Templesinindiainfo

Best Spiritual Website

Jyanteya Gita from Srimad Bhagavata in Malayalam

Bhagavata Purana skandha 11, adhyaya 2-5.
Conversation between nimi of videhas and navayogi (nine sons of R^ishabha) Kavi, Hari, Antariksha, Prabuddha, Pippalayana, Avirhorta, Drumila, Chamasa and Karabhajana.

Jyanteya Gita from Shrimad Bhagavata in Malayalam:

॥ ജായന്തേയഗീതാ ശ്രീമദ്ഭാഗവതാന്തർഗതം ॥
ശ്രീശുക ഉവാച ।
ഗോവിന്ദഭുജഗുപ്തായാം ദ്വാരവത്യാം കുരൂദ്വഹ ।
അവാത്സീന്നാരദോഽഭീക്ഷ്ണം കൃഷ്ണോപാസനലാലസഃ ॥ 11.2.1 ॥

കോ നു രാജന്നിന്ദ്രിയവാന്മുകുന്ദചരണാംബുജം ।
ന ഭജേത്സർവതോമൃത്യുരുപാസ്യമമരോത്തമൈഃ ॥ 11.2.2 ॥

തമേകദാ തു ദേവർഷിം വസുദേവോ ഗൃഹാഗതം ।
അർചിതം സുഖമാസീനമഭിവാദ്യേദമബ്രവീത് ॥ 11.2.3 ॥

ശ്രീവസുദേവ ഉവാച ।
ഭഗവൻഭവതോ യാത്രാ സ്വസ്തയേ സർവദേഹിനാം ।
കൃപണാനാം യഥാ പിത്രോരുത്തമശ്ലോകവർത്മനാം ॥ 11.2.4 ॥

ഭൂതാനാം ദേവചരിതം ദുഃഖായ ച സുഖായ ച ।
സുഖായൈവ ഹി സാധൂനാം ത്വാദൃശാമച്യുതാത്മനാം ॥ 11.2.5 ॥

ഭജന്തി യേ യഥാ ദേവാന്ദേവാ അപി തഥൈവ താൻ ।
ഛായേവ കർമസചിവാഃ സാധവോ ദീനവത്സലാഃ ॥ 11.2.6 ॥

ബ്രഹ്മംസ്തഥാപി പൃച്ഛാമോ ധർമാൻഭാഗവതാംസ്തവ ।
യാൻശ്രുത്വാ ശ്രദ്ധയാ മർത്യോ മുച്യതേ സർവതോ ഭയാത് ॥ 11.2.7 ॥

അഹം കില പുരാനന്തം പ്രജാർഥോ ഭുവി മുക്തിദം ।
അപൂജയം ന മോക്ഷായ മോഹിതോ ദേവമായയാ ॥ 11.2.8 ॥

യഥാ വിചിത്രവ്യസനാദ്ഭവദ്ഭിർവിശ്വതോഭയാത് ।
മുച്യേമ ഹ്യഞ്ജസൈവാദ്ധാ തഥാ നഃ ശാധി സുവ്രത ॥ 11.2.9 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച ।
രാജന്നേവം കൃതപ്രശ്നോ വസുദേവേന ധീമതാ ।
പ്രീതസ്തമാഹ ദേവർഷിർഹരേഃ സംസ്മാരിതോ ഗുണൈഃ ॥ 11.2.10 ॥

ശ്രീനാരദ ഉവാച ।
സമ്യഗേതദ്വ്യവസിതം ഭവതാ സാത്വതർഷഭ ।
യത്പൃച്ഛസേ ഭാഗവതാന്ധർമാംസ്ത്വം വിശ്വഭാവനാൻ ॥ 11.2.11 ॥

ശ്രുതോഽനുപഠിതോ ധ്യാത ആദൃതോ വാനുമോദിതഃ ।
സദ്യഃ പുനാതി സദ്ധർമോ ദേവവിശ്വദ്രുഹോഽപി ഹി ॥ 11.2.12 ॥

ത്വയാ പരമകല്യാണഃ പുണ്യശ്രവണകീർതനഃ ।
സ്മാരിതോ ഭഗവാനദ്യ ദേവോ നാരായണോ മമ ॥ 11.2.13 ॥

അത്രാപ്യുദാഹരന്തീമമിതിഹാസം പുരാതനം ।
ആർഷഭാണാം ച സംവാദം വിദേഹസ്യ മഹാത്മനഃ ॥ 11.2.14 ॥

പ്രിയവ്രതോ നാമ സുതോ മനോഃ സ്വായംഭുവസ്യ യഃ ।
തസ്യാഗ്നീധ്രസ്തതോ നാഭിരൃഷഭസ്തത്സുതഃ സ്മൃതഃ ॥ 11.2.15 ॥

തമാഹുർവാസുദേവാംശം മോക്ഷധർമവിവക്ഷയാ ।
അവതീർണം സുതശതം തസ്യാസീദ്ബ്രഹ്മപാരഗം ॥ 11.2.16 ॥

തേഷാം വൈ ഭരതോ ജ്യേഷ്ഠോ നാരായണപരായണഃ ।
വിഖ്യാതം വർഷമേതദ്യൻ നാമ്നാ ഭാരതമദ്ഭുതം ॥ 11.2.17 ॥

സ ഭുക്തഭോഗാം ത്യക്ത്വേമാം നിർഗതസ്തപസാ ഹരിം ।
ഉപാസീനസ്തത്പദവീം ലേഭേ വൈ ജനൃനഭിസ്ത്രിഭിഃ ॥ 11.2.18 ॥

തേഷാം നവ നവദ്വീപ പതയോഽസ്യ സമന്തതഃ ।
കർമതന്ത്രപ്രണേതാര ഏകാശീതിർദ്വിജാതയഃ ॥ 11.2.19 ॥

നവാഭവന്മഹാഭാഗാ മുനയോ ഹ്യർഥശംസിനഃ ।
ശ്രമണാ വാതരസനാ ആത്മവിദ്യാവിശാരദാഃ ॥ 11.2.20 ॥

കവിർഹവിരന്തരീക്ഷഃ പ്രബുദ്ധഃ പിപ്പലായനഃ ।
ആവിർഹോത്രോഽഥ ദ്രുമിലശ്ചമസഃ കരഭാജനഃ ॥ 11.2.21 ॥

ത ഏതേ ഭഗവദ്രൂപം വിശ്വം സദസദാത്മകം ।
ആത്മനോഽവ്യതിരേകേണ പശ്യന്തോ വ്യചരന്മഹീം ॥ 11.2.22 ॥

അവ്യാഹതേഷ്ടഗതയഃ സുരസിദ്ധസാധ്യ
ഗന്ധർവയക്ഷനരകിന്നരനാഗലോകാൻ ।
മുക്താശ്ചരന്തി മുനിചാരണഭൂതനാഥ
വിദ്യാധരദ്വിജഗവാം ഭുവനാനി കാമം ॥ 11.2.23 ॥

ത ഏകദാ നിമേഃ സത്രമുപജഗ്മുര്യദൃച്ഛയാ ।
വിതായമാനമൃഷിഭിരജനാഭേ മഹാത്മനഃ ॥ 11.2.24 ॥

താന്ദൃഷ്ട്വാ സൂര്യസങ്കാശാന്മഹാഭാഗവതാന്നൃപ ।
യജമാനോഽഗ്നയോ വിപ്രാഃ സർവ ഏവോപതസ്ഥിരേ ॥ 11.2.25 ॥

വിദേഹസ്താനഭിപ്രേത്യ നാരായണപരായണാൻ ।
പ്രീതഃ സമ്പൂജയാം ചക്രേ ആസനസ്ഥാന്യഥാർഹതഃ ॥ 11.2.26 ॥

താന്രോചമാനാൻസ്വരുചാ ബ്രഹ്മപുത്രോപമാന്നവ ।
പപ്രച്ഛ പരമപ്രീതഃ പ്രശ്രയാവനതോ നൃപഃ ॥ 11.2.27 ॥

ശ്രീവിദേഹ ഉവാച ।
മന്യേ ഭഗവതഃ സാക്ഷാത്പാർഷദാന്വോ മധുദ്വിസഃ ।
വിഷ്ണോർഭൂതാനി ലോകാനാം പാവനായ ചരന്തി ഹി ॥ 11.2.28 ॥

ദുർലഭോ മാനുഷോ ദേഹോ ദേഹിനാം ക്ഷണഭംഗുരഃ ।
തത്രാപി ദുർലഭം മന്യേ വൈകുണ്ഠപ്രിയദർശനം ॥ 11.2.29 ॥

അത ആത്യന്തികം ക്ഷേമം പൃച്ഛാമോ ഭവതോഽനഘാഃ ।
സംസാരേഽസ്മിൻക്ഷണാർധോഽപി സത്സംഗഃ ശേവധിർനൃണാം ॥ 11.2.30 ॥

ധർമാൻഭാഗവതാൻബ്രൂത യദി നഃ ശ്രുതയേ ക്ഷമം ।
യൈഃ പ്രസന്നഃ പ്രപന്നായ ദാസ്യത്യാത്മാനമപ്യജഃ ॥ 11.2.31 ॥

ശ്രീനാരദ ഉവാച ।
ഏവം തേ നിമിനാ പൃഷ്ടാ വസുദേവ മഹത്തമാഃ ।
പ്രതിപൂജ്യാബ്രുവൻപ്രീത്യാ സസദസ്യർത്വിജം നൃപം ॥ 11.2.32 ॥

ശ്രീകവിരുവാച ।
മന്യേഽകുതശ്ചിദ്ഭയമച്യുതസ്യ പാദാംബുജോപാസനമത്ര നിത്യം ।
ഉദ്വിഗ്നബുദ്ധേരസദാത്മഭാവാദ്വിശ്വാത്മനാ യത്ര നിവർതതേ ഭീഃ ॥ 11.2.33 ॥

യേ വൈ ഭഗവതാ പ്രോക്താ ഉപായാ ഹ്യാത്മലബ്ധയേ ।
അഞ്ജഃ പുംസാമവിദുഷാം വിദ്ധി ഭാഗവതാൻഹി താൻ ॥ 11.2.34 ॥

യാനാസ്ഥായ നരോ രാജന്ന പ്രമാദ്യേത കർഹിചിത് ।
ധാവന്നിമീല്യ വാ നേത്രേ ന സ്ഖലേന്ന പതേദിഹ ॥ 11.2.35 ॥

കായേന വാചാ മനസേന്ദ്രിയൈർവാ ബുദ്ധ്യാത്മനാ വാനുസൃതസ്വഭാവാത് ।
കരോതി യദ്യത്സകലം പരസ്മൈ നാരായണായേതി സമർപയേത്തത് ॥ 11.2.36 ॥

ഭയം ദ്വിതീയാഭിനിവേശതഃ സ്യാദീശാദപേതസ്യ വിപര്യയോഽസ്മൃതിഃ ।
തന്മായയാതോ ബുധ ആഭജേത്തം ഭക്ത്യൈകയേശം ഗുരുദേവതാത്മാ ॥ 11.2.37 ॥

അവിദ്യമാനോഽപ്യവഭാതി ഹി ദ്വയോ ധ്യാതുർധിയാ സ്വപ്നമനോരഥൗ യഥാ ।
തത്കർമസങ്കൽപവികൽപകം മനോ ബുധോ നിരുന്ധ്യാദഭയം തതഃ സ്യാത് ॥ 11.2.38 ॥

ശൃണ്വൻസുഭദ്രാണി രഥാംഗപാണേർജന്മാനി കർമാണി ച യാനി ലോകേ ।
ഗീതാനി നാമാനി തദർഥകാനി ഗായന്വിലജ്ജോ വിചരേദസംഗഃ ॥ 11.2.39 ॥

ഏവംവ്രതഃ സ്വപ്രിയനാമകീർത്യാ ജാതാനുരാഗോ ദ്രുതചിത്ത ഉച്ചൈഃ ।
ഹസത്യഥോ രോദിതി രൗതി ഗായത്യുന്മാദവന്നൃത്യതി ലോകബാഹ്യഃ ॥ 11.2.40 ॥

ഖം വായുമഗ്നിം സലിലം മഹീം ച ജ്യോതീംഷി സത്ത്വാനി ദിശോ ദ്രുമാദീൻ ।
സരിത്സമുദ്രാംശ്ച ഹരേഃ ശരീരം യത്കിം ച ഭൂതം പ്രണമേദനന്യഃ ॥ 11.2.41 ॥

ഭക്തിഃ പരേശാനുഭവോ വിരക്തിരന്യത്ര ചൈഷ ത്രിക ഏകകാലഃ ।
പ്രപദ്യമാനസ്യ യഥാശ്നതഃ സ്യുസ്തുഷ്ടിഃ പുഷ്ടിഃ ക്ഷുദപായോഽനുഘാസം ॥ 11.2.42 ॥

ഇത്യച്യുതാംഘ്രിം ഭജതോഽനുവൃത്ത്യാ ഭക്തിർവിരക്തിർഭഗവത്പ്രബോധഃ ।
ഭവന്തി വൈ ഭാഗവതസ്യ രാജംസ്തതഃ പരാം ശാന്തിമുപൈതി സാക്ഷാത് ॥ 11.2.43 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
അഥ ഭാഗവതം ബ്രൂത യദ്ധർമോ യാദൃശോ നൃണാം ।
യഥാചരതി യദ്ബ്രൂതേ യൈർലിംഗൈർഭഗവത്പ്രിയഃ ॥ 11.2.44 ॥

ശ്രീഹവിരുവാച ।
സർവഭൂതേഷു യഃ പശ്യേദ്ഭഗവദ്ഭാവമാത്മനഃ ।
ഭൂതാനി ഭഗവത്യാത്മന്യേഷ ഭാഗവതോത്തമഃ ॥ 11.2.45 ॥

ഈസ്വരേ തദധീനേഷു ബാലിശേഷു ദ്വിഷത്സു ച ।
പ്രേമമൈത്രീകൃപോപേക്ഷാ യഃ കരോതി സ മധ്യമഃ ॥ 11.2.46 ॥

അർചായാമേവ ഹരയേ പൂജാം യഃ ശ്രദ്ധയേഹതേ ।
ന തദ്ഭക്തേഷു ചാന്യേഷു സ ഭക്തഃ പ്രാകൃതഃ സ്മൃതഃ ॥ 11.2.47 ॥

ഗൃഹീത്വാപീന്ദ്രിയൈരർഥാന്യോ ന ദ്വേഷ്ടി ന ഹൃഷ്യതി ।
വിഷ്ണോർമായാമിദം പശ്യൻസ വൈ ഭാഗവതോത്തമഃ ॥ 11.2.48 ॥

ദേഹേന്ദ്രിയപ്രാണമനോധിയാം യോ ജന്മാപ്യയക്ഷുദ്ഭയതർഷകൃച്ഛ്രൈഃ ।
സംസാരധർമൈരവിമുഹ്യമാനഃ സ്മൃത്യാ ഹരേർഭാഗവതപ്രധാനഃ ॥ 11.2.49 ॥

ന കാമകർമബീജാനാം യസ്യ ചേതസി സംഭവഃ ।
വാസുദേവൈകനിലയഃ സ വൈ ഭാഗവതോത്തമഃ ॥ 11.2.50 ॥

ന യസ്യ ജന്മകർമഭ്യാം ന വർണാശ്രമജാതിഭിഃ ।
സജ്ജതേഽസ്മിന്നഹംഭാവോ ദേഹേ വൈ സ ഹരേഃ പ്രിയഃ ॥ 11.2.51 ॥

ന യസ്യ സ്വഃ പര ഇതി വിത്തേഷ്വാത്മനി വാ ഭിദാ ।
സർവഭൂതസമഃ ശാന്തഃ സ വൈ ഭാഗവതോത്തമഃ ॥ 11.2.52 ॥

ത്രിഭുവനവിഭവഹേതവേഽപ്യകുണ്ഠ
സ്മൃതിരജിതാത്മസുരാദിഭിർവിമൃഗ്യാത് ।
ന ചലതി ഭഗവത്പദാരവിന്ദാൽ
ലവനിമിഷാർധമപി യഃ സ വൈഷ്ണവാഗ്ര്യഃ ॥ 11.2.53 ॥

ഭഗവത ഉരുവിക്രമാംഘ്രിശാഖാ നഖമണിചന്ദ്രികയാ നിരസ്തതാപേ ।
ഹൃദി കഥമുപസീദതാം പുനഃ സ പ്രഭവതി ചന്ദ്ര ഇവോദിതേഽർകതാപഃ ॥ 11.2.54 ॥

വിസൃജതി ഹൃദയം ന യസ്യ സാക്ഷാദ്ധരിരവശാഭിഹിതോഽപ്യഘൗഘനാശഃ ।
പ്രണയരസനയാ ധൃതാംഘ്രിപദ്മഃ സ ഭവതി ഭാഗവതപ്രധാന ഉക്തഃ ॥ 11.2.55 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
പരസ്യ വിഷ്ണോരീശസ്യ മായിനാമപി മോഹിനീം ।
മായാം വേദിതുമിച്ഛാമോ ഭഗവന്തോ ബ്രുവന്തു നഃ ॥ 11.3.1 ॥

നാനുതൃപ്യേ ജുഷന്യുഷ്മദ് വചോ ഹരികഥാമൃതം ।
സംസാരതാപനിസ്തപ്തോ മർത്യസ്തത്താപഭേഷജം ॥ 11.3.2 ॥

ശ്രീഅന്തരീക്ഷ ഉവാച ।
ഏഭിർഭൂതാനി ഭൂതാത്മാ മഹാഭൂതൈർമഹാഭുജ ।
സസർജോച്ചാവചാന്യാദ്യഃ സ്വമാത്രാത്മപ്രസിദ്ധയേ ॥ 11.3.3 ॥

ഏവം സൃഷ്ടാനി ഭൂതാനി പ്രവിഷ്ടഃ പഞ്ചധാതുഭിഃ ।
ഏകധാ ദശധാത്മാനം വിഭജൻജുഷതേ ഗുണാൻ ॥ 11.3.4 ॥

ഗുണൈർഗുണാൻസ ഭുഞ്ജാന ആത്മപ്രദ്യോതിതൈഃ പ്രഭുഃ ।
മന്യമാന ഇദം സൃഷ്ടമാത്മാനമിഹ സജ്ജതേ ॥ 11.3.5 ॥

കർമാണി കർമഭിഃ കുർവൻസനിമിത്താനി ദേഹഭൃത് ।
തത്തത്കർമഫലം ഗൃഹ്ണൻഭ്രമതീഹ സുഖേതരം ॥ 11.3.6 ॥

ഇത്ഥം കർമഗതീർഗച്ഛൻബഹ്വഭദ്രവഹാഃ പുമാൻ ।
ആഭൂതസമ്പ്ലവാത്സർഗ പ്രലയാവശ്നുതേഽവശഃ ॥ 11.3.7 ॥

ധാതൂപപ്ലവ ആസന്നേ വ്യക്തം ദ്രവ്യഗുണാത്മകം ।
അനാദിനിധനഃ കാലോ ഹ്യവ്യക്തായാപകർഷതി ॥ 11.3.8 ॥

ശതവർഷാ ഹ്യനാവൃഷ്ടിർഭവിഷ്യത്യുൽബണാ ഭുവി ।
തത്കാലോപചിതോഷ്ണാർകോ ലോകാംസ്ത്രീൻപ്രതപിഷ്യതി ॥ 11.3.9 ॥

പാതാലതലമാരഭ്യ സങ്കർഷണമുഖാനലഃ ।
ദഹന്നൂർധ്വശിഖോ വിഷ്വഗ്വർധതേ വായുനേരിതഃ ॥ 11.3.10 ॥

സംവർതകോ മേഘഗണോ വർഷതി സ്മ ശതം സമാഃ ।
ധാരാഭിർഹസ്തിഹസ്താഭിർലീയതേ സലിലേ വിരാട് ॥ 11.3.11 ॥

തതോ വിരാജമുത്സൃജ്യ് വൈരാജഃ പുരുഷോ നൃപ ।
അവ്യക്തം വിശതേ സൂക്ഷ്മം നിരിന്ധന ഇവാനലഃ ॥ 11.3.12 ॥

വായുനാ ഹൃതഗന്ധാ ഭൂഃ സലിലത്വായ കൽപതേ ।
സലിലം തദ്ധൃതരസം ജ്യോതിഷ്ട്വായോപകൽപതേ ॥ 11.3.13 ॥

ഹൃതരൂപം തു തമസാ വായൗ ജ്യോതിഃ പ്രലീയതേ ।
ഹൃതസ്പർശോഽവകാശേന വായുർനഭസി ലീയതേ ॥ 11.3.14 ॥

കാലാത്മനാ ഹൃതഗുണം നഭ ആത്മനി ലീയതേ ॥ 11.3.145 ॥

ഇന്ദ്രിയാണി മനോ ബുദ്ധിഃ സഹ വൈകാരികൈർനൃപ ।
പ്രവിശന്തി ഹ്യഹങ്കാരം സ്വഗുണൈരഹമാത്മനി ॥ 11.3.15 ॥

ഏഷാ മായാ ഭഗവതഃ സർഗസ്ഥിത്യന്തകാരിണീ ।
ത്രിവർണാ വർണിതാസ്മാഭിഃ കിം ഭൂയഃ ശ്രോതുമിച്ഛസി ॥ 11.3.16 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
യഥൈതാമൈശ്വരീം മായാം ദുസ്തരാമകൃതാത്മഭിഃ ।
തരന്ത്യഞ്ജഃ സ്ഥൂലധിയോ മഹർഷ ഇദമുച്യതാം ॥ 11.3.17 ॥

ശ്രീപ്രബുദ്ധ ഉവാച ।
കർമാണ്യാരഭമാണാനാം ദുഃഖഹത്യൈ സുഖായ ച ।
പശ്യേത്പാകവിപര്യാസം മിഥുനീചാരിണാം നൃണാം ॥ 11.3.18 ॥

നിത്യാർതിദേന വിത്തേന ദുർലഭേനാത്മമൃത്യുനാ ।
ഗൃഹാപത്യാപ്തപശുഭിഃ കാ പ്രീതിഃ സാധിതൈശ്ചലൈഃ ॥ 11.3.19 ॥

ഏവം ലോകം പരമ്വിദ്യാന്നശ്വരം കർമനിർമിതം ।
സതുല്യാതിശയധ്വംസം യഥാ മണ്ഡലവർതിനാം ॥ 11.3.20 ॥

തസ്മാദ്ഗുരും പ്രപദ്യേത ജിജ്ഞാസുഃ ശ്രേയ ഉത്തമം ।
ശാബ്ദേ പരേ ച നിഷ്ണാതം ബ്രഹ്മണ്യുപശമാശ്രയം ॥ 11.3.21 ॥

തത്ര ഭാഗവതാന്ധർമാൻശിക്ഷേദ്ഗുർവാത്മദൈവതഃ ।
അമായയാനുവൃത്ത്യാ യൈസ്തുഷ്യേദാത്മാത്മദോ ഹരിഃ ॥ 11.3.22 ॥

സർവതോ മനസോഽസംഗമാദൗ സംഗം ച സാധുഷു ।
ദയാം മൈത്രീം പ്രശ്രയം ച ഭൂതേഷ്വദ്ധാ യഥോചിതം ॥ 11.3.23 ॥

ശൗചം തപസ്തിതിക്ഷാം ച മൗനം സ്വാധ്യായമാർജവം ।
ബ്രഹ്മചര്യമഹിംസാം ച സമത്വം ദ്വന്ദ്വസഞ്ജ്ഞയോഃ ॥ 11.3.24 ॥

സർവത്രാത്മേശ്വരാന്വീക്ഷാം കൈവല്യമനികേതതാം ।
വിവിക്തചീരവസനം സന്തോഷം യേന കേനചിത് ॥ 11.3.25 ॥

ശ്രദ്ധാം ഭാഗവതേ ശാസ്ത്രേഽനിന്ദാമന്യത്ര ചാപി ഹി ।
മനോവാക്കർമദണ്ഡം ച സത്യം ശമദമാവപി ॥ 11.3.26 ॥

ശ്രവണം കീർതനം ധ്യാനം ഹരേരദ്ഭുതകർമണഃ ।
ജന്മകർമഗുണാനാം ച തദർഥേഽഖിലചേഷ്ടിതം ॥ 11.3.27 ॥

ഇഷ്ടം ദത്തം തപോ ജപ്തം വൃത്തം യച്ചാത്മനഃ പ്രിയം ।
ദാരാൻസുതാൻഗൃഹാൻപ്രാണാന്യത്പരസ്മൈ നിവേദനം ॥ 11.3.28 ॥

ഏവം കൃഷ്ണാത്മനാഥേഷു മനുഷ്യേഷു ച സൗഹൃദം ।
പരിചര്യാം ചോഭയത്ര മഹത്സു നൃഷു സാധുഷു ॥ 11.3.29 ॥

പരസ്പരാനുകഥനം പാവനം ഭഗവദ്യശഃ ।
മിഥോ രതിർമിഥസ്തുഷ്ടിർനിവൃത്തിർമിഥ ആത്മനഃ ॥ 11.3.30 ॥

സ്മരന്തഃ സ്മാരയന്തശ്ച മിഥോഽഘൗഘഹരം ഹരിം ।
ഭക്ത്യാ സഞ്ജാതയാ ഭക്ത്യാ ബിഭ്രത്യുത്പുലകാം തനും ॥ 11.3.31 ॥

ക്വചിദ്രുദന്ത്യച്യുതചിന്തയാ ക്വചിദ്
ധസന്തി നന്ദന്തി വദന്ത്യലൗകികാഃ ।
നൃത്യന്തി ഗായന്ത്യനുശീലയന്ത്യജം
ഭവന്തി തൂഷ്ണീം പരമേത്യ നിർവൃതാഃ ॥ 11.3.32 ॥

ഇതി ഭാഗവതാന്ധർമാൻശിക്ഷൻഭക്ത്യാ തദുത്ഥയാ ।
നാരായണപരോ മായാമഞ്ജസ്തരതി ദുസ്തരാം ॥ 11.3.33 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
നാരായണാഭിധാനസ്യ ബ്രഹ്മണഃ പരമാത്മനഃ ।
നിഷ്ഠാമർഹഥ നോ വക്തും യൂയം ഹി ബ്രഹ്മവിത്തമാഃ ॥ 11.3.34 ॥

ശ്രീപിപ്പലായന ഉവാച ।
സ്ഥിത്യുദ്ഭവപ്രലയഹേതുരഹേതുരസ്യ
യത്സ്വപ്നജാഗരസുഷുപ്തിഷു സദ്ബഹിശ്ച ।
ദേഹേന്ദ്രിയാസുഹൃദയാനി ചരന്തി യേന
സഞ്ജീവിതാനി തദവേഹി പരം നരേന്ദ്ര ॥ 11.3.35 ॥

നൈതന്മനോ വിശതി വാഗുത ചക്ഷുരാത്മാ
പ്രാണേന്ദ്രിയാണി ച യഥാനലമർചിഷഃ സ്വാഃ ।
ശബ്ദോഽപി ബോധകനിഷേധതയാത്മമൂലം
അർഥോക്തമാഹ യദൃതേ ന നിഷേധസിദ്ധിഃ ॥ 11.3.36 ॥

സത്ത്വം രജസ്തമ ഇതി ത്രിവൃദേകമാദൗ
സൂത്രം മഹാനഹമിതി പ്രവദന്തി ജീവം ।
ജ്ഞാനക്രിയാർഥഫലരൂപതയോരുശക്തി
ബ്രഹ്മൈവ ഭാതി സദസച്ച തയോഃ പരം യത് ॥ 11.3.37 ॥

നാത്മാ ജജാന ന മരിഷ്യതി നൈധതേഽസൗ
ന ക്ഷീയതേ സവനവിദ്വ്യഭിചാരിണാം ഹി ।
സർവത്ര ശശ്വദനപായ്യുപലബ്ധിമാത്രം
പ്രാണോ യഥേന്ദ്രിയബലേന വികൽപിതം സത് ॥ 11.3.38 ॥

അണ്ഡേഷു പേശിഷു തരുഷ്വവിനിശ്ചിതേഷു പ്രാണോ ഹി ജീവമുപധാവതി തത്ര തത്ര ।
സന്നേ യദിന്ദ്രിയഗണേഽഹമി ച പ്രസുപ്തേ കൂടസ്ഥ ആശയമൃതേ തദനുസ്മൃതിർനഃ ॥ 11.3.39 ॥

യർഹ്യബ്ജനാഭചരണൈഷണയോരുഭക്ത്യാ
ചേതോമലാനി വിധമേദ്ഗുണകർമജാനി ।
തസ്മിന്വിശുദ്ധ ഉപലഭ്യത ആത്മതത്ത്വം
ശാക്ഷാദ്യഥാമലദൃശോഃ സവിതൃപ്രകാശഃ ॥ 11.3.40 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
കർമയോഗം വദത നഃ പുരുഷോ യേന സംസ്കൃതഃ ।
വിധൂയേഹാശു കർമാണി നൈഷ്കർമ്യം വിന്ദതേ പരം ॥ 11.3.41 ॥

ഏവം പ്രശ്നമൃഷീൻപൂർവമപൃച്ഛം പിതുരന്തികേ ।
നാബ്രുവൻബ്രഹ്മണഃ പുത്രാസ്തത്ര കാരണമുച്യതാം ॥ 11.3.42 ॥

ശ്രീആവിർഹോത്ര ഉവാച ।
കർമാകർമ വികർമേതി വേദവാദോ ന ലൗകികഃ ।
വേദസ്യ ചേശ്വരാത്മത്വാത്തത്ര മുഹ്യന്തി സൂരയഃ ॥ 11.3.43 ॥

പരോക്ഷവാദോ വേദോഽയം ബാലാനാമനുശാസനം ।
കർമമോക്ഷായ കർമാണി വിധത്തേ ഹ്യഗദം യഥാ ॥ 11.3.44 ॥

നാചരേദ്യസ്തു വേദോക്തം സ്വയമജ്ഞോഽജിതേന്ദ്രിയഃ ।
വികർമണാ ഹ്യധർമേണ മൃത്യോർമൃത്യുമുപൈതി സഃ ॥ 11.3.45 ॥

വേദോക്തമേവ കുർവാണോ നിഃസംഗോഽർപിതമീശ്വരേ ।
നൈഷ്കർമ്യം ലഭതേ സിദ്ധിം രോചനാർഥാ ഫലശ്രുതിഃ ॥ 11.3.46 ॥

യ ആശു ഹൃദയഗ്രന്ഥിം നിർജിഹീഋഷുഃ പരാത്മനഃ ।
വിധിനോപചരേദ്ദേവം തന്ത്രോക്തേന ച കേശവം ॥ 11.3.47 ॥

ലബ്ധ്വാനുഗ്രഹ ആചാര്യാത്തേന സന്ദർശിതാഗമഃ ।
മഹാപുരുഷമഭ്യർചേന്മൂർത്യാഭിമതയാത്മനഃ ॥ 11.3.48 ॥

ശുചിഃ സമ്മുഖമാസീനഃ പ്രാണസംയമനാദിഭിഃ ।
പിണ്ഡം വിശോധ്യ സന്ന്യാസ കൃതരക്ഷോഽർചയേദ്ധരിം ॥ 11.3.49 ॥

അർചാദൗ ഹൃദയേ ചാപി യഥാലബ്ധോപചാരകൈഃ ।
ദ്രവ്യക്ഷിത്യാത്മലിൺഗാനി നിഷ്പാദ്യ പ്രോക്ഷ്യ ചാസനം ॥ 11.3.50 ॥

പാദ്യാദീനുപകൽപ്യാഥ സന്നിധാപ്യ സമാഹിതഃ ।
ഹൃദാദിഭിഃ കൃതന്യാസോ മൂലമന്ത്രേണ ചാർചയേത് ॥ 11.3.51 ॥

സാംഗോപാംഗാം സപാർഷദാം താം താം മൂർതിം സ്വമന്ത്രതഃ ।
പാദ്യാർഘ്യാചമനീയാദ്യൈഃ സ്നാനവാസോവിഭൂഷണൈഃ ॥ 11.3.52 ॥

ഗന്ധമാല്യാക്ഷതസ്രഗ്ഭിർധൂപദീപോപഹാരകൈഃ ।
സാംഗമ്സമ്പൂജ്യ വിധിവത്സ്തവൈഃ സ്തുത്വാ നമേദ്ധരിം ॥ 11.3.53 ॥

ആത്മാനമ്തന്മയമ്ധ്യായന്മൂർതിം സമ്പൂജയേദ്ധരേഃ ।
ശേഷാമാധായ ശിരസാ സ്വധാമ്ന്യുദ്വാസ്യ സത്കൃതം ॥ 11.3.54 ॥

ഏവമഗ്ന്യർകതോയാദാവതിഥൗ ഹൃദയേ ച യഃ ।
യജതീശ്വരമാത്മാനമചിരാന്മുച്യതേ ഹി സഃ ॥ 11.3.55 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
യാനി യാനീഹ കർമാണി യൈര്യൈഃ സ്വച്ഛന്ദജന്മഭിഃ ।
ചക്രേ കരോതി കർതാ വാ ഹരിസ്താനി ബ്രുവന്തു നഃ ॥ 11.4.1 ॥

ശ്രീദ്രുമില ഉവാച ।
യോ വാ അനന്തസ്യ ഗുനാനനന്താനനുക്രമിഷ്യൻസ തു ബാലബുദ്ധിഃ ।
രജാംസി ഭൂമേർഗണയേത്കഥഞ്ചിത്കാലേന നൈവാഖിലശക്തിധാമ്നഃ ॥ 11.4.2 ॥

ഭൂതൈര്യദാ പഞ്ചഭിരാത്മസൃഷ്ടൈഃ
പുരം വിരാജം വിരചയ്യ തസ്മിൻ ।
സ്വാംശേന വിഷ്ടഃ പുരുഷാഭിധാനം
അവാപ നാരായണ ആദിദേവഃ ॥ 11.4.3 ॥

യത്കായ ഏഷ ഭുവനത്രയസന്നിവേശോ
യസ്യേന്ദ്രിയൈസ്തനുഭൃതാമുഭയേന്ദ്രിയാണി ।
ജ്ഞാനം സ്വതഃ ശ്വസനതോ ബലമോജ ഈഹാ
സത്ത്വാദിഭിഃ സ്ഥിതിലയോദ്ഭവ ആദികർതാ ॥ 11.4.4 ॥

ആദാവഭൂച്ഛതധൃതീ രജസാസ്യ സർഗേ
വിഷ്ണുഃ സ്ഥിതൗ ക്രതുപതിർദ്വിജധർമസേതുഃ ।
രുദ്രോഽപ്യയായ തമസാ പുരുഷഃ സ ആദ്യ
ഇത്യുദ്ഭവസ്ഥിതിലയാഃ സതതം പ്രജാസു ॥ 11.4.5 ॥

ധർമസ്യ ദക്ഷദുഹിതര്യജനിഷ്ട മൂർത്യാം
നാരായണോ നര ഋഷിപ്രവരഃ പ്രശാന്തഃ ।
നൈഷ്കർമ്യലക്ഷണമുവാച ചചാര കർമ
യോഽദ്യാപി ചാസ്ത ഋഷിവര്യനിഷേവിതാംഘ്രിഃ ॥ 11.4.6 ॥

ഇന്ദ്രോ വിശങ്ക്യ മമ ധാമ ജിഘൃക്ഷതീതി
കാമം ന്യയുങ്ക്ത സഗണം സ ബദര്യുപാഖ്യം ।
ഗത്വാപ്സരോഗണവസന്തസുമന്ദവാതൈഃ
സ്ത്രീപ്രേക്ഷണേഷുഭിരവിധ്യദതന്മഹിജ്ഞഃ ॥ 11.4.7 ॥

വിജ്ഞായ ശക്രകൃതമക്രമമാദിദേവഃ
പ്രാഹ പ്രഹസ്യ ഗതവിസ്മയ ഏജമാനാൻ ।
മാ ഭൈർവിഭോ മദന മാരുത ദേവവധ്വോ
ഗൃഹ്ണീത നോ ബലിമശൂന്യമിമം കുരുധ്വം ॥ 11.4.8 ॥

ഇത്ഥം ബ്രുവത്യഭയദേ നരദേവ ദേവാഃ
സവ്രീഡനമ്രശിരസഃ സഘൃണം തമൂചുഃ ।
നൈതദ്വിഭോ ത്വയി പരേഽവികൃതേ വിചിത്രം
സ്വാരാമധീരനികരാനതപാദപദ്മേ ॥ 11.4.9 ॥

ത്വാം സേവതാം സുരകൃതാ ബഹവോഽന്തരായാഃ
സ്വൗകോ വിലംഘ്യ പരമം വ്രജതാം പദം തേ ।
നാന്യസ്യ ബർഹിഷി ബലീന്ദദതഃ സ്വഭാഗാൻ
ധത്തേ പദം ത്വമവിതാ യദി വിഘ്നമൂർധ്നി ॥ 11.4.10 ॥

ക്ഷുത്തൃട്ത്രികാലഗുണമാരുതജൈഹ്വശൈഷ്ണാൻ
അസ്മാനപാരജലധീനതിതീര്യ കേചിത് ।
ക്രോധസ്യ യാന്തി വിഫലസ്യ വശം പദേ ഗോർ
മജ്ജന്തി ദുശ്ചരതപശ്ച വൃഥോത്സൃജന്തി ॥ 11.4.11 ॥

ഇതി പ്രഗൃണതാം തേഷാം സ്ത്രിയോഽത്യദ്ഭുതദർശനാഃ ।
ദർശയാമാസ ശുശ്രൂഷാം സ്വർചിതാഃ കുർവതീർവിഭുഃ ॥ 11.4.12 ॥

തേ ദേവാനുചരാ ദൃഷ്ട്വാ സ്ത്രിയഃ ശ്രീരിവ രൂപിണീഃ ।
ഗന്ധേന മുമുഹുസ്താസാം രൂപൗദാര്യഹതശ്രിയഃ ॥ 11.4.13 ॥

താനാഹ ദേവദേവേശഃ പ്രണതാൻപ്രഹസന്നിവ ।
ആസാമേകതമാം വൃങ്ധ്വം സവർണാം സ്വർഗഭൂഷണാം ॥ 11.4.14 ॥

ഓമിത്യാദേശമാദായ നത്വാ തം സുരവന്ദിനഃ ।
ഉർവശീമപ്സരഃശ്രേഷ്ഠാം പുരസ്കൃത്യ ദിവം യയുഃ ॥ 11.4.15 ॥

ഇന്ദ്രായാനമ്യ സദസി ശൃണ്വതാം ത്രിദിവൗകസാം ।
ഊചുർനാരായണബലം ശക്രസ്തത്രാസ വിസ്മിതഃ ॥ 11.4.16 ॥

ഹംസസ്വരൂപ്യവദദച്യുത ആത്മയോഗം
ദത്തഃ കുമാര ഋഷഭോ ഭഗവാൻപിതാ നഃ ।
വിഷ്ണുഃ ശിവായ ജഗതാം കലയാവതിർണസ്
തേനാഹൃതാ മധുഭിദാ ശ്രുതയോ ഹയാസ്യേ ॥ 11.4.17 ॥

ഗുപ്തോഽപ്യയേ മനുരിലൗഷധയശ്ച മാത്സ്യേ
ക്രൗഡേ ഹതോ ദിതിജ ഉദ്ധരതാംഭസഃ ക്ഷ്മാം ।
കൗർമേ ധൃതോഽദ്രിരമൃതോന്മഥനേ സ്വപൃഷ്ഠേ
ഗ്രാഹാത്പ്രപന്നമിഭരാജമമുഞ്ചദാർതം ॥ 11.4.18 ॥

സംസ്തുന്വതോ നിപതിതാൻശ്രമണാനൃഷീംശ്ച
ശക്രം ച വൃത്രവധതസ്തമസി പ്രവിഷ്ടം ।
ദേവസ്ത്രിയോഽസുരഗൃഹേ പിഹിതാ അനാഥാ
ജഘ്നേഽസുരേന്ദ്രമഭയായ സതാം നൃസിംഹേ ॥ 11.4.19 ॥

ദേവാസുരേ യുധി ച ദൈത്യപതീൻസുരാർഥേ
ഹത്വാന്തരേഷു ഭുവനാന്യദധാത്കലാഭിഃ ।
ഭൂത്വാഥ വാമന ഇമാമഹരദ്ബലേഃ ക്ഷ്മാം
യാച്ഞാച്ഛലേന സമദാദദിതേഃ സുതേഭ്യഃ ॥ 11.4.20 ॥

നിഃക്ഷത്രിയാമകൃത ഗാം ച ത്രിഃസപ്തകൃത്വോ
രാമസ്തു ഹൈഹയകുലാപ്യയഭാർഗവാഗ്നിഃ ।
സോഽബ്ധിം ബബന്ധ ദശവക്ത്രമഹൻസലങ്കം
സീതാപതിർജയതി ലോകമലഘ്നകീഋതിഃ ॥ 11.4.21 ॥

ഭൂമേർഭരാവതരണായ യദുഷ്വജന്മാ
ജാതഃ കരിഷ്യതി സുരൈരപി ദുഷ്കരാണി ।
വാദൈർവിമോഹയതി യജ്ഞകൃതോഽതദർഹാൻ
ശൂദ്രാൻകലൗ ക്ഷിതിഭുജോ ന്യഹനിഷ്യദന്തേ ॥ 11.4.22 ॥

ഏവംവിധാനി ജന്മാനി കർമാണി ച ജഗത്പതേഃ ।
ഭൂരീണി ഭൂരിയശസോ വർണിതാനി മഹാഭുജ ॥ 11.4.23 ॥

ശ്രീരാജോവാച ।
ഭഗവന്തം ഹരിം പ്രായോ ന ഭജന്ത്യാത്മവിത്തമാഃ ।
തേഷാമശാന്തകാമാനാം ക നിഷ്ഠാവിജിതാത്മനാം ॥ 11.5.1 ॥

ശ്രീചമസ ഉവാച ।
മുഖബാഹൂരുപാദേഭ്യഃ പുരുഷസ്യാശ്രമൈഃ സഹ ।
ചത്വാരോ ജജ്ഞിരേ വർണാ ഗുണൈർവിപ്രാദയഃ പൃഥക് ॥ 11.5.2 ॥

യ ഏഷാം പുരുഷം സാക്ഷാദാത്മപ്രഭവമീശ്വരം ।
ന ഭജന്ത്യവജാനന്തി സ്ഥാനാദ്ഭ്രഷ്ടാഃ പതന്ത്യധഃ ॥ 11.5.3 ॥

ദൂരേ ഹരികഥാഃ കേചിദ്ദൂരേ ചാച്യുതകീർതനാഃ ।
സ്ത്രിയഃ ശൂദ്രാദയശ്ചൈവ തേഽനുകമ്പ്യാ ഭവാദൃശാം ॥ 11.5.4 ॥

വിപ്രോ രാജന്യവൈശ്യൗ വാ ഹരേഃ പ്രാപ്താഃ പദാന്തികം ।
ശ്രൗതേന ജന്മനാഥാപി മുഹ്യന്ത്യാമ്നായവാദിനഃ ॥ 11.5.5 ॥

കർമണ്യകോവിദാഃ സ്തബ്ധാ മൂർഖാഃ പണ്ഡിതമാനിനഃ ।
വദന്തി ചാടുകാന്മൂഢാ യയാ മാധ്വ്യാ ഗിരോത്സുകാഃ ॥ 11.5.6 ॥

രജസാ ഘോരസങ്കൽപാഃ കാമുകാ അഹിമന്യവഃ ।
ദാംഭികാ മാനിനഃ പാപാ വിഹസന്ത്യച്യുതപ്രിയാൻ ॥ 11.5.7 ॥

വദന്തി തേഽന്യോന്യമുപാസിതസ്ത്രിയോ ഗൃഹേഷു മൈഥുന്യപരേഷു ചാശിഷഃ ।
യജന്ത്യസൃഷ്ടാന്നവിധാനദക്ഷിണം വൃത്ത്യൈ പരം ഘ്നന്തി പശൂനതദ്വിദഃ ॥ 11.5.8 ॥

ശ്രിയാ വിഭൂത്യാഭിജനേന വിദ്യയാ ത്യാഗേന രൂപേണ ബലേന കർമണാ ।
ജാതസ്മയേനാന്ധധിയഃ സഹേശ്വരാൻസതോഽവമന്യന്തി ഹരിപ്രിയാൻഖലാഃ ॥ 11.5.9 ॥

സർവേഷു ശശ്വത്തനുഭൃത്സ്വവസ്ഥിതം
യഥാ ഖമാത്മാനമഭീഷ്ടമീശ്വരം ।
വേദോപഗീതം ച ന ശൃണ്വതേഽബുധാ
മനോരഥാനാം പ്രവദന്തി വാർതയാ ॥ 11.5.10 ॥

ലോകേ വ്യവായാമിഷമദ്യസേവാ നിത്യാ ഹി ജന്തോർന ഹി തത്ര ചോദനാ ।
വ്യവസ്ഥിതിസ്തേഷു വിവാഹയജ്ഞ സുരാഗ്രഹൈരാസു നിവൃത്തിരിഷ്ടാ ॥ 11.5.11 ॥

ധനം ച ധർമൈകഫലം യതോ വൈ
ജ്ഞാനം സവിജ്ഞാനമനുപ്രശാന്തി ।
ഗൃഹേഷു യുഞ്ജന്തി കലേവരസ്യ
മൃത്യും ന പശ്യന്തി ദുരന്തവീര്യം ॥ 11.5.12 ॥

യദ്ഘ്രാണഭക്ഷോ വിഹിതഃ സുരായാസ്തഥാ പശോരാലഭനം ന ഹിംസാ ।
ഏവം വ്യവായഃ പ്രജയാ ന രത്യാ ഇമം വിശുദ്ധം ന വിദുഃ സ്വധർമം ॥ 11.5.13 ॥

യേ ത്വനേവംവിദോഽസന്തഃ സ്തബ്ധാഃ സദഭിമാനിനഃ ।
പശൂന്ദ്രുഹ്യന്തി വിശ്രബ്ധാഃ പ്രേത്യ ഖാദന്തി തേ ച താൻ ॥ 11.5.14 ॥

ദ്വിഷന്തഃ പരകായേഷു സ്വാത്മാനം ഹരിമീശ്വരം ।
മൃതകേ സാനുബന്ധേഽസ്മിൻബദ്ധസ്നേഹാഃ പതന്ത്യധഃ ॥ 11.5.15 ॥

യേ കൈവല്യമസമ്പ്രാപ്താ യേ ചാതീതാശ്ച മൂഢതാം ।
ത്രൈവർഗികാ ഹ്യക്ഷണികാ ആത്മാനം ഘാതയന്തി തേ ॥ 11.5.16 ॥

ഏത ആത്മഹനോഽശാന്താ അജ്ഞാനേ ജ്ഞാനമാനിനഃ ।
സീദന്ത്യകൃതകൃത്യാ വൈ കാലധ്വസ്തമനോരഥാഃ ॥ 11.5.17 ॥

ഹിത്വാത്മമായാരചിതാ ഗൃഹാപത്യസുഹൃത്സ്ത്രിയഃ ।
തമോ വിശന്ത്യനിച്ഛന്തോ വാസുദേവപരാങ്മുഖാഃ ॥ 11.5.18 ॥

ശ്രീ രാജോവാച ।
കസ്മിൻകാലേ സ ഭഗവാൻകിം വർണഃ കീദൃശോ നൃഭിഃ ।
നാമ്നാ വാ കേന വിധിനാ പൂജ്യതേ തദിഹോച്യതാം ॥ 11.5.19 ॥

ശ്രീകരഭാജന ഉവാച ।
കൃതം ത്രേതാ ദ്വാപരം ച കലിരിത്യേഷു കേശവഃ ।
നാനാവർണാഭിധാകാരോ നാനൈവ വിധിനേജ്യതേ ॥ 11.5.20 ॥

കൃതേ ശുക്ലശ്ചതുർബാഹുർജടിലോ വൽകലാംബരഃ ।
കൃഷ്ണാജിനോപവീതാക്ഷാൻബിഭ്രദ്ദണ്ഡകമണ്ഡലൂ ॥ 11.5.21 ॥

മനുഷ്യാസ്തു തദാ ശാന്താ നിർവൈരാഃ സുഹൃദഃ സമാഃ ।
യജന്തി തപസാ ദേവം ശമേന ച ദമേന ച ॥ 11.5.22 ॥

ഹംസഃ സുപർണോ വൈകുണ്ഠോ ധർമോ യോഗേശ്വരോഽമലഃ ।
ഈശ്വരഃ പുരുഷോഽവ്യക്തഃ പരമാത്മേതി ഗീയതേ ॥ 11.5.23 ॥

ത്രേതായാം രക്തവർണോഽസൗ ചതുർബാഹുസ്ത്രിമേഖലഃ ।
ഹിരണ്യകേശസ്ത്രയ്യാത്മാ സ്രുക്സ്രുവാദ്യുപലക്ഷണഃ ॥ 11.5.24 ॥

തം തദാ മനുജാ ദേവം സർവദേവമയം ഹരിം ।
യജന്തി വിദ്യയാ ത്രയ്യാ ധർമിഷ്ഠാ ബ്രഹ്മവാദിനഃ ॥ 11.5.25 ॥

വിഷ്ണുര്യജ്ഞഃ പൃശ്നിഗർഭഃ സർവദേവ ഉരുക്രമഃ ।
വൃഷാകപിർജയന്തശ്ച ഉരുഗായ ഇതീര്യതേ ॥ 11.5.26 ॥

ദ്വാപരേ ഭഗവാഞ്ശ്യാമഃ പീതവാസാ നിജായുധഃ ।
ശ്രീവത്സാദിഭിരങ്കൈശ്ച ലക്ഷണൈരുപലക്ഷിതഃ ॥ 11.5.27 ॥

തം തദാ പുരുഷം മർത്യാ മഹാരാജോപലക്ഷണം ।
യജന്തി വേദതന്ത്രാഭ്യാം പരം ജിജ്ഞാസവോ നൃപ ॥ 11.5.28 ॥

