Shadja Geetaa in Malayalam:
॥ ഷഡ്ജഗീതാ ॥
അധ്യായഃ 161
വ്
ഇത്യുക്തവതി ഭീഷ്മേ തു തൂഷ്ണീ ഭൂതേ യുധിഷ്ഠിരഃ ।
പപ്രച്ഛാവസരം ഗത്വാ ഭ്രാതൄന്വിദുര പഞ്ചമാൻ ॥ 1 ॥
ധർമേ ചാർഥേ ച കാമേ ച ലോകവൃത്തിഃ സമാഹിതാ ।
തേഷാം ഗരീയാൻകതമോ മധ്യമഃ കോ ലഘുശ്ച കഃ ॥ 2 ॥
കസ്മിംശ്ചാത്മാ നിയന്തവ്യസ്ത്രിവർഗവിജയായ വൈ ।
സന്തുഷ്ടാ നൈഷ്ഠികം വാക്യം യഥാവദ്വക്തുമർഹഥ ॥ 3 ॥
തതോഽർഥഗതിതത്ത്വജ്ഞഃ പ്രഥമം പ്രതിഭാനവാൻ ।
ജഗാദ വിരുദോ വാക്യം ധർമശാസ്ത്രമനുസ്മരൻ ॥ 4 ॥
ബാഹുശ്രുത്യം തപസ്ത്യാഗഃ ശ്രദ്ധാ യജ്ഞക്രിയാ ക്ഷമാ ।
ഭാവശുദ്ധിർദയാ സത്യം സംയമശ്ചാത്മസമ്പദഃ ॥ 5 ॥
ഏതദേവാഭിപദ്യസ്വ മാ തേ ഭൂച്ചലിതം മനഃ ।
ഏതന്മൂലൗ ഹി ധർമാർഥാവേതദേകപദം ഹിതം ॥ 6 ॥
ധർമേണൈവർഷയസ്തീർണാ ധർമേ ലോകാഃ പ്രതിഷ്ഠിതാഃ ।
ധർമേണ ദേവാ ദിവിഗാ ധർമേ ചാർഥഃ സമാഹിതഃ ॥ 7 ॥
ധർമോ രാജൻഗുണശ്രേഷ്ഠോ മധ്യമോ ഹ്യർഥ ഉച്യതേ ।
കാമോ യവീയാനിതി ച പ്രവദന്തി മനീഷിണഃ ।
തസ്മാദ്ധർമപ്രധാനേന ഭവിതവ്യം യതാത്മനാ ॥ 8 ॥
സമാപ്തവചനേ തസ്മിന്നർഥശാസ്ത്രവിശാരദഃ ।
പാർഥോ വാക്യാർഥതത്ത്വജ്ഞോ ജഗൗ വാക്യമതന്ദ്രിതഃ ॥ 9 ॥
കർമഭൂമിരിയം രാജന്നിഹ വാർതാ പ്രശസ്യതേ ।
കൃഷിവാണിജ്യ ഗോരക്ഷ്യം ശിൽപാനി വിവിധാനി ച ॥ 10 ॥
അർഥ ഇത്യേവ സർവേഷാം കർമണാമവ്യതിക്രമഃ ।
ന ഋതേഽർഥേന വർതേതേ ധർമകാമാവിതി ശ്രുതിഃ ॥ 11 ॥
വിജയീ ഹ്യർഥവാന്ധർമമാരാധയിതുമുത്തമം ।
കാമം ച ചരിതും ശക്തോ ദുഷ്പ്രാപമകൃതാത്മഭിഃ ॥ 12 ॥
അർഥസ്യാവയവാവേതൗ ധർമകാമാവിതി ശ്രുതിഃ ।
അർഥസിദ്ധ്യാ ഹി നിർവൃത്താവുഭാവേതൗ ഭവിഷ്യതഃ ॥ 13 ॥
ഉദ്ഭൂതാർഥം ഹി പുരുഷം വിശിഷ്ടതര യോനയഃ ।
ബ്രഹ്മാണമിവ ഭൂതാനി സതതം പര്യുപാസതേ ॥ 14 ॥
ജടാജിനധരാ ദാന്താഃ പങ്കദിഗ്ധാ ജിതേന്ദ്രിയാഃ ।
മുണ്ഡാ നിസ്തന്തവശ്ചാപി വസന്ത്യർഥാർഥിനഃ പൃഥക് ॥ 15 ॥
കാഷായവസനാശ്ചാന്യേ ശ്മശ്രുലാ ഹ്രീസുസംവൃതാഃ ।
വിദ്വാംസശ്ചൈവ ശാന്താശ്ച മുക്താഃ സർവപരിഗ്രഹൈഃ ॥ 16 ॥
അർഥാർഥിനഃ സന്തി കേ ചിദപരേ സ്വർഗകാങ്ക്ഷിണഃ ।
കുലപ്രത്യാഗമാശ്ചൈകേ സ്വം സ്വം മാർഗമനുഷ്ഠിതാഃ ॥ 17 ॥
ആസ്തികാ നാസ്തികാശ്ചൈവ നിയതാഃ സംയമേ പരേ ।
അപ്രജ്ഞാനം തമോ ഭൂതം പ്രജ്ഞാനം തു പ്രകാശതാ ॥ 18 ॥
