Suratakathamritam Athava Arya Ashatakam in Gujarati:
સુરતકથામૃતં અથવા આર્યશતકમ્
મૂલગ્રન્થસ્ય કેન્દ્રીયશ્લોકઃ-
કદાહં સેવિષ્યે વ્રતતિચમરીચામરમરુ-
દ્વિનોદેન ક્રીડા કુસુમશયને ન્યસ્તવપુષૌ ।
દરોન્મીલન્નેત્રૌ શ્રમજલકણક્લિદ્યદલકૌ
બ્રુવાણાવન્યોન્યં વ્રજનવયુવાનાવિહ યુવામ્ ॥
ઉત્કલિકાવલ્લરી ૫૨
શ્રીકૃષ્ણ ઉવાચ-
ચિત્રમિદં નહિ યદહો વિતરસ્યધરસુધાં નિકામં મે ।
અતિ કૃપણોઽપિ કદાચિદ્વદાન્યતમતાં જનઃ પ્રિયે ધત્તે ॥ ૧ ॥
લયમપિ ન યાતિ દાને પ્રત્યુત ઋદ્ધિં રસાધિકાં લભતે ।
અધરસુધોત્તમવિદ્યાં વિબુધવરાયાદ્ય મે દેહિ ॥ ૨ ॥
સ્વાન્તે બિભ્રતિ ભવતીં સ્વાન્તે વાસિન્યતિસ્નિગ્ધે ।
મયિ કિમપૂર્વાં નાદાસ્ત્વમિમાં ચ યસ્માદ્વિદુષ્યહો તત્ર ॥ ૩ ॥
શ્રીરાધાહ-
કુલરમણીતતિલજ્જાનિર્મૂલનતન્ત્રકૌશલોદ્ગારૈઃ ।
પ્રથયસિ કિમુ નિજગર્વં જ્ઞાતં પાણ્ડિત્યમસ્તિ તે તત્ર ॥ ૪ ॥
દૈવાદ્વિપક્ષતામપિ મયિ યાન્ત્યા બત મમૈવ સહચર્યા ।
ન્યસ્તાહં તવ હસ્તે કથમત્ર ગર્વો ભવેન્ ન તે ॥ ૫ ॥
અયમપિ પરમો ધર્મઃ શ્લાઘા મહતી તવેયમેવેષ્ટા ।
યૌવનફલમપિ ચેદં કુલાબલાપીડનં યદહો ॥ ૬ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્મરનરપતિવરરાજ્યે ધર્મઃ શર્મપ્રદોઽયમાદિષ્ટઃ ।
વત્સ્યાયનમુનિનિર્મિતપદ્ધત્યુક્તાનુસારેણ હિ ॥ ૭ ॥
અપિ ચ-
અત્ર પ્રમાણમિષ્ટં ચેન્મદુક્તેઽપિ ન મન્યતે કિઞ્ચિત્ ।
ભરતમુનેઃ કિલ શાસ્ત્રં શાસ્ત્રાન્તરમત્ર કો ગણયેત્ ॥ ૮ ॥
વિદ્યુતિ વિદ્યુતિદાયી શ્લાઘાં મનુતે પયોધરઃ સ્વીયામ્ ।
વિદ્યુદપિ સ્વાં સુષમાં પયોધરે શ્લાઘયત્યધિકામ્ ॥ ૯ ॥
શ્રીરાધાહ-
ગોવર્ધનગિરિકન્દરવાસી હરિરસીતિ શ્રુતં કતિધા ।
કુલબાલાહરિણીતતિરથાપિ ગચ્છત્યતો ન તે દોષઃ ॥ ૧૦ ॥
કિં કુર્મઃ સ્વાચરિતો ધર્મસ્ત્યક્તું કથં પુનઃ શક્યઃ ।
દિનકરપૂજનવિધિરિહ કુસુમાવચયે પ્રવર્ત્યતે ॥ ૧૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
વૃન્દારણ્યપુરન્દરમપિ માં ન ગિરાપિ કર્હિચિન્મનુષે ।
સૂર્યારાધનગર્વસ્તદયં રાધે ન તે ભવેત્ખર્વઃ ॥ ૧૨ ॥
ગોવર્ધનગિરિધારણકારણમોજો ન તેઽધિકં મનુતે ।
તવ સવયસ્તતિરપિ સ તવૈકકુચશૈલગર્વેણ ॥ ૧૩ ॥
શ્રીરાધાહ-
ન કિલ કુચૌ મમ શૈલૌ પશ્યામ્બુજકોરકૌ નવોત્પન્નૌ ।
ન તયોર્દલનં મરકતશિલાનિભેનોરસાઽદ્ય તે યોગ્યમ્ ॥ ૧૪ ॥
કૌસ્તુભમણિરતિતરલઃ સરલમતિઃ પુનરહં કુલ પ્રમદા ।
તદલમનેન ધિનોતુ ત્વાં નિજસદૃશં ભૃશં હૃદિસ્થસ્તે ॥ ૧૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સત્યમયં ભયતરલઃ કણ્ઠતટાન્તં મમ પ્રિયે શ્રયતે ।
દયતે તવ કુચદ્વયમધિકં સમ્મર્દયત્યહો સદ્યઃ ॥ ૧૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
