ਭਦ੍ਰਕਾਲੀਸ੍ਤੁਤਿਃ Lyrics in Punjabi:
ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਸ਼੍ਣੁ ਊਚਤੁਃ –
ਨਮਾਮਿ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਕਰ੍ਤ੍ਰੀਂ ਪਰੇਸ਼ੀਂ
ਨਿਤ੍ਯਾਮਾਦ੍ਯਾਂ ਸਤ੍ਯਵਿਜ੍ਞਾਨਰੂਪਾਮ੍ ।
ਵਾਚਾਤੀਤਾਂ ਨਿਰ੍ਗੁਣਾਂ ਚਾਤਿਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮਾਂ
ਜ੍ਞਾਨਾਤੀਤਾਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਵਿਜ੍ਞਾਨਗਮ੍ਯਾਮ੍ ॥ ੧॥
ਪੂਰ੍ਣਾਂ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਰੂਪਾਂ ਸੁਰੂਪਾਂ
ਦੇਵੀਂ ਵਨ੍ਦ੍ਯਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਵਨ੍ਦ੍ਯਾਮਪਿ ਤ੍ਵਾਮ੍ ।
ਸਰ੍ਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥਾਮੁਤ੍ਤਮਸ੍ਥਾਨਸਂਸ੍ਥਾ-
ਮੀਡੇ ਕਾਲੀਂ ਵਿਸ਼੍ਵਸਮ੍ਪਾਲਯਿਤ੍ਰੀਮ੍ ॥ ੨॥
ਮਾਯਾਤੀਤਾਂ ਮਾਯਿਨੀਂ ਵਾਪਿ ਮਾਯਾਂ
ਭੀਮਾਂ ਸ਼੍ਯਾਮਾਂ ਭੀਮਨੇਤ੍ਰਾਂ ਸੁਰੇਸ਼ੀਮ੍ ।
ਵਿਦ੍ਯਾਂ ਸਿਦ੍ਧਾਂ ਸਰ੍ਵਭੂਤਾਸ਼ਯਸ੍ਥਾ-
ਮੀਡੇ ਕਾਲੀਂ ਵਿਸ਼੍ਵਸਂਹਾਰਕਰ੍ਤ੍ਰੀਮ੍ ॥ ੩॥
ਨੋ ਤੇ ਰੂਪਂ ਵੇਤ੍ਤਿ ਸ਼ੀਲਂ ਨ ਧਾਮ
ਨੋ ਵਾ ਧ੍ਯਾਨਂ ਨਾਪਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਂ ਮਹੇਸ਼ਿ ।
ਸਤ੍ਤਾਰੂਪੇ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਪਦ੍ਯੇ ਸ਼ਰਣ੍ਯੇ
ਵਿਸ਼੍ਵਾਰਾਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ਵਲੋਕੈਕਹੇਤੁਮ੍ ॥ ੪॥
ਦ੍ਯੌਸ੍ਤੇ ਸ਼ੀਰ੍ਸ਼ਂ ਨਾਭਿਦੇਸ਼ੋ ਨਭਸ਼੍ਚ
ਚਕ੍ਸ਼ੂਂਸ਼ਿ ਤੇ ਚਨ੍ਦ੍ਰਸੂਰ੍ਯਾਨਲਾਸ੍ਤੇ ।
ਉਨ੍ਮੇਸ਼ਾਸ੍ਤੇ ਸੁਪ੍ਰਬੋਧੋ ਦਿਵਾ ਚ
ਰਾਤ੍ਰਿਰ੍ਮਾਤਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼ੁਸ਼ੋਸ੍ਤੇ ਨਿਮੇਸ਼ਮ੍ ॥ ੫॥
ਵਾਕ੍ਯਂ ਦੇਵਾ ਭੂਮਿਰੇਸ਼ਾ ਨਿਤਮ੍ਬਂ
ਪਾਦੌ ਗੁਲ੍ਫਂ ਜਾਨੁਜਙ੍ਘਸ੍ਤ੍ਵਧਸ੍ਤੇ ।
ਪ੍ਰੀਤਿਰ੍ਧਰ੍ਮੋऽਧਰ੍ਮਕਾਰ੍ਯਂ ਹਿ ਕੋਪਃ
ਸਸ਼੍ਟਿਰ੍ਬੋਧਃ ਸਂਹਤਿਸ੍ਤੇ ਤੁ ਨਿਦ੍ਰਾ ॥ ੬॥
ਅਗ੍ਨਿਰ੍ਜਿਹ੍ਵਾ ਬ੍ਰਾਹ੍ਮਣਾਸ੍ਤੇ ਮੁਖਾਬ੍ਜਂ
ਸਨ੍ਧ੍ਯੇ ਦ੍ਵੇ ਤੇ ਭ੍ਰੂਯੁਗਂ ਵਿਸ਼੍ਵਮੂਰ੍ਤਿਃ ।
ਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਾਯੁਰ੍ਬਾਹਵੋ ਲੋਕਪਾਲਾਃ
ਕ੍ਰੀਡਾ ਸਸ਼੍ਟਿਃ ਸਂਸ੍ਥਿਤਿਃ ਸਂਹਤਿਸ੍ਤੇ ॥ ੭॥
ਏਵਂਭੂਤਾਂ ਦੇਵਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਤ੍ਮਿਕਾਂ ਤ੍ਵਾਂ
