Padmanabha Satakam is a beautiful devotional poem directly addressed to Lord Padmanabha, the presiding deity of the kingdom, by Maharaja Swathi Tirunal of Travancore. The significant contribution of the Maharaja to the world of Carnatic music is well-known. In Padmanabha Satakam the poet follows the style of Narayaneeyam composed by another great Sanskrit scholar and poet, Meppathur Narayana Bhattathiri. Bhattathiri has condensed Srimad Bhagavatam in 1000slokas of unsurpassed poetic beauty and depth of devotion. Padmanabha Satakam is a more condensed version of Srimad Bhagavatam (or, we can say, of Narayeneeyam) in 100 slokas of great poetic merit where the poet has poured out his heart to his favorite deity Lord Padmanabha.
The poem is divided into 10 Daskas containing 10 slokas each. The commentator (Sri Guruswamy)has included a brief synopsis of the contents of the Dasaka in a couplet or two which are also included in the text.
Padmanabhashatakam Lyrics in Telugu:
॥ శ్రీపద్మనాభశతకమ్ ॥
మహారాజా స్వాతి తిరునాళ్ విరచితమ్
॥ శ్రీ గణేశాయ నమః ॥
॥ ప్రథమం దశకమ్ ॥
యా తే పాదసరోజధూలిరనిశం బ్రహ్మాదిభిర్నిస్పృహైః
భక్త్యా సన్నతకన్ధరైః సకుతుకం సన్ధార్యమాణా హరే ।
యా విశ్వం ప్రపునాతి జాలమచిరాత్ సంశోషయత్యంహసాం
సా మాం హీనగుణం పునాతు నితరాం శ్రీపద్మనాభాన్వహమ్ ॥ ౧ ॥
సత్త్వైకప్రవణాశయా మునివరా వేదైః స్తువన్తః పరైః
త్వన్మాహాత్మ్యపయోనిధేరిహపరం నాద్యాపి పారఙ్గతాః ।
ఏవం సత్యహమల్పబుద్ధిరవశః స్తోతుం కథం శక్నుయాం
త్వత్కారుణ్యమృతే హరే! తరతి కః పోతం వినా సాగరమ్ ॥ ౨ ॥
తస్మాచ్ఛిన్ధి మదీయమోహమఖిలం సంసారబన్ధావహం
భక్తిం త్వత్పదయోర్దిశ స్థిరతరాం సర్వాపదున్మీలినీమ్ ।
వాణీం త్వత్పదవర్ణనే పటుతమాం విద్వజ్జనాహ్లాదినీం
దేహి త్వత్పదసేవకాయ నను మే కారుణ్యవారాంనిధే ॥ ౩ ॥
యేనేదం భువనం తతం స్వబలతో యస్యాజ్ఞయోదేత్యహర్-
నాథో వాత్యనిలో దహత్యపి శిఖిః సర్వేఽపి యన్నిర్మితాః ।
యశ్చేదం సకలం జగత్స్వజఠరే ధత్తే చ కల్పావధౌ
తత్తాదృగ్విభవే త్వయి ప్రముదితే కిం వా దురాపం నృణామ్ ॥ ౪ ॥
భక్తానామఖిలేప్సితార్థఘటనే బద్ధోద్యమస్త్వం హరే!
నిత్యం ఖల్వితి బోద్ధ్యమస్తి బహుశో దేవ! ప్రమాణం మమ ।
నో చేద్వ్యాసవచస్తవైవ వచనం వేదోపగీతం వచో
హా రథ్యాజనవాదవద్బత భవేన్మిథ్యా రమావల్లభ! ॥ ౫ ॥
ఇన్ద్రద్యుమ్ననృపః కరీన్ద్రజననం ప్రాప్తోఽథ శాపేన వై
నక్రాక్రాన్తపదో విమోచనపటుర్నాభూత్సహస్రం సమాః ।
భూయస్త్వామయమర్చయన్ సరసిజైః శుణ్డోద్ధృతైః సాదరం
సారూప్యం సమవాప దేవ భవతో నక్రోఽపి గన్ధర్వతామ్ ॥ ౬ ॥
పాపః కశ్చిదజామిలాఖ్యధరణీదేవోఽవసత్సన్తతం
స్వైరిణ్యా సహ కామమోహితమతిస్త్వాం విస్మరన్ ముక్తిదమ్ ।
అన్తే చాహ్వయదీశ! భీతహృదయో నారాయణేత్యాత్మజం
నీతః సోఽపి భవద్భటైస్తవపదం సంరుధ్య యామ్యాన్ భటాన్ ॥ ౭ ॥
పాఞ్చాలీం నృపసన్నిధౌ ఖలమతిర్దుశ్శాసనః పుష్పిణీం
ఆకర్షశ్చికురేణ దీనవదనాం వాసః సమాక్షిప్తవాన్ ।
యావత్సా భువనైకబన్ధుమవశా సస్మార లజ్జాకులా
క్రోశన్తీ వ్యతనోః పటౌఘమమలం తస్యాస్త్వనన్తం హరే ! ॥ ౮ ॥
యామార్ధేన తు పిఙ్గలా తవ పదం ప్రాప్తా హి వారాఙ్గనా
బాలః పఞ్చవయోయుతో ధ్రువపదం చౌత్తానపాదిర్గతః ।
యాతశ్చాపి మృకణ్డుమౌనితనయః శౌరే! చిరం జీవితం
నాహం వక్తుమిహ క్షమస్తవ కృపాలభ్యం శుభం ప్రాణినామ్ ॥ ౯ ॥
ఏవం భక్తజనౌఘకల్పకతరుం తం త్వాం భజన్తః క్షణం
పాపిష్ఠా అపి ముక్తిమార్గమమలం కే కే న యాతా విభో! ।
స త్వం మామపి తావకీనచరణే భక్తం విధాయానతం
స్యానన్దూరపురేశ! పాలయ ముదా తాపాన్మమాపాకురు ॥ ౧౦ ॥
॥ ద్వితీయం దశకమ్ ॥
పిబన్తి యే త్వచ్చరితామృతౌఘం
స్మరన్తి రూపం తవ విశ్వరమ్యమ్ ।
హరన్తి కాలం చ సహ త్వదీయైః
మన్యేఽత్ర తాన్ మాధవ ధన్యధన్యాన్ ॥ ౧ ॥
సదా ప్రసక్తాం విషయేష్వశాన్తాం
మతిం మదీయాం జగదేకబన్ధో! ।
తవైవ కారుణ్యవశాదిదానీం
సన్మార్గగాం ప్రేరయ వాసుదేవ! ॥ ౨ ॥
దృశౌ భవన్మూర్తివిలోకలోలే
శ్రుతీ చ తే చారుకథాప్రసక్తే ।
కరౌ చ తే పూజనబద్ధతృష్ణౌ
విధేహి నిత్యం మమ పఙ్కజాక్ష ! ॥ ౩ ॥
నృణాం భవత్పాదనిషేవణం తు
మహౌషధం సంసృతిరోగహారీ ।
తదేవ మే పఙ్కజనాభ భూయాత్
త్వన్మాయయా మోహితమానసస్య ॥ ౪ ॥
యదీహ భక్తిస్తవపాదపద్మే
స్థిరా జనానామఖిలార్తిహన్త్రీ ।
తదా భవేన్ముక్తిరహో కరస్థా
ధర్మార్థకామాః కిము వర్ణనీయాః ॥ ౫ ॥
వేదోదితాభిర్వ్రతసత్క్రియాభిర్-
నశ్యత్యఘౌఘో న హి వాసనా తు ।
త్వత్పాదసేవా హరతి ద్వయం యత్
తస్మాత్స్థిరా సైవ మమాశు భూయాత్ ॥ ౬ ॥
త్వదీయనామస్మృతిరప్యకస్మాద్
ధునోతి పాపౌఘమసంశయం తత్ ।
యద్వద్గదానౌషధమాశు హన్తి
యథా కృశానుర్భువి దారుకూటమ్ ॥ ౭ ॥
యద్యత్స్మరన్ ప్రోజ్ఝతి దేహమేతత్
ప్రయాణకాలే వివశోఽత్ర దేహీ ।
తత్తత్కిలాప్నోతి యదన్యభావే
తస్మాత్తవైవ స్మృతిరస్తు నిత్యమ్ ॥ ౮ ॥
అనేకధర్మాన్ ప్రచరన్మనుష్యః
నాకే ను భుఙ్క్తే సుఖమవ్యలీకమ్ ।
తస్యావధౌ సమ్పతతీహభూమౌ
త్వత్సేవకో జాతు న విచ్యుతః స్యాత్ ॥ ౯ ॥
తస్మాత్సమస్తార్తిహరం జనానాం
స్వపాదభాజాం శ్రుతిసారమృగ్యమ్ ।
తవాద్య రూపం పరిపూర్ణసత్వం
రమామనోహారి విభాతు చిత్తే ॥ ౧౦ ॥
॥ తృతీయం దశకమ్ ॥
దినమనుపదయుగ్మం భావయేయం మురారే
కులిశశఫరముఖ్యైశ్చిహ్నితే చారు చిహ్నైః ।
నఖమణివిధుదీప్త్యా ధ్వస్తయోగీన్ద్రచేతో –
గతతిమిరసమూహం పాటలామ్భోజశోభమ్ ॥ ౧ ॥
యదుదితజలధారా పావనీ జహ్నుకన్యా
పురభిదపి మహాత్మా యాం బిభర్తి స్వమూర్ధ్నా ।
భుజగశయన! తత్తే మఞ్జుమఞ్జీరయుక్తం
ముహురపి హృది సేవే పాదపద్మం మనోజ్ఞమ్ ॥ ౨ ॥
మురహర! తవ జఙ్ఘే జానుయుగ్మం చ సేవే
దురితహర తథోరూ మాంసళౌ చారుశోభౌ ।
కనకరుచిరచేలేనావృతౌ దేవ! నిత్యం
భువనహృదయమోహం సమ్యగాశఙ్క్య నూనమ్ ॥ ౩ ॥
మణిగణయుతకాఞ్చీదామ సత్కిఙ్కిణీభిః
ముఖరతమమమేయం భావయే మధ్యదేశమ్ ।
నిఖిలభువనవాసస్థానమప్యద్య కుక్షిం
ముహురజిత! నిషేవే సాదరం పద్మనాభ! ॥ ౪ ॥
భవహరణ! తథా శ్రీవత్సయుక్తం చ వక్షో-
విలసదరుణభాసం కౌస్తుభేనాఙ్గ కణ్ఠమ్ ।
మణివలయయుతం తే బాహుయుగ్మం చ సేవే
దనుజకులవినాశాయోద్యతం సన్తతం యత్ ॥ ౫ ॥
వరద జలధిపుత్ర్యా సాధు పీతామృతం తే
త్వధరమిహ భజేఽహం చారుబిమ్బారుణాభమ్ ।
విమలదశనపఙ్క్తిం కున్దసద్కుడ్మలాభాం
మకరనిభవిరాజత్కుణ్డలోల్లాసి గణ్డమ్ ॥ ౬ ॥
తిలకుసుమసమానాం నాసికాం చాద్య సేవే
గరుడగమన! చిల్యౌ దర్పకేష్వాసతుల్యౌ ।
మృగమదకృతపుణ్డ్రం తావకం ఫాలదేశం
కుటిలమళకజాలం నాథ నిత్యం నిషేవే ॥ ౭ ॥
సజలజలదనీలం భావయే కేశజాలం
మణిమకుటముదఞ్చత్కోటిసూర్యప్రకాశమ్ ।
పునరనఘ! మతిం మే దేవ! సఙ్కోచ్య యుఞ్జే
తవ వదనసరోజే మన్దహాసే మనోజ్ఞే ॥ ౮ ॥
గిరిధర తవ రూపం త్వీదృశం విశ్వరమ్యం
మమ విహరతు నిత్యం మానసామ్భోజమధ్యే ।
మనసిజశతకాన్తం మఞ్జుమాధుర్యసారం
సతతమపి విచిన్త్యం యోగిభిః త్యక్తమోహైః ॥ ౯ ॥
అథ భువనపతేఽహం సర్గవృద్ధిక్రమం వై
కిమపి కిమపి వక్తుం ప్రారభే దీనబన్ధో ।
పరపురుష! తదర్థం త్వత్కృపా సమ్పతేన్మ-
య్యకృతసుకృతజాలైర్దుర్లభా పఙ్కజాక్ష ! ॥ ౧౦ ॥
॥ చతుర్థం దశకమ్ ॥
తావకనాభిసరోజాత్
జాతో ధాతా సమస్తవేదమయః ।
శంసతి సకలో లోకో
యం కిల హిరణ్యగర్భ ఇతి ॥ ౧ ॥
తదను స విస్మితచేతాః
చతసృషు దిక్షు సాధు సమ్పశ్యన్ ।
సమగాదచ్యుత తూర్ణం
చతురాననతామిహాష్టనయనయుతామ్ ॥ ౨ ॥
దృష్ట్వా కమలం సోఽయం
తన్మూలాం తవ తనుం త్వసమ్పశ్యన్ ।
కోఽహం నిశ్శరణోఽజం
కస్మాదజనీతి దేవ! చిన్తితవాన్ ॥ ౩ ॥
జ్ఞాతుం తత్వం సోఽయం
సరసిజనాళాధ్వనా త్వధో గత్వా ।
యోగబలేన మనోజ్ఞాం
తవ తనుమఖిలేశ! నాప్యపశ్యదహో ॥ ౪ ॥
తావద్దుఖితహృదయః
పునరపి చ నివృత్య పూర్వవజ్జలజే ।
తావక కరుణామిచ్ఛన్
చక్రే సమాధిమయి! భగవన్ ॥ ౫ ॥
వత్సరశతకస్యాన్తే
దృఢతరతపసా పరివిధూతహృదయమలః ।
స విధిరపశ్యత్స్వాన్తే
సూక్ష్మతయా తవ తనుం తు సుభగతమామ్ ॥ ౬ ॥
పునరిహ తేన నుతస్త్వం
శక్తిమదాస్తస్య భువననిర్మాణే ।
పూర్వం త్వసృజత్సోఽయం
స్థావరజఙ్గమమయం తు సకలజగత్ ॥ ౭ ॥
సనకముఖాన్ మునివర్యాన్
మనసాహ్యసృజత్తవాఙ్ఘ్రిరతహృదయాన్ ।
సృష్టౌ తు తే నియుక్తాః
జగృహుర్వాణీం న వైధసీం భూమన్! ॥ ౮ ॥
అఙ్గాదభవంస్తూర్ణం
నారదముఖ్యా మునీశ్వరాస్తస్య ।
మనుశతరూపాత్మాసౌ
మానుషసృష్టిం చకార కమలభవః ॥ ౯ ॥
సర్గస్థితిలయమూలం
సురమునిజాలైరమేయమహిమానమ్ ।
తం త్వామేవ ప్రణమన్
ముదమతులాం పద్మనాభ! కలయామి ॥ ౧౦ ॥
॥ పఞ్చమం దశకమ్ ॥
భువో భారం హర్తుం నియతమవతారాంస్తు భవతో
నియుఙ్క్తే వక్తుం మామపి జడధియం భక్తిరధునా ।
తదర్థం కృత్వా మామనుపమపటుం పాలయ హరే
భవత్పాదామ్భోజప్రవణహృదయం దేవ సదయమ్ ॥ ౧ ॥
హయగ్రీవాఖ్యేన త్రిదశరిపుణా వేదనివహే
హృతే నిద్రాణస్యామ్బురుహజనుషో హన్త వదనాత్ ।