તવ ખરનખરવિદારણસહનં કુચયોરિયં વરા શક્તિઃ ।
કિમત્ર સમ્ભવતિ સ્ફુટમનયોઃ સ્વબલપ્રકાશનાટોપઃ ॥ ૧૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
મમ ખરનખરમહાઙ્કુશઘાતાદપિ શતગુણં બલં લબ્ધ્વા ।
કોલાદિવ કુચ કુમ્ભૌ મમાર્દયતો ભૃશં પ્રિયે પશ્ય ॥ ૧૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
કુચપદ્મકુટ્મલયુગં મર્દયતિ ત્વાં નિજાતિદૌરાત્મ્યાત્ ।
વૃન્દાવનવરસિન્ધુર નનુ દયસે ત્વં નિસર્ગકારુણ્યાત્ ॥ ૧૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
તન્વાતે મુદમુચ્ચૈસ્તાવકકુચકોરકૌ યદિમૌ ।
નખચન્દ્રોદયમધિ કિં સ્વયોગ્યમતુલં ન શોભતે પ્રિયે ॥ ૨૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
નખરાનામતિખરતારતાય તે તાવકેન કિલ વિધિના ।
વ્રજવનિતાનામરુચ્ય રુષેવ નિરમાયિ કિં નૂનમ્ ॥ ૨૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
કુસુમાદપિ મૃદુલાઙ્ગ્યાઃ કુચયોરેવાસ્તિ હન્ત કાઠિન્યમ્ ।
ઇતિ તન્ નિષ્કાશયિતું ક્ષુણત્તિ નખરાવલી ચતુરા ॥ ૨૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
હન્ત કૃતં બત કિમિદં સુરતરસોન્મદકુલસ્ત્રિયાઃ કદનમ્ ।
હારાસ્ત્રુટિતાઃ કાઞ્ચી ગલિતા સ્ખલિતા તથૈવ મે વેણી ॥ ૨૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
હારા બલાદુરુભારાઃ કૃશમપિ મધ્યં ચ નહ્યતે કાઞ્ચી ।
ચિકુરકદર્થનભૂતા વેણી તદિમા રક્ષિતું ન યોગ્યાઃ ॥ ૨૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
ઊધો યેન ગિરીન્દ્રસ્તમપિ ન વહતો મમોરસો ભારઃ ।
હારૈર્ભૂષણભૂતૈરભૂદિયં સ્નેહમુદ્રા કિમ્ ॥ ૨૫ ॥
કુચગિરિવહનપટુત્વં કૃશમપિ મધ્યં યતો બલાદ્ધત્તે ।
મણિમયકાઞ્ચીબન્ધાદેવ તમૃતે દૃઢતાઽસ્ય કેન સ્યાત્ ॥ ૨૬ ॥
ઉત્કર્ષણાવાકર્ષણપર્યાયોદિતપરસ્પરાસક્ત્યા ।
પ્રીતિરિયં કિલ વેણીચિકુરાણાં ન ચ કદર્થનં વાચ્યમ્ ॥ ૨૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સત્યમહં ગિરિધારી કરનલિનાભ્યાં ગિરિદ્વયં ધાસ્યે ।
મધ્યસ્યાત્ર પટુત્વૈરલં બલં કિલ મમૈવાસ્તામ્ ॥ ૨૮ ॥
ચિકુરાણામપિ વેણ્યાઃ પરસ્પરાસક્તિઃ સૂચિતા ।
પ્રીત્યા કિં ફલમિહ યદિ પરિચરણં તે ન કુર્વન્તિ ॥ ૨૯ ॥
વેણીબન્ધવિમુક્તશ્ચિકુર કલાપોઽત્ર વેલ્લિતો મરુતા ।
ચામરતામુપયાતઃ સ્વિન્નાઙ્ગીં વીજયત્યહો ભવતીમ્ ॥ ૩૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
આવિસ્કૃત પુરુ શિલ્પં સખ્યા મે બહુ વિલમ્બતો રચિતમ્ ।
ચિત્રકમલિકતટે તત્ક્ષણેન વિધ્વંસિતં ભવતા ॥ ૩૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્મિતમુખિ રુચાર્ધવિધુના સુચારુભાલેન મે મિલન્ત્યેષા ।