ਕਾਲੀਂ ਵਨ੍ਦੇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਦ੍ਯਾਸ੍ਵਰੂਪਾਮ੍ ।
ਮਾਤਃ ਪੂਰ੍ਣੇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਜ੍ਞਾਨਗਮ੍ਯੇ
ਦੁਰ੍ਗੇऽਪਾਰੇ ਸਾਰਰੂਪੇ ਪ੍ਰਸੀਦ ॥ ੮॥
ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੀਮਹਾਭਾਗਵਤੇ ਮਹਾਪੁਰਾਣੇ ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਸ਼੍ਣੁਕਤਾ ਭਦ੍ਰਕਾਲੀਸ੍ਤੁਤਿਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾ ।
ਹਿਨ੍ਦੀ ਭਾਵਾਰ੍ਥ –
ਬ੍ਰਹ੍ਮਾ ਔਰ ਵਿਸ਼੍ਣੁ ਬੋਲੇ–ਸਰ੍ਵਸਸ਼੍ਟਿਕਾਰਿਣੀ, ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੀ,
ਸਤ੍ਯਵਿਜ੍ਞਾਨ- ਰੂਪਾ, ਨਿਤ੍ਯਾ, ਆਦ੍ਯਾਸ਼ਕ੍ਤਿ ! ਆਪਕੋ ਹਮ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰਤੇ
ਹੈਂ । ਆਪ ਵਾਣੀਸੇ ਪਰੇ ਹੈਂ, ਨਿਰ੍ਗੁਣ ਔਰ ਅਤਿ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੈਂ, ਜ੍ਞਾਨਸੇ
ਪਰੇ ਔਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਵਿਜ੍ਞਾਨ ਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਹੈਂ ॥ ੧॥
ਆਪ ਪੂਰ੍ਣਾ, ਸ਼ੁਦ੍ਧਾ, ਵਿਸ਼੍ਵਰੂਪਾ, ਸੁਰੂਪਾ ਵਨ੍ਦਨੀਯਾ ਤਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਵਨ੍ਦ੍ਯਾ
ਹੈਂ । ਆਪ ਸਬਕੇ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਮੇਂ ਵਾਸ ਕਰਤੀ ਹੈਂ ਏਵਂ ਸਾਰੇ ਸਂਸਾਰਕਾ
ਪਾਲਨ ਕਰਤੀ ਹੈਂ । ਦਿਵ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਨਿਵਾਸਿਨੀ ਆਪ ਭਗਵਤੀ ਮਹਾਕਾਲੀਕੋ
ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰਣਾਮ ਹੈ ॥ ੨॥
ਮਹਾਮਾਯਾਸ੍ਵਰੂਪਾ ਆਪ ਮਾਯਾਮਯੀ ਤਥਾ ਮਾਯਾਸੇ ਅਤੀਤ ਹੈਂ, ਆਪ ਭੀਸ਼ਣ,
ਸ਼੍ਯਾਮਵਰ੍ਣਵਾਲੀ, ਭਯਂਕਰ ਨੇਤ੍ਰੋਂਵਾਲੀ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੀ ਹੈਂ ।
ਆਪ ਸਿਦ੍ਧਿਯੋਂ ਸੇ ਸਮ੍ਪਨ੍ਨ, ਵਿਦ੍ਯਾਸ੍ਵਰੂਪਾ, ਸਮਸ੍ਤ ਪ੍ਰਾਣਿਯੋਂਕੇ
ਹਦਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਨਿਵਾਸ ਕਰਨੇਵਾਲੀ ਤਥਾ ਸਸ਼੍ਟਿਕਾ ਸਂਹਾਰ
ਕਰਨੇਵਾਲੀ ਹੈਂ, ਆਪ ਮਹਾਕਾਲੀ ਕੋ ਹਮਾਰਾ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਹੈ ॥ ੩॥