ഭൃത്യാൻഭോഗൈർദ്വിഷോ ദണ്ഡൈര്യോ യോജയതി സോഽർഥവാൻ ।
ഏതന്മതിമതാം ശ്രേഷ്ഠ മതം മമ യഥാതഥം ।
അനയോസ്തു നിബോധ ത്വം വചനം വാക്യകണ്ഠയോഃ ॥ 19 ॥
തതോ ധർമാർഥകുശലൗ മാദ്രീപുത്രാവനന്തരം ।
നകുലഃ സഹദേവശ്ച വാക്യം ജഗദതുഃ പരം ॥ 20 ॥
ആസീനശ്ച ശയാനശ്ച വിചരന്നപി ച സ്ഥിതഃ ।
അർഥയോഗം ദൃഢം കുര്യാദ്യോഗൈരുച്ചാവചൈരപി ॥ 21 ॥
അസ്മിംസ്തു വൈ സുസംവൃത്തേ ദുർലഭേ പരമപ്രിയ ।
ഇഹ കാമാനവാപ്നോതി പ്രത്യക്ഷം നാത്ര സംശയഃ ॥ 22 ॥
യോഽർഥോ ധർമേണ സംയുക്തോ ധർമോ യശ്ചാർഥസംയുതഃ ।
മധ്വിവാമൃത സംയുക്തം തസ്മാദേതൗ മതാവിഹ ॥ 23 ॥
അനർഥസ്യ ന കാമോഽസ്തി തഥാർഥോഽധർമിണഃ കുതഃ ।
തസ്മാദുദ്വിജതേ ലോകോ ധർമാർഥാദ്യോ ബഹിഷ്കൃതഃ ॥ 24 ॥
തസ്മാദ്ധർമപ്രധാനേന സാധ്യോഽർഥഃ സംയതാത്മനാ ।
വിശ്വസ്തേഷു ച ഭൂതേഷു കൽപതേ സർവ ഏവ ഹി ॥ 25 ॥
ധർമം സമാചരേത്പൂർവം തഥാർഥം ധർമസംയുതം ।
തതഃ കാമം ചരേത്പശ്ചാത്സിദ്ധാർഥസ്യ ഹി തത്ഫലം ॥ 26 ॥
വിരേമതുസ്തു തദ്വാക്യമുക്ത്വാ താവശ്വിനോഃ സുതൗ ।
ഭീമസേനസ്തദാ വാക്യമിദം വക്തും പ്രചക്രമേ ॥ 27 ॥
നാകാമഃ കാമയത്യർഥം നാകാമോ ധർമമിച്ഛതി ।
നാകാമഃ കാമയാനോഽസ്തി തസ്മാത്കാമോ വിശിഷ്യതേ ॥ 28 ॥
കാമേന യുക്താ ഋഷയസ്തപസ്യേവ സമാഹിതാഃ ।
പലാശഫലമൂലാശാ വായുഭക്ഷാഃ സുസംയതാഃ ॥ 29 ॥
വേദോപവാദേഷ്വപരേ യുക്താഃ സ്വാധ്യായപാരഗാഃ ।
ശ്രാദ്ധയജ്ഞക്രിയായാം ച തഥാ ദാനപ്രതിഗ്രഹേ ॥ 30 ॥
വണിജഃ കർഷകാ ഗോപാഃ കാരവഃ ശിൽപിനസ്തഥാ ।
ദൈവകർമ കൃതശ്ചൈവ യുക്താഃ കാമേന കർമസു ॥ 31 ॥
സമുദ്രം ചാവിശന്ത്യന്യേ നരാഃ കാമേന സംയുതാഃ ।
കാമോ ഹി വിവിധാകാരഃ സർവം കാമേന സന്തതം ॥ 32 ॥
നാസ്തി നാസീന്നാഭവിഷ്യദ്ഭൂതം കാമാത്മകാത്പരം ।
ഏതത്സാരം മഹാരാജ ധർമാർഥാവത്ര സംശ്രിതൗ ॥ 33 ॥
നവ നീതം യഥാ ദധ്നസ്തഥാ കാമോഽർഥധർമതഃ ।
ശ്രേയസ്തൈലം ച പിണ്യാകാദ്ധൃതം ശ്രേയ ഉദശ്വിതഃ ॥ 34 ॥
ശ്രേയഃ പുഷ്പഫലം കാഷ്ഠാത്കാമോ ധർമാർഥയോർവരഃ ।
പുഷ്പിതോ മധ്വിവ രസഃ കാമാത്സഞ്ജായതേ സുഖം ॥ 35 ॥
സുചാരു വേഷാഭിരലങ്കൃതാഭിർ
മദോത്കടാഭിഃ പ്രിയവാദിനീഭിഃ ।
രമസ്വ യോഷാഭിരുപേത്യ കാമം
കാമോ ഹി രാജംസ്തരസാഭിപാതീ ॥ 36 ॥
ബുദ്ധിർമമൈഷാ പരിഷത്സ്ഥിതസ്യ
മാ ഭൂദ്വിചാരസ്തവ ധർമപുത്ര ।
സ്യാത്സംഹിതം സദ്ഭിരഫൽഗുസാരം
സമേത്യ വാക്യം പരമാനൃശംസ്യം ॥ 37 ॥
ധർമാർഥകാമാഃ സമമേവ സേവ്യാ
യസ്ത്വേകസേവീ സ നരോ ജഘന്യഃ ।
ദ്വയോസ്തു ദക്ഷം പ്രവദന്തി മധ്യം
സ ഉത്തമോ യോ നിരതിസ്ത്രിവർഗേ ॥ 38 ॥
പ്രാജ്ഞഃ സുഹൃച്ചന്ദനസാരലിപ്തോ
വിചിത്രമാല്യാഭരണൈരുപേതഃ ।
തതോ വചഃ സംഗ്രഹവിഗ്രഹേണ
പ്രോക്ത്വാ യവീയാന്വിരരാമ ഭീമഃ ॥ 39 ॥
തതോ മുഹൂർതാദഥ ധർമരാജോ
വാക്യാനി തേഷാം അനുചിന്ത്യ സമ്യക് ।
ഉവാച വാചാവിതഥം സ്മയന്വൈ
ബഹുശ്രുതോ ധർമഭൃതാം വരിഷ്ഠഃ ॥ 40 ॥
നിഃസംശയം നിശ്ചിത ധർമശാസ്ത്രാഃ
സർവേ ഭവന്തോ വിദിതപ്രമാണാഃ ।
വിജ്ഞാതു കാമസ്യ മമേഹ വാക്യം
ഉക്തം യദ്വൈ നൈഷ്ഠികം തച്ഛ്രുതം മേ ।
ഇഹ ത്വവശ്യം ഗദതോ മമാപി
വാക്യം നിബോധധ്വമനന്യഭാവാഃ ॥ 41 ॥
യോ വൈ ന പാപേ നിരതോ ന പുണ്യേ
നാർഥേ ന ധർമേ മനുജോ ന കാമേ ।
വിമുക്തദോഷഃ സമലോഷ്ട കാഞ്ചനഃ
സ മുച്യതേ ദുഃഖസുഖാർഥ സിദ്ധേഃ ॥ 42 ॥
ഭൂതാനി ജാതീ മരണാന്വിതാനി
ജരാ വികാരൈശ്ച സമന്വിതാനി ।
ഭൂയശ്ച തൈസ്തൈഃ പ്രതിബോധിതാനി
മോക്ഷം പ്രശംസന്തി ന തം ച വിദ്മഃ ॥ 43 ॥
സ്നേഹേ ന ബുദ്ധസ്യ ന സന്തി താനീത്യ്
ഏവം സ്വയംഭൂർഭഗവാനുവാച ।
ബുധാശ്ച നിർവാണപരാ വദന്തി
തസ്മാന്ന കുര്യാത്പ്രിയമപ്രിയം ച ॥ 44 ॥
ഏതത്പ്രധാനം ന തു കാമകാരോ
യഥാ നിയുക്തോഽസ്മി തഥാ ചരാമി ।
ഭൂതാനി സർവാണി വിധിർനിയുങ്ക്തേ
വിധിർബലീയാനിതി വിത്തസർവേ ॥ 45 ॥
ന കർമണാപ്നോത്യനവാപ്യമർഥം
യദ്ഭാവി സർവം ഭവതീതി വിത്ത ।
ത്രിവർഗഹീനോഽപി ഹി വിന്ദതേഽർഥം
തസ്മാദിദം ലോകഹിതായ ഗുഹ്യം ॥ 46 ॥
തതസ്തദഗ്ര്യം വചനം മനോഽനുഗം
സമസ്തമാജ്ഞായ തതോഽതിഹേതുമത് ।
തദാ പ്രണേദുശ്ച ജഹർഷിരേ ച തേ
കുരുപ്രവീരായ ച ചക്രുരഞ്ജലീൻ ॥ 47 ॥
സുചാരു വർണാക്ഷര ശബ്ദഭൂഷിതാം
മനോഽനുഗാം നിർധുത വാക്യകണ്ടകാം ।
നിശമ്യ താം പാർഥിവ പാർഥ ഭാഷിതാം
ഗിരം നരേന്ദ്രാഃ പ്രശശംസുരേവ തേ ।
പുനശ്ച പപ്രച്ഛ സരിദ്വരാസുതം
തതഃ പരം ധർമമഹീന സത്ത്വഃ ॥ 48 ॥
॥ ഇതി ഷഡ്ജഗീതാ സമാപ്താ ॥
Also Read:
Shadja Gita Lyrics in Hindi | English | Bengali | Gujarati | Kannada | Malayalam | Oriya | Telugu | Tamil
