Padmanabha Satakam is a beautiful devotional poem directly addressed to Lord Padmanabha, the presiding deity of the kingdom, by Maharaja Swathi Tirunal of Travancore. The significant contribution of the Maharaja to the world of Carnatic music is well-known. In Padmanabha Satakam the poet follows the style of Narayaneeyam composed by another great Sanskrit scholar and poet, Meppathur Narayana Bhattathiri. Bhattathiri has condensed Srimad Bhagavatam in 1000slokas of unsurpassed poetic beauty and depth of devotion. Padmanabha Satakam is a more condensed version of Srimad Bhagavatam (or, we can say, of Narayeneeyam) in 100 slokas of great poetic merit where the poet has poured out his heart to his favorite deity Lord Padmanabha.
The poem is divided into 10 Daskas containing 10 slokas each. The commentator (Sri Guruswamy)has included a brief synopsis of the contents of the Dasaka in a couplet or two which are also included in the text.
Padmanabhashatakam Lyrics in Kannada:
॥ ಶ್ರೀಪದ್ಮನಾಭಶತಕಮ್ ॥
ಮಹಾರಾಜಾ ಸ್ವಾತಿ ತಿರುನಾಳ್ ವಿರಚಿತಮ್
॥ ಶ್ರೀ ಗಣೇಶಾಯ ನಮಃ ॥
॥ ಪ್ರಥಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಯಾ ತೇ ಪಾದಸರೋಜಧೂಲಿರನಿಶಂ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿಭಿರ್ನಿಸ್ಪೃಹೈಃ
ಭಕ್ತ್ಯಾ ಸನ್ನತಕನ್ಧರೈಃ ಸಕುತುಕಂ ಸನ್ಧಾರ್ಯಮಾಣಾ ಹರೇ ।
ಯಾ ವಿಶ್ವಂ ಪ್ರಪುನಾತಿ ಜಾಲಮಚಿರಾತ್ ಸಂಶೋಷಯತ್ಯಂಹಸಾಂ
ಸಾ ಮಾಂ ಹೀನಗುಣಂ ಪುನಾತು ನಿತರಾಂ ಶ್ರೀಪದ್ಮನಾಭಾನ್ವಹಮ್ ॥ 1 ॥
ಸತ್ತ್ವೈಕಪ್ರವಣಾಶಯಾ ಮುನಿವರಾ ವೇದೈಃ ಸ್ತುವನ್ತಃ ಪರೈಃ
ತ್ವನ್ಮಾಹಾತ್ಮ್ಯಪಯೋನಿಧೇರಿಹಪರಂ ನಾದ್ಯಾಪಿ ಪಾರಂಗತಾಃ ।
ಏವಂ ಸತ್ಯಹಮಲ್ಪಬುದ್ಧಿರವಶಃ ಸ್ತೋತುಂ ಕಥಂ ಶಕ್ನುಯಾಂ
ತ್ವತ್ಕಾರುಣ್ಯಮೃತೇ ಹರೇ! ತರತಿ ಕಃ ಪೋತಂ ವಿನಾ ಸಾಗರಮ್ ॥ 2 ॥
ತಸ್ಮಾಚ್ಛಿನ್ಧಿ ಮದೀಯಮೋಹಮಖಿಲಂ ಸಂಸಾರಬನ್ಧಾವಹಂ
ಭಕ್ತಿಂ ತ್ವತ್ಪದಯೋರ್ದಿಶ ಸ್ಥಿರತರಾಂ ಸರ್ವಾಪದುನ್ಮೀಲಿನೀಮ್ ।
ವಾಣೀಂ ತ್ವತ್ಪದವರ್ಣನೇ ಪಟುತಮಾಂ ವಿದ್ವಜ್ಜನಾಹ್ಲಾದಿನೀಂ
ದೇಹಿ ತ್ವತ್ಪದಸೇವಕಾಯ ನನು ಮೇ ಕಾರುಣ್ಯವಾರಾಂನಿಧೇ ॥ 3 ॥
ಯೇನೇದಂ ಭುವನಂ ತತಂ ಸ್ವಬಲತೋ ಯಸ್ಯಾಜ್ಞಯೋದೇತ್ಯಹರ್-
ನಾಥೋ ವಾತ್ಯನಿಲೋ ದಹತ್ಯಪಿ ಶಿಖಿಃ ಸರ್ವೇಽಪಿ ಯನ್ನಿರ್ಮಿತಾಃ ।
ಯಶ್ಚೇದಂ ಸಕಲಂ ಜಗತ್ಸ್ವಜಠರೇ ಧತ್ತೇ ಚ ಕಲ್ಪಾವಧೌ
ತತ್ತಾದೃಗ್ವಿಭವೇ ತ್ವಯಿ ಪ್ರಮುದಿತೇ ಕಿಂ ವಾ ದುರಾಪಂ ನೃಣಾಮ್ ॥ 4 ॥
ಭಕ್ತಾನಾಮಖಿಲೇಪ್ಸಿತಾರ್ಥಘಟನೇ ಬದ್ಧೋದ್ಯಮಸ್ತ್ವಂ ಹರೇ!
ನಿತ್ಯಂ ಖಲ್ವಿತಿ ಬೋದ್ಧ್ಯಮಸ್ತಿ ಬಹುಶೋ ದೇವ! ಪ್ರಮಾಣಂ ಮಮ ।
ನೋ ಚೇದ್ವ್ಯಾಸವಚಸ್ತವೈವ ವಚನಂ ವೇದೋಪಗೀತಂ ವಚೋ
ಹಾ ರಥ್ಯಾಜನವಾದವದ್ಬತ ಭವೇನ್ಮಿಥ್ಯಾ ರಮಾವಲ್ಲಭ! ॥ 5 ॥
ಇನ್ದ್ರದ್ಯುಮ್ನನೃಪಃ ಕರೀನ್ದ್ರಜನನಂ ಪ್ರಾಪ್ತೋಽಥ ಶಾಪೇನ ವೈ
ನಕ್ರಾಕ್ರಾನ್ತಪದೋ ವಿಮೋಚನಪಟುರ್ನಾಭೂತ್ಸಹಸ್ರಂ ಸಮಾಃ ।
ಭೂಯಸ್ತ್ವಾಮಯಮರ್ಚಯನ್ ಸರಸಿಜೈಃ ಶುಂಡೋದ್ಧೃತೈಃ ಸಾದರಂ
ಸಾರೂಪ್ಯಂ ಸಮವಾಪ ದೇವ ಭವತೋ ನಕ್ರೋಽಪಿ ಗನ್ಧರ್ವತಾಮ್ ॥ 6 ॥
ಪಾಪಃ ಕಶ್ಚಿದಜಾಮಿಲಾಖ್ಯಧರಣೀದೇವೋಽವಸತ್ಸನ್ತತಂ
ಸ್ವೈರಿಣ್ಯಾ ಸಹ ಕಾಮಮೋಹಿತಮತಿಸ್ತ್ವಾಂ ವಿಸ್ಮರನ್ ಮುಕ್ತಿದಮ್ ।
ಅನ್ತೇ ಚಾಹ್ವಯದೀಶ! ಭೀತಹೃದಯೋ ನಾರಾಯಣೇತ್ಯಾತ್ಮಜಂ
ನೀತಃ ಸೋಽಪಿ ಭವದ್ಭಟೈಸ್ತವಪದಂ ಸಂರುಧ್ಯ ಯಾಮ್ಯಾನ್ ಭಟಾನ್ ॥ 7 ॥
ಪಾಂಚಾಲೀಂ ನೃಪಸನ್ನಿಧೌ ಖಲಮತಿರ್ದುಶ್ಶಾಸನಃ ಪುಷ್ಪಿಣೀಂ
ಆಕರ್ಷಶ್ಚಿಕುರೇಣ ದೀನವದನಾಂ ವಾಸಃ ಸಮಾಕ್ಷಿಪ್ತವಾನ್ ।
ಯಾವತ್ಸಾ ಭುವನೈಕಬನ್ಧುಮವಶಾ ಸಸ್ಮಾರ ಲಜ್ಜಾಕುಲಾ
ಕ್ರೋಶನ್ತೀ ವ್ಯತನೋಃ ಪಟೌಘಮಮಲಂ ತಸ್ಯಾಸ್ತ್ವನನ್ತಂ ಹರೇ ! ॥ 8 ॥
ಯಾಮಾರ್ಧೇನ ತು ಪಿಂಗಲಾ ತವ ಪದಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಹಿ ವಾರಾಂಗನಾ
ಬಾಲಃ ಪಂಚವಯೋಯುತೋ ಧ್ರುವಪದಂ ಚೌತ್ತಾನಪಾದಿರ್ಗತಃ ।
ಯಾತಶ್ಚಾಪಿ ಮೃಕಂಡುಮೌನಿತನಯಃ ಶೌರೇ! ಚಿರಂ ಜೀವಿತಂ
ನಾಹಂ ವಕ್ತುಮಿಹ ಕ್ಷಮಸ್ತವ ಕೃಪಾಲಭ್ಯಂ ಶುಭಂ ಪ್ರಾಣಿನಾಮ್ ॥ 9 ॥
ಏವಂ ಭಕ್ತಜನೌಘಕಲ್ಪಕತರುಂ ತಂ ತ್ವಾಂ ಭಜನ್ತಃ ಕ್ಷಣಂ
ಪಾಪಿಷ್ಠಾ ಅಪಿ ಮುಕ್ತಿಮಾರ್ಗಮಮಲಂ ಕೇ ಕೇ ನ ಯಾತಾ ವಿಭೋ! ।
ಸ ತ್ವಂ ಮಾಮಪಿ ತಾವಕೀನಚರಣೇ ಭಕ್ತಂ ವಿಧಾಯಾನತಂ
ಸ್ಯಾನನ್ದೂರಪುರೇಶ! ಪಾಲಯ ಮುದಾ ತಾಪಾನ್ಮಮಾಪಾಕುರು ॥ 10 ॥
॥ ದ್ವಿತೀಯಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಪಿಬನ್ತಿ ಯೇ ತ್ವಚ್ಚರಿತಾಮೃತೌಘಂ
ಸ್ಮರನ್ತಿ ರೂಪಂ ತವ ವಿಶ್ವರಮ್ಯಮ್ ।
ಹರನ್ತಿ ಕಾಲಂ ಚ ಸಹ ತ್ವದೀಯೈಃ
ಮನ್ಯೇಽತ್ರ ತಾನ್ ಮಾಧವ ಧನ್ಯಧನ್ಯಾನ್ ॥ 1 ॥
ಸದಾ ಪ್ರಸಕ್ತಾಂ ವಿಷಯೇಷ್ವಶಾನ್ತಾಂ
ಮತಿಂ ಮದೀಯಾಂ ಜಗದೇಕಬನ್ಧೋ! ।
ತವೈವ ಕಾರುಣ್ಯವಶಾದಿದಾನೀಂ
ಸನ್ಮಾರ್ಗಗಾಂ ಪ್ರೇರಯ ವಾಸುದೇವ! ॥ 2 ॥
ದೃಶೌ ಭವನ್ಮೂರ್ತಿವಿಲೋಕಲೋಲೇ
ಶ್ರುತೀ ಚ ತೇ ಚಾರುಕಥಾಪ್ರಸಕ್ತೇ ।
ಕರೌ ಚ ತೇ ಪೂಜನಬದ್ಧತೃಷ್ಣೌ
ವಿಧೇಹಿ ನಿತ್ಯಂ ಮಮ ಪಂಕಜಾಕ್ಷ ! ॥ 3 ॥
ನೃಣಾಂ ಭವತ್ಪಾದನಿಷೇವಣಂ ತು
ಮಹೌಷಧಂ ಸಂಸೃತಿರೋಗಹಾರೀ ।
ತದೇವ ಮೇ ಪಂಕಜನಾಭ ಭೂಯಾತ್
ತ್ವನ್ಮಾಯಯಾ ಮೋಹಿತಮಾನಸಸ್ಯ ॥ 4 ॥
ಯದೀಹ ಭಕ್ತಿಸ್ತವಪಾದಪದ್ಮೇ
ಸ್ಥಿರಾ ಜನಾನಾಮಖಿಲಾರ್ತಿಹನ್ತ್ರೀ ।
ತದಾ ಭವೇನ್ಮುಕ್ತಿರಹೋ ಕರಸ್ಥಾ
ಧರ್ಮಾರ್ಥಕಾಮಾಃ ಕಿಮು ವರ್ಣನೀಯಾಃ ॥ 5 ॥
ವೇದೋದಿತಾಭಿರ್ವ್ರತಸತ್ಕ್ರಿಯಾಭಿರ್-
ನಶ್ಯತ್ಯಘೌಘೋ ನ ಹಿ ವಾಸನಾ ತು ।
ತ್ವತ್ಪಾದಸೇವಾ ಹರತಿ ದ್ವಯಂ ಯತ್
ತಸ್ಮಾತ್ಸ್ಥಿರಾ ಸೈವ ಮಮಾಶು ಭೂಯಾತ್ ॥ 6 ॥
ತ್ವದೀಯನಾಮಸ್ಮೃತಿರಪ್ಯಕಸ್ಮಾದ್
ಧುನೋತಿ ಪಾಪೌಘಮಸಂಶಯಂ ತತ್ ।
ಯದ್ವದ್ಗದಾನೌಷಧಮಾಶು ಹನ್ತಿ
ಯಥಾ ಕೃಶಾನುರ್ಭುವಿ ದಾರುಕೂಟಮ್ ॥ 7 ॥
ಯದ್ಯತ್ಸ್ಮರನ್ ಪ್ರೋಜ್ಝತಿ ದೇಹಮೇತತ್
ಪ್ರಯಾಣಕಾಲೇ ವಿವಶೋಽತ್ರ ದೇಹೀ ।
ತತ್ತತ್ಕಿಲಾಪ್ನೋತಿ ಯದನ್ಯಭಾವೇ
ತಸ್ಮಾತ್ತವೈವ ಸ್ಮೃತಿರಸ್ತು ನಿತ್ಯಮ್ ॥ 8 ॥
ಅನೇಕಧರ್ಮಾನ್ ಪ್ರಚರನ್ಮನುಷ್ಯಃ
ನಾಕೇ ನು ಭುಂಕ್ತೇ ಸುಖಮವ್ಯಲೀಕಮ್ ।
ತಸ್ಯಾವಧೌ ಸಮ್ಪತತೀಹಭೂಮೌ
ತ್ವತ್ಸೇವಕೋ ಜಾತು ನ ವಿಚ್ಯುತಃ ಸ್ಯಾತ್ ॥ 9 ॥
ತಸ್ಮಾತ್ಸಮಸ್ತಾರ್ತಿಹರಂ ಜನಾನಾಂ
ಸ್ವಪಾದಭಾಜಾಂ ಶ್ರುತಿಸಾರಮೃಗ್ಯಮ್ ।
ತವಾದ್ಯ ರೂಪಂ ಪರಿಪೂರ್ಣಸತ್ವಂ
ರಮಾಮನೋಹಾರಿ ವಿಭಾತು ಚಿತ್ತೇ ॥ 10 ॥
॥ ತೃತೀಯಂ ದಶಕಮ್ ॥
ದಿನಮನುಪದಯುಗ್ಮಂ ಭಾವಯೇಯಂ ಮುರಾರೇ
ಕುಲಿಶಶಫರಮುಖ್ಯೈಶ್ಚಿಹ್ನಿತೇ ಚಾರು ಚಿಹ್ನೈಃ ।
ನಖಮಣಿವಿಧುದೀಪ್ತ್ಯಾ ಧ್ವಸ್ತಯೋಗೀನ್ದ್ರಚೇತೋ –
ಗತತಿಮಿರಸಮೂಹಂ ಪಾಟಲಾಮ್ಭೋಜಶೋಭಮ್ ॥ 1 ॥
ಯದುದಿತಜಲಧಾರಾ ಪಾವನೀ ಜಹ್ನುಕನ್ಯಾ
ಪುರಭಿದಪಿ ಮಹಾತ್ಮಾ ಯಾಂ ಬಿಭರ್ತಿ ಸ್ವಮೂರ್ಧ್ನಾ ।
ಭುಜಗಶಯನ! ತತ್ತೇ ಮಂಜುಮಂಜೀರಯುಕ್ತಂ
ಮುಹುರಪಿ ಹೃದಿ ಸೇವೇ ಪಾದಪದ್ಮಂ ಮನೋಜ್ಞಮ್ ॥ 2 ॥
ಮುರಹರ! ತವ ಜಂಘೇ ಜಾನುಯುಗ್ಮಂ ಚ ಸೇವೇ
ದುರಿತಹರ ತಥೋರೂ ಮಾಂಸಳೌ ಚಾರುಶೋಭೌ ।
ಕನಕರುಚಿರಚೇಲೇನಾವೃತೌ ದೇವ! ನಿತ್ಯಂ
ಭುವನಹೃದಯಮೋಹಂ ಸಮ್ಯಗಾಶಂಕ್ಯ ನೂನಮ್ ॥ 3 ॥
ಮಣಿಗಣಯುತಕಾಂಚೀದಾಮ ಸತ್ಕಿಂಕಿಣೀಭಿಃ
ಮುಖರತಮಮಮೇಯಂ ಭಾವಯೇ ಮಧ್ಯದೇಶಮ್ ।
ನಿಖಿಲಭುವನವಾಸಸ್ಥಾನಮಪ್ಯದ್ಯ ಕುಕ್ಷಿಂ
ಮುಹುರಜಿತ! ನಿಷೇವೇ ಸಾದರಂ ಪದ್ಮನಾಭ! ॥ 4 ॥
ಭವಹರಣ! ತಥಾ ಶ್ರೀವತ್ಸಯುಕ್ತಂ ಚ ವಕ್ಷೋ-
ವಿಲಸದರುಣಭಾಸಂ ಕೌಸ್ತುಭೇನಾಂಗ ಕಂಠಮ್ ।
ಮಣಿವಲಯಯುತಂ ತೇ ಬಾಹುಯುಗ್ಮಂ ಚ ಸೇವೇ
ದನುಜಕುಲವಿನಾಶಾಯೋದ್ಯತಂ ಸನ್ತತಂ ಯತ್ ॥ 5 ॥
ವರದ ಜಲಧಿಪುತ್ರ್ಯಾ ಸಾಧು ಪೀತಾಮೃತಂ ತೇ
ತ್ವಧರಮಿಹ ಭಜೇಽಹಂ ಚಾರುಬಿಮ್ಬಾರುಣಾಭಮ್ ।
ವಿಮಲದಶನಪಂಕ್ತಿಂ ಕುನ್ದಸದ್ಕುಡ್ಮಲಾಭಾಂ
ಮಕರನಿಭವಿರಾಜತ್ಕುಂಡಲೋಲ್ಲಾಸಿ ಗಂಡಮ್ ॥ 6 ॥
ತಿಲಕುಸುಮಸಮಾನಾಂ ನಾಸಿಕಾಂ ಚಾದ್ಯ ಸೇವೇ
ಗರುಡಗಮನ! ಚಿಲ್ಯೌ ದರ್ಪಕೇಷ್ವಾಸತುಲ್ಯೌ ।
ಮೃಗಮದಕೃತಪುಂಡ್ರಂ ತಾವಕಂ ಫಾಲದೇಶಂ
ಕುಟಿಲಮಳಕಜಾಲಂ ನಾಥ ನಿತ್ಯಂ ನಿಷೇವೇ ॥ 7 ॥
ಸಜಲಜಲದನೀಲಂ ಭಾವಯೇ ಕೇಶಜಾಲಂ
ಮಣಿಮಕುಟಮುದಂಚತ್ಕೋಟಿಸೂರ್ಯಪ್ರಕಾಶಮ್ ।
ಪುನರನಘ! ಮತಿಂ ಮೇ ದೇವ! ಸಂಕೋಚ್ಯ ಯುಂಜೇ
ತವ ವದನಸರೋಜೇ ಮನ್ದಹಾಸೇ ಮನೋಜ್ಞೇ ॥ 8 ॥
ಗಿರಿಧರ ತವ ರೂಪಂ ತ್ವೀದೃಶಂ ವಿಶ್ವರಮ್ಯಂ
ಮಮ ವಿಹರತು ನಿತ್ಯಂ ಮಾನಸಾಮ್ಭೋಜಮಧ್ಯೇ ।
ಮನಸಿಜಶತಕಾನ್ತಂ ಮಂಜುಮಾಧುರ್ಯಸಾರಂ
ಸತತಮಪಿ ವಿಚಿನ್ತ್ಯಂ ಯೋಗಿಭಿಃ ತ್ಯಕ್ತಮೋಹೈಃ ॥ 9 ॥
ಅಥ ಭುವನಪತೇಽಹಂ ಸರ್ಗವೃದ್ಧಿಕ್ರಮಂ ವೈ
ಕಿಮಪಿ ಕಿಮಪಿ ವಕ್ತುಂ ಪ್ರಾರಭೇ ದೀನಬನ್ಧೋ ।
ಪರಪುರುಷ! ತದರ್ಥಂ ತ್ವತ್ಕೃಪಾ ಸಮ್ಪತೇನ್ಮ-
ಯ್ಯಕೃತಸುಕೃತಜಾಲೈರ್ದುರ್ಲಭಾ ಪಂಕಜಾಕ್ಷ ! ॥ 10 ॥
॥ ಚತುರ್ಥಂ ದಶಕಮ್ ॥
ತಾವಕನಾಭಿಸರೋಜಾತ್
ಜಾತೋ ಧಾತಾ ಸಮಸ್ತವೇದಮಯಃ ।
ಶಂಸತಿ ಸಕಲೋ ಲೋಕೋ
ಯಂ ಕಿಲ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭ ಇತಿ ॥ 1 ॥
ತದನು ಸ ವಿಸ್ಮಿತಚೇತಾಃ
ಚತಸೃಷು ದಿಕ್ಷು ಸಾಧು ಸಮ್ಪಶ್ಯನ್ ।
ಸಮಗಾದಚ್ಯುತ ತೂರ್ಣಂ
ಚತುರಾನನತಾಮಿಹಾಷ್ಟನಯನಯುತಾಮ್ ॥ 2 ॥
ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಕಮಲಂ ಸೋಽಯಂ
ತನ್ಮೂಲಾಂ ತವ ತನುಂ ತ್ವಸಮ್ಪಶ್ಯನ್ ।
ಕೋಽಹಂ ನಿಶ್ಶರಣೋಽಜಂ
ಕಸ್ಮಾದಜನೀತಿ ದೇವ! ಚಿನ್ತಿತವಾನ್ ॥ 3 ॥
ಜ್ಞಾತುಂ ತತ್ವಂ ಸೋಽಯಂ
ಸರಸಿಜನಾಳಾಧ್ವನಾ ತ್ವಧೋ ಗತ್ವಾ ।
ಯೋಗಬಲೇನ ಮನೋಜ್ಞಾಂ
ತವ ತನುಮಖಿಲೇಶ! ನಾಪ್ಯಪಶ್ಯದಹೋ ॥ 4 ॥
ತಾವದ್ದುಖಿತಹೃದಯಃ
ಪುನರಪಿ ಚ ನಿವೃತ್ಯ ಪೂರ್ವವಜ್ಜಲಜೇ ।
ತಾವಕ ಕರುಣಾಮಿಚ್ಛನ್
ಚಕ್ರೇ ಸಮಾಧಿಮಯಿ! ಭಗವನ್ ॥ 5 ॥
ವತ್ಸರಶತಕಸ್ಯಾನ್ತೇ
ದೃಢತರತಪಸಾ ಪರಿವಿಧೂತಹೃದಯಮಲಃ ।
ಸ ವಿಧಿರಪಶ್ಯತ್ಸ್ವಾನ್ತೇ
ಸೂಕ್ಷ್ಮತಯಾ ತವ ತನುಂ ತು ಸುಭಗತಮಾಮ್ ॥ 6 ॥
ಪುನರಿಹ ತೇನ ನುತಸ್ತ್ವಂ
ಶಕ್ತಿಮದಾಸ್ತಸ್ಯ ಭುವನನಿರ್ಮಾಣೇ ।
ಪೂರ್ವಂ ತ್ವಸೃಜತ್ಸೋಽಯಂ
ಸ್ಥಾವರಜಂಗಮಮಯಂ ತು ಸಕಲಜಗತ್ ॥ 7 ॥
ಸನಕಮುಖಾನ್ ಮುನಿವರ್ಯಾನ್
ಮನಸಾಹ್ಯಸೃಜತ್ತವಾಂಘ್ರಿರತಹೃದಯಾನ್ ।
ಸೃಷ್ಟೌ ತು ತೇ ನಿಯುಕ್ತಾಃ
ಜಗೃಹುರ್ವಾಣೀಂ ನ ವೈಧಸೀಂ ಭೂಮನ್! ॥ 8 ॥
ಅಂಗಾದಭವಂಸ್ತೂರ್ಣಂ
ನಾರದಮುಖ್ಯಾ ಮುನೀಶ್ವರಾಸ್ತಸ್ಯ ।
ಮನುಶತರೂಪಾತ್ಮಾಸೌ
ಮಾನುಷಸೃಷ್ಟಿಂ ಚಕಾರ ಕಮಲಭವಃ ॥ 9 ॥
ಸರ್ಗಸ್ಥಿತಿಲಯಮೂಲಂ
ಸುರಮುನಿಜಾಲೈರಮೇಯಮಹಿಮಾನಮ್ ।
ತಂ ತ್ವಾಮೇವ ಪ್ರಣಮನ್
ಮುದಮತುಲಾಂ ಪದ್ಮನಾಭ! ಕಲಯಾಮಿ ॥ 10 ॥
॥ ಪಂಚಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಭುವೋ ಭಾರಂ ಹರ್ತುಂ ನಿಯತಮವತಾರಾಂಸ್ತು ಭವತೋ
ನಿಯುಂಕ್ತೇ ವಕ್ತುಂ ಮಾಮಪಿ ಜಡಧಿಯಂ ಭಕ್ತಿರಧುನಾ ।
ತದರ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ಮಾಮನುಪಮಪಟುಂ ಪಾಲಯ ಹರೇ
ಭವತ್ಪಾದಾಮ್ಭೋಜಪ್ರವಣಹೃದಯಂ ದೇವ ಸದಯಮ್ ॥ 1 ॥
ಹಯಗ್ರೀವಾಖ್ಯೇನ ತ್ರಿದಶರಿಪುಣಾ ವೇದನಿವಹೇ
ಹೃತೇ ನಿದ್ರಾಣಸ್ಯಾಮ್ಬುರುಹಜನುಷೋ ಹನ್ತ ವದನಾತ್ ।
ನಿಹನ್ತುಂ ದುಷ್ಟಂ ತಂ ವಿನಿಹಿತಮತಿಸ್ತ್ವಂ ಪುರುದಯಾ-
ಪಯೋಧಿಸ್ತೂರ್ಣಂ ವೈ ದಧಿತ ಬತ ಮಾತ್ಸ್ಯಂ ಕಿಲ ವಪುಃ ॥ 2 ॥
ನದೀತೋಯೇ ಸನ್ತರ್ಪಯತಿ ಕಿಲ ಸತ್ಯವ್ರತನೃಪೇ
ಭವಾನ್ ದೃಷ್ಟೋ ಹಸ್ತೇ ಪರಮತನುವೈಸಾರಿಣವಪುಃ ।
ತತೋ ನಿನ್ಯೇ ಕೂಪಂ ಪುನರಪಿ ತಟಾಕಂ ಚ ತಟಿನೀಂ
ಮಹಾಬ್ಧಿಂ ತೇನಾಹೋ ಸಪದಿ ವವೃಧೇ ತಾವಕ ವಪುಃ ॥ 3 ॥
ತತಸ್ತಂ ಭೂಪಾಲಂ ಪ್ರಲಯಸಮಯಾಲೋಕನಪರಂ
ಮುನೀನ್ದ್ರಾನ್ ಸಪ್ತಾಪಿ ಕ್ಷಿತಿತರಣಿಮಾರೋಪ್ಯ ಚ ಭವಾನ್ ।
ಸಮಾಕರ್ಷನ್ ಬದ್ಧಾಂ ನಿಜ ವಿಪುಲಶೃಂಗೇ ಪುನರಿಮಾಂ
ಮುದಾ ತೇಭ್ಯಃ ಸನ್ದರ್ಶಿತಭುವನಭಾಗಃ ಸಮಚರತ್ ॥ 4 ॥
ಪುನಸ್ಸಂಹೃತ್ಯ ತ್ವಂ ನಿಜಪರುಷಶೃಂಗೇಣ ದಿತಿಜಂ
ಕ್ಷಣಾದ್ವೇದಾನ್ ಪ್ರಾದಾ ಮುದಿತಮನಸೇ ದೇವ ವಿಧಯೇ ।
ತಥಾಭೂತಾಽಮೇಯಪ್ರಣತಜನಸೌಭ್ಯಾಗ್ಯದ! ಹರೇ!
ಮುದಾ ಪಾಹಿ ತ್ವಂ ಮಾಂ ಸರಸಿರುಹನಾಭಾಽಖಿಲಗುರೋ! ॥ 5 ॥
ವಹಂಸ್ತ್ವಂ ಮನ್ಥಾನಂ ಕಮಠವಪುಷಾ ಮನ್ದರಗಿರಿಂ
ದಧಾನಃ ಪಾಣಿಭ್ಯಾಂ ಸ್ವಯಮಪಿ ವರತ್ರಾಂ ಫಣಿಪತಿಮ್ ।
ಸುರೇಭ್ಯಃ ಸಮ್ಪ್ರದಾಸ್ತ್ವಮೃತಮಿಹ ಮಥ್ನನ್ ಕಿಲ ಜವಾತ್
ಹರೇ ದುಗ್ಧಾಮ್ಭೋಧೇಃ ಸಪದಿ ಕಮಲಾಽಜಾಯತ ತತಃ ॥ 6 ॥
ತತೋ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತಾ ವೈ ಸಪದಿ ವರಣಸ್ರಕ್ ಖಲು ತಯಾ
ಭವತ್ಕಂಠೇ ಮಾತ್ರಾ ನಿಖಿಲಭುವನಾನಾಂ ಸಕುತುಕಮ್ ।
ಪಪೌ ತ್ವತ್ಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಂ ಸಪದಿ ಬತ ಹಾಲಾಹಲವಿಷಂ
ಗಿರೀಶಃ ಪ್ರಾದಾಸ್ತ್ವಂ ಸುರತರುಗಜಾದೀನಿ ಹರಯೇ ॥ 7 ॥
ಪುರಾ ತೇ ದ್ವಾಸ್ಥೌ ದ್ವೌ ಸನಕಮುಖಶಾಪೇನ ತು ಗತೌ
ಹರೇ! ಸರ್ವೈರ್ನಿನ್ದ್ಯಂ ಖಲು ದನುಜಜನ್ಮಾತಿಕಠಿನಮ್ ।
ತಯೋರ್ಭ್ರಾತಾ ದುಷ್ಟೋ ಮುರಹರ ಕನೀಯಾನ್ ವರಬಲಾತ್
ಹಿರಣ್ಯಾಕ್ಷೋ ನಾಮ ಕ್ಷಿತಿಮಿಹ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಯದಸೌ ॥ 8 ॥
ಮಹೀಂ ಮಗ್ನಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತದನು ಮನುನಾ ಸೇವಿತಪದಾತ್
ವಿಧೇರ್ನಾಸಾರನ್ಧ್ರಾತ್ಸಮಭವದಹೋ ಸೂಕರಶಿಶುಃ ।
ತತೋ ದೈತ್ಯಂ ಹತ್ವಾ ಪರಮಮಹಿತಃ ಪೀವರತನುಃ
ಭವಾನ್ ನಿನ್ಯೇ ಭೂಮಿಂ ಸಕಲವಿನುತ ಪ್ರಾಕ್ತನದಶಾಮ್ ॥ 9 ॥
ವಧೇನ ಸ್ವಭ್ರಾತುಃ ಪರಮಕುಪಿತೋ ದಾನವವರೋ
ಹಿರಣ್ಯಪ್ರಾರಮ್ಭಃ ಕಶಿಪುರಿಹ ಮೋಹಾಕುಲಮತಿಃ ।
ವಿಜೇತುಂ ತ್ವಾಂ ಸೋಽಯಂ ನಿಖಿಲಜಗದಾಧಾರವಪುಷಂ
ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ಚಾಕಾರ್ಷೀದ್ದನುಸುತಸಭಾಮಧ್ಯನಿಲಯಃ ॥ 10 ॥
॥ ಷಷ್ಠಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಪುತ್ರೋಽಸ್ಯ ವೈ ಸಮಜನೀಹ ತವಾಂಘ್ರಿಭಕ್ತಃ
ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಇತ್ಯಭಿಮತಃ ಖಲು ಸಜ್ಜನಾನಾಮ್ ।
ತಂ ತತ್ಪಿತಾ ಪರಮದುಷ್ಟಮತಿರ್ನ್ಯರೌತ್ಸೀತ್
ತ್ವತ್ಸೇವಿನಂ ಕಿಮಿಹ ದುಷ್ಕರಮೀಶ ಪಾಪೈಃ ॥ 1 ॥
ಭೂಯೋಽಪಿ ಸೋಽಥ ಜಗದೀಶ್ವರ! ಗರ್ಭವಾಸೇ
ಶ್ರೀನಾರದೇನ ಮುನಿನೋಕ್ತಭವತ್ಪ್ರಭಾವಃ ।
ಶುಶ್ರಾವ ನೋ ಜನಕವಾಕ್ಯಮಸೌ ತದಾನೀಂ
ತತ್ಪ್ರೇರಿತೈರ್ಗುರುಜನೈರಪಿ ಶಿಕ್ಷಿತಶ್ಚ ॥ 2 ॥
ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪಿತಾಽಸ್ಯ ನಿಜಪುತ್ರಮತಿಂ ತ್ವಕಮ್ಪಾಂ
ತ್ವತ್ಪಾದಪದ್ಮಯುಗಳಾದತಿರುಷ್ಟಚೇತಾಃ ।
ಶೂಲೈಶ್ಚ ದಿಗ್ಗಜಗಣೈರಪಿ ದನ್ತಶೂಕೈಃ
ಏನಂ ನಿಹನ್ತುಮಿಹ ಯತ್ನಶತಂ ಚಕಾರ ॥ 3 ॥
ಸೋಽಯಂ ದೃಢಂ ತವ ಕೃಪಾಕವಚಾವೃತಾಂಗಃ
ನೋ ಕಿಂಚಿದಾಪ ಕಿಲ ದೇಹರುಜಾಮನನ್ತ ! ।
“ಕಸ್ತೇ ಬಲಂ ಖಲ! ವದೇ”ತ್ಯಥ ದೇವ ! ಪೃಷ್ಟೋ
“ಲೋಕತ್ರಯಸ್ಯ ತು ಬಲಂ ಹರಿ”ರಿತ್ಯವಾದೀತ್ ॥ 4 ॥
ಸ್ತಮ್ಭೇ ವಿಘಟ್ಟಯತಿ ಕುತ್ರ ಹರಿಸ್ತವೇತಿ
ರೂಪಂ ತತಃ ಸಮಭವತ್ತವ ಘೋರಘೋರಮ್ ।
ನೋ ವಾ ಮೃಗಾತ್ಮ ನ ನರಾತ್ಮ ಚ ಸಿಂಹನಾದ-
ಸನ್ತ್ರಾಸಿತಾಖಿಲಜಗನ್ನಿಕರಾನ್ತರಾಳಮ್ ॥ 5 ॥
ತೂರ್ಣಂ ಪ್ರಗೃಹ್ಯ ದನುಜಂ ಪ್ರಣಿಪಾತ್ಯ ಚೋರೌ
ವಕ್ಷೋ ವಿದಾರ್ಯ ನಖರೈಃ ರುಧಿರಂ ನಿಪೀಯ ।
ಪಾದಾಮ್ಬುಜೈಕನಿರತಸ್ಯ ತು ಬಾಲಕಸ್ಯ
ಕಾಯಾಧವಸ್ಯ ಶಿರಸಿ ಸ್ವಕರಂ ನ್ಯಧಾಸ್ತ್ವಮ್ ॥ 6 ॥
ಏವಂ ಸ್ವಭಕ್ತಜನಕಾಮಿತದಾನಲೋಲ !
ನಿರ್ಲೇಪ! ನಿರ್ಗುಣ! ನಿರೀಹ! ಸಮಸ್ತಮೂಲ ! ।
ಮಾಂ ಪಾಹಿ ತಾವಕ ಪದಾಬ್ಜನಿವಿಷ್ಟಚಿತ್ತಂ
ಶ್ರೀಪದ್ಮನಾಭ! ಪರಪೂರಷ! ತೇ ನಮಸ್ತೇ ॥ 7 ॥
ದೃಷ್ಟೋ ಭವಾನದಿತಿಜೋ ವಟುರೂಪಧಾರೀ
ದೈತ್ಯಾಧಿಪೇನ ಬಲಿನಾ ನಿಜ ಯಜ್ಞಗೇಹೇ ।
ಪೃಷ್ಟಶ್ಚ ತೇನ “ಕಿಮು ವಾಂಛಸಿ ಬಾಲಕೇ”ತಿ
ಪಾದತ್ರಯೀ ಪ್ರಮಿತಭೂಮಿತಲಂ ಯಯಾಚೇ ॥ 8 ॥
ಯುಗ್ಮೇನ ದೇವ! ಚರಣಸ್ಯ ತು ಸರ್ವಲೋಕೇ
ಪೂರ್ಣೇ ತೃತೀಯಚರಣಂ ತ್ವವಶಃ ಪ್ರದಾತುಮ್ ।
ಬದ್ಧಶ್ಚ ದೇಹಿ ಮಮ ಮೂರ್ಧ್ನಿ ತೃತೀಯಪಾದಂ
ಇತ್ಯಬ್ರವೀದ್ಗತಮದೋಽನುಗೃಹೀತ ಏಷಃ ॥ 9 ॥
ಜಾತೋಽಸಿ ದೇವ! ಜಮದಗ್ನಿಸುತೋ ಮಹಾತ್ಮಾ
ತ್ವಂ ರೇಣುಕಾಜಠರ ಈಶ್ವರ! ಭಾರ್ಗವಾಖ್ಯಃ ।
ಶಮ್ಭುಪ್ರಸಾದ! ಸುಗೃಹೀತವರಾಸ್ತ್ರಜಾಲಃ
ಕೃತ್ತಾಖಿಲಾರಿನಿಕರೋರುಕುಠಾರಪಾಣಿಃ ॥ 10 ॥
॥ ಸಪ್ತಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಯಾಂಚಾಭಿಸ್ತ್ವಂ ಖಲು ದಿವಿಷದಾಂ ರಾವಣೋಪದ್ರುತಾನಾಂ
ಪುತ್ರೀಯೇಷ್ಟ್ಯಾ ಫಲವಿಲಸಿತಂ ಮಾನವೇ ದೇವ! ವಂಶೇ ।
ಜಾತೋ ರಾಮೋ ದಶರಥನೃಪಾಲ್ಲಕ್ಷ್ಮಣೇನಾನುಜೇನ
ಭ್ರಾತ್ರಾ ಯುಕ್ತೋ ವರದ! ಭರತೇನಾಥ ಶತ್ರುಘ್ನನಾಮ್ನಾ ॥ 1 ॥
ಧೃತ್ವಾ ಚಾಪಂ ಸಹಜಸಹಿತಃ ಪಾಲಯನ್ ಕೌಶಿಕೀಯಂ
ಯಜ್ಞಂ ಮಾರೀಚಮುಖಸುಮಹಾರಾಕ್ಷಸೇಭ್ಯಃ ಪರಂ ತ್ವಮ್ ।
ಕೃತ್ವಾಽಹಲ್ಯಾಂ ಚರಣರಜಸಾ ಗೌತಮಸ್ಯೇಶ! ಪತ್ನೀಂ
ಭಿತ್ವಾ ಶೈವಂ ಧನುರಥ ತದಾ ಲಬ್ಧವಾಂಶ್ಚಾಪಿ ಸೀತಾಮ್ ॥ 2 ॥
ಮಧ್ಯೇಮಾರ್ಗಾಗತ ಭೃಗುಪತಿಂ ದೇವ! ಜಿತ್ವಾಽತಿರುಷ್ಟಂ
ಭೂಯೋ ಗತ್ವಾ ಪರಮ! ನಗರೀಂ ಸ್ವಾಮಯೋಧ್ಯಾಂ ವಸಂಸ್ತ್ವಮ್ ।
ಕೈಕೇಯೀವಾಗ್ಭ್ರಮಿತಮನಸೋ ಹನ್ತ ತಾತಸ್ಯ ವಾಚಾ
ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ರಾಜ್ಯಂ ವಿಪಿನಮಗಮೋ ದುಃಖಿತಾಶೇಷಲೋಕಃ ॥ 3 ॥
ಗತ್ವಾಽರಣ್ಯಂ ಸಹ ದಯಿತಯಾ ಚಾಥ ಸೌಮಿತ್ರಿಣಾ ತ್ವಂ
ಗಂಗಾಂ ತೀರ್ತ್ವಾ ಸುಸುಖಮವಸಚ್ಚಿತ್ರಕೂಟಾಖ್ಯಶೈಲೇ ।
ತತ್ರ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭರತವಚನಾತ್ತಾತಮೃತ್ಯುಂ ವಿಷಣ್ಣಃ
ತಸ್ಮೈ ಪ್ರಾದಾ ವರದ! ಧರಣಿಂ ಪಾದುಕಾಂ ಚಾತ್ಮನಸ್ತ್ವಮ್ ॥ 4 ॥
ಭೂಯೋ ಹತ್ವಾ ನಿಶಿಚರವರಾನ್ ದ್ರಾಗ್ವಿರಾಧಾದಿಕಾಂಸ್ತ್ವಂ
ಕುಮ್ಭೋದ್ಭೂತೇನ ಖಲು ಮುನಿನಾ ದತ್ತದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಜಾಲಃ ।
ಭ್ರಾತೃಚ್ಛಿನ್ನಶ್ರವಣವಿನದಚ್ಛೂರ್ಪಣಖ್ಯಾ ವಚೋಭಿಃ
ತ್ವಾಯಾತಾಂಸ್ತಾನ್ ಖರಮುಖಮಹಾರಾಕ್ಷಸಾನ್ ಪ್ರಾವಧೀಶ್ಚ ॥ 5 ॥
ಮಾರೀಚಂ ತಂ ಕನಕಹರಿಣಛದ್ಮನಾಯಾತಮಾರಾತ್
ಜಾಯಾವಾಕ್ಯಾದಲಮನುಗತಃ ಪ್ರಾವಧೀಃ ಸಾಯಕೇನ ।
ತಾವದ್ಭೂಮನ್! ಕಪಟಯತಿವೇಷೋಽಥ ಲಂಕಾಧಿನಾಥಃ
ಸೀತಾದೇವೀಮಹರತ ತದಾ ದುಃಖಿತಾತ್ಮಾಽಭವಸ್ತ್ವಮ್ ॥ 6 ॥
ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಲಂಕೇಶ್ವರವಿನಿಹತಂ ತಾತಮಿತ್ರಂ ಜಟಾಯುಂ
ತಸ್ಯಾಽಥ ತ್ವಂ ವರದ ಕೃತವಾನ್ ಪ್ರೇತಕಾರ್ಯಂ ವಿಷಣ್ಣಃ ।
ದೃಷ್ಟಸ್ತತ್ರಾಽನುಪಮ! ಭವತಾ ಮಾರುತಿರ್ಭಕ್ತವರ್ಯಃ
ಭೂಯಸ್ತುಷ್ಟಃ ಸರಸಮಕರೋಃ ಸಾಧು ಸುಗ್ರೀವಸಖ್ಯಮ್ ॥ 7 ॥
ಛಿತ್ವಾ ಸಾಲಾನ್ ಸರಸಮಿಷುಣಾ ಸಪ್ತಸಂಖ್ಯಾನ್ ಕ್ಷಣೇನ
ವ್ಯಾಜೇನ ತ್ವಂ ಬತ ನಿಹತವಾನ್ ಬಾಲಿನಂ ಶಕ್ರಸೂನುಮ್ ।
ಭೂಯೋಽನ್ವೇಷ್ಟುಂ ಜನಕತನಯಾಂ ದಿಕ್ಷು ಸಮ್ಪ್ರೇಷ್ಯ ಕೀಶಾನ್
ಸುಗ್ರೀವೋಕ್ತಾನ್ ಪವನಜಕರೇ ದತ್ತವಾಂಶ್ಚಾಂಗುಲೀಯಮ್ ॥ 8 ॥
ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸೀತಾಂ ನಿಶಿಚರಗೃಹೇ ತಾವಕಂ ದೇವ! ವೃತ್ತಂ
ಕೃತ್ಸ್ನಂ ತೂಕ್ತ್ವಾಪ್ಯವಿದಿತ ಭವತೇ ಮಾರುತಿರ್ಮೌಲಿರತ್ನಮ್ ।
ತುಷ್ಟಸ್ತಾವತ್ಕಿಲ ಜಲನಿಧೌ ಬಾಣವಿತ್ರಾಸಿತೇ ತ್ವಂ
ಸೇತುಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ನಿಶಿಚರಪುರಂ ಯಾತವಾನ್ ಪದ್ಮನಾಭ! ॥ 9 ॥
ಹತ್ವಾ ಯುದ್ಧೇ ಕಿಲ ದಶಮುಖಂ ದೇವ! ಸಾಮಾತ್ಯಬನ್ಧುಂ
ಸೀತಾಂ ಗೃಹ್ಣನ್ ಪರಿಹೃತಮಲಾಂ ಪುಷ್ಪಕೇ ರಾಜಮಾನಃ ।
ಪ್ರಾಪ್ಯಾಯೋಧ್ಯಾಂ ಹರಿವರನಿಷಾದೇನ್ದ್ರಯುಕ್ತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಃ
ತ್ರಾತಾಶೇಷೋ ರಹಿತದಯಿತಶ್ಚಾಗಮೋಽನ್ತೇ ಸ್ವಧಿಷ್ಣ್ಯಮ್ ॥ 10 ॥
॥ ಅಷ್ಟಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ದೇವ! ದುಷ್ಟಜನೌಘಭರೇಣ
ವ್ಯಾಕುಲಾಽಥ ವಸುಧಾಮ್ಬುಜಯೋನಿಮ್ ।
ಪ್ರಾಪ್ಯ ದೇವನಿಕರೈಃ ಶ್ರಿತಪಾದಂ
ಸ್ವೀಯತಾಪಮಿಹ ಸಮ್ಯಗುವಾಚ ॥ 1 ॥
ಪದ್ಮಭೂರಥ ನಿಶಮ್ಯ ಚ ತಾಪಂ
ಚಿನ್ತಯನ್ ಸಪದಿ ದೇವ! ಭವನ್ತಮ್ ।
ಯುಷ್ಮದೀಯ ಸಕಲಾಧಿಹರಃ ಶ್ರೀ
ಪದ್ಮನಾಭ ಇತಿ ತಾನವದತ್ಸಃ ॥ 2 ॥
ಭೂಯ ಏತ್ಯ ತವ ಮನ್ದಿರಮೇತೇ
ಹೀನಪುಣ್ಯನಿಕರೈರನವಾಪ್ಯಮ್ ।
ತುಷ್ಟುವುಃ ಸವಿಬುಧೋ ದ್ರುಹಿಣಸ್ತ್ವಾಂ
ತಾಪಮಾಶ್ವಕಥಯದ್ವಸುಧಾಯಾಃ ॥ 3 ॥
“ಸಂಭವಾಮಿ ತರಸಾ ಯದುವಂಶೇ
ಯಾದವಾಃ ಕಿಲ ಭವನ್ತ್ವಿಹ ದೇವಾಃ” ।
ಏವಮೀಶ! ಕಥಿತೇ ತವ ವಾಕ್ಯೇ
ವೇಧಸಾ ಕಿಲ ಸುರಾ ಮುದಮಾಪನ್ ॥ 4 ॥
ರೋಹಿಣೀಜಠರತಃ ಕಿಲ ಜಾತಃ
ಪ್ರೇರಣಾತ್ತವ ಪರಂ ತ್ವಹಿರಾಜಃ ।
ತ್ವಂ ಚ ವಿಶ್ವಗತಕಲ್ಮಷಹಾರೀ
ದೇವಕೀಜಠರಮಾಶು ನಿವಿಷ್ಟಃ ॥ 5 ॥
ಅರ್ಧರಾತ್ರಸಮಯೇ ತು ಭವನ್ತಂ
ದೇವಕೀ ಪ್ರಸುಷುವೇಽಧಿಕಧನ್ಯಾ ।
ಶಂಖಚಕ್ರಕಮಲೋರುಗದಾಭೀ –
ರಾಜಿತಾತಿರುಚಿಬಾಹುಚತುಷ್ಕಮ್ ॥ 6 ॥
ತಾವದೀಶ! ಸಕಲೋ ಬತ ಲೋಕೋ
ತುಷ್ಟಿಮಾಪ ತಮೃತೇ ಕಿಲ ಕಂಸಮ್ ।
ಅಷ್ಟಮಃ ಕಿಲ ಸುತೋಽಥ ಭಗಿನ್ಯಾ-
ಸ್ತದ್ವಧಂ ಕಲಯತೀತಿ ಚ ವಾಕ್ಯಾತ್ ॥ 7 ॥
ಬಾಷ್ಪಪೂರ್ಣನಯನೋ ವಸುದವೋ
ನೀತವಾನ್ ವ್ರಜಪದೇಽಥ ಭವನ್ತಮ್ ।
ತತ್ರ ನನ್ದಸದನೇ ಕಿಲ ಜಾತಾ –
ಮಮ್ಬಿಕಾಮನಯದಾತ್ಮನಿಕೇತಮ್ ॥ 8 ॥
ಕಂಸ ಏತ್ಯ ಕಿಲ ಸೂತಿಗೃಹೇ ತೇ
ಕನ್ಯಕಾಂ ತು ಶಯಿತಾಂ ಸ ನಿಶಾಮ್ಯ ।
ನೂನಮೇವಮಜಿತಸ್ಯ ತು ಮಾಯಾ
ಸೇಯಮಿತ್ಯಯಮತುಷ್ಟಿಮಯಾಸೀತ್ ॥ 9 ॥
ತೂರ್ಣಮೇಷ ನಿಧನೇ ನಿರತಾಂಸ್ತೇ
ಪೂತನಾಶಕಟಧೇನುಕಮುಖ್ಯಾನ್ ।
ಪ್ರಾಹಿಣೋದಜಿತ! ಮನ್ದಮತಿಸ್ತಾನ್
ದುಷ್ಕರಂ ಕಿಮಿಹ ವಿಸ್ಮೃತಪಾಪೈಃ ॥ 10 ॥
॥ ನವಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಏವಂ ಘೋಷೇ ವಿರಾಜತ್ಯಯಿ! ಭವತಿ ಜಗನ್ನೇತ್ರಪೀಯೂಷಮೂರ್ತೌ
ದುಷ್ಟಾ ಕಾಚಿನ್ನಿಶಾಚರ್ಯಥ ಸಮಧಿಗತಾ ಚಾರುಯೋಷಿತ್ಸ್ವರೂಪಾ ।
ಸ್ತನ್ಯಂ ದಾತುಂ ಕುಚಾಗ್ರಂ ತವಮುಖಜಲಜೇ ದೇವ! ಚಿಕ್ಷೇಪ ಯಾವತ್
ತಾವತ್ಕ್ಷೀರಂ ಸಜೀವಂ ಕಪಟಶಿಶುರಹೋ ಪೀತವಾಂಸ್ತ್ವಂ ಕ್ಷಣೇನ ॥ 1 ॥
ಭೂಯಃ ಶೌರೇ! ವ್ರಜೇ ವೈ ಶಕಟದನುಸುತ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಸಂಹೃತೋಽಯಂ
ವಾತಾತ್ಮಾ ದಾನವಶ್ಚ ಪ್ರವಿತತ ಧರಣೀಭಾರನಾಶೇನ ಕೃತ್ತಃ ।
ದೃಷ್ಟ್ವೈವಂ ತೇ ಮಹತ್ವಂ ದನುಜಹೃತಿಚಣಂ ತಾದೃಶೀಂ ಬಾಲಲೀಲಾಂ
ತ್ವನ್ಮಾಯಾಮೋಹಿತತ್ವಾದಯಿ! ಬತ! ಪಶುಪಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೋದಮಾಪನ್ ॥ 2 ॥
ನನ್ದಃ ಪಶ್ಯನ್ ಕದಾಚಿನ್ನಿಜನಿಲಯಗತಂ ಯಾದವಾಚಾರ್ಯವರ್ಯಂ
ಗರ್ಗಂ ತೇ ಕಾರಯಾಮಾಸ ಚ ವಿಧಿವದಸೌ ನಾಮ ಕೃಷ್ಣೇತಿ ತೇನ ।
ರಾಮಾಖ್ಯಾಂ ಸೋದರೇ ತೇ ಮುನಿರಥ ಕಲಯನ್ ವೈಭವಂ ಚ ತ್ವದೀಯಂ
ನನ್ದಾದಿಭ್ಯಃ ಪ್ರಶಂಸನ್ ನಿಜಪದಮಿಹ ಸಮ್ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ಭಕ್ತವರ್ಯಃ ॥ 3 ॥
ದೃಷ್ಟಂ ಮಾತ್ರಾ ಸಮಸ್ತಂ ಜಗದಿಹ ವದನೇ ಮೃತ್ತಿಕಾಭಕ್ಷಣಂ ತೇ
ವ್ಯಾಕುರ್ವನ್ತ್ಯಾ ಶಿಶೂನಾಮಥ ವಚನವಶಾತ್ಕಿಂ ತ್ವಿತೋ ಹನ್ತ ಚಿತ್ರಮ್ ।
ಭೂಯಸ್ತೂರ್ಣಂ ಭವಾನ್ ಮಂಗಳಗುಣ! ಗತವಾನ್ದೇವ! ವೃನ್ದಾವನಂ ತತ್
ಯುಷ್ಮದ್ಗಾತ್ರೋರುಶೋಭಾ ಪ್ರತುಲಿತ ಯಮುನಾತೀರಸಂಸ್ಥಂ ಮನೋಜ್ಞಮ್ ॥ 4 ॥
ವನ್ಯಾಶಂ ತ್ವಯ್ಯಧೀಶೇ ಕಲಯತಿ ತರಸಾ ಶ್ರೀಧರಾಹೋ ವಿರಿಂಚೋ
ಗೋಪಾನ್ ವತ್ಸಾನ್ ತ್ವದೀಯಾನಹರದಯಿ! ವಿಭೋ! ತಾವದೇವ ಸ್ವರೂಪಮ್ ।
ಸಂಖ್ಯಾಹೀನಂ ಪರಂ ತ್ವಾಮಪಿ ಕಬಳಧರಂ ವೀಕ್ಷ್ಯ ಸಮ್ಭ್ರಾನ್ತಚೇತಾಃ
ತ್ವತ್ಪಾದಾಬ್ಜೇ ಪತಿತ್ವಾ ಮುಹುರಪಿ ಭಗವನ್ನಸ್ತವೀದಚ್ಯುತಂ ತ್ವಾಮ್ ॥ 5 ॥
ಸರ್ಪಂ ತೋಯೇ ನಿಮಗ್ನಂ ಪರಮಸುಕುಟಿಲಂ ಕಾಳಿಯಂ ವೀಕ್ಷ್ಯ ಶೌರೇ!
ನೃತ್ಯನ್ ನೃತ್ಯನ್ ಫಣೇ ತ್ವಂ ತದನು ಗತಮದಂ ಚಾಕರೋಸ್ತಂ ಗತಂ ಚ ।
ಭೂಯಸ್ತ್ವದ್ವೇಣುಗಾನಾದಜಿತ! ಜಗದಲಂ ಮೋಹಿತಂ ಸರ್ವಮಾಸೀತ್
ಯೋಷಿಚ್ಚಿತ್ತಾಪಹಾರೇ ನಿಪುಣಮಿದಮಿತಿ ಶ್ರೀಶ! ಕಿಂ ವರ್ಣನೀಯಮ್ ॥ 6 ॥
ಧೃತ್ವಾ ಗೋವರ್ಧನಂ ತ್ವಂ ಗಿರಿಮಲಮತನೋರ್ವಾಸವಂ ವೀತಗರ್ವಂ
ಯೋಷಿದ್ಭಿಸ್ತ್ವಂ ಸಲೀಲಂ ರಜನಿಷು ಕೃತವಾನ್ ರಾಸಕೇಳಿಂ ಮನೋಜ್ಞಾಮ್ ।
ಭಕ್ತಾಗ್ರ್ಯಂ ಗಾನ್ದಿನೇಯಂ ತವ ಖಲು ನಿಕಟೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ ಕಂಸಃ
ಹತ್ವೇಭೇನ್ದ್ರಂ ಚ ಮಲ್ಲಾನ್ ಯದುವರ! ಸಬಲೋ ಮಾತುಲಂ ಚಾವಧೀಸ್ತ್ವಮ್ ॥ 7 ॥
ಗತ್ವಾ ಸಾನ್ದೀಪನಿಂ ತ್ವಂ ಕತಿಪಯದಿವಸೈಃ ಜ್ಞಾತವಾನ್ ಸರ್ವವಿದ್ಯಾಃ
ಕೃತ್ವಾ ರಾಜ್ಯೇ ನರೇನ್ದ್ರಂ ವಿಮಲತಮಗುಣಂ ಚೋಗ್ರಸೇನಂ ಜವೇನ ।
ರಾಜಾನಂ ಧರ್ಮಸೂನುಂ ಚರಣರತಮವನ್ ಚೈದ್ಯಮುಖ್ಯಾದಿಹನ್ತಾ
ರುಗ್ಮಿಣ್ಯಾದ್ಯಷ್ಟಯೋಷಾಯುತಬಹುವನಿತಾಶ್ಚಾರಮೋ ದ್ವಾರಕಾಯಾಮ್ ॥ 8 ॥
ವಿಪ್ರಂ ನಿಸ್ಸ್ವಂ ಕುಚೇಲಂ ಸದನಮುಪಗತಂ ಬಾಲ್ಯಕಾಲೈಕಮಿತ್ರಂ
ಪಶ್ಯನ್ ಕಾರುಣ್ಯಲೋಲಃ ಪೃಥುಕಮಿಹ ಕರಾತ್ತಸ್ಯ ಸಂಗೃಹ್ಯ ತೂರ್ಣಮ್ ।
ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಂವಾರಿತೋಽಪಿ ಸ್ವಯಮಪರಿಮಿತಂ ವಿತ್ತಮಸ್ಮೈ ದದಾನಃ
ಕಾರುಣ್ಯಾಮ್ಭೋನಿಧಿಸ್ತ್ವಂ ಜಯ ಜಯ ಭಗವನ್! ಸರ್ವಲೋಕಾಧಿನಾಥ! ॥ 9 ॥
ಯಾವದ್ವೃದ್ಧಿಃ ಕಲೇರ್ವೈ ಭವತಿ ಬತ ತದಾ ಕಲ್ಕಿರೂಪೋಽತಿಹೀನಾನ್
ಮ್ಲೇಚ್ಛಾನ್ ಧರ್ಮೈಕಶತ್ರೂನ್ ಭರಿತಪುರುರುಷಾ ನಾಶಯಿಷ್ಯತ್ಯಶಾನ್ತಾನ್ ।
ಸ ತ್ವಂ ಸತ್ವೈಕತಾನಾಂ ಮಮ ಮತಿಮನಿಶಂ ದೇಹಿ ಶೌರೇ! ತದರ್ಥಂ
ತ್ವತ್ಪಾದಾಬ್ಜೇ ಪತಿತ್ವಾ ಮುಹುರಹಮವಶಃ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ ಪದ್ಮನಾಭ! ॥ 10 ॥
॥ ದಶಮಂ ದಶಕಮ್ ॥
ಭೂಷಣೇಷು ಕಿಲ ಹೇಮವಜ್ಜಗತಿ ಮೃತ್ತಿಕಾವದಥವಾ ಘಟೇ
ತನ್ತುಜಾಲವದಹೋ ಪಟೇಷ್ವಪಿ ರಾಜಿತಾದ್ವಯರಸಾತ್ಮಕಮ್ ।
ಸರ್ವಸತ್ವಹೃದಯೈಕಸಾಕ್ಷಿಣಮಿಹಾತಿಮಾಯ ನಿಜವೈಭವಂ
ಭಾವಯಾಮಿ ಹೃದಯೇ ಭವನ್ತಮಿಹ ಪದ್ಮನಾಭ! ಪರಿಪಾಹಿ ಮಾಮ್ ॥ 1 ॥
ಚಿನ್ಮಯಾಮ್ಬುನಿಧಿವೀಚಿರೂಪ! ಸನಕಾದಿಚಿನ್ತ್ಯವಿಮಲಾಕೃತೇ !