ਮਹੇਸ਼੍ਵਰੀ ! ਹਮ ਆਪਕੇ ਰੂਪ, ਸ਼ੀਲ, ਦਿਵ੍ਯ ਧਾਮ, ਧ੍ਯਾਨ ਅਥਵਾ
ਮਨ੍ਤ੍ਰਕੋ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤੇ । ਸ਼ਰਣ੍ਯੇ ! ਵਿਸ਼੍ਵਾਰਾਧ੍ਯੇ! ਹਮ ਸਾਰੀ ਸਸ਼੍ਟਿਕੀ
ਕਾਰਣਭੂਤਾ ਔਰ ਸਤ੍ਤਾਸ੍ਵਰੂਪਾ ਆਪਕੀ ਸ਼ਰਣ ਮੇਂ ਹੈਂ ॥ ੪॥
ਮਾਤਃ ! ਦ੍ਯੁਲੋਕ ਆਪਕ ਸਿਰ ਹੈ, ਨਭੋਮਣ੍ਡਲ ਆਪਕਾ ਨਾਭਿਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਹੈ ।
ਚਨ੍ਦ੍ਰ, ਸੂਰ੍ਯ ਔਰ ਅਗ੍ਨਿ ਆਪਕੇ ਤ੍ਰਿਨੇਤ੍ਰ ਹੈਂ, ਆਪਕਾ ਜਗਨਾ ਹੀ ਸਸ਼੍ਟਿ
ਕੇ ਲਿਯੇ ਦਿਨ ਔਰ ਜਾਗਰਣ ਕਾ ਹੇਤੁ ਹੈ ਔਰ ਆਪਕਾ ਆਁਖੇਂ ਮੂਁਦ ਲੇਨਾ
ਹੀ ਸਸ਼੍ਟਿਕੇ ਲਿਯੇ ਰਾਤ੍ਰਿ ਹੈ ॥ ੫॥
ਦੇਵਤਾ ਆਪਕੀ ਵਾਣਿ ਹੈਂ, ਯਹ ਪਥ੍ਵੀ ਆਪਕਾ ਨਿਤਮ੍ਬਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਤਥਾ
ਪਾਤਾਲ ਆਦਿ ਨੀਚੇ ਕੇ ਭਾਗ ਆਪਕੇ ਜਙ੍ਘਾ, ਜਾਨੁ, ਗੁਲ੍ਫ ਔਰ ਚਰਣ
ਹੈਂ । ਧਰ੍ਮ ਆਪਕੀ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨਤਾ ਔਰ ਅਧਰ੍ਮਕਾਰ੍ਯ ਆਪਕੇ ਕੋਪਕੇ ਲਿਯੇ
ਹੈ । ਆਪਕਾ ਜਾਗਾਰਣ ਹੀ ਇਸ ਸਂਸਾਰਕੀ ਸਸ਼੍ਟਿ ਹੈ ਔਰ ਆਪਕੀ ਨਿਦ੍ਰਾ
ਹੀ ਇਸਕਾ ਪ੍ਰਲਯ ਹੈ ॥ ੬॥
ਅਗ੍ਨਿ ਆਪਕੀ ਜਿਹ੍ਵਾ ਹੈ, ਬ੍ਰਾਹ੍ਮਣ ਆਪਕੇ ਮੁਖਕਮਲ ਹੈਂ । ਦੋਨੋਂ
ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਏਁ ਆਪਕੀ ਦੋਨੋਂ ਭ੍ਰੂਕੁਟਿਯਾਁ ਹੈਂ, ਆਪ ਵਿਸ਼੍ਵਰੂਪਾ ਹੈਂ,
ਵਾਯੁ ਆਪਕਾ ਸ਼੍ਵਾਸ ਹੈ, ਲੋਕਪਾਲ ਆਪਕੇ ਬਾਹੁ ਹੈਂ ਔਰ ਇਸ ਸਂਸਾਰਕੀ
ਸਸ਼੍ਟਿ, ਸ੍ਥਿਤਿ ਤਥਾ ਸਂਹਾਰ ਆਪਕੀ ਲੀਲਾ ਹੈ ॥ ੭॥
ਪੂਰ੍ਣੇ! ਐਸੀ ਸਰ੍ਵਸ੍ਵਰੂਪਾ ਆਪ ਮਹਾਕਾਲੀਕੋ ਹਮਾਰਾ ਪ੍ਰਣਾਮ ਹੈ । ਆਪ
ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਦ੍ਯਾਸ੍ਵਰੂਪਾ ਹੈਂ । ਬ੍ਰਹ੍ਮਵਿਜ੍ਞਾਨਸੇ ਹੀ ਆਪਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਸਮ੍ਭਵ
ਹੈ । ਸਰ੍ਵਸਾਰਰੂਪਾ, ਅਨਨ੍ਤਸ੍ਵਰੂਪਿਣੀ ਮਾਤਾ ਦੁਰ੍ਗੇ! ਆਪ ਹਮਪਰ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ
ਹੋਂ ॥ ੮॥
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ਼੍ਰੀਮਹਾਭਾਗਵਤਪੁਰਾਣ ਕੇ ਅਨ੍ਤਰ੍ਗਤ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾ ਔਰ ਵਿਸ਼੍ਣੁਦ੍ਵਾਰਾ
ਕੀ ਗਯੀ ਭਦ੍ਰਕਾਲੀਸ੍ਤੁਤਿ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਹੁਈ ।