જયાદિત્યસ્તોત્રમ્ અથવા જયાદિત્યાષ્ટકમ્
ન ત્વં કૃતઃ કેવલસંશ્રુતશ્ચ યજુષ્યેવં વ્યાહરત્યાદિદેવ! ।
ચતુર્વિધા ભારતી દૂરદૂરં ધૃષ્ટઃ સ્તૌમિ સ્વાર્થકામઃ ક્ષમૈતત્ ॥ ૧॥
માર્તણ્ડસૂર્યાંશુરવિસ્તથેન્દ્રો ભાનુર્ભગશ્ચાઽર્યમા સ્વર્ણરેતાઃ ॥ ૨॥
દિવાકરો મિત્રવિષ્ણુશ્ચ દેવ! ખ્યાતસ્ત્વં વૈ દ્વાદશાત્મા નમસ્તે ।
લોકત્રયં વૈ તવ ગર્ભગેહં જલાધારઃ પ્રોચ્યસે ખં સમગ્રમ્ ॥ ૩॥
નક્ષત્રમાલા કુસુમાભિમાલા તસ્મૈ નમો વ્યોમલિઙ્ગાય તુભ્યમ્ ॥ ૪॥
ત્વં દેવદેવસ્ત્વમનાથનાથસ્ત્વં પ્રાપ્યપાલઃ કૃપણે કૃપાલુઃ ।
ત્વં નેત્રનેત્રં જનબુદ્ધિબુદ્ધિરાકાશકાશો જય જીવજીવઃ ॥ ૫॥
દારિદ્ર્યદારિદ્ર્ય નિધે નિધીનામમઙ્ગલામઙ્ગલ શર્મશર્મ ।
રોગપ્રરોગઃ પ્રથિતઃ પૃથિવ્યાં ચિરં જયાઽઽદિત્ય! જયાઽઽપ્રમેય! ॥ ૬॥
વ્યાધિગ્રસ્તં કુષ્ઠરોગાભિભૂતં ભગ્નઘ્રાણં શીર્ણદેહં વિસંજ્ઞમ્ ।
માતા પિતા બાન્ધવાઃ સન્ત્યજન્તિ સર્વૈસ્ત્યક્તં પાસિ કોઽસ્તિ ત્વદન્યઃ ॥ ૭॥
ત્વં મે પિતા ત્વં જનની ત્વમેવ ત્વં મે ગુરુર્બાન્ધવાશ્ચ ત્વમેવ ।
ત્વં મે ધર્મસ્ત્વઞ્ચ મે મોક્ષમાર્ગો દાસસ્તુભ્યં ત્યજ વા રક્ષ દેવ! ॥ ૮॥
પાપોઽસ્મિ મૂઢોઽસ્મિ મહોગ્રકર્મા રૌદ્રોઽસ્મિ નાઽઽચારનિધાનમસ્મિ ।
તથાપિ તુભ્યં પ્રણિપત્ય પાદયોર્જયં ભક્તાનામર્પયં શ્રીજયાર્ક! ॥ ૯॥
ફલશ્રુતિઃ
નારદ ઉવાચ-
એવં સ્તુતો જયાદિત્યઃ કમઠેન મહાત્મના ।
સ્નિગ્ધગમ્ભીરયાવાચા પ્રાહ તં પ્રહસન્નિવ ॥ ૧૦॥
જયાદિત્યાષ્ટકમિદં યત્ત્વયા પરિકીર્તિતમ્ ।
અનેનસ્તોષ્યતે યો મામ્ભુવિ તસ્ય ન દુર્લભમ્ ॥ ૧૧॥
રવિવારે વિશેષેણ માં સમભ્યર્ચ્ય યઃ પઠેત્ ।
તસ્ય રોગાનશિષ્યન્તિ દારિદ્ર્યઞ્ચ ન સંશયઃ ॥ ૧૨॥
ત્વયા ચ તોષિતોવત્સતવદદ્મિવરન્ત્વમુમ્ ।
સર્વજ્ઞો ભુવિ ભૂત્વા ત્વં તતો મુક્તિમવાપ્સ્યસિ ॥ ૧૩॥
ત્વત્પિતા સ્મૃતિકારશ્ચ ભવિષ્યતિ દ્વિજાર્ચિતઃ ।
સ્થાનસ્યાઽસ્ય ન નાશશ્ચ કદાચિત્પ્રભવિષ્યતિ ॥ ૧૪॥
ન ચૈતત્સ્થાનકં વત્સ પરિત્યક્ષ્યામિ કર્હિચિત્ ।
એવમુક્ત્વા સ ભગવાન્બ્રાહ્મણૈરર્ચિતઃ સ્તુતઃ ॥ ૧૫॥
અનુજ્ઞાપ્ય દ્વિજેન્દ્રાંસ્તાંસ્તત્રૈવાઽન્તર્દધે પ્રભુઃ ।
એવં પાર્થ સમુત્પન્નો જયાદિત્યોઽત્ર ભૂતલે ॥ ૧૬॥
આશ્વિને માસિ સમ્પ્રાપ્તે રવિવારે ચ સુવ્રત!
આશ્વિને ભાનુવારેણ યો જયાદિત્યમર્ચયેત્ ॥ ૧૭॥
કોટિતીર્થે નરઃ સ્નાત્વા બ્રહ્મહત્યાં વ્યપોહતિ ।
પૂજનાદ્રક્તમાલ્યૈશ્ચ રક્તચન્દનકુઙ્કુમૈઃ ॥ ૧૮॥
લેપનાદ્ગન્ધધૂપાદ્યૈર્નૈવેદ્યૈર્ઘૃતપાયસૈઃ ।
બ્રહ્મઘ્નશ્ચ સુરાપશ્ચ સ્તેયી ચ ગુરુતલ્પગઃ ॥ ૧૯॥
મુચ્યતે સર્વપાપેભ્યઃ સૂર્યલોકઞ્ચ ગચ્છતિ ।
પુત્રદારધનાન્યાયુઃ પ્રાપ્ય સાંસારિકં સુખમ્ ॥ ૨૦॥
ઇષ્ટકામૈઃ સમાયુક્તઃ સૂર્યલોકે ચિરં વસેત્ ॥ ૨૧॥
સર્વેષુ રવિવારેષુ જયાદિત્યસ્ય દર્શનમ્ ।
કીર્તનં સ્મરણં વાપિ સર્વરોગોપશાન્તિકમ્ ॥ ૨૨॥
અનાદિનિધનં દેવમવ્યક્તં તેજસાન્નિધિમ્ ।
યે ભક્તાસ્તે ચ લીયન્તે સૌરસ્થાને નિરામયે ॥ ૨૩॥
સૂર્યોપરાગે સમ્પ્રાપ્તે રવિકૂપે સમાહિતઃ ।
સ્નાનં યઃ કુરુતે પાર્થ હોમં કુર્યાત્પ્રયત્નતઃ ॥ ૨૪॥
દાનં ચૈવ યથાશક્ત્યા જયાદિત્યાગ્રતઃસ્થિતઃ ।
તસ્ય પુણ્યસ્ય માહાત્મ્યં શ્રુણુષ્વૈકમનાજય ॥ ૨૫॥
કુરુક્ષેત્રેષુ યત્પુણ્યં પ્રભાસે પુષ્કરેષુ ચ ।
વારાણસ્યાઞ્ચ યત્પુણ્યં પ્રયાગે નૈમિષેઽપિ વા ।
તત્પુણ્યં લભતે મર્ત્યો જયાદિત્યપ્રસાદતઃ ॥ ૨૬॥
ઇતિ શ્રીસ્કાન્દે મહાપુરાણે એકાશીતિસાહસ્ર્યાં સંહિતાયાં
પ્રથમે માહેશ્વરખણ્ડે કૌમારિકાખણ્ડે
જયાદિત્યમાહાત્મ્યવર્ણનનામૈકપઞ્ચાશત્તમોઽધ્યાયે
જયાદિત્યાષ્ટકમ્ ॥ ૧॥