ಜಾತಿಕರ್ಮಗುಣಭೇದಹೀನ! ಸಕಲಾದಿಮೂಲ! ಜಗತಾಂ ಗುರೋ ! ।
ಬ್ರಹ್ಮಶಂಕರಮುಖೈರಮೇಯವಿಪುಲಾನುಭಾವ! ಕರುಣಾನಿಧೇ!
ಭಾವಯಾಮಿ ಹೃದಯೇ ಭವನ್ತಮಿಹ ಪದ್ಮನಾಭ! ಪರಿಪಾಹಿ ಮಾಮ್ ॥ 2 ॥
ಮಾಯಯಾವೃತತನುರ್ಬಹಿಃ ಸೃಜಸಿ ಲೋಕಜಾಲಮಖಿಲಂ ಭವಾನ್
ಸ್ವಪ್ನಸನ್ನಿಭಮಿದಂ ಪುನಸ್ಸಪದಿ ಸಂಹರನ್ನಿಜಬಲಾದಹೋ! ।
ಹನ್ತ! ಕೂರ್ಮ ಇವ ಪಾದಮಾತ್ಮನಿ ತು ಧಾರಯತ್ಯಥ ಯದಾ ತದಾ
ದಾರುಣೇ ತಮಸಿ ವಿಸ್ತೃತೇ ವಿತಿಮಿರೋ ಲಸತ್ಯನಿಶಮಾತ್ಮನಾ ॥ 3 ॥
ದೇವದೇವ! ತನುವಾಙ್ಮನೋಭಿರಿಹ ಯತ್ಕರೋಮಿ ಸತತಂ ಹರೇ!
ತ್ವಯ್ಯಸಾವಹಮರ್ಪಯಾಮ್ಯಖಿಲಮೇತದೀಶ! ಪರಿತುಷ್ಯತಾಮ್ ।
ತ್ವತ್ಪದೈಕಮತಿರನ್ತ್ಯಜೋಽಪಿ ಖಲು ಲೋಕಮೀಶ್ವರ! ಪುನಾತ್ಯಹೋ!
ನೋ ರಮೇಶ! ವಿಮುಖಾಶಯೋ ಭವತಿ ವಿಪ್ರಜಾತಿರಪಿ ಕೇವಲಮ್ ॥ 4 ॥
ಪಾಪ ಏಷ ಕಿಲ ಗೂಹಿತುಂ ನಿಜ ದುಶ್ಚರಿತ್ರಮಿಹ ಸರ್ವದಾ
ಕೃಷ್ಣ! ರಾಮ! ಮಧುಸೂದನೇತ್ಯನಿಶಮಾಲಪತ್ಯಹಹ! ನಿಷ್ಫಲಮ್ ।
ಏವಮೀಶ! ತವ ಸೇವಕೋ ಭವತಿ ನಿನ್ದಿತಃ ಖಲಜನೈಃ ಕಲೌ
ತಾದೃಶಂ ತ್ವನಘ! ಮಾ ಕೃಥಾ ವರದ! ಮಾಮಸೀಮತಮವೈಭವ! ॥ 5 ॥
ಕಸ್ತು ಲೋಕ ಇಹ ನಿರ್ಭಯೋ ಭವತಿ ತಾವಕಂ ಕಿಲ ವಿನಾ ಪದಂ
ಸತ್ಯಲೋಕವಸತಿ ಸ್ಥಿತೋಽಪಿ ಬತ ನ ಸ್ಥಿರೋ ವಸತಿ ಪದ್ಮಭೂಃ ।
ಏವಮೀಶ ಸತಿ ಕಾ ಕಥಾ ಪರಮ! ಪಾಪಿನಾಂ ತು ನಿರಯಾತ್ಮನಾಂ
ತನ್ಮದೀಯ ಭವಬನ್ಧಮೋಹಮಯಿ! ಖಂಡಯಾಽನಘ! ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥ 6 ॥
ಭಾವಯನ್ತಿ ಹಿ ಪರೇ ಭವನ್ತಮಯಿ! ಚಾರು ಬದ್ಧವಿಮಲಾಸನಾಃ
ನಾಸಿಕಾಗ್ರಧೃತಲೋಚನಾ ಪರಮ! ಪೂರಕಾದಿಜಿತಮಾರುತಾಃ ।
ಉದ್ಗತಾಗ್ರಮಥ ಚಿತ್ತಪದ್ಮಮಯಿ! ಭಾವಯನ್ತ ಇಹ ಸಾದರಂ
ಭಾನುಸೋಮಶಿಖಿಮಂಡಲೋಪರಿ ತು ನೀಲನೀರದಸಮಪ್ರಭಮ್ ॥ 7 ॥
ಶ್ಲಕ್ಷ್ಣನೀಲಕುಟಿಲಾಳಕಂ ಮಕರಕುಂಡಲದ್ಯುತಿವಿರಾಜಿತಂ
ಮನ್ದಹಾಸಹೃತಸರ್ವಲೋಕವಿಪುಲಾತಿಭಾರಮತಿಮೋಹನಮ್ ।
ಕೌಸ್ತುಭೇನ ವನಮಾಲಯಾಪಿ ಚ ವಿರಾಜಿತಂ ಮದನಸುನ್ದರಂ
ಕಾಂಚನಾಭವಸನಂ ಭವನ್ತಮಯಿ! ಭಾವಯನ್ತಿ ಹೃತಕಲ್ಮಷಾಃ ॥ 8 ॥
ಜ್ಞಾನಮೀಶ! ಬತ! ಕರ್ಮ ಭಕ್ತಿರಪಿ ತತ್ತ್ರಯಂ ಭವದವಾಪಕಂ
ಜ್ಞಾನಯೋಗವಿಷಯೇಽಧಿಕಾರ ಇಹ ವೈ ವಿರಕ್ತಜನತಾಹಿತಃ ।
ಕರ್ಮಣೀಹ ತು ಭವೇನ್ನೃಣಾಮಧಿಕಸಕ್ತಮಾನಸಜುಷಾಂ ಹರೇ!
ಯೇ ತು ನಾಧಿಕವಿರಕ್ತಸಕ್ತಹೃದಯಾ ಹಿ ಭಕ್ತಿರಯಿ! ತದ್ಧಿತಾ ॥ 9 ॥
ದೇವ! ವೈಭವಮಜಾನತಾದ್ಯ ತವ ಯನ್ಮಯಾ ನಿಗದಿತಂ ಹರೇ!
ಕ್ಷಮ್ಯತಾಂ ಖಲು ಸಮಸ್ತಮೇತದಿಹ ಮೋದಮೀಶ! ಕುರು ತಾವಕೇ ।
ದೀರ್ಘಮಾಯುರಯಿ! ದೇಹಸೌಖ್ಯಮಪಿ ವರ್ಧತಾಂ ಭವದನುಗ್ರಹಾತ್
ಪಂಕಜಾಭನಯನಾಪದೋ ದಲಯ ಪದ್ಮನಾಭ! ವಿಜಯೀ ಭವ! ॥ 10 ॥
॥ ಇತಿ ಮಹಾರಾಜಾ ಸ್ವಾತಿ ತಿರುನಾಳ್ ವಿರಚಿತಂ ಪದ್ಮನಾಭಶತಕಮ್ ॥
Also Read:
Sri Padmanabha Shatakam Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Punjabi | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil