of a horse to kill a demon by the same name. Agastya was a sage of great renown, who is immortalized as a star in the celestial heavens(one of the seven Rishi-s, saptarshi or Ursa Major). He is the patron saint of Tamilnadu being a founder ofa system of medicine called Siddha, and also having drunk the whole ocean in his kamandalum. According to yaska’s Nirukta, Agastya is the half-brother of the great sage, Vasishtha.
The story of the meeting of Agastya and Hayagriva is given in the lalitopakhyana and is quite interesting. Agastya was visiting several places of pilgrimage and was sad to see many people steeped in ignorance and involved in only sensual pleasures. He came to kannchi and worshiped kamakshi and sought a solution for the masses. Pleased with the devotion and his caring for the society, Lord Vishnu appeared before Agastya and provided the sage Agastya with the solution of `curing’ the worldly folk from ignorance. He explained that He is the primordial principle, and the source and the end of everything. Though He is above forms and gunas, He involves himself in them. He goes on to explain that a person should recognize that He is the pradhhana (primordial) transformed into the universe, and that He is also the purusha (conscious spirit) who is transcendental and beyond all gunas and forms. However to recognize this, one has to perform severe penance, self-discipline etc. If (since) this is difficult, Lord Vishnu advises that the worship of the goddess will achieve the purpose of life, given as liberation from bondage, very easily. He points out that even other Gods like Shiva and Brahma have worshiped the goddess Tripura. Vishnu concludes his discourse saying that this was revealed to Agastya so that he (Agastya) can spread the message to gods, sages, and humans. Vishnu requests Agastya to approach his incarnation, Hayagriva and disappears from Agastya’s sight. Agastya approaches Hayagriva with devotion and reverence. Hayagriva reveals to Agastya that
the great Goddess, lalita, is without beginning or end and is the foundation of the entire universe. The great goddess abides in everyone and can be realized only in meditation. The worship of goddess is done with the lalita sahasranama (1000 names) and Hayagriva teaches him this great sahasranama.
After this Agastya thanks Hayagriva and tells him that though he has heard about Sri Chakra upasana and the sahasranama he lacks the satisfaction of knowing all the secrets and catches hold of Hayagriva’s feet. Hayagriva is taken aback and keeps quiet.
At this time Goddess Lalita appears to Hayagriva and tells him that both Agastya and his wife Lopamudra are very dear to her, and that Agastya is worthy of receiving the secret Lalita trishati and then disappears.
Hayagriva lifts up Agastya and tells him that he is indeed a great man since Lalita herself had commanded him to impart the trishati to Agastya. He also tells him that he is fortunate to have Agastya as a disciple since he had the vision of Lalita
due to Agastya. He then gives him the following trishati.