നമസ്തേ വാസുദേവായ നമഃ സങ്കർഷണായ ച ।
പ്രദ്യുമ്നായാനിരുദ്ധായ തുഭ്യം ഭഗവതേ നമഃ ॥ 11.5.29 ॥

നാരായണായ ഋഷയേ പുരുഷായ മഹാത്മനേ ।
വിശ്വേശ്വരായ വിശ്വായ സർവഭൂതാത്മനേ നമഃ ॥ 11.5.30 ॥

ഇതി ദ്വാപര ഉർവീശ സ്തുവന്തി ജഗദീശ്വരം ।
നാനാതന്ത്രവിധാനേന കലാവപി തഥാ ശൃണു ॥ 11.5.31 ॥

കൃഷ്ണവർണം ത്വിഷാകൃഷ്ണം സാംഗോപാംഗാസ്ത്രപാർഷദം ।
യജ്ഞൈഃ സങ്കീർതനപ്രായൈര്യജന്തി ഹി സുമേധസഃ ॥ 11.5.32 ॥

ധ്യേയം സദാ പരിഭവഘ്നമഭീഷ്ടദോഹം
തീർഥാസ്പദം ശിവവിരിഞ്ചിനുതം ശരണ്യം ।
ഭൃത്യാർതിഹം പ്രണതപാല ഭവാബ്ധിപോതം
വന്ദേ മഹാപുരുഷ തേ ചരണാരവിന്ദം ॥ 11.5.33 ॥

ത്യക്ത്വാ സുദുസ്ത്യജസുരേപ്സിതരാജ്യലക്ഷ്മീം
ധർമിഷ്ഠ ആര്യവചസാ യദഗാദരണ്യം ।
മായാമൃഗം ദയിതയേപ്സിതമന്വധാവദ്
വന്ദേ മഹാപുരുഷ തേ ചരണാരവിന്ദം ॥ 11.5.34 ॥

ഏവം യുഗാനുരൂപാഭ്യാം ഭഗവാന്യുഗവർതിഭിഃ ।
മനുജൈരിജ്യതേ രാജൻശ്രേയസാമീശ്വരോ ഹരിഃ ॥ 11.5.35 ॥

കലിം സഭാജയന്ത്യാര്യാ ഗുണ ജ്ഞാഃ സാരഭാഗിനഃ ।
യത്ര സങ്കീർതനേനൈവ സർവസ്വാർഥോഽഭിലഭ്യതേ ॥ 11.5.36 ॥

ന ഹ്യതഃ പരമോ ലാഭോ ദേഹിനാം ഭ്രാമ്യതാമിഹ ।
യതോ വിന്ദേത പരമാം ശാന്തിം നശ്യതി സംസൃതിഃ ॥ 11.5.37 ॥

കൃതാദിഷു പ്രജാ രാജൻകലാവിച്ഛന്തി സംഭവം ।
കലൗ ഖലു ഭവിഷ്യന്തി നാരായണപരായണാഃ ॥ 11.5.38 ॥

ക്വചിത്ക്വചിന്മഹാരാജ ദ്രവിഡേഷു ച ഭൂരിശഃ ।
താമ്രപർണീ നദീ യത്ര കൃതമാലാ പയസ്വിനീ ॥ 11.5.39 ॥

കാവേരീ ച മഹാപുണ്യാ പ്രതീചീ ച മഹാനദീ ।
യേ പിബന്തി ജലം താസാം മനുജാ മനുജേശ്വര ॥ 11.5.40 ॥

പ്രായോ ഭക്താ ഭഗവതി വാസുദേവേഽമലാശയാഃ ॥ 11.5.405 ॥

ദേവർഷിഭൂതാപ്തനൃണാം പിതൄണാം ന കിങ്കരോ നായമൃണീ ച രാജൻ ।
സർവാത്മനാ യഃ ശരണം ശരണ്യം ഗതോ മുകുന്ദം പരിഹൃത്യ കർതം ॥ 11.5.41 ॥

സ്വപാദമൂലംഭജതഃ പ്രിയസ്യ ത്യക്താന്യഭാവസ്യ ഹരിഃ പരേശഃ ।
വികർമ യച്ചോത്പതിതം കഥഞ്ചിദ്ധുനോതി സർവം ഹൃദി സന്നിവിഷ്ടഃ ॥ 11.5.42 ॥

ശ്രീനാരദ ഉവാച ।
ധർമാൻഭാഗവതാനിത്ഥം ശ്രുത്വാഥ മിഥിലേശ്വരഃ ।
ജായന്തേയാന്മുനീൻപ്രീതഃ സോപാധ്യായോ ഹ്യപൂജയത് ॥ 11.5.43 ॥

തതോഽന്തർദധിരേ സിദ്ധാഃ സർവലോകസ്യ പശ്യതഃ ।
രാജാ ധർമാനുപാതിഷ്ഠന്നവാപ പരമാം ഗതിം ॥ 11.5.44 ॥

ത്വമപ്യേതാന്മഹാഭാഗ ധർമാൻഭാഗവതാൻശ്രുതാൻ ।
ആസ്ഥിതഃ ശ്രദ്ധയാ യുക്തോ നിഃസംഗോ യാസ്യസേ പരം ॥ 11.5.45 ॥

യുവയോഃ ഖലു ദമ്പത്യോര്യശസാ പൂരിതം ജഗത് ।
പുത്രതാമഗമദ്യദ്വാം ഭഗവാനീശ്വരോ ഹരിഃ ॥ 11.5.46 ॥

ദർശനാലിംഗനാലാപൈഃ ശയനാസനഭോജനൈഃ ।
ആത്മാ വാം പാവിതഃ കൃഷ്ണേ പുത്രസ്നേഹം പ്രകുർവതോഃ ॥ 11.5.47 ॥

വൈരേണ യം നൃപതയഃ ശിശുപാലപൗണ്ഡ്ര
ശാൽവാദയോ ഗതിവിലാസവിലോകനാദ്യൈഃ ।
ധ്യായന്ത ആകൃതധിയഃ ശയനാസനാദൗ
തത്സാമ്യമാപുരനുരക്തധിയാം പുനഃ കിം ॥ 11.5.48 ॥

മാപത്യബുദ്ധിമകൃഥാഃ കൃഷ്ണേ സർവാത്മനീശ്വരേ ।
മായാമനുഷ്യഭാവേന ഗൂഢൈശ്വര്യേ പരേഽവ്യയേ ॥ 11.5.49 ॥

ഭൂഭാരാസുരരാജന്യ ഹന്തവേ ഗുപ്തയേ സതാം ।
അവതീർണസ്യ നിർവൃത്യൈ യശോ ലോകേ വിതന്യതേ ॥ 11.5.50 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച ।
ഏതച്ഛ്രുത്വാ മഹാഭാഗോ വസുദേവോഽതിവിസ്മിതഃ ।
ദേവകീ ച മഹാഭാഗാ ജഹതുർമോഹമാത്മനഃ ॥ 11.5.51 ॥

ഇതിഹാസമിമം പുണ്യം ധാരയേദ്യഃ സമാഹിതഃ ।
സ വിധൂയേഹ ശമലം ബ്രഹ്മഭൂയായ കൽപതേ ॥ 11.5.52 ॥

Also Read:

Jyanteya Gita from Srimad Bhagawata in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil

Jyanteya Gita from Srimad Bhagavata in Malayalam

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to top