ત્વદલિકવિધુરેખાઽસ્મૈ પ્રેમ્નાઽર્પયતિ સ્મ સર્વસ્વમ્ ॥ ૩૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
ગણ્ડતટે મમ મકરી શ્યામા સરલાતિચિત્રિતાપ્યબલામ્ ।
મકરદ્વયતાટઙ્કશ્ચપલો ધૃષ્ટઃ કદર્થયત્યેનામ્ ॥ ૩૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
રમણિ મમ શ્રુતિયુગલં ત્વદુદિતસૌધદ્રવૈઃ પ્લુતં તદપિ ।
દ્વિગુણિતતૃષ્ણં જાતં લોલુપતાયાઃ સ્વરૂપમેવૈતત્ ॥ ૩૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
લોલુપચૂડામણિરસિ તવાઙ્ગવૃન્દં ચ લોલુપં યદયમ્ ।
મન્નયનાક્તમસીમપ્યધરો રાગી સ્વ મણ્ડનં કુરુતે ॥ ૩૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
બન્ધૂકાન્તરવર્તિનમલિનમિવાયં મસીદ્રવં ધૃત્વા ।
અક્ષ્ણોરેવ મુદં તે તનુતે તદિમં કિમાક્ષિપસિ ॥ ૩૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
વન્દે તવ પરિહસિતં કં દેવં પરિચરસ્યહો નિભિઋતમ્ ।
યત્પ્રસાદાદધીતા સૌરતવિદ્યાતિચાતુરીધારા ॥ ૩૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
તવ જઘનોત્તમસદનં સરસં દેવં સમુપચરામ્યતુલમ્ ।
નિભૃતનિકુઞ્જગૃહસ્થઃ પ્રતિ દિનમુચિતાધિકાર એવાહમ્ ॥ ૩૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
સત્યમતઃ સ્વારૂપ્યં લબ્ધ્વા દૃપ્તઃ કુલાબલાનલિનીઃ ।
મલિનીઃ કુરુષે કા તવ નયને પતિતા સ્વકં પતિં ભજતામ્ ॥ ૩૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સખિ તવ નિરાવૃતાન્યતિરુચિરાન્યઙ્ગાન્યતીવ સઙ્કુચન્તિ ।
સમ્પ્રતિ મન્નયનાન્તર્વિશન્તિ મન્દાક્ષમગ્નાનિ ॥ ૪૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
ધૃષ્ટતમે તવ નયને યન્મિત્રં કૌસ્તુભો દ્યુતિં તનુતે ।
તદિહ મદઙ્ગાન્યધુના શરણં યાન્તુ ત્વદઙ્ગાનામ્ ॥ ૪૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
હિત્વા સતૃષદૃશૌ મમ વૈરાદિવ કૌસ્તુભં પરાભૂય ।
વિશતિ તવ સ્તનયુગલં મદ્ધૃદયાન્તઃ સ્વવિક્રમં બિભ્રત્ ॥ ૪૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
કઠિનતમં તવ હૃદયં કુચયુગમપિ મે પ્રતીયતે કઠિનમ્ ।
તદુચિતમનયોર્મિલનં યોગ્યં યોગ્યેન યુજ્યતે યસ્માત્ ॥ ૪૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
મદુરઃ પક્ષગતા ત્વં મમ યદ્યક્ષ્ણોર્વિપક્ષતાં કુરુષે ।
તદપિ તયોસ્ત્વદ્વદનં પ્રકામસુભગં મુદં તનુતે ॥ ૪૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
સ્વચ્છન્દં યદિ રમસે રમસ્વ તત્રાબલાસ્મિ કિં કુર્યામ્ ।
ક્ષિપસિ દૃશં યદલજ્જં મદપઘને તત્કથં સહે કુલજા ॥ ૪૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
યદિ મમ દૃષ્તિચકોર્યા વિધુમુખિ નૈવોપલભ્યસે દૈવાત્ ।
હૃદયગૃહે ખેલસ્યપિ તથાપિ હા જ્વલયસિ પ્રસભમ્ ॥ ૪૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
તવ ભુજયુગદૃઢબન્ધં વામાપીહેઽન્યથા ભવન્નયને ।
નિસ્ત્રપશિરોમણે માં ત્રપામ્બુધૌ પાતયિષ્યતઃ પ્રકટમ્ ॥ ૪૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
ત્વન્નયને ચ મદક્ષ્ણોરન્તેવાસિત્વમિચ્છતઃ કિન્તુ ।
ગર્વાદિવ ન ચ પઠતઃ પ્રકટં પ્રૌઢિઃ કિયતો અહો યદિયમ્ ॥ ૪૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
ચેતઃ સ્ફુટતિ સ્વયં ચ તથાપિ નયને ન તાદૃશે ભવતઃ ।
સાધ્વીનામિયમુચિતા એવ નિસર્ગત્રપાકુલતા ॥ ૪૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સમ્પ્રતિ સત્યં બ્રૂષે ત્રપાવતીનાં શિરોમણિસ્ત્વમસિ ।
વત્સ્યાયનતન્ત્રોક્તઃ સાધ્વીનામયમેવ ધર્મઃ ॥ ૫૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
યદ્યપ્યરુન્ધતી સા સાધ્વીગણગણ્યગૌરવા જગતિ ।
ધર્મમિમં પાઠયિતું તામપિ શક્નોતિ તે નયનમ્ ॥ ૫૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
રાઢે દ્વિગુણિતશોભં મદાસ્યપઙ્કેરુહં ધ્રુવં પિબતુ ।
સમ્પ્રત્યપિ નિજલોચનમધુકરયુગં કિં ન સર્વથા દિશસિ ॥ ૫૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
લાવણ્યાદ્ભુતવન્યામયં ત્વદઙ્ગં ન શીલયત્યધિકમ્ ।
લોચનશફરયુગં મમ દૃગન્તજાલં યદા નુ તત્ક્ષિપસિ ॥ ૫૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
નૂપુરમઙ્ગલવાદ્યજ્ઞાપિતમનસિજનૃપોત્સવામોદઃ ।
ત્વરિતમુપયાતિ અલિવન્દી કીર્તિં ચ તવ પ્રથયન્વિરાજતે ॥ ૫૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
દયિત નૃપોઽસ્યનુભૂતઃ સત્યં મનસિજપરઃશતાનાં ત્વમ્ ।
દિશિ દિશિ સતીષુ વિક્રમવિજયં શંસતિ તવૈવાયમ્ ॥ ૫૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સુરતમહામખભેરી ત્રિજગતિ ગર્જંસ્તવૈષ નૂપુરઃ ।
તર્જતિ ગર્વવતીસ્તાઃ પ્રકામમમરાઙ્ગના અપિ પ્રસભમ્ ॥ ૫૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
રમણમહોદિતમદભરમત્તાહં કિં બ્રવીમિ તે ચરિતમ્ ।
સ્તૌષિ મુહુર્નૂપુરમપિ નૂપુરમાત્રાવશિષ્ટભૂષાયાઃ ॥ ૫૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
કિં કથ્યસે સ્વયં બત રમણમહે ત્વં સમુદ્ધતા સત્યમ્ ।
મદભરમત્ત યન્ નિજપરિહિતવાસોઽપિ કુરુષે સ્મરસાત્ ॥ ૫૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
સ કિલ તવેષ્ટા દેવતા મદનઃ શ્રદ્ધાવતીરતો યુવતીઃ ।
ઉપદિષ્યૈતન્મન્ત્રં શિષ્યાઃ કુરુષે વિતીર્ણસર્વસ્વાઃ ॥ ૫૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
ત્વયિ પુનરસૌ રસજ્ઞઃ સ્મરોઽપિ રોપિતમુદા વસતિ ।
યદિદં કુચહાટક સમ્પુટયુગમસ્ય સર્વસ્વમ્ ॥ ૬૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
એવં ચેત્કથમનયોઃ કઞ્ચુકમથ મૌક્તિકં લસદ્ધારમ્ ।
મૃગમદચર્ચાં દલયસિ કલયસિ ચ કઠિનકરાઘાતમ્ ॥ ૬૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્વધનવ્યવહૃતિસમયે હાટકમયસમ્પુતસ્ય યદ્દૃષ્ટઃ ।
મઙ્ગલભૂષણવસનોદ્ઘાટો મુખદાર્ઢ્યતઃ નખાઘાતઃ ॥ ૬૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
તદ્વ્યવહર્તા પુનરથ કૃત્વા દ્વિગુણિતસુસમ્ભારમ્ ।
આવૃત્યાતિરહઃસ્થં કુરુતે સમ્પુટમિદં ચ ભો દૃષ્ટમ્ ॥ ૬૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્મરમણિસમ્પુટકુચયુગમધુનાપ્યુત્તાનમસ્તિ તત્કાન્તે ।
હૃદયગૃહં મમ પૂરય કૃત્વાઽધો મુખમિદં મહારત્નૈઃ ॥ ૬૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
વિધિના વિમૃશ્ય નિહિતં યાસામબલેતિ નામ યુક્તાર્થમ્ ।
તાસાં કુચસમ્પુટયોરધો મુખી કૃતિવિધૌ ક્વ વા શક્તિઃ ॥ ૬૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
કતિ ન કરગ્રહવિધિના કુચસમ્પુટકાન્તરાહૃત રાધે ।
મોદમણીનાં તતયસ્તદપિ ન મે પૂર્યતે હૃદયમ્ ॥ ૬૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
વ્રજવનિતાઃ શતકોટ્યસ્તવૈવ તાઃ પણ્ડિતાશ્ચ રતિતન્ત્રે ।
હૃદયં તદપિ રતૌ બત રઙ્કતમત્વં ન તે ત્યજતિ ॥ ૬૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્મરશિખિતપ્તે મમ હૃદિ સુકુમાર્યસ્તાઃ વિશન્તુ કિં મુગ્ધાઃ ।
ત્વમતિસમર્થા પ્રસભં પ્રવિશ્ય રાજસિ સદૈવૈકા ॥ ૬૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
તદયે સ્વરઙ્ગદાને સ્વરઙ્ગનાસ્તાઃ સમાનય ક્ષિપ્રમ્ ।
તત્તન્નામ ગૃહીત્વા મુરલીગાને તવાત્ર કો યત્નઃ ॥ ૬૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
નન્દનવનકુસુમાઞ્ચિતશિરોઽપિ ધર્તું નિજાત્યયોગ્યતયા ।
તવ પદનખતલસવિધે લજ્જં તે સુરવરાઙ્ગના અપિ તાઃ ॥ ૭૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
નાભીવિવરવરાન્મે સમુદ્ગતેયં ન કાન્તરોમાલી ।
કિન્તુ પ્રકુપિતભુજગી તદુન્મુખં કિમુ ચિકીર્ષસિ સ્વકરમ્ ॥ ૭૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
તવ રોમાલીભુજગીં ખેલયિતું મત્કરશ્ચલત્યભિતઃ ।
ભવદખિલાઙ્ગગતાન્યપિ રોમાન્યુદ્યાન્તિ કિં રોદ્ધુમ્ ॥ ૭૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
મદખિલગાત્રભટા અપિ યતઃ પરાભવમવાપ્ય મુહ્યન્તિ ।
સ્મરરણમત્તે ત્વયિ કિં બત રોમ્નાં યુજ્યતે યુદ્ધમ્ ॥ ૭૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
વયમતિકૃશાશ્ચ તદપિ પ્રભવામોદ્ગમવિધાવિતિ પ્રકટમ્ ।
ભવતીમુદ્ગમચર્યાં રોમભટાઃ સ્મરયન્ત્યહો ચતુરાઃ ॥ ૭૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
રતિરસપરવશ ! સહતે તેઽતથ્યં કિં મે તનોરન્વયઃ ।
રમયસ્વ અતિવામામપિ તાં ન ચ દયસે કાન્ત્યા વેદયસે ॥ ૭૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સ્મરશરરાધે રાધે સમરે સમરેખયાઞ્ચિતે દ્વિતયે ।
ઇહ ભવદઙ્ગમદઙ્ગે પ્રતિભટમધુના ધુનાનેસ્તામ્ ॥ ૭૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
પ્રસ્વેદામ્બુ વમન્તી ઘનરસસિક્તેવ ગાત્રવલ્લી મે ।
દલિતો લલિતાકલ્પસ્તલ્પશ્ચ ખણ્ડિતો નો વા કતિધા ॥ ૭૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
મદનઘનાઘન એષ સ્વેદમિષાદ્વર્ષતીહ તનુવલ્લીમ્ ।
ઘનરસભરૈઃ પ્રતિપદમુદિતલસત્કોરકાં કાન્તે ॥ ૭૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
પ્રિય તવ તરુણિમજલધેરવધેરન્વેષણં કથં કુરુતામ્ ।
મહિલામતિમકરી તદ્વિરમ્યતાં રમ્યતાં રતં યાતુ ॥ ૭૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
અતિનિઃશ્વસિતસમીરણવેગાદ્દ્વિગુણીભવન્મહાવીચિમ્ ।
કેલિસુધાસરિતં નૌ માનસકરિણૌ મુહુર્મુહુર્ભજતામ્ ॥ ૮૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
ખેલતિ મનઃકરી તે સત્યં પ્રકટં સ લક્ષ્યતે કિન્તુ ।
તત્રૈક્યં મમ મનસો બ્રૂષે કોઽત્રાભિપ્રાયસ્તે ॥ ૮૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
શ્રીમન્મદનસુરોત્તમસેવા સમ્સિદ્ધયે તુ નૌ મનસી ।
ઐક્યમવાપ્ય ત્વરયા તત્ર ચ સાયુજ્યમીહેતે ॥ ૮૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
સ્વસ્મિન્નેવ તનોર્મમ મનસશ્ચાપ્યેકદૈવ સાયુજ્યમ્ ।
પ્રસભં કુરુષે દેવ ત્વમેવ સાક્ષાન્મહામદનઃ ॥ ૮૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સર્વસ્વાત્મસમર્પણકારિણ્યૈ તે મુદા મારઃ ।
સ્વીયાં મૌક્તિકમાલામલિકે સ્વેદકણવ્યાજાદ્દત્તે ॥ ૮૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
ત્વદલકનિકરસ્તામપિ નીત્વા સ્તિમ્યતિ હઠાદયં ચપલઃ ।
મદનપ્રસાદ ઇત્યતિભાગ્યં સંશ્લાઘતે સ્વીયમ્ ॥ ૮૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
તામ્બૂલામૃતરસલવલાભેનૈવાત્ર ગર્વિતે ભવન્નયને ।
અન્તર્બહિરપિ તદ્રસમુદિતે ગણ્ડે કથં નુ મે હસતઃ ॥ ૮૬ ॥
શ્રીરાધાહ-
યત્સૂચયસિ રસપ્રિય તદિદં સ્વેનૈવ પાઠિતં તન્ત્રમ્ ।
સ્વયમેવ વ્યાચષ્ટે સ ભવાનિતિ કિલ નમસ્તુભ્યમ્ ॥ ૮૭ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
મન્મુખપઙ્કેરુહમપિ ચિત્રમિદં યદ્વિકાશયસ્યધિકમ્ ।
ગુણવત્યતિસુરભિતેન સ્વવદનસુધાકરસુધાદ્રવેણ હિ ॥ ૮૮ ॥
શ્રીરાધાહ-
નીલનિધેર્બત પોતો બિન્દુવ્યાજેન રક્ષિતશ્ચિબુકે ।
તમપિ ચ ભવદધરોઽયં હૃતવાનિતિ કતિ મૃષામ્યનયમ્ ॥ ૮૯ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
અનુરાગિણમપિ સાગસમધરં મે દણ્ડયસ્યતઃ કોપાત્ ।
રદનાસ્ત્રેણ તદપ્યભિમનુતે લબ્ધપ્રસાદમેવાયમ્ ॥ ૯૦ ॥
શ્રીરાધાહ-
અધિ રદનચ્છન્દનં મે સ્વરદનકીર્તિં ન કિં વિચારયસિ ।
યુવતીસભાસુ ચિત્રં ત્રપાકુલતમતેયં નુ મયિ સૃષ્ટા ॥ ૯૧ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
વિષમાશુગરણરઙ્ગે સ્વાઙ્ગેનાતુલ પરાક્રમા ક્રમસે ।
દર્શય ભુજબલમયિ ભો મયિ તે દયિતે ગુણાવલી ફલતુ ॥ ૯૨ ॥
શ્રીરાધાહ-
તન્વીમપિ તનુમેતાં મુહુરતિદાર્ઢ્યેન વેષ્ટયતે ।
ત્વદ્ભુજભુજાઙ્ગપાશઃ શ્વાસો મે કેવલં વલતે ॥ ૯૩ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
સમ્પ્રતિ સાક્ષાત્કારો મદનસ્ય સ્યાદિતીવ જાનીમઃ ।
યન્ નશ્ચેતસ્ત્વરતે નિરુપમમત્રૈકભાવાય ॥ ૯૪ ॥
શ્રીરાધાહ-
તાણ્ડવપણ્ડિત નિતરામલમધ્યાપનશ્રમેણ તે ।
મદપઘનાઃ સ્વયમેતે ચારણચર્યાસુ યાન્તિ નૈપુણ્યમ્ ॥ ૯૫ ॥
શ્રીકૃષ્ણ આહ-
મદનમહાઘનઘૂર્ણાઘ્રાતાન્યઙ્ગાનિ નૌ પ્રિયે યુગપત્ ।
શ્વાસોદિતજયચતુરિમભરમન્યોન્યં દિશન્તિ સોન્માદમ્ ॥ ૯૬ ॥
(શ્રી ગ્રન્થકર્તાહ- )
લોચનમીનચતુષ્ટયમધુના નિષ્પન્દતામુરીકુરુતે ।
રસભરવિસ્મયમત્તે નૈસર્ગિકચેષ્ટિતસ્મૃતિઃ કિં સ્યાત્ ॥ ૯૭ ॥
ચન્દનનલદસુધાંશુદ્રવમયજલયન્ત્રવેશ્મમધ્યસ્થે ।
સ્થલજલરુહદલકલ્પિતતલ્પેઽસુપ્તાં રતશ્રાન્તૌ ॥ ૯૮ ॥
ક્રમવલિતૈર્નિઃશ્વસિતૈઃ સુરભયતોઃ સ્વામિનોરથાન્યોન્યમ્ ।
નિદ્રાવૃદ્ધિમવેત્ય પ્રમોદસિન્ધાવયં જનઃ પ્લવતામ્ ॥ ૯૯ ॥
સુરતકથામૃતમાર્યશતકં નતકન્ધરો જનો જુષતામ્ ।
રતસુખધામગવાક્ષશ્રિતનયનઃ સ્વામિનોરહો કૃપયા ॥ ૧૦૦ ॥
પ્રવિશતુ શનૈઃ શનૈરથ મૂકિતનૂપુરં જનસ્તત્ર ।
ગાત્રે નિભાલ્ય યૂનોઃ સ્વવલયરાજીં પિધાય બધ્નાતુ ॥ ૧૦૧ ॥
કમ્પનચકિતૈરલિભિસ્ત્યક્તુમશક્યેન તાલવૃન્તેન ।
વીજયતુ શ્રમસલિલં પ્રત્યઙ્ગં શોષિતં નિરૂપયતુ ॥ ૧૦૨ ॥
રાધાકુણ્ડતટવાસમહાસમ્પદં મદઃ સોઽયમ્ ।
કિમુ વાઞ્છિતમતિદુર્લભવસ્તુનિ તમૃતે મમાસ્તુ સમ્ભાવ્યમ્ ॥ ૧૦૩ ॥
અષ્ટમક્ અધિકરહસ્યવ્યઞ્જકં મથ્નન્ નિબધ્યતેઽત્ર શતકે ।
તાદૃશભાવવિભાવિતહૃદયેનૈવાસ્તુ તત્સેવ્યમ્ ॥ ૧૦૪ ॥
ખવિયદૃતુક્ષમાગણિતે શાકે વૃષસંસ્થિતે દિવાધીશે ।
સુરતકથામૃતમુદગદુદયતાં ચ ભક્તહૃન્નભસિ ॥ ૧૦૫ ॥
ઇતિ મહામહોપાધ્યાયશ્રીવિશ્વનાથચક્રવર્તિવિરચિતં
સુરતકથામૃતં સમાપ્તમ્ ॥