నిహన్తుం దుష్టం తం వినిహితమతిస్త్వం పురుదయా-
పయోధిస్తూర్ణం వై దధిత బత మాత్స్యం కిల వపుః ॥ ౨ ॥
నదీతోయే సన్తర్పయతి కిల సత్యవ్రతనృపే
భవాన్ దృష్టో హస్తే పరమతనువైసారిణవపుః ।
తతో నిన్యే కూపం పునరపి తటాకం చ తటినీం
మహాబ్ధిం తేనాహో సపది వవృధే తావక వపుః ॥ ౩ ॥
తతస్తం భూపాలం ప్రలయసమయాలోకనపరం
మునీన్ద్రాన్ సప్తాపి క్షితితరణిమారోప్య చ భవాన్ ।
సమాకర్షన్ బద్ధాం నిజ విపులశృఙ్గే పునరిమాం
ముదా తేభ్యః సన్దర్శితభువనభాగః సమచరత్ ॥ ౪ ॥
పునస్సంహృత్య త్వం నిజపరుషశృఙ్గేణ దితిజం
క్షణాద్వేదాన్ ప్రాదా ముదితమనసే దేవ విధయే ।
తథాభూతాఽమేయప్రణతజనసౌభ్యాగ్యద! హరే!
ముదా పాహి త్వం మాం సరసిరుహనాభాఽఖిలగురో! ॥ ౫ ॥
వహంస్త్వం మన్థానం కమఠవపుషా మన్దరగిరిం
దధానః పాణిభ్యాం స్వయమపి వరత్రాం ఫణిపతిమ్ ।
సురేభ్యః సమ్ప్రదాస్త్వమృతమిహ మథ్నన్ కిల జవాత్
హరే దుగ్ధామ్భోధేః సపది కమలాఽజాయత తతః ॥ ౬ ॥
తతో నిక్షిప్తా వై సపది వరణస్రక్ ఖలు తయా
భవత్కణ్ఠే మాత్రా నిఖిలభువనానాం సకుతుకమ్ ।
పపౌ త్వత్ప్రీత్యర్థం సపది బత హాలాహలవిషం
గిరీశః ప్రాదాస్త్వం సురతరుగజాదీని హరయే ॥ ౭ ॥
పురా తే ద్వాస్థౌ ద్వౌ సనకముఖశాపేన తు గతౌ
హరే! సర్వైర్నిన్ద్యం ఖలు దనుజజన్మాతికఠినమ్ ।
తయోర్భ్రాతా దుష్టో మురహర కనీయాన్ వరబలాత్
హిరణ్యాక్షో నామ క్షితిమిహ జలే మజ్జయదసౌ ॥ ౮ ॥
మహీం మగ్నాం దృష్ట్వా తదను మనునా సేవితపదాత్
విధేర్నాసారన్ధ్రాత్సమభవదహో సూకరశిశుః ।
తతో దైత్యం హత్వా పరమమహితః పీవరతనుః
భవాన్ నిన్యే భూమిం సకలవినుత ప్రాక్తనదశామ్ ॥ ౯ ॥
వధేన స్వభ్రాతుః పరమకుపితో దానవవరో
హిరణ్యప్రారమ్భః కశిపురిహ మోహాకులమతిః ।
విజేతుం త్వాం సోఽయం నిఖిలజగదాధారవపుషం
ప్రతిజ్ఞాం చాకార్షీద్దనుసుతసభామధ్యనిలయః ॥ ౧౦ ॥
॥ షష్ఠం దశకమ్ ॥
పుత్రోఽస్య వై సమజనీహ తవాఙ్ఘ్రిభక్తః
ప్రహ్లాద ఇత్యభిమతః ఖలు సజ్జనానామ్ ।
తం తత్పితా పరమదుష్టమతిర్న్యరౌత్సీత్
త్వత్సేవినం కిమిహ దుష్కరమీశ పాపైః ॥ ౧ ॥
భూయోఽపి సోఽథ జగదీశ్వర! గర్భవాసే
శ్రీనారదేన మునినోక్తభవత్ప్రభావః ।
శుశ్రావ నో జనకవాక్యమసౌ తదానీం
తత్ప్రేరితైర్గురుజనైరపి శిక్షితశ్చ ॥ ౨ ॥
దృష్ట్వా పితాఽస్య నిజపుత్రమతిం త్వకమ్పాం
త్వత్పాదపద్మయుగళాదతిరుష్టచేతాః ।
శూలైశ్చ దిగ్గజగణైరపి దన్తశూకైః
ఏనం నిహన్తుమిహ యత్నశతం చకార ॥ ౩ ॥
సోఽయం దృఢం తవ కృపాకవచావృతాఙ్గః
నో కిఞ్చిదాప కిల దేహరుజామనన్త ! ।
“కస్తే బలం ఖల! వదే”త్యథ దేవ ! పృష్టో
“లోకత్రయస్య తు బలం హరి”రిత్యవాదీత్ ॥ ౪ ॥
స్తమ్భే విఘట్టయతి కుత్ర హరిస్తవేతి
రూపం తతః సమభవత్తవ ఘోరఘోరమ్ ।
నో వా మృగాత్మ న నరాత్మ చ సింహనాద-
సన్త్రాసితాఖిలజగన్నికరాన్తరాళమ్ ॥ ౫ ॥
తూర్ణం ప్రగృహ్య దనుజం ప్రణిపాత్య చోరౌ
వక్షో విదార్య నఖరైః రుధిరం నిపీయ ।
పాదామ్బుజైకనిరతస్య తు బాలకస్య
కాయాధవస్య శిరసి స్వకరం న్యధాస్త్వమ్ ॥ ౬ ॥
ఏవం స్వభక్తజనకామితదానలోల !
నిర్లేప! నిర్గుణ! నిరీహ! సమస్తమూల ! ।
మాం పాహి తావక పదాబ్జనివిష్టచిత్తం
శ్రీపద్మనాభ! పరపూరష! తే నమస్తే ॥ ౭ ॥
దృష్టో భవానదితిజో వటురూపధారీ
దైత్యాధిపేన బలినా నిజ యజ్ఞగేహే ।
పృష్టశ్చ తేన “కిము వాఞ్ఛసి బాలకే”తి
పాదత్రయీ ప్రమితభూమితలం యయాచే ॥ ౮ ॥
యుగ్మేన దేవ! చరణస్య తు సర్వలోకే
పూర్ణే తృతీయచరణం త్వవశః ప్రదాతుమ్ ।
బద్ధశ్చ దేహి మమ మూర్ధ్ని తృతీయపాదం
ఇత్యబ్రవీద్గతమదోఽనుగృహీత ఏషః ॥ ౯ ॥
జాతోఽసి దేవ! జమదగ్నిసుతో మహాత్మా
త్వం రేణుకాజఠర ఈశ్వర! భార్గవాఖ్యః ।
శమ్భుప్రసాద! సుగృహీతవరాస్త్రజాలః
కృత్తాఖిలారినికరోరుకుఠారపాణిః ॥ ౧౦ ॥
॥ సప్తమం దశకమ్ ॥
యాఞ్చాభిస్త్వం ఖలు దివిషదాం రావణోపద్రుతానాం
పుత్రీయేష్ట్యా ఫలవిలసితం మానవే దేవ! వంశే ।
జాతో రామో దశరథనృపాల్లక్ష్మణేనానుజేన
భ్రాత్రా యుక్తో వరద! భరతేనాథ శత్రుఘ్ననామ్నా ॥ ౧ ॥
ధృత్వా చాపం సహజసహితః పాలయన్ కౌశికీయం
యజ్ఞం మారీచముఖసుమహారాక్షసేభ్యః పరం త్వమ్ ।
కృత్వాఽహల్యాం చరణరజసా గౌతమస్యేశ! పత్నీం
భిత్వా శైవం ధనురథ తదా లబ్ధవాంశ్చాపి సీతామ్ ॥ ౨ ॥
మధ్యేమార్గాగత భృగుపతిం దేవ! జిత్వాఽతిరుష్టం
భూయో గత్వా పరమ! నగరీం స్వామయోధ్యాం వసంస్త్వమ్ ।
కైకేయీవాగ్భ్రమితమనసో హన్త తాతస్య వాచా
త్యక్త్వా రాజ్యం విపినమగమో దుఃఖితాశేషలోకః ॥ ౩ ॥
గత్వాఽరణ్యం సహ దయితయా చాథ సౌమిత్రిణా త్వం
గఙ్గాం తీర్త్వా సుసుఖమవసచ్చిత్రకూటాఖ్యశైలే ।
తత్ర శ్రుత్వా భరతవచనాత్తాతమృత్యుం విషణ్ణః
తస్మై ప్రాదా వరద! ధరణిం పాదుకాం చాత్మనస్త్వమ్ ॥ ౪ ॥
భూయో హత్వా నిశిచరవరాన్ ద్రాగ్విరాధాదికాంస్త్వం
కుమ్భోద్భూతేన ఖలు మునినా దత్తదివ్యాస్త్రజాలః ।
భ్రాతృచ్ఛిన్నశ్రవణవినదచ్ఛూర్పణఖ్యా వచోభిః
త్వాయాతాంస్తాన్ ఖరముఖమహారాక్షసాన్ ప్రావధీశ్చ ॥ ౫ ॥
మారీచం తం కనకహరిణఛద్మనాయాతమారాత్
జాయావాక్యాదలమనుగతః ప్రావధీః సాయకేన ।
తావద్భూమన్! కపటయతివేషోఽథ లఙ్కాధినాథః
సీతాదేవీమహరత తదా దుఃఖితాత్మాఽభవస్త్వమ్ ॥ ౬ ॥
దృష్ట్వా లఙ్కేశ్వరవినిహతం తాతమిత్రం జటాయుం
తస్యాఽథ త్వం వరద కృతవాన్ ప్రేతకార్యం విషణ్ణః ।
దృష్టస్తత్రాఽనుపమ! భవతా మారుతిర్భక్తవర్యః
భూయస్తుష్టః సరసమకరోః సాధు సుగ్రీవసఖ్యమ్ ॥ ౭ ॥
ఛిత్వా సాలాన్ సరసమిషుణా సప్తసఙ్ఖ్యాన్ క్షణేన
వ్యాజేన త్వం బత నిహతవాన్ బాలినం శక్రసూనుమ్ ।
భూయోఽన్వేష్టుం జనకతనయాం దిక్షు సమ్ప్రేష్య కీశాన్
సుగ్రీవోక్తాన్ పవనజకరే దత్తవాంశ్చాఙ్గులీయమ్ ॥ ౮ ॥
దృష్ట్వా సీతాం నిశిచరగృహే తావకం దేవ! వృత్తం
కృత్స్నం తూక్త్వాప్యవిదిత భవతే మారుతిర్మౌలిరత్నమ్ ।
తుష్టస్తావత్కిల జలనిధౌ బాణవిత్రాసితే త్వం
సేతుం బద్ధ్వా నిశిచరపురం యాతవాన్ పద్మనాభ! ॥ ౯ ॥
హత్వా యుద్ధే కిల దశముఖం దేవ! సామాత్యబన్ధుం
సీతాం గృహ్ణన్ పరిహృతమలాం పుష్పకే రాజమానః ।
ప్రాప్యాయోధ్యాం హరివరనిషాదేన్ద్రయుక్తోఽభిషిక్తః
త్రాతాశేషో రహితదయితశ్చాగమోఽన్తే స్వధిష్ణ్యమ్ ॥ ౧౦ ॥
॥ అష్టమం దశకమ్ ॥
దేవ! దుష్టజనౌఘభరేణ
వ్యాకులాఽథ వసుధామ్బుజయోనిమ్ ।
ప్రాప్య దేవనికరైః శ్రితపాదం
స్వీయతాపమిహ సమ్యగువాచ ॥ ౧ ॥
పద్మభూరథ నిశమ్య చ తాపం
చిన్తయన్ సపది దేవ! భవన్తమ్ ।
యుష్మదీయ సకలాధిహరః శ్రీ
పద్మనాభ ఇతి తానవదత్సః ॥ ౨ ॥
భూయ ఏత్య తవ మన్దిరమేతే
హీనపుణ్యనికరైరనవాప్యమ్ ।
తుష్టువుః సవిబుధో ద్రుహిణస్త్వాం
తాపమాశ్వకథయద్వసుధాయాః ॥ ౩ ॥
“సంభవామి తరసా యదువంశే
యాదవాః కిల భవన్త్విహ దేవాః” ।
ఏవమీశ! కథితే తవ వాక్యే
వేధసా కిల సురా ముదమాపన్ ॥ ౪ ॥
రోహిణీజఠరతః కిల జాతః
ప్రేరణాత్తవ పరం త్వహిరాజః ।
త్వం చ విశ్వగతకల్మషహారీ
దేవకీజఠరమాశు నివిష్టః ॥ ౫ ॥
అర్ధరాత్రసమయే తు భవన్తం
దేవకీ ప్రసుషువేఽధికధన్యా ।
శఙ్ఖచక్రకమలోరుగదాభీ –
రాజితాతిరుచిబాహుచతుష్కమ్ ॥ ౬ ॥
తావదీశ! సకలో బత లోకో
తుష్టిమాప తమృతే కిల కంసమ్ ।
అష్టమః కిల సుతోఽథ భగిన్యా-
స్తద్వధం కలయతీతి చ వాక్యాత్ ॥ ౭ ॥
బాష్పపూర్ణనయనో వసుదవో
నీతవాన్ వ్రజపదేఽథ భవన్తమ్ ।
తత్ర నన్దసదనే కిల జాతా –
మమ్బికామనయదాత్మనికేతమ్ ॥ ౮ ॥
కంస ఏత్య కిల సూతిగృహే తే
కన్యకాం తు శయితాం స నిశామ్య ।
నూనమేవమజితస్య తు మాయా
సేయమిత్యయమతుష్టిమయాసీత్ ॥ ౯ ॥
తూర్ణమేష నిధనే నిరతాంస్తే
పూతనాశకటధేనుకముఖ్యాన్ ।
ప్రాహిణోదజిత! మన్దమతిస్తాన్
దుష్కరం కిమిహ విస్మృతపాపైః ॥ ౧౦ ॥
॥ నవమం దశకమ్ ॥
ఏవం ఘోషే విరాజత్యయి! భవతి జగన్నేత్రపీయూషమూర్తౌ
దుష్టా కాచిన్నిశాచర్యథ సమధిగతా చారుయోషిత్స్వరూపా ।
స్తన్యం దాతుం కుచాగ్రం తవముఖజలజే దేవ! చిక్షేప యావత్
తావత్క్షీరం సజీవం కపటశిశురహో పీతవాంస్త్వం క్షణేన ॥ ౧ ॥
భూయః శౌరే! వ్రజే వై శకటదనుసుత ప్రాప్తవాన్ సంహృతోఽయం
వాతాత్మా దానవశ్చ ప్రవితత ధరణీభారనాశేన కృత్తః ।
దృష్ట్వైవం తే మహత్వం దనుజహృతిచణం తాదృశీం బాలలీలాం
త్వన్మాయామోహితత్వాదయి! బత! పశుపా విస్మయం మోదమాపన్ ॥ ౨ ॥
నన్దః పశ్యన్ కదాచిన్నిజనిలయగతం యాదవాచార్యవర్యం
గర్గం తే కారయామాస చ విధివదసౌ నామ కృష్ణేతి తేన ।
రామాఖ్యాం సోదరే తే మునిరథ కలయన్ వైభవం చ త్వదీయం
నన్దాదిభ్యః ప్రశంసన్ నిజపదమిహ సమ్ప్రాప్తవాన్ భక్తవర్యః ॥ ౩ ॥
దృష్టం మాత్రా సమస్తం జగదిహ వదనే మృత్తికాభక్షణం తే
వ్యాకుర్వన్త్యా శిశూనామథ వచనవశాత్కిం త్వితో హన్త చిత్రమ్ ।
భూయస్తూర్ణం భవాన్ మఙ్గళగుణ! గతవాన్దేవ! వృన్దావనం తత్
యుష్మద్గాత్రోరుశోభా ప్రతులిత యమునాతీరసంస్థం మనోజ్ఞమ్ ॥ ౪ ॥
వన్యాశం త్వయ్యధీశే కలయతి తరసా శ్రీధరాహో విరిఞ్చో
గోపాన్ వత్సాన్ త్వదీయానహరదయి! విభో! తావదేవ స్వరూపమ్ ।
సఙ్ఖ్యాహీనం పరం త్వామపి కబళధరం వీక్ష్య సమ్భ్రాన్తచేతాః
త్వత్పాదాబ్జే పతిత్వా ముహురపి భగవన్నస్తవీదచ్యుతం త్వామ్ ॥ ౫ ॥
సర్పం తోయే నిమగ్నం పరమసుకుటిలం కాళియం వీక్ష్య శౌరే!
నృత్యన్ నృత్యన్ ఫణే త్వం తదను గతమదం చాకరోస్తం గతం చ ।
భూయస్త్వద్వేణుగానాదజిత! జగదలం మోహితం సర్వమాసీత్
యోషిచ్చిత్తాపహారే నిపుణమిదమితి శ్రీశ! కిం వర్ణనీయమ్ ॥ ౬ ॥
ధృత్వా గోవర్ధనం త్వం గిరిమలమతనోర్వాసవం వీతగర్వం
యోషిద్భిస్త్వం సలీలం రజనిషు కృతవాన్ రాసకేళిం మనోజ్ఞామ్ ।
భక్తాగ్ర్యం గాన్దినేయం తవ ఖలు నికటే ప్రేషయామాస కంసః
హత్వేభేన్ద్రం చ మల్లాన్ యదువర! సబలో మాతులం చావధీస్త్వమ్ ॥ ౭ ॥
గత్వా సాన్దీపనిం త్వం కతిపయదివసైః జ్ఞాతవాన్ సర్వవిద్యాః
కృత్వా రాజ్యే నరేన్ద్రం విమలతమగుణం చోగ్రసేనం జవేన ।
రాజానం ధర్మసూనుం చరణరతమవన్ చైద్యముఖ్యాదిహన్తా
రుగ్మిణ్యాద్యష్టయోషాయుతబహువనితాశ్చారమో ద్వారకాయామ్ ॥ ౮ ॥
విప్రం నిస్స్వం కుచేలం సదనముపగతం బాల్యకాలైకమిత్రం
పశ్యన్ కారుణ్యలోలః పృథుకమిహ కరాత్తస్య సఙ్గృహ్య తూర్ణమ్ ।
లక్ష్మీసంవారితోఽపి స్వయమపరిమితం విత్తమస్మై దదానః
కారుణ్యామ్భోనిధిస్త్వం జయ జయ భగవన్! సర్వలోకాధినాథ! ॥ ౯ ॥
యావద్వృద్ధిః కలేర్వై భవతి బత తదా కల్కిరూపోఽతిహీనాన్
మ్లేచ్ఛాన్ ధర్మైకశత్రూన్ భరితపురురుషా నాశయిష్యత్యశాన్తాన్ ।
స త్వం సత్వైకతానాం మమ మతిమనిశం దేహి శౌరే! తదర్థం
త్వత్పాదాబ్జే పతిత్వా ముహురహమవశః ప్రార్థయే పద్మనాభ! ॥ ౧౦ ॥
॥ దశమం దశకమ్ ॥
భూషణేషు కిల హేమవజ్జగతి మృత్తికావదథవా ఘటే
తన్తుజాలవదహో పటేష్వపి రాజితాద్వయరసాత్మకమ్ ।
సర్వసత్వహృదయైకసాక్షిణమిహాతిమాయ నిజవైభవం
భావయామి హృదయే భవన్తమిహ పద్మనాభ! పరిపాహి మామ్ ॥ ౧ ॥
చిన్మయామ్బునిధివీచిరూప! సనకాదిచిన్త్యవిమలాకృతే !
జాతికర్మగుణభేదహీన! సకలాదిమూల! జగతాం గురో ! ।
బ్రహ్మశఙ్కరముఖైరమేయవిపులానుభావ! కరుణానిధే!
భావయామి హృదయే భవన్తమిహ పద్మనాభ! పరిపాహి మామ్ ॥ ౨ ॥
మాయయావృతతనుర్బహిః సృజసి లోకజాలమఖిలం భవాన్
స్వప్నసన్నిభమిదం పునస్సపది సంహరన్నిజబలాదహో! ।
హన్త! కూర్మ ఇవ పాదమాత్మని తు ధారయత్యథ యదా తదా
దారుణే తమసి విస్తృతే వితిమిరో లసత్యనిశమాత్మనా ॥ ౩ ॥
దేవదేవ! తనువాఙ్మనోభిరిహ యత్కరోమి సతతం హరే!
త్వయ్యసావహమర్పయామ్యఖిలమేతదీశ! పరితుష్యతామ్ ।
త్వత్పదైకమతిరన్త్యజోఽపి ఖలు లోకమీశ్వర! పునాత్యహో!
నో రమేశ! విముఖాశయో భవతి విప్రజాతిరపి కేవలమ్ ॥ ౪ ॥
పాప ఏష కిల గూహితుం నిజ దుశ్చరిత్రమిహ సర్వదా
కృష్ణ! రామ! మధుసూదనేత్యనిశమాలపత్యహహ! నిష్ఫలమ్ ।
ఏవమీశ! తవ సేవకో భవతి నిన్దితః ఖలజనైః కలౌ
తాదృశం త్వనఘ! మా కృథా వరద! మామసీమతమవైభవ! ॥ ౫ ॥
కస్తు లోక ఇహ నిర్భయో భవతి తావకం కిల వినా పదం
సత్యలోకవసతి స్థితోఽపి బత న స్థిరో వసతి పద్మభూః ।
ఏవమీశ సతి కా కథా పరమ! పాపినాం తు నిరయాత్మనాం
తన్మదీయ భవబన్ధమోహమయి! ఖణ్డయాఽనఘ! నమోఽస్తు తే ॥ ౬ ॥
భావయన్తి హి పరే భవన్తమయి! చారు బద్ధవిమలాసనాః
నాసికాగ్రధృతలోచనా పరమ! పూరకాదిజితమారుతాః ।
ఉద్గతాగ్రమథ చిత్తపద్మమయి! భావయన్త ఇహ సాదరం
భానుసోమశిఖిమణ్డలోపరి తు నీలనీరదసమప్రభమ్ ॥ ౭ ॥
శ్లక్ష్ణనీలకుటిలాళకం మకరకుణ్డలద్యుతివిరాజితం
మన్దహాసహృతసర్వలోకవిపులాతిభారమతిమోహనమ్ ।
కౌస్తుభేన వనమాలయాపి చ విరాజితం మదనసున్దరం
కాఞ్చనాభవసనం భవన్తమయి! భావయన్తి హృతకల్మషాః ॥ ౮ ॥
జ్ఞానమీశ! బత! కర్మ భక్తిరపి తత్త్రయం భవదవాపకం
జ్ఞానయోగవిషయేఽధికార ఇహ వై విరక్తజనతాహితః ।
కర్మణీహ తు భవేన్నృణామధికసక్తమానసజుషాం హరే!
యే తు నాధికవిరక్తసక్తహృదయా హి భక్తిరయి! తద్ధితా ॥ ౯ ॥
దేవ! వైభవమజానతాద్య తవ యన్మయా నిగదితం హరే!
క్షమ్యతాం ఖలు సమస్తమేతదిహ మోదమీశ! కురు తావకే ।
దీర్ఘమాయురయి! దేహసౌఖ్యమపి వర్ధతాం భవదనుగ్రహాత్
పఙ్కజాభనయనాపదో దలయ పద్మనాభ! విజయీ భవ! ॥ ౧౦ ॥
॥ ఇతి మహారాజా స్వాతి తిరునాళ్ విరచితం పద్మనాభశతకమ్ ॥
Also Read:
Sri Padmanabha Shatakam Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Punjabi | